vagelism

Eνα ωραιο ντοκυμαντερ για την Janis που μολις ειδα.

Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθώ και θα αναλύσω τις τρείς πιο σημαντικές συμβουλές που δέχτηκα σαν μαθητής, σχετικά με τα breaks. Τρεις συμβουλές, που εξακολουθώ και διαιωνίζω με την σειρά μου στους δικούς μου μαθητές, μέχρι κ σήμερα. • Όλα είναι breaks Κάθε μαθητής, με το που ξεκινάει την ενασχόληση του με τα τύμπανα, μαθαίνει ότι το όργανο έχει δύο ρόλους . Τα Beats και τα Breaks. H μελέτη κάθε drummer, αποτελείται από ασκήσεις για την ανάπτυξη αυτών των δύο ρόλων. Ωστόσο, κάθε drummer παίρνει πρόσθετες ασκήσεις με σκοπό την εξέλιξη της ανεξαρτησίας των μελών, της εκμάθησης των αξιών, rudimental ασκήσεις για την εξέλιξη των χεριών, ειδικές ασκήσεις για τα πόδια κ.ο.κ. Μια πολύ σοβαρή συμβουλή λοιπόν, που μου έδωσε πριν 25+ χρόνια ο δικός μου δάσκαλος ήταν, ότι ..ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΒREAKS… Tι εννοούσε.? Κάθε άσκηση, κάθε φράση, κάθε τεχνική θα έπρεπε να μελετηθεί και σαν ένα πιθανό Break. Και ήταν δικιά μου δουλειά να μάθω να μελετάω με αυτό τον τρόπο. Τα πάντα! Η εφηβική μου αφέλεια τον είχε τότε ρωτήσει … «Ακόμα και τα 4α?» Η απάντηση του ήταν ..ναι ακόμα και τα 4α. Για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας αυτό, ρυθμίστε το μετρονόμο σας στο 260 και προσπαθήστε να παίξετε ένα απλό rock ρυθμό για μερικά μέτρα..και να καταλήξετε σε ένα μέτρο Break.. Aν δεν έχετε 16α στο 260 ..τι σας μένει να χρησιμοποιήσετε από την παλέτα των αξιών? Η απάντηση είναι..Όλες τις αξίες κάτω από τα 16α. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει ότι τα Breaks, στήνονται πάνω στα 16α και τα 32α μόνο. Στήνονται πάνω σε όλη την γκάμα των αξιών. Στις μικρές και τις μεγάλες αξίες. Στο 260 τα 4α ακούγονται σαν 8α. Και ένας καλός drummer..ξέρει, ότι αρχικά η ταχύτητα του κομματιού θα καθορίσει τι μπορεί να περάσει και τι όχι σαν break, και ύστερα οι προσωπικές μας ταχύτητες σε τεχνικές. Τώρα..όσον αφορά rudimental ή stick control ασκήσεις. Ναι έχετε δίκιο το stick control, το syncopation, τα rudiments είναι γραμμένα όλα για ταμπούρο ..Aυτό εμένα σαν μαθητή με προβλημάτιζε.. Γιατί περιέχουν μόνο ταμπούρο ??? Τα πολύ καλά βιβλία επιπέδου stick control, syncopation δεν ασχολούνται να δώσουν αναλύσεις orchestration πάνω στο σετ…αλλά προσπαθούν να αναπτύξουν την φρασεολογία του μαθητή. Είτε αυτή η φρασεολογία ανοίξει σε 15 τόμς και χρησιμοποιηθεί για Blast metal..είτε ανοίξει σε ένα Jazz set..λίγο τους ενδιαφέρει. Το θέμα είναι ότι πρέπει να ανοίξει. Απλά θέλει μια σοβαρή δουλειά και άφθονο μεράκι από τον μαθητή, για το πώς θα ανοιχτούν αυτές οι φράσεις σε όλο το σετ. Για μένα εκεί κρύβεται όλο το art πίσω από την μελέτη. Πως θα ενορχηστρώσουμε και θα ενστερνιστούμε μια φράση που γράφτηκε πριν …50 χρόνια. Και ακόμα κ σήμερα, όταν η μελέτη, πάει σε αυτό το δημιουργικό τμήμα του εγκεφάλου μου, ο χρόνος μοιάζει να παίρνει άλλη διάσταση στο νου μου σε σχέση με την απλή μελέτη ή αποστήθιση. Όλοι οι σοβαροί drummers από όλο φάσμα έχουν κάνει αυτή την δουλειά. Όλοι rolls - paradiddles και rudiments παίζουν παιδιά…..το πως τα ανοίγει ο καθένας τους στο σετ του είναι που τους διαφοροποιεί. Όλοι έχουν τα λεγόμενα «στανταράκια» τους. Η δική σας δουλειά όμως μέχρι να αποκτήσετε την δική σας φρασεολογία{Licks}..είναι να αντιμετωπίζετε κάθε άσκηση που πέφτει στα χέρια σας, σαν ένα πιθανό ..break. • Όταν ακούγεται ηλίθιο αργά - τρέξτο..όταν ακούγεται πολύπλοκο αργά..είναι για αργά. Πολλές φορές έχει τύχει να διδάσκω τεχνικές ή patterns και να βλέπω στο πρόσωπο του μαθητή που έχω απέναντι μου την όψη… «τι είναι αυτή η βλακεία που μου δείχνεις»…. Και έχει απόλυτο δίκιο. Mια τεχνική στο 30bpm που εγώ προσπαθώ να τον κάνω να καταλάβει, πιθανότατα να ακούγεται ηλίθια σε αυτή την ταχύτητα. Η επόμενη μου κίνηση είναι η «ένεση» ..…να ανέβω στο σετ και να του παίξω την ίδια τεχνική πιο γρήγορα. Μέχρι το 100 συνήθως δεν βλέπω αντιδράσεις, αλλά όσο περισσότερο επιταχύνω..τα μάτια τους παίρνουν φωτιά.. Είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της δουλείας μου η «ένεση της ταχύτητας» και χωρίς αυτήν, ο μαθητής πολύ πιθανόν να μην ασχοληθεί καν με την τεχνική που του δίνω. Στον αντίποδα..όταν μια τεχνική ακούγεται ήδη πολύπλοκη στο 60 ..πολύ πιθανόν να έχει σχεδιαστεί για το 60-80.. Και ενώ, ίσως μπορούμε να την επιταχύνουμε λίγο περισσότερο..βλέπουμε ότι είναι τόσο Busy…που απλά θα μας βρωμίσει το τοπίο. Κάποιες τεχνικές λοιπόν είναι για αργές ταχύτητες, κάποιες για medium και κάποιες για fast ταχύτητες. ΟΛΑ πρέπει να μελετηθούν αργά, απλά όταν ακούγεται ηλίθιο αργά, τρέξτε το..και όταν ακούγεται πολύπλοκο αργά..είναι για αργά. • Ένα break δεν έχει καμία αξία αν δεν είναι στο σωστό πλαίσιο. Τι εννοούσε με αυτό. Με απλά λόγια, δεν μπορούν να περάσουν όλα τα Breaks σε όλα τα στυλ. Ένα Heavy metal break δεν μπορεί με καμία κυβέρνηση να περάσει σε ένα funk παίξιμο..και φυσικά ισχύει και το αντίθετο. Κάθε στυλ έχει δικές του απαιτήσεις χειρισμού των αξιών αλλά και των δυναμικών. Κάθε φράση που πλέον αποθηκεύετε στο αρχείο σας σαν Break..πρέπει να συνοδεύεται όχι μόνο με το στυλ μουσικής που ακούγεται καλύτερα, αλλά και τις ιδανικές ταχύτητες που αυτή η φράση «αναπνέει» καλύτερα, χωρίς δηλαδή να ακούγεται, ούτε πλαδαρή ούτε Busy. Η δουλειά που εγώ έκανα σαν μαθητής {και που ακόμα κάνω} ήταν να δοκιμάζω κάθε πιθανό μου break στα 5-6 βασικά στυλ . Rock, funk, Blues, Latin, Jazz, afrocuban. H επόμενη μου κίνηση, αφού κατηγοριοποιούσα κάθε μου break ήταν, να βρω σε ποια{ες} ταχύτητες, αυτή η φράση «σόναρε» καλύτερα. Θυμάμαι όμως ότι υπήρξαν και περίοδοι στην μελέτη μου όπου λόγω ανάγκης, δούλευα απόλυτα στοχευμένα και ξεκινούσα από συγκεκριμένα στυλ , προσπαθώντας να γράψω breaks που θα ακούγονταν καλύτερα πάνω τους. Ακόμα θυμάμαι τα λόγια ενός μπουζουξή να μου λέει την 1η χρόνια που έπαιξα σε πίστα… «Ωραίος drummer είσαι νεαρέ..αλλά τα break σου είναι όλα τζαζίστικα και δεν γκρουβάρουν καθόλου με αυτά που παίζουμε εδώ». ..Και φυσικά είχε απόλυτο δίκιο…γιατί δεν είχα δουλέψει καθόλου breaks για Ελληνικά στυλ. Είμαι διαθέσιμος για τυχόν απορίες σας. Βαγγέλης Μουλακάκης.

Ενα μικρο tribute στην μεγαλη Hiromi..με τρεις διαφορετικες μπαντες. Οτι και να πω για αυτη τη κοπελα ειναι λιγο. Kαλη Κυριακη. με Steve Smith

Iσως το καλυτερο ντοκυμαντερ που εχει πεσει στην αντιληψη μου τα τελευταία χρόνια για την ζωη και το εργο του Buddy Rich. Με πάρα πολύ footage υλικό που δεν είχα ξαναδεί ποτε. O Buddy δικαίως έχει το όνομα ο "πατέρας" των drums. Δεν υπάρχει σοβαρος ντραμμερ που να μην εχει μαγευτεί απο το παίξιμο του. Σαν παίχτης τα είχε όλα. Απιστευτη τεχνικη - καταπληκτικο swing αρισμα και drive, αλλά και ταχυτητες που ακομα και σημερα μας κανουν κ αλληθοριζουμε..ήξερε να μαγνητίζει το βλεμμα ακομα και του πιο απαιτητικου κοινου. Ο ανθρωπος ειναι απλα μαγεία να τον βλεπεις. και ενω σαν σολιστας ειναι για μένα ακομα και σήμερα ο καλυτερος big band drummer ever... σαν drive...o τροπος που οδηγουσε την μπαντα του- στο δικό μου αυτί φτάνει σαν ..art. Enjoy

το συγκεκριμενο kensington που ανεβασες φτανει το κατοσταρικο

ας μιλησουμε για αλητεια λοιπον. Μερικες δικες μου εμπειριες σαν δικυκλιστης τα τελευταια χρονια. Γυναικες και αντρες να οδηγανε και να μιλανε στο κινητο χωρις καν την ευθιξια να διαθεσουν 10 ευρω για ακουστικα bluetooth. πεζοι που περνανε το δρομο οπου βρουν ..αναμεσα στα αμαξια στα φαναρια χωρις καν να κοιτανε. Κοντρες στην Κηφισιας και στη Μεσογειων..ασε για την Αττικη οδο...τι να πω. Σμαρτακιδες με νοοτροπια "βγηκα με το παπι σημερα" αρα οδηγω σαν μηχανακι. Καγιενακιδες και λοιποι τζιπατοι με νοοτροπια κ οδηγικη συμπεριφορα "σκοτωνω κ αμαλαχει εχω φραγκα κ πληρωνω" γκομενες με τσιγαρο κ κινητο στο χερι που μπροστα τους απορει και ο Mangini απο ανεξαρτησια μελων. Ανευθυνοι γονεις με αδετα παιδια στο πισω καθισμα Γκομενες με νοοτροπια "ειμαι ομορφη και οδηγω οπως θελω" νυσταγμενοι φορτηγατζιδες στην Εθνικη που το φορτηγο παει μονο του. .μου εχουν βγαλει οπλο γιατι ζητησα το λογο οταν εκεινος περασε το φαναρι της Φρατζη με κοκκινο κοντευοντας να με σκοτωσει. Πεολειχια στην Αττικη οδο μερα μεσημερι με τοn oδηγο να ειναι happy...και το αυτοκινητο να ειναι ακυβερνητο. Σταματημα γυναικας οδηγου μεσα στη μεση της Κηφισιας 2 η ωρα το πρωι γιατι "της επεσε το κινητο στο δαπεδο" Απειροι μεθυσμενοι οδηγοι Σαββατο βραδυ μετα απο Live k η αστυνομια πουθενα. Απειρες αλλαγες λωριδας απο οδηγους που πρωτα αλλαζουν λωριδας και μετα βγαζουν φλας. Απειρες αλλαγες λωριδας απο ταξιτζηδες απο το πουθενα για να παρουν πελατη Υπεργηροι πισω απο το τιμονι που ο λαιμος τους απλα δεν στριβει..κοιτανε μονο ευθεια. αυτα κι αλλα πολλα απο καποιον που οδηγει μηχανη - 500 χλμ την εβδομαδα οχι για αναψυχη αλλα για να βγαλει τιο μεροκαματο του. Συμμορφωθειτε οσοι οδηγειτε αυτοκινητα κ θα συμμορφωθουμε κ εμεις.

καγκουρες παντου - σε ολες τις χωρες της γης και για του λογου το αληθες. και οδηγουν τα παντα. τωρα οποιος εχει θεματα με τις μηχανες , τους ταξιτζηδες, τις γουρουνες, τους φορτηγατζιδες, τους ταξιτζηδες , τους deliveraδες.. α δεν εχει μπει ποτε στη θεση τους ..και β. feel free to move countries mate. γ. και το τρενακι μια χαρα ειναι..αν και μπαινουν συνεχεια ζητιανοι και μας χαλανε την διαθεση Πολυ γκρινια και πολυ αφορισμος αδερφε μου.. Τωρα δυσκολευομαι παρα πολυ να πιστεψω οτι Yameth ειχες 40 χρονια μοτοσυκλετα και δεν οδηγησες αναμεσα σε αυτοκινητα.. για ποιο λογο να το κανεις αυτο?για να παιρνεις τον αερα σου? Τελος διακρινω σε αυτα τα μπανερακια ενα μεροληπτικο μενος απεναντι σε δικυκλιστες. Νομιζω το σωστο θα ηταν αν το σαιτ θελει να παρεχει κοινωνικο εργο..η να το ανοιξει προς ολους{ακομα και τους πεζους} ..η σε κανεναν. Καλη σας μερα

τα συνηθη μηνυματα - κλασσικα απο οδηγους που δεν εχουν καβαλησει ποτε τους μηχανη..και μολις καβαλησουν ..κανουν τα ιδια. τα καφριλικια που βλεπω καθε μερα απο αυτοκινητιστες , σμαρτακιδες [ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΔΗΓΑΝΕ ΠΑΠΑΚΙ], οι απλα δεν υπαρχουν. Οδηγηστε μια παρασκευη απογευμα στην Μεσογειων και αν φτασετε σπιτι σας - καντε ευχελαιο. Το κινητο παει συννεφο , οι σφηνες με το κνητο στο χερι...

μαζι με το Passion n warfare κ το Surfing with an Alien ενας απο τους καλυτερους κιθαριστικους δισκους κατ εμε.. τον ξανακουσα προχτες μετα απο χμ..25 σχεδον χρονια..και ακομα εχει την ιδια επιδραση πανω μου. τι ωραιες συνθεσεις κ παιξιμο κανει ο μπαγασας.

Ενα ντοκυμαντερ απο το 1995 και τον self titled δισκο του Joe Satriani. Εχει πραγματικα ενδιαφερον να τους βλεπεις να δουλευουν.. {σε search δεν μου εδωσε κατι..αν εχει ξαναανεβει παρακαλω κατεβάστε το}

Hμουν σιγουρος οτι το εχεις Χαρη. Προσωπικα , ενω ειχα τελειώσει με τα 39 συστηματα απο to 1998..τα τελευταία 10 {advanced}τα χρωστούσα στον εαυτο για περισσότερα απο 15 χρόνια. Θυμάμαι ακόμα πριν 5-6 χρόνια ένα καλοκαίρι που τα μελέτησα......τι βρίσιμο ..... Nομιζω οτι γενικά έχει φάει πολύ βρίσιμο αυτός ο ανθρωπος...αλλά το βιβλίο του είναι οντως εξαιρετικό. Μολις είδα ότι δεν ειναι μονο στην δική μου πεντάδα το βιβλίο του..είναι και σε ενα Poll των αναγνωστών του Modern drummer. εδώ μια συνέντευξη του Weckl για τον Gary και εδω ο ίδιος ο Gary σε ενα Practice tip.

Aν με ρωτούσατε ποια κατά την γνώμη μου είναι, τα πέντε καλύτερα βιβλία για drums..το New breed του Gary Chester, https://en.wikipedia.org/wiki/Gary_Chester θα ήταν σίγουρα μέσα στην top τριάδα μου. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω τους λόγους που με κάνουν να πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο, είναι ένα πραγματικό must στην ύλη κάθε συγχρόνου drummer. Ας δούμε τι θα σας δώσει αυτό το βιβλίο. 1. Ανάπτυξη του sightreading. 2. Aνάπτυξη ανεξαρτησίας μελών 3. Ανάπτυξη ισορροπίας ανάμεσα στα μέλη 4. Ανάπτυξη time & groove. 5. Aνάπτυξη συγκέντρωσης και χαλάρωσης. 6. Open hand drumming 7. Ανάπτυξη νέων συνάψεων. • Τι περιέχει αυτό το βιβλίο και πώς γίνεται, ένα και μόνο βιβλίο να μπορεί να μας «φτιάξει» τόσους πολλούς παράγοντες. Το New breed είναι ουσιαστικά ένα βιβλίο με οστινάτος και μελωδίες. {A rhythmic ostinato is a short, constantly repeated rhythmic pattern.} Ο Gary τα οστινάτος του, τα ονομάζει συστήματα.{systems} To βιβλίο αποτελείτε απο 39 Intermediate systems και 10 advanced. Τα 39 intermediate συστήματα αποτελούνται απο μερικές σελίδες που πρέπει να διαβάσουμε {ο ίδιος τις ονομάζει μελωδίες} και το ίδιο κάνει και με τα 10 advanced, με εξίσου advanced μελωδίες. Κάθε σύστημα του, συνήθως αποτελείται απο 3 μέλη οστινάτο και ένα μέλος που διαβάζει την μελωδία. Στις σελίδες με τις μελωδίες..ξεκινάει απλά, χρησιμοποιώντας 4α και 8α , και σιγά- σιγά ανεβάζει την δυσκολία, προσθέτοντας άρσεις, 16α και παύσεις 16ων. Θα προσπαθήσω να αναλύσω ένα – ένα τα οφέλη που θα μας δώσει το βιβλίο. 1. Ανάπτυξη sightreading Κάθε νέο βιβλίο θεωρώ ότι έχει μια περίοδο προσαρμογής σε κάθε μαθητή.. και το New breed σίγουρα δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Στην αρχή, ειδικά σε όσους δεν είναι εξοικιωμένοι με ostinatos, το βιβλίο μπορεί να φανεί τρομερά δύσκολο..και η αλήθεια είναι..ότι το new breed είναι ένα advanced βιβλίο για σοβαρούς μαθητές. Ο ίδιος ο D. Weckl Dave Weckl : Home έλεγε για την περίοδο μαθητείας του με τον Gary, ότι κάθε φορά που έπαιρνε ένα νέο σύστημα..ένιωθε σαν καθυστερημένος... Το βιβλίο σε ωθεί, αφού αποστηθίσεις κάθε σύστημα, να διαβάσεις περίπου 10 σελίδες μελωδιών. Οι τελευταίες πέντε σελίδες ειδικά, θεωρώ ότι είναι πραγματικά απαιτητικές και θα σπρώξουν το μάτι σας να μάθει να αναγνωρίζει τις αξίες αλλά και τις παύσεις είτε το θέλετε είτε όχι. Σαράντα εννέα συστήματα μετά, σας εγγυώμαι οτι το μάτι σας όσον αφορά το sightreading..απλά θα «πετάει»! 2. Aνάπτυξη ανεξαρτησίας μελών Για μένα δεν υπάρχει καλύτερη μορφή εξέλιξης της ανεξαρτησίας των μελών ενός drummer απο τα οστινάτος. Τρία μέλη οστινάτο και ένα να διαβάζει {και μακροπρόθεσμα να αυτοσχεδιάζει} θα ανεβάσουν το πήχη της ανεξαρτησίας σας όσο δεν πάει. Αυτό όχι μόνο θα σας «ξεκλειδώσει» σαν drummers αλλά και θα σας βοηθήσει σε στυλ μουσικής που έχουν ostinatos μέσα όπως τα latin αλλά και τα afrocuban. Moυσικές που σχεδιάστηκαν για περισσότερους απο έναν κρουστούς και προσαρμόστηκαν για έναν drummer. Ένας πραγματικά ανεξάρτητος drummer εκεί έξω που επίσης υπήρξε μαθητής του είναι ο Mike Mangini Title | Mike Mangini’s Official Website ..που προσωπικά θεωρώ ότι ο Chester τον έχει επηρεάσει όσο κανείς άλλος drummer. Ενδιαφέρον επίσης έχει, απο πλευράς ανεξαρτησίας - που απο τα συστήματα 30 εώς 39, ζητάει την μελωδία στο.. Hihat {with foot}… 3. Ανάπτυξη ισορροπίας ανάμεσα στα μέλη Η ισορροπία ανάμεσα στα μέλη ενός drummer για μένα είναι εξίσου σημαντική με την ανεξαρτησία. Τι εννοώ με την έννοια «ισορροπία» στο drumming. Όταν ένας drummer παίζει οτιδήποτε..είτε αυτό είναι ένα απλό Beat..είτε ένα απλό break..όλο του το σώμα πρέπει να συγχρονιστεί σε ένα και μόνο παλμό. Όταν αυτό που πρέπει να παίξουμε απαιτεί τέσσερα μέλη, πιστέψτε με ..αυτή η ισορροπία..δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Όσο δύσκολη είναι η ανεξαρτησία, άλλο τόσο δύσκολο είναι και το «απόλυτο» unison ανάμεσα στα μέλη. {Unison: Two or more voices or instruments playing the same note simultaneously.} Το New breed..θα σας διδάξει αυτή την ισορροπία ανάμεσα στα μέλη σας και θα βοηθήσει το παίξιμο σας να γίνει πιο καθαρό κ πιο στακάτο. 4. Ανάπτυξη time & groove Ο Gary Chester προτείνει έναν ιδιόμορφο τρόπο μελέτης των συστημάτων του. Εισάγει ένα πέμπτο μέλος στη εξίσωση της ανεξαρτησίας κάθε drummer..που αυτό είναι η φωνή. Πέρα του οτι προτείνει κάθε του σύστημα να μελετηθεί με μετρονόμο, ο ίδιος συστήνει κάθε φορά που διαβάζουμε τα συστήματα του, να τραγουδάμε επίσης φωναχτά, είτε τα τέταρτα, είτε το μέρος του hihat, το μέρος του ride ή το μέρος της μελωδίας. Αυτό θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε το Time μας..θα μας κλειδώσει στο 4ο αλλά και θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις σχέσεις ανάμεσα στις αξίες και τις παύσεις. Το ίδιο το τραγούδι επίσης θα βοηθήσει να μάθουμε να αναπνέουμε σωστά αλλά και θα μας βοηθήσει να μάθουμε να χαλαρώνουμε. Όσον αφορά το groove..στην αρχή κάθε συστήματος, τα πράγματα θα είναι ξύλινα και μηχανικά, αλλά όσο πάτε παρακάτω, θα ανακαλύψετε ότι κάθε σύστημα έχει ένα συγκεκριμένο groove..μια συγκεκριμένη αίσθηση που πρέπει να βρείτε , προκειμένου να διαβάσετε όσο το δυνατόν πιο ομαλά, αυτές τις σελίδες. 5. Aνάπτυξη συγκέντρωσης και χαλάρωσης. Θεωρώ ότι το να έχουμε κάθε βδομάδα να διαβάσουμε {με ακρίβεια} 10 σελίδες μελωδίας..νομίζω ότι είναι αυτονόητο πόσο καλό κάνει στην συγκέντρωση μας. Το γεγονός όμως ότι είναι τόσες πολλές και μερικές τόσο πολύπλοκες, θα μας μάθει να βρίσκουμε την «ζώνη της χαλάρωσης» και να την εφαρμόζουμε στο παίξιμο μας. 6. Open hand drumming The method involves not crossing the hands when playing the hi-hat (or ride-cymbal) and snare drum simultaneously as opposed to the more traditional way of playing drums which features crossed hands as the basic playing position.[1] Κάθε σύστημα που μας ζητάει να μάθουμε ο Gary, έχει το λεγόμενο «mirror image» του. Τι εννοώ με αυτό. Αν ένα σύστημα αποτελείται απο 8α στο ride με το δεξί χέρι,4α στο hihat {with foot} και ταμπούρο στο 2 -4 με το αριστερό χέρι..και την μελωδία να είναι στην κάσσα, το αμέσως επόμενο σύστημα θα είναι 8α στο ride αλλά αυτή τη φορά στο αριστερό χέρι, ταμπούρο στο 2-4 με το δεξί κ.ο.κ . Αυτό, εκτός ότι είναι μια εξαιρετική άσκηση ανεξαρτησίας, θα μας οδηγήσει σε Open hand drumming..αλλά και διαφορετικούς τρόπους να παίξουμε απλά Beats ή breaks. 7. Ανάπτυξη νέων συνάψεων Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε drummer, ειδικά τα πρώτα έτη της ενασχόλησης του με το όργανο, είναι να μην «φεύγουν» οι εντολές απο τον εγκέφαλο σωστά στα μέλη, με συνέπεια , ενώ εμείς ξέρουμε απόλυτα τι θέλουμε να κάνουμε, το σώμα μας να μην υπακούει. Αυτό είναι ένα καθαρό πρόβλημα συνάψεων. Δεν υπάρχει η συγκεκριμένη σύναψη στον εγκέφαλο για την συγκεκριμένη κίνηση. Το New breed μέσα απο τα συστήματα του, θα στήσει αυτές τις συνάψεις για εσάς και μακροπρόθεσμα τίποτα δεν θα ανήκει στην ζώνη του ανέφικτου ειδικά όσον αφορά θέματα ανεξαρτησίας. • Tι να προσέξετε. Καταρχήν κάθε drummer που έχει στα χέρια του το new breed..θεωρώ οτι πρέπει να διαβάσει όσα γράφει ο ίδιος ο Gary Chester στις 3-4 πρώτες σελίδες. ‘Επειτα θεωρώ πολύ σημαντικό να ρίξετε μια προσεκτική ματιά στην φωτογραφία του σετ του που έχει στο εξώφυλλο του βιβλίου. Νομίζω ότι αυτή η φωτογραφία θα σας εξηγήσει πολλά για τον τρόπο που σκέφτεται ο Gary και τον τρόπο που στήνει τα «συστήματα» του. • Πως το διδάσκω εγώ. Προσωπικά όπως έγραψα προηγουμένως, θεωρώ το New breed ένα advanced βιβλίο για σοβαρούς μαθητές. Δεν είναι για όλους, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι μια απλή άσκηση που θα «βγεί» σε 20 λεπτά. Θέλει σοβαρή μελέτη για μερικές ώρες/μέρες. Συνήθως το ξεκινάω απο το δεύτερο ή το τρίτο έτος, ανάλογα το μαθητή. Σε κάθε μαθητή που ξεκινάει το New Breed – συνήθως του δίνω ένα σύστημα την εβδομάδα – και πρέπει να διαβάσει και τις 9 σελίδες μελωδιών.{εννοείται με μετρονόμο} Παράλληλα όμως, σε κάθε νέο σύστημα, προτείνω να μην ξεκινήσει απο την σελ 14 την μελέτη των μελωδιών αλλά να ξεκινήσει απο το Big 15..που ουσιαστικά είναι όλες οι εκδοχές πάνω στις παύσεις των 16ων. Kλείνοντας να πώ ότι θεωρώ το new breed ένα βιβλίο ανάπτυξης σχέσεων και νέων συνάψεων ανάμεσα στα μέλη και όχι ένα βιβλίο ανάπτυξης της ταχύτητας. Στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι ότι δεν την θέλω την ταχύτητα..αλλά προτείνω να μελετηθεί αργά με γνώμονα αρχικά την ακρίβεια αλλά και την καθαρότητα. Είμαι στην διάθεση σας για τυχόν ερωτήσεις. Βαγγέλης Μουλακάκης.

..δεν παιζει νοτα..αλλά οι συμβουλες που δίνει κ όσα λέει έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Θεωρω οτι εδω με τον Dhaffer ο Mark κανει ένα πραγματικα εξαιρετικο παιξιμο. Ειναι Jazz, ειναι ροκ ειναι ethnic..ειναι οdd time..Και ο μπαγασας εχει κουμπωσει σαν κουμπι σε κουμπότρυπα .https://youtu.be/OBGYSBR0_FA

Σεβομαι την αποψη σου.. Αλλα επειδη χρησιμοποιησες το συγκεκριμενο επιθετο{Ολοκληρωμενος} Ο πιο ολοκληρωμενος drummer..για μενα .. ακουει στο ονομα Vinnie Colauita. O Guiliana καλος ειναι , εχει ηχο κ προσωπικη αισθητικη ,,αλλα θελει πολυ ψωμι ακομα για να παιξει με τα big boys. Θα φτασει ομως καποια στιγμη.

Ενας απο τους νεους drummer που θαυμάζω και παρακολουθω ειναι ο Mark. Στο δικο μου μυαλο ανηκει ηδη στους masters του οργάνου. και ειναι τοσο περίεργο/όμορφο να βλεπεις ποσο απλά σκέφτεται.

Σε μια σχετικά μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, με λιγοστές πλέον «καλές» δουλειές και πάρα πολλούς εξαιρετικούς μουσικούς..πως μπορεί ένας νέος μουσικός, να αποκτήσει πείρα απο παιξίματα και ηχογραφήσεις σε δύσκολες ενορχηστρώσεις, ευφάνταστα κομμάτια απο όλο το φάσμα της μουσικής και παράλληλα να παίξει με μεγάλες ορχήστρες και μουσικούς διεθνούς βεληνεκούς?? Η απάντηση είναι μία. Backing tracks {οι παλιότεροι τα ξέρουμε σαν ..Play along} Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω τα υπέρ και τα κατά αυτών των κομματιών στην προσωπική μελέτη και εξέλιξη κάθε μουσικού. Φαντάζομαι ότι όλοι ξέρουμε τι σημαίνει backing track..αλλά σε περίπτωση που κάποιος δεν ξέρει, να πώ ότι είναι κομμάτια απο όλο το φάσμα της μουσικής, {γνωστά ή μη}..που λείπουν συγκεκριμένα όργανα απο την ηχογράφηση και ο εκάστοτε μουσικός {προσπαθεί} να παίξει το μέρος του απο πάνω. Συνήθως, συνοδεύονται και με transcription . Τα play along είναι μέρος της μελέτης μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Νομίζω απο τις αρχές του 90 που αγόρασα το πρώτο P.C μου, και εγκατέστησα μέσα το Band in a box..που για την εποχή του μπορεί να ήταν ξύλινο..αλλά ήταν εξαιρετικό εργαλείο για κάθε μουσικό. Το γεγονός ότι μπορούσες σε κάθε κομμάτι να αλλάξεις το στύλ μουσικής, να Mute-άρεις όργανα, αλλά και να πειράξεις την ταχύτητα...για εκείνη την εποχή ήταν..απλά εξωπραγματικό. Μετά θυμάμαι, βγήκαν τα πρώτα midi files γνωστών κομματιών..και μετά έπεσαν στα χέρια μου μερικά πολύ σοβαρά Play along..όπως το Contemporary drummer+1 του Weckl, το Vienna Big Band αλλά και το Afrocuban studies for bass and drums του Goines/ Ameen. Και στα τρία αυτά Play along θυμάμαι, τα παιξίματα ήταν απλά διαστημικά για το τότε αυτί μου. Για χρόνια προσπαθούσα να καταλάβω τι παίζουν μέσα – δεν είχα ξαναδεί τόσο πολύπλοκες πάρτες και φυσικά πέρασε αρκετός καιρός, μέχρι να καταφέρω να παίξω αυτά τα κομμάτια. Τα τελευταία 10 – 12 χρόνια με παιδεύουν τα Play along του Gordon Goodwin και της Big Phat Band του. • Τα υπέρ. 1. Προσωπικό level. Κάθε Play along κομμάτι θεωρώ ότι είναι μια μεγάλη πρόκληση για κάθε μουσικό. Ένας χειροπιαστός στόχος που θα σας δώσει όρεξη για μελέτη για αρκετά χρόνια. Κάθε προσπάθεια να παίξετε με τέτοιας κλάσης μουσικές και μουσικούς, εγγυημένα θα σας ανεβάσει το Level και μακροπρόθεσμα{όποιος επιλέξει να τα ηχογραφήσει}, θα σας δώσει και ενα πολύ εύηχο και εντυπωσιακό βιογραφικό. 2. {Νοte for note, προσωπικά οφέλη, ηχογράφηση} Κάθε play along προτείνω να μελετηθεί με τρείς διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος είναι να προσπαθήσουμε να παίξουμε ότι πρέπει να παιχτεί {ή ότι μπορούμε}απο την παρτιτούρα που συνήθως συνοδεύει το κομμάτι. Ο δεύτερος είναι να πετάξουμε την παρτιτούρα και να δούμε τι μπορεί να κερδίσουμε μέσα απο αυτό το κομμάτι εφαρμόζοντας τις ιδέες μας... Ο τρίτος είναι να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε πείρα σε ηχογραφήσεις. Ας τους δούμε έναν - έναν. {Note for note} Kάθε μουσικός που ανοίγει μια τέτοια παρτιτούρα, θεωρώ ότι η πρώτη του δουλειά είναι να προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσει και να παίξει όσα περισσότερα μπορεί απο αυτό το χαρτί. Προτείνω, αυτή να είναι η πρώτη μας κίνηση. Note for note σε αυτά που έγραψε αυτός που το ηχογράφησε. Πολλές φορές έχω βρεί μαγεία και έχω κλέψει ιδέες απο παίχτες που δεν είχα σε εκτίμηση κοιτώντας τα transcriptions τους. {Προσωπικό όφελος - Ανάπτυξη προσωπικής αισθητικής}. H επόμενη κίνηση για κάθε μουσικό που έχει καταφέρει να παίξει note for note το μέρος του σε ένα τέτοιο κομμάτι...είναι να ξεχάσει ότι γράφει η παρτιτούρα..και να προσπαθήσει να παίξει με μοναδικό κριτήριο την προσωπική του αισθητική...όπως αυτή διαμορφώνεται σήμερα – αυτό το μήνα. Πετάξτε την παρτιτούρα...ή χρησιμοποιήστε την μονάχα σαν οδηγό και προσπαθήστε να βρείτε ποίος/ποια εσείς είστε μέσα απο αυτό το κομμάτι. Σίγουρα πιο επίπονη διαδικασία, αλλά στο τέλος μόνο καλό θα σας κάνει.. Θα σας αναγκάσει να δείτε εκ των έσω τι ακριβώς παίζετε..μια note for note ανάλυση στο δικό σας παίξιμο αν θέλετε. Αυτή η διεργασία θα σας βοηθήσει να αναπτύξετε την προσωπική σας αισθητική που για μένα είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα, κάθε καταξιωμένου μουσικού εκεί έξω. Προσωπικά αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να εφαρμόσω σε κάθε κομμάτι που πέφτει στα χέρια μου..Δεν με ενδιαφέρει να παίξω όπως ο John Bohnam ούτε όπως ο Dave Weckl..ακόμα κι αν δουλεύω το Kashmir ή το Ιsland Magic. Να αναφέρω ένα ρητό που έλεγε ο Πικάσσο και έχει σχέση με το προσωπικό όφελος και την ανάπτυξη προσωπικής αισθητικής .. «Good artists copy – great artists steal». {Recording} Πιστεύω ότι κάθε take πάνω σε οποιοδήποτε play along..πρέπει να ηχογραφείται και να αναλύεται. Αυτό θα σας δώσει αυτοπεποίθηση, θα εκπαιδεύσει το αυτί και την προσωπική σας αισθητική αλλά το βασικότερο, πείρα σε ηχογραφήσεις {χωρίς να χρειαστεί να βγείτε καν απο το σπίτι σας}. Πολλές φορές έχω ξαναγράψει σε παλιότερα άρθρα μου...ότι οι δύο δουλειές κάθε μουσικού {το Live και οι ηχογραφήσεις } καμιά σχέση δεν έχουν μεταξύ τους, και επειδή το studio το κοιτάμε πλέον με το κυάλι...θεωρώ τα backing tracks ένα εξαιρετικό εργαλείο για να λάβετε και λίγη {ή πολύ}...recording εμπειρία. 3. Πείρα.{Γενικά} Το να παίξεις πάνω σε ένα Play along, σίγουρα δεν είναι πρόβα και σίγουρα δεν είναι πάλκο, αλλά κάθε προσπάθεια να παίξεις σε τέτοιου είδους ενορχηστρώσεις, με τέτοιου είδους μουσικούς και μαέστρους, για μένα είναι όχι απλά λιγότερο απο την πρόβα ή το live με πραγματικούς ανθρώπους..αλλά αρκετές φορές ισάξιο λόγω της ακρίβειας και της δυσκολίας. Προσωπικά έχω παίξει κομμάτια {άρα και έχω λάβει την πείρα τους} που σε Ελληνικό έδαφος από Έλληνες μουσικούς κ ενορχηστρωτές – ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν θα είχα παίξει. Αυτό και μόνο θεωρώ ότι τα λέει όλα. Αυτά τα κομμάτια σίγουρα δεν θα σας δείξουν πως θα μπορέσετε να γκρουβάρετε τον κάθε άσχετο μπασίστα/ ντράμμερ/ κιθαρίστα που δεν ξέρει τι σημαίνει groove, ή πως να εδραιώσετε ένα σοβαρό time και feel σε ένα κομμάτι… Όλα αυτά εξυπακούονται και προϋπάρχουν στα play along. To time είναι σωστό..οι παίχτες είναι σοβαροί και μελετημένοι, τα παιξίματα είναι άψογα και το groove υπάρχει ήδη, απλά περιμένει εσάς να το ανακαλύψετε. Σίγουρα όμως θα σας δώσουν πείρα σε δύσκολες ενορχηστρώσεις, θα σας αναγκάσουν να προσέξετε το time και το groove σας. Θα σας αναγκάσουν επίσης να προσπαθήσετε να μάθετε πολλά και διαφορετικά στύλ μουσικής, στύλ που στην Ελλάδα μπορεί να μην αντιμετωπίσετε ποτέ. 4. Transcription Υπάρχουν περιπτώσεις επίσης που τα play along {για διάφορους λόγους}...δεν έρχονται με transcription . Tα συγκεκριμένα κομμάτια..είναι για μένα ότι καλύτερο για την μελέτη σας γιατί δεν θα φτιάξουν μόνο το παίξιμο σας αλλά και το αυτί σας. Επενδύστε χρόνο σε όσο το δυνατόν ακριβέστερο transcription του original παιξίματος στο χαρτί και μετά εφαρμόστε τις δικές σας ιδέες σας όπως προανέφερα. • Τα..Κατά ?. Στα κατά θεωρώ ότι η μελέτη με Play along μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε Overplaying..αλλά ακόμα και αυτό, εφαρμόζοντας αυτά που έγραψα περί ηχογραφήσεων και με λίγο αυστηρή προσωπική κριτική..φτιάχνεται. Επίσης σε καμία περίπτωση ένα play along..δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες κάθε μουσικού όσον αφορά real καταστάσεις και real παίχτες. Ο ανθρώπινος παράγοντας σε νορμάλ συνθήκες{πρόβα – Live}, θεωρώ ότι είναι κάτι που επίσης κάθε μουσικός πρέπει να κυνηγήσει και να κερδίσει. Ελπίζω να βοήθησα. Βαγγέλης Μουλακάκης.

Τα groopings για μένα είναι ίσως η πιο συναρπαστική τεχνική για τα τύμπανα ever. Αυτό ισχύει εδώ και πάρα πολλά χρόνια..ίσως απο την στιγμή που αποκωδικοποίησα εκείνο το εξαιρετικό break του Phil Collins στο In the air tonight..και παράλληλα έκανα μια μικρή εισαγωγή σε αυτή την τεχνική. Τι είναι grooping. Grooping για όποιον δεν ξέρει, είναι ουσιαστικά η έννοια του μοτίβο..μια μελωδική ή ρυθμική φράση συνήθως όχι μεγαλύτερη απο ένα μέτρο που επαναλαμβάνεται. Το ενδιαφέρον αυξάνεται όταν αυτή η φράση έχει ιδιαίτερη διάρκεια.{πχ 3/16α ή 5/ 16α ή 3/8 } κλπ. Ενδιαφέρον αποκτάει επίσης όταν ή ρυθμική /μελωδική φράση στήνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σε άλλες αξίες στο δέντρο των αξιών. Οι δύο ασκήσεις που παραθέτω {Ιntermidiate & advanced}, ενώ είναι ντραμιστικές νομίζω οτι έχουν και μελωδικές προεκτάσεις σε όποιον θέλει να τις πειράξει. Απλά αντικαταστήστε το ταμπούρο και την κάσσα με νότες και δείτε τι θα συμβεί. Καλό διάβασμα. Introduction_to_Groopings.pdf Introduction_to_Groopings__ADVANCED.pdf

Ωραιο θεμα ανοιξες. Νομιζω οτι καθε συνθετης, οταν γραφει ενα κομματι "ψιλοξέρει" και σε ποιον θα ταιριάζει καλυτερα η σύνθεση του. Νομίζω κάθε "σοβαρος" συνθέτης {που ποναει τα δημιουργήματα του}, σε αυτους θα κάνει πρωτα κρούση. Τωρα οσον αφορα τις διασκευες..ειναι λιγο περιεργο αυτο το ζητημα. Εχω δεί και τις 2 περιπτώσεις. Δηλαδη, κομματι - το Original..να μην μπορει να γίνει καλύτερο...{πχ μερικά που μου ηρθαν..το with or without you των U2 η το every breath you take, το high hopes ή το comfortably numb και πολλα αλλα...που απλα δεν θα ξεπεραστουν ever. {για πολλους λόγους} Eχω δει την περιπτωση...η Original ηχογραφηση να "επισκιάζεται" απο μιά διασκευή. πχ το Halleluja tου Cohen απο την διασκευη του Buckley, η version του Hentrix στο All along the watchtower του Dylan Η version των Placebo στο Running up that hill της Bush, κα.. Εχω ακουσει επισης κομματια να πηγαίνουν άπατα στις αρχικες ηχογραφήσεις και μετα καποιος να τα πειράζει και να γίνονται επιτυχιες. Πχ. το Black Magic woman ποιος ξερει οτι ηταν Fleetwood mac.? Ακομα και το youtube πρωτα Santana δινει. Nothing compares to you απο τον Prince...Ολοι σαν Sinead O Connor το ξερουν το Cocaine του Clapton ηταν JJ Cale. To Respect της Aretha

Αυτο δεν κανει το 99% των συνθετων εδω μεσα? Εννοω....συνθετει , παίζει , ηχογραφεί και μιξαρει το υλικο του? Μερικοι ίσως ξέρουν να δουλεύουν κ κάποια προγράμματα ψευδομαστερινγκ.. Τώρα αν ο φίλος μιλάει για δισκογραφία γενικότερα και για ποιο λόγο το πράγμα{γινόταν} οπως γινόταν, το μονο που έχω να προσθέσω οτι ενας καλος ηχοληπτης ή ενας καλος μαστερας...για μενα ειναι απολυτα ισαξιος με ενα καλο μουσικο. Εγω ειμαι ο μουσικος , αυτος ο ηχοληπτης, ο αλλος ο μαστερας. Διαφορετικες ειδικοτητες . Στο δικό μου μυαλο ακομα ετσι έχουν μείνει. .. και επειδη 2 καρπουζια κατω απο την ιδια μασχαλη δεν χωρανε..η δικη μου γενιά έκανε τα προσχεδια της σε Home rec studios..αλλα στο τέλος ηχογραφουσε σε studios με "ειδικους" και ζητούσε το mastering αντιστοιχα απο ειδικους. Τα πραγματα αλλαξαν..θες η κριση , θες η ευκολία... Οπως μου ελεγε ενας φιλος ηχοληπτης πλεον γραφει μονο τύμπανα και αυτα στην χαση και στη φεξη

Πριν αρκετά χρόνια θυμάμαι, εξεταζόμουν πάνω σε μια τεχνική στο σπίτι του δασκάλου μου..όταν τον είδα να έρχεται απο πίσω μου και να μου σφίγγει το στομάχι με το χέρι του. Το στομάχι μου ήταν πέτρα. Απο την στιγμή που είχα ξεκινήσει την άσκηση, ανέπνεα ελάχιστα και είχα κρατήσει όλο τον αέρα μέσα μου. - δεν αναπνέεις - είσαι σφιγμένος. .και όλο αυτό βγαίνει στο flow σου που δεν αναπνέει επίσης... μου είπε..και είχε απόλυτο δίκιο. Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθώ με τα «σφιξίματα των μυών, το άγχος και την αναπνοή» , αλλά και το πώς όλα αυτά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους . Το σημερινό θέμα θεωρώ πως έχει τρομερή επίδραση όχι μόνο στον τρόπο που παίζουμε αλλά και στο γενικότερο ήχο μας, ανεξαρτήτως μουσικού οργάνου. Ένα πολύ σοβαρό θέμα, που δεν έχει μόνο ηχητικές/ flow προεκτάσεις στο παίξιμο μας , αλλά επίσης, ελλοχεύει τραυματισμούς & διάφορα ιατρικά προβλήματα προς μουσικούς. • Άγχος. Λίγο άγχος πρίν το παίξιμο ή την πρόβα θεωρώ ότι κάνει καλό. Εκκρίνει αδρεναλίνη στο σώμα.. σε κάνει να είσαι σε ετοιμότητα – ακούς καλύτερα..ενεργείς καλύτερα. Το πολύ άγχος είναι το πρόβλημα. Οι σφιγμένοι μύες αλλά και η κακή αναπνοή αποτελούν το χαρακτηριστικό σημάδι του «κακού» άγχους. Και ειδικά στην αρχή, κακό άγχος έχουμε όλοι μας ..σχεδόν πάντα. Άγχος να βγεί καλά η άσκηση στην εξέταση, άγχος να δείξουμε στον δάσκαλο μας ότι τα «πιάνουμε» με την μία στην παράδοση , άγχος να αποδείξουμε ποιοι είμαστε στην πρόβα, άγχος γιατί δέν έχουμε κάνει αρκετές πρόβες με την μπάντα, άγχος να έχουμε καλό ήχο, να πάει καλά η performance το βράδυ και να έχει κόσμο το μαγαζί.. Αυτό το άγχος οδηγεί σε σφιξίματα των μυών και έχει τρομερό αντίκτυπο στο παίξιμο μας αλλά μακροπρόθεσμα, αν δεν το διαχειριστούμε σωστά, μπορεί να προκαλέσει: Ναυτίες και εμετούς , τενοντίτιδες , σπασμένα δόντια, προβλήματα συγκέντρωσης , αύξηση αρτηριακής πίεσης αλλά και μείωση της αντοχής {ειδικά για εμάς τους drummer}. Έχω ακούσει από συναδέρφους μέχρι και για έλκη στομάχου λόγω αύξησης γαστρικών υγρών. • Αναπνοή. Το πρώτο που συμβαίνει όταν ένας μουσικός έχει άγχος είναι να αναπνέει ακανόνιστα. Ο παίχτης είτε αναπνέει πολύ γρήγορα{ρηχά}, είτε αναπνέει αργά και κρατάει την αναπνοή του κάθε φορά που κάτι δύσκολο συμβαίνει ή πρέπει να παίξει. Κρατώντας τον αέρα στο στομάχι – σφίγγονται οι κοιλιακοί μύς και το στομάχι αρχίζει και εκκρίνει γαστρικά υγρά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έλκος στομάχου. Η «γρήγορη» αναπνοή {υπεροξυγόνωση} μπορεί να προκαλέσει απο ζαλάδες και κράμπες μέχρι λιποθυμίες. Ειδικά για εμάς τους drummer που το όργανο έχει σοβαρές απαιτήσεις φυσικής κατάστασης , η σωστή αναπνοή θεωρώ ότι θα κάνει την διαφορά, από το να βγάλουμε {άνετα} ένα δίωρο Live..ή να τα «φτύσουμε» στο δεύτερο κομμάτι. Δεν είναι μόνο σωστή τεχνική σαν προαπαιτούμενο για καλό παίξιμο αλλά και σωστή αναπνοή . Όποιος έχει ασχοληθεί λίγο με αθλητισμό, είμαι σίγουρος ότι ξέρει για τι μιλάω. Το πρώτο που πρέπει να μάθουμε λοιπόν πριν καν φτάσουμε στους μύς είναι να αναπνέουμε σωστά. To οξυγόνο είναι αυτό που διασπά την γλυκόζη σαν ενέργεια στους μύς μας και μέσω του αίματος, μεταφέρετε κυριολεκτικά σε όλο το σώμα μας. Για μένα η σωστή αναπνοή σαν τεχνική, είναι προϊόν εκγύμνασης, και είμαι σίγουρος ότι όποιος θέλει να το ψάξει περαιτέρω, με ένα απλό search θα βρεί δεκάδες τεχνικές αλλά και ασκήσεις«σωστής» αναπνοής στο ίντερνετ. Αυτό που θα συμβεί κάνοντας αυτές τις ασκήσεις είναι ότι η αναπνοή από μια καθαρά αυτοματοποιημένη διαδικασία στο σώμα, να γίνει μια συνειδητή. Βγαίνοντας από εκείνο το μάθημα που μόλις είχα ενημερωθεί ότι δεν αναπνέω σωστά και σφίγγομαι.., μερικές μέρες μετά, πήγα σε μια δημοτική βιβλιοθήκη και βρήκα ένα βιβλίο με μια τεχνική Yoga ειδική για καλλιτέχνες αλλά και αθλητές. Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο – έχουν περάσει περισσότερα απο 25 χρόνια απο τότε..αλλά θυμάμαι ότι διαβάζοντας το ..αυτό που το βιβλίο δίδασκε, μου φάνηκε απόλυτα .. «λογικό». Το θέμα του βιβλίου είχε να κάνει με διαχείριση άγχους και δίδασκε μια tension and release τεχνική για τους μυς σε σχέση με ελεγχόμενες αναπνοές, με σκοπό την «ελεγχόμενη»..χαλάρωση. Πραγματευόταν ότι εφαρμόζοντας αυτή την τεχνική, βραχυπρόθεσμα ο κάθε μυς σε ένταση θα «έστελνε» μήνυμα στον εγκέφαλο μας ότι είναι σφιγμένος.. και μακροπρόθεσμα θα μπορούσαμε με μια εκπνοή να τον ...χαλαρώσουμε με τον ίδιο τρόπο που χαλαρώνουμε με την θέληση μας.. μια σφιγμένη γροθιά. Κάθε μυ! Υποστήριζε {και νομίζω ότι είχε απόλυτο δίκιο} ότι ένας νους σε ηρεμία, χρειαζόταν αρχικά, ένα χαλαρωμένο μυικό σύστημα. Περιέγραφε επίσης οτι μέσω της άσκησης ,Yogi στην Ινδία μπορούσαν να επιβραδύνουν μέχρι και τον καρδιακό τους παλμό με την θέληση τους. Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω αυτή την τεχνική, που στο σύνολο της είναι πολύ απλή. Καθόμαστε αναπαυτικά. Το ιδανικό, είναι να εφαρμόσουμε την τεχνική αυτή, ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. Με μια εισπνοή σφίγγουμε και με μια εκπνοή χαλαρώνουμε διαδοχικά κάθε μυϊκή ομάδα του σώματος μας (χέρια, πόδια, κοιλιά, ώμοι, αυχένας, μυς του προσώπου, πλάτη, μηρούς και γλουτούς). Για παράδειγμα, σφίγγουμε πολύ δυνατά τις γροθιές μας με μια εισπνοή{από την μύτη} και μετά να τις χαλαρώσουμε σταδιακά με μια εκπνοή {στόμα}. Πράττουμε αυτό σε κάθε μυική ομάδα του σώματος μας επί τρεις επαναλήψεις σε κάθε μυ ή μυική ομάδα. Επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα. That’s it.! • Διαχείριση άγχους και αποτέλεσμα. Τι μου έδωσε αυτή η άσκηση? Καταρχήν, μου έκανε συνειδητό τι έσφιγγα και έπειτα το πόσο άσχημα ανέπνεα από την στιγμή που ανέβαινα στο σετ μου. Είτε στην μελέτη είτε στο μάθημα είτε στο Live. Μου έδωσε επίσης να καταλάβω ότι μπορώ να είμαι λίγο αγχωμένος χωρίς να είμαι απαραίτητα σφιγμένος. Και βέβαια με έμαθε να αναπνέω..σωστά. Και ένα χρόνο μετά, ένιωσα να συμβαίνει αυτό που «υποσχόταν» το βιβλίο. Κατά την διάρκεια ενός Live..το στομάχι μου, έστειλε sms στον εγκέφαλο μου ότι ήταν σφιγμένο! Δεν έφτασα σε σημείο να μπορώ να το χαλαρώνω με μια εκπνοή όπως έγραφε {λόγω στρατιωτικού που προέκυψε και αναγκάστηκα να σταματήσω}, αλλά το γεγονός ότι πλέον το κάθε μου σφίξιμο γινόταν συνειδητό..για μένα κάνει αυτήν την άσκηση εξαιρετική, και αυτός είναι και ο λόγος γέννησης του άρθρου. {Να πω ότι αυτή η διεργασία συμβαίνει ακόμα στο σώμα μου, 25 χρόνια μετά. Δεν την έχω χάσει αν και έχω σταματήσει να την εξασκώ.} Ένα χρόνο αφότου εφάρμοσα αυτή την άσκηση, βελτιώθηκε η διαχείριση του άγχους μου και το πρόβλημα με το σφιγμένο στομάχι. Βελτιώθηκε επίσης η αντοχή μου, η αντίληψη μου, βελτιώθηκε το παίξιμο μου σαν συνολική ροή και η αναπνοή μου. Αν αισθάνεστε καταπόνηση ή πόνους στους μυς σας κατά την διάρκεια ή μετά την μελέτη, μάθημα, πρόβα , live - ρίξτε μια ματιά μήπως έχετε υπερβολικό άγχος ή κάτι σφίγγετε..και δοκιμάστε αυτήν την άσκηση. Νομίζω ότι μόνο καλό έχει να σας δώσει και θα δείτε τρομερή βελτίωση όχι μόνο στην συνολική σας απόδοση αλλά και στο flow σας. Εννοείται, ότι προτείνω κάθε μορφή γιόγκα, για κάθε μουσικό, σαν μια ήπια άσκηση αλλά και τεχνική διαχειρισης του άγχους, της αναπνοής και των σφιγμένων μυών. Είμαι στην διάθεση σας για τυχόν ερωτήσεις. Βαγγέλης Μουλακάκης.

Eκτος απο το spd που σου προτεινε ο Μανωλης που ειναι οτι πιο hot κατ εμε Pad...μπορεις να παρεις ενα ηλεκτρονικο σετ και να ανοιξεις τα τυμπανα με βασεις γυρω απο το φυσικο σου σετ..η να παρεις 2-3 τετοια https://www.thomann.de/gr/roland_spd_one_electro.htm {που ειναι ομως..ακριβα} και να τα βιδωσεις πανω σε υπαρχουσες βασεις.

Χωρισε ο Russell..και πουλαει διαφορα...και μερικες απο τις κιθαρες του στο .7.50

Αν με ρωτούσατε να ονοματίσω τους 5 πιο ταλαντούχους Rock drummer τα τελευταία 50 χρόνια..ο Phil σίγουρα θα ήταν μέσα σε αυτή την πεντάδα. Ακόμα και σήμερα βρίσκω το παίξιμο του είναι τόσο φρέσκο και ενδιαφέρον που δεν θα μπορούσα να μην τον κατατάξω σε μια λιστα με θηρία οπως ο John Bohnam, ο Simon Philips, Stewart Copeland, Phil Rudd κα. Εξαιρετικά Beat..με ακόμα πιο ευφάνταστα breaks που δεν τελείωναν πάντα στο 1. Ενας εξαιρετικός drummer με φοβερά χέρια και φοβερές ιδέες.. Ενδιαφέρον είχε και η αγάπη του προς την Big Band με εξίσου ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αυτό είναι ένα μικρό video αφιέρωμα στο drumming του. Mην διστάσετε να ποστάρετε τα δικά σας. Enjoy με την μπαντα του Buddy Eνα ντουετο με τον Chester Τhomson απο το 1987 για να δείτε ποσο παιχταράς ήταν. ενα σεσσιον με τους Tears for fears.

Σορρυ που κάνω bump στον εαυτο μου..αλλα βρηκα μια πολύ ενδιαφέρουσα παρτιτούρα απο το βιβλίο The Grid του Mike Mangini..που αφορα τις αξίες. Ρίξτε μια ματιά τον δικό του "πύργο" των αξιων. και δείτε τον σε εφαρμογή εδώ. Eνδιαφέρον έχει και αυτό το βίντεο. εδω ο Mangini κάνει 1203 μονα χτυπήματα σε ενα λεπτο..τουτέστιν..1200/60=20 χτυπήματα /sec. Θεωρω τον Mangini πάρα πολυ σοβαρό drummer για να το αφήσει στην τυχη. Να κλείσει τα μάτια δηλαδή και να παίξει όσο το δυνατον περισσότερα. Νομίζω ότι έχει κλειδώσει στο 60 bpm και προσπαθεί να παίξει ..20ηχα. Στην παρτιτουρα του το φτάνει μέχρι 17ηχα.