Απο ενα γαμο παιδια,,,μας πηρε μαζι ο πατερας μου,,,και καθησαμε κοντα στην ορχηστρα,,,μικρος ημουν,καπου στα 13 αν θυμαμαι καλα,,και αυτο που θυμαμαι ειναι πως ενω αυτα που παιζανε, δεν καταφερα ποτε μου να τα συμπαθησω,,η κινηση του ντραμερ μου καρφωθηκε στο μυαλο,,.
Ετσι λοιπον εβαζα τα σνερακια του σχολειου στη σειρα,,και βαρουσα ανελεητα οτι προλαβαινα,,ως που μερικα χρονια μετα, αφου ειχα αγορασει μεσω στερησεων της εποχης,μια μεταχειρισμενη aria,,και κουτσοεπαιζα με φιλαρακια,,αποφασισα να καταλαβω τι διαολο ειναι αυτα που παιζω..
Ε,τα υπολοιπα ειναι μαλλον γνωστα,,,σχολη,,,διαβασμα-μελετη,,και φυσικα ερωτας για το οργανο.Και τι ερωτας ε??δεν ειναι σαν τους αλλους που ψιλοξεφτιζουν με τον καιρο,,αλλα δυναμωνει ο μπαγασας!!
Ευχαριστω για το ποστ.....