RockaRolla

[ωραίο θέμα] Από οικονομοτεχνική άποψη και μόνο: γιατί να μπλέκουν με μπάντες οι εταιρείες, οι παραγωγοί, οι ηχολήπτες κλπ κλπ? Παίρνεις τον καλλιτέχνη μόνο του, έχεις απο πίσω έτοιμη - συγκεκριμένη - ψημένη - επαγγελματική ομάδα που αναλαμβάνει όλα τα υπόλοιπα. Με συγκεκριμένη ταρίφα, γνωστό χρονοδιάγραμμα / απόδοση / επαγγελματισμό. Τι μένει? Περισσότερο χρήμα για τις εταιρείες. Λιγότερες σκοτούρες για τις εταιρείες. Λιγότερες διενέξεις μεταξύ εμπλεκομένων. Τι χάνεις? Προφανώς όλα αυτά που ενέφεραν οι από πάνω. Δημιουργικότητα, Πρωτοτυπία. Διαφορετικότητα. Τι προκύπτει τελικά? Μουσική - κονσέρβα. Για μαζική κατανάλωση. Με πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης. ... .. . ... προσσωπικά μιλώντας, πάντα στην άκρη-άκρη του μυαλού μου είχα σε μεγαλύτερη υπόληψη [δεν ξέρω αν είναι ο κατάλληλος όρος] μουσικούς που ήταν σε γκρουπ και έγραφαν συλλογικά μουσική - στίχους - εμπλέκονταν σε ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ βαθμό στο τελικό προϊόν ... ακόμα και στην επιλογή του εξώφυλλου... του artwork...

εεμ.... καλημέρα σε όλους.... Το ενδεχόμενο να τους πήγαινες σε κάποιο διπλανό σχολείο? Παλαιότερα, είχαμε μαζέψει αρκετό πράμμα, εδώ στην εταιρία που δουλεύω, μέχρι και server και ένα σωρό χύμα ανταλλακτικά. Είχαμε χώσει παντού LINUX και τα είχαμε πάει σε σχολείο. Ο υπεύθυνος πληροφορικής εκεί, είχε κατουρηθεί από τη χαρά του.... Είχε προηγηθεί επικοινωνία μαζί του και επίσης ξέραμε ότι ήταν ενθουσιώδης και ότι όντως θα τα χρησιμοποιούσε. [πάει μια 10ετία, οπότε δεν ξέρω τι γίνεται στα σημερινά σχολεία].

[δεν είμαι ειδικός - στα γράφω πολύ αναλυτικά... ελπίζω..., και αναφέρομαι μόνο στην σύνδεση με ενισχυτή hi-fi] .... θυμάμαι παλιά, όταν πρωτοξεκινούσα, και εγώ με φτηνή ηλεκτρακουστική, την σύνδεσα στο hi-fi με ένα καλώδιο που από τη μια είχε (stereo) jack που ταιρειάζει στην τρύπα της κιθάρας και από την άλλη είχε δύο βύσματα RCA, άσπρο - κόκκινο. Τα RCA βύσματα πάνε στην είσοδο phono (για πικάπ) του ενισχυτή σου, που έχει προενίσχυση (από ότι είδα ο ενισχυτής σου έχει τέτοια είσοδο) και είναι έτσι κολλημένο το καλώδιο ώστε να έχεις στην ουσία μοίρασμα του μονοφωνικού σήματος της κιθάρας και στα δύο κανάλια του ενισχυτή (δηλαδή και τα δύο κανάλια / και τα δύο ηχεία, παίρνουν και παίζουν το ίδιο ακριβώς mono σήμα, και όχι stereo). [Μετά πήρα ένα stereo chorus πετάλι, άλλαξα λίγο τις κολλήσεις και είδα το φως το αληθινό (.... μιλάω για τότε που ξεκινούσα, κάπου το 1992, και για τα δικά μου αυτιά και χέρια και κιθάρα και δωμάτιο....) ...!!!!!] Άρα, έχουμε: κιθάρα, stereo jack, stereo καλωδιο (από την μεριά του βύσματος της κιθάρας, το καλώδιο είναι κολλημένο έτσι που να μεταφέρει mono σήμα), δύο RCA, είσοδος phono του ενισχυτή σου. ΠΡΟΣΟΧΗ: (1)σε κάθε περίπτωση, κρατάς ΧΑΜΗΛΑ το volume της κιθάρας. Δεν είναι για να παίζεις στο δωμάτιό σου και να ακούει & να ζαχαρώνει η Μαιρούλα στον 4ο όροφο ...!!!! (2) αν τα υλικά / ενισχυτής / κιθάρα δεν είναι "καλά / σωστά" και οι κολλήσεις είναι μάπα, και οι γειώσεις έχουν πάει περίπατο κλπ κλπ, υπάρχει το ενδεχόμενο να έχεις βόμβο στο σήμα σου. Απλά επειδή η υλοποίηση είναι πάμφθηνη και απλούστατη, ΘΕΩΡΩ ότι αξίζει να δοκιμάσεις.

όταν έφταξα το μικρό και ταπεινό μου pedalboard δεν είχαμε βίντεο με velcro και pedaltrain και τέτοιες (πενέμορφες και πολύ βολικές και ποιοτικές) λύσεις. Απλά πήρα ένα λεπτό και αρκετά πλατύ σανίδι, έβαλα επάνω τα πεταλάκια - ΣΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΗ, σημάδεψα, άνοιξα τρύπες και ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΑ τις βιδίτσες που είχαν για να στερεώνεται η μεταλλική βάση τους, με νέες ΜΑΚΡΥΤΕΡΕΣ, περαστές μέσα από το ξύλο. Οπότε, το κάθε πετάλι ήταν πολύ καλά στερεωμένο, δεν έχασε αξία, δεν ξεκόλλησα τίποτα, δεν πείραξα τίποτα. Απλά έκανα μια βόλτα από οδό Αθηνάς - Ρέππας (βίδες) τους έδειξα τις βιδίτσες που είχαν τα πετάλια, ζήτησα μακρύτερες (με ίδιο σπείρωμα) και αυτό ήταν..... . . . σαν βελτίωση μετά από κανα χρόνο, έβαλα και ροδελίτσες - από την κάτω μεριά του ξύλου [βίδα, ροδελίτσα, ξύλο, βάση πεταλιού, πετάλι]. Και πρόσθεσα και τσοχάκια για να μην γδέρνω ό,που ακουμούσα την πεταλιέρα....

αν και δηλώνω "γιαλατζί κιθαρίστας", μου κάνει εντύπωση που σε πολλά βιντεάκια, βλέπω να έχουν βγάλει ΟΛΕΣ τις παλιές χορδές ΚΑΙ ΜΕΤΑ να βάζουν τις καινούργιες. ... αν θυμάμαι καλά, από τις πρώτες βασικές συμβουλές που μου είχαν δώσει τω_καιρώ_εκείνο.... ήταν: "βγάζω μία παλιά, βάζω μία καινούργια..." κλπ κλπ ΠΟΤE όλες μαζί, είτε έχει σταθερή γέφυρα, είτε FR, είτε τη γέφυρα του Μάντισον ή την Golden Gate.....

Θα σου απαντήσουν και πιο ειδικοί, πάντως σχετικά με αυτό: (μου φαίνεται περίεργο ένας μόνο μετασχηματιστής να μπορεί να τροφοδοτήσει ίση ποσότητα ρεύματος μόνο με ένα καλλώδιο), μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αν τα ampere του τροφοδοτικού είναι αρκετά, μπορεί να τροφοδοτήσει και παραπάνω από 6 πετάλια. Το 1997 πήρα ένα τροφοδοτικό που βγάζει 2Α στα 9V. Με μέση τιμή κάπου 200mA το κάθε πετάλι (το βάζω πλούσιο), μπορώ να τροφοδοτίσω 10 πεταλάκια 9V-ολτα (τα περισσότερα "απλά - καθημερινά" πεταλάκια έχουν ακόμα μικρότερη κατανάλωση). Τα τροφοδοτούσα όλα με daisy-chain χειροποίητο, με ένα λεπτό - λεπτούτσικο απλό καλωδιάκι (το έβαλα λεπτούτσικο για να χωράει στα βυσματάκια χωρίς πολλά ζόρια...). Είναι μικρά τα ρεύματα, συνεχή και ασθενή..... δεν έχεις θέμα.

σωστός είσαι Νίκ, αφού ήδη παίζει με ενισχυτή κιθάρας (τώρα πρόσεξα ότι αναφέρει 10αρη) δεν έχει και πολύ νόημα ότι έγραψα. Στα δωμάτια εστίας, η ηχομόνωση είναι απλά ανύπαρκτη (οποιαδήποτε μόνωση είναι ανύπαρκτη), πχ ακούς πεντακάθαρα την συνομιλία στο διπλανό δωμάτιο, λες και είσαι και εσύ μέσα στην συζήτηση. Γιαυτό θεωρώ ότι οποιαδήποτε πηγή ήχου, χωρίς την χρήση ακουστικών, θα ήταν απαγορευτική, (εκ των κανόνων καλής γειτονίας της εστίας..... ) I stand corrected.....

δηλώνω ερασιτέχνης και άσχετος... οπότε μην με πάρετε και πολύ στα σοβαρά.... ... αλλά ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ... ο άνθρωπος (αν κάνω λάθος διορθώστε με...) μιλάει για δωμάτιο σε φοιτητική εστία και εσείς του προτείνετε ενισχυτή κιθάρας...???????????????? ή έχω εντελώς λανθασμένη άποψη για το τι εστί ενισχυτής κιθάρας, ή δεν έχετε επισκεφτεί ποτέ δωμάτιο φοιτητικής εστίας (ή έσετε επισκεφτεί αλλά ήταν εστία για άτομα με προβλήματα ακοής). sorry για το off-topic και το ειρωνικό μου ύφος, ... μην με πέρνετε και πολύ στα σοαβάρα...

Δες πόσα mA "βγάζει" το τροφοδοτικό σου. Άθροισε τα mA που "ζητάνε" όλα τα πετάλια που θέλεις να τροφοδοτήσεις. Η ζήτηση θα πρέπει να είναι σαφώς μικρότερη από την παροχή.... Απο κει και πέρα, μπορείς να φτιάξεις και μόνος σου (κολλητήρι, βύσματα, καλώδιάκι) το λεγόμενο daisy chain, και να τροφοδοτήσεις τα πετάλια σου (= η διακλάδωση που αναφέρεις). Λεπτομέρειες / Προσοχή: στις πολικότητες, στο μέγεθος/τύπο βυσμάτων που θέλει κάθε πετάλι και φυσικά στο ότι όλα ζητούν την ίδια τάση (πχ 9Volt ή τέλος πάντων όσα βγάζει το τροφοδοτικό που έχεις τώρα.

ΣΟΚ ... τον πρωτοάκουσα κάπου το 1986, τυχαία έπεσε ένας δίσκος του στα χέρια μου. Κολλήσαμε άσχημα με τον αδερφό μου. Έχουμε όλη τη δισκογραφία του. Πορωμένος από αυτά που άκουγα να παίζει αυτός, και κάποιοι άλλοι της κλάσσης του, ξεκίνησα να παίζω κιθάρα. Ευτυχώς προλάβαμε και τον είδαμε live.... Δεν μπορώ να μιλήσω αντικειμενικά για τον Gary Moore, κολλημένος για χρόνια. Αναγνώριζα κομμάτια που συμμετείχε, μόνο από το παιξιμό του, από τον "ήχο" του, χωρίς να τα έχω ξανακούσει. Θα τον θυμόμαστε.... :'(

Θυμάμαι ακόμα μια ΠΑΛΙΑ συνέντευξη του κ Μαυροπερισσότερου, όταν ακόμα ήταν στους DP ("Perfect Strangers" era), όπου είχε αποκαλύψει την κρυφή του επιθυμία να φτιάξει γκρουπάκι με την μαυρομάλα (ή την ξανθιά? δεν πολυ-θυμάμαι) τραγουδίστρια των ΑΒΒΑ.....!!!!! Άρα η παραπλήσια "φάση" με την C. Night δεν ήταν κάτι της στιγμής (ή της ηλικίας), μιλάμε για "κρυφό" όνειρο ζωής του καλλιτέχνη από τότε που ήταν ακόμα στα ντουζένια του (προσωπικά το Perf Stran. το κατατάσσω στα καλά άλμπουμ των DP....). Από την άλλη, ακόμα και η φάση με τους Rainbow ήταν ένα προσωπικό καπρίτσιο, κάτι που τον εξέφραζε την δεδομένη στιγμή. Το έφτιαξε, το ανέβασε και όταν κορέστηκε το διέλυσε.... Ο τύπος ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαινόμουν για τον "ήχο" του, αλλά με ενθουσίαζε το παίξιμό του και οι κιθαριστικές ιδέες του. Αντίθετα τώρα μου αρέσει πολύ περισσότερο το σχήμα με την Night (γενικά ψιλο-γουστάρω αντίστοιχες φάσεις με εθνικ - Κέλτικα τραγούδια, McKennitt κλπ)

αν και δεν είμαι στο επίπεδό σας, να προτείνω ένα marshall bluesbraker? Συμπαθητικό OD, αλλά και πολύ "ευχάριστο" booster (ξεχωριστά mode) που ακουει πολύ καλά στις μικρο-ρυθμίσεις από τα knobs της κιθάρας. Στα θετικά, βάλτε επίσης: τιμή λογική, κατασκευή αθάνατη, μουράτο....

Όμορφη και σίγουρα στα χέρια σου έχει άλλη αξία. ΑΛΛΑ, αν θέλεις γράψε λίγο παραπάνω, για τους νεότερους.... ΕΙΜΑΙ 100% σίγουρος ότι κάποιος που δεν κατέχει το "άθλημα" την χρυσοπλήρωνε ΑΝΕΤΑ για fender-ιά... Τα logos είναι επάνω από βερνίκια?

Είμαι μάλλον ο τελευταίος που θα θεωρήσει τον εαυτό του "ειδικό". ΔΕΝ είμαι και ΔΕΝ ήμουν ύτε θα γίνω ποτέ. Ξανα-γράφω και κλείνω γιατί ίσως να ήμουν ολίγον φάουλ ή ίσως παραπλάνησα - παραπληροφόρησα. ΟΚ και μετρονόμος χρειάζεται και δάσκαλος και η καλή κιθάρα και ο ακριβός λαμπάτος ενισχυτής. Τίποτα δεν είναι άχρηστο. Αλλά στην αρχή? Τώρα που ακόμα δεν ξέρουμε ούτε πως να κρατάμε μια κιθάρα? Που δεν ξέρουμε αν θα καταφέρουμε να κολλήσουμε το μικρόβιο? Γράφω και μια πρόταση και (ελπίζω) Όλα Καλά. - για αρχή μάλλον δεν θα έπαιρνα κάτι από ΙΝΕΤ, θα προτιμούσα κάτι οικονομικό από Ελλάδα, από μαγαζί που μπορεί να με υποστηρίξει για τα πρώτα μου βήματα. Που να μπορώ να συννενοηθώ με τους πωλητές, να ακουμπίσω την κιθάρα, να την ακούσω, να μου την σετάρουν ΣΩΣΤΑ και να έχω το θάρρος να ξαναπεράσω και να τους πρήξω με καμμιά δεκαριά ερωτήσεις - απωρίες που θα μου δημιουργηθούν. - για ενισχυτή, πάλι θα απέφευγα λαμπάτες λύσεις. Καλοί και άγιοι οι λαμπάτοι, αλλά για αρχή θα προτιμούσα κάτι απλό σε τρανζίστορ, ίσως με drive και 3πλό eq ώστε να μάθω λίγο να παίζω / να διαμορφώνω τον ήχο ως προς τα πολύ βασικά. - πεταλάκια, μετρονόμοι και λοιπα αξεσουάρ, λίιιιιγοοο πιο μετά. Να πορωθώ λίγο στην αρχή, να καταλάβω και τι πραγματικά μου λείπει. Για αρχή ατελειώτες ώρες με ότι έχω, πολύ ακρόαση μουσικής, "τζαμάρισμα" δίπλα στο ηχοσύστημά μου (ακόμα και αν παίζω μόνο 3 συγχορδίες, ξανά και ξανά) με τα αγαπημένα μου τραγούδια. Επίσης, ο φίλος - κιθαρίστας ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΕΦΟΔΙΟ, πιο απαραίτητο από marshall full stack και fender stratocaster. Κολλάμε από κοντά και ρουφάμε γνώση..... Σωστοί οι "από πάνω" φίλοι, και Marathon εννοείτε ότι δεν ήταν ειρωνικό το ύφος σου, το κατάλαβα, απλά ο γραπτός λόγος δεν είναι από τα θετικά μου ....

Marathon δεν σε ξέρω - δεν με ξέρεις. Λέω πάντα "... βαράτε ελεύθερα...", γιατί καταλήγω να γράφω με κάποιο... κάπως... ύφος... που δεν μου πολυαρέσει ούτε και εμένα. Ξέρεις, σαν τον πικραμένο παππού, που αναπολεί τις παλιές καλές εποχές... λέμε τώρα... Γενικά βρίσκω "δυσάρεστη" (να μην την χαρακτηρίσω αλλιώς) την κατάσταση να προτείνονται ακριβες ή εξεζητημένες ή πολύ "ειδικές" "λύσεις" για κάποιον που θέλει ΜΟΛΙΣ να ξεκινήσει, που δεν ξέρει καν αν θα συνεχίσει ή θα τα παρατήσει μετά από 10 ημέρες. Θεωρώ ότι αν τώρα πήρες δίπλωμα οδήγησης ΔΕΝ σου χρειάζεται μια BMW με τα σουπερ - ντούπερ αυτόματα υποσυστήματα. Αν την έχεις από τον πατέρα σου, ΟΚ, καλή διασκέδαση. Αν πάλι μπορείς να την αποκτήσεις, χωρίς να πολυ-ζοριστείς, Go for it - Have fun. ΟΚ, μην πάρεις το μεταχειρισμένο Zastava 20ετίας του θείου σου, γιατί δεν πρόκειται να μάθεις ποτέ... αλλά από το Zastava μέχρι την BMW υπάρχουν καμιά 30αρια μάρκες και καμιά 100αρια μοντέλα να διαλέξεις.... Κάτι τέτοιο εννοώ και δεν θέλω να γίνομαι πικρόχολος. Ευτυχώς υπάρχουν πλέον πάρα πολλά ενημερωμένα καταστήματα μουσικών ειδών (παλιά είχαμε μόνο 2 -3 κιθαρομάγαζα, τι να λέμε τώρα...), υπάρχει το φόρουμ εδώ, υπάρχει το ΙΝΕΤ με πολλή πληροφορία. Γενικά θεωρώ ότι είναι πιο εύκολο για οποιονδήποτε ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ (ίσως δεν υπάρχει αρκετός ελεύθερος χρόνος πλέον ... άλλη κουβέντα). ΜΗΝ δυσκολεύουμε τα πράγματα κολλώντας στο "ποιόν 1ο ενισχυτή να πάρω και πόσο θα πρέπει να τον πουλήσω, που θα πρέπει να αλλάξω μετά από 27,34 ώρες παιξίματος".