vagelism

Να πω οτι δεν υπαρχει "σωστη σειρα"..Μιλαμε ολοι εμπειρικα βαση των εκαστοτε Live σε χωρους που εχουμε παιξει. Παιζουν πολλα ρολο.. Ο χωρος..το κοινο..αν η μπαντα ειναι η "ατραξιον "του μαγαζιου ή απλα μια μουσική υπόκρουση. Το προγραμμα που μπορει να τα "εσπασε " στο Α μαγαζι μπορει να μην λειτουργει καλα στο Β. Μου εχουν ζητηθει να παιξω 2 ωρες "χωρις να ενοχλω". {οπου το προγραμμα στηθηκε επιτηδες υποτονικο μιας κ ηταν Happy hour εταιρειας οπου αναθεμα κι αν προσεξαν οτι υπηρχε ορχηστρα} Μου εχει τυχει να παιξω σε ξενοδοχειο κ να τρωνε απο κατω. Υπαρχει ενας βασικος "μπουσουλας" στο πως στηνουμε ενα προγραμμα , αλλλα πρεπει να εισαι παντα ετοιμος να επεμβεις αμα δεις οτι δεν τσουλαει.{η ενοχλει}. Πχ αν δεις το κοσμο οτι χορευει...{η χτυπιεται} μην του τη σπασεις επειδη εσενα το επομενο σου κομματι ειναι μπαλαντα.. Συνεχισε ετσι μεχρι να κουραστουν. Καθε καλος Dj κανει αυτο ακριβως. Δεν τους αφηνει να σταματησουν να χορευουν. Προσωπικα αναφερομαι για ενα ποπ κ ροκ Live, που νομιζω οτι κι αυτο ειναι το ζητουμενο σου.

η αποψη μου ειναι οτι εσυ σαν εμπειροτερος θα επρεπε να την προστατεψεις απο τον "εαυτο" της. Και δεν μιλαω για ιεροσυλιες κι αλλα τετοια χαζα. Μου εχει τυχει κ εμενα στο παρελθον να γνωρισω τραγουδιστες {συνηθως αρχαριους} που να νομιζουν οτι μπορουν να πουν τα παντα. Ο "καλος" τραγουδιστης κατ εμε δεν ειναι μονο ¨σωστος" στις νοτες, αλλα γνωριζει τις δυνατοτητες του - τι του ταιριαζει κ τι οχι. Η επιλογη του συγκεκριμενου κομματιου δεν μπορει να μην πεσει θυμα συγκρισης με το "θηριο" - με μονη εξαιρεση μια λιτη διασκευη οπου θα εκανε το κομματι "δικο της" Απο την στιγμη που προσπαθει να το πει οπως ο Dio... ...και εσυ στις κιθαρες καλουλης εισαι..

σε σε ενα σετ 5 κομματιων..ξεκινας με ενα δυνατο..και μετα μια μπαλαντα , ενα mid tempo rock και στα τελευταια δυο τα σπας.!!

Εγω προτεινω το καθε κομματι - του καθε σετ να ξεκιναει με κατι δυνατο {αλλα οχι το πιο δυνατο} και μετα να πεφτει αυξάνοντας σταδιακα μεχρι την κορυφωση. Οσων αφορα το ρεπερτοριο σας , οι μπαντες που βλεπω ειναι λιγο αλλα για αλλα...τυπου μουσικη σκηνη να ικανοποιησουμε ολους.{Νταξ τα εχουμε κανει κ εμεις αυτα τα λαθη,..,} θα προτεινα να τα χωρισετε ανα χρονικες περιοδους. δηλ.. Οι Radiohead δεν μπορουν να μπουν στην ιδια δεκαετια με τους Doors κλπ.. Νομιζω θα ξενιζε κατι τετοιο. Εξαιρεση σε αυτο θα ηταν τα κομματια να ηταν ολα "πειραγμενα" και οχι απλα covers του Original με αποτελεσμα να υπαρχει μια ομοιογενεια στον ηχο. Φυσικα καθε "καλο" προγραμμα, δεν μπορει να μενει στατικο - πρεπει να κοιτας το κοσμο σου και να εισαι ετοιμος να παρεμβεις κ να αλλαξεις με τον ιδιο τροπο που ενας Dj προσπαθει να "ψυχολογησει" το κοινο του. Καλη επιτυχια

η καλη ροη ενος προγραμματος ειναι παντα μια δυσκολη υποθεση. Βλεπουμε καταξιωμενες μπαντες κ πειραζουν την ροη τους..ποσο μαλλον αν παιζουμε διασκευες.. Εγω αυτο που προτεινω..σαν παραδειγμα ειναι να παρατηρησεις την δυναμικη προσεγγιση μιας ταινιας δρασης του Χολλυγουντ..και να στησεις τα κομματια αναλογα. Τι εννοω.. Αν παρατηρησεις ολες οι ταινιες δρασης..ξεκινανε με ενα φορτισσιμο..κοινως στην αρχη γινεται της π.....ς... Μετα πεφτει σε ενα πιανο..κ αρχιζει κ χτιζετε η ιστορια με δυναμικες εξαρσεις{ accents} κατα την διαρκεια της ταινιας. Στο τελος παλι φτανει στο φορτισσιμο...οπου γινεται η τελικη σφαγη.. Αν μπορεις να σκεφτεις ετσι στο ρεπερτοριο σου..να δωσεις δηλ μια αισθηση κυματος ..νομιζω μια χαρα θα παει. Δεν θελεις ουτε 5 μπαλαντες μαζι..ουτε 5 Fast rock μαζι. Πρεπει να τα σπασεις για να μπορεις να κρατας το ενδιαφερον του ακροατη...χωρις εκεινος να φυγει - ουτε κοιμισμενος..ουτε σπινταρισμενος..μετα το Live. Βγαζω νοημα?

η βελτιωση ειναι αισθητη. Φαινεται οτι μελετας. Κeep up the good work ?

Για οποιον δεν το εχει δει. Η καλυτερη στιγμη των Talking heads..σε ενα εξαιρετικο Live. σκην : Jonathan Demme.

Ποιος καλυτερος να {μας} μαθει να κουρδιζουμε απο τον John Good.

Μια ωραια σειρα ντοκυμαντερ με πρωταγωνιστη τον Brian Johnson και τους φιλους του που χαζευω..

Τολμω να πω οτι η 2η του βγηκε ομορφοτερη..

Δεν με στεναχωρει τιποτα βρε. Γουστα ειναι αυτα. Θεωρω τη μουσικη των Winger και τις ενορχηστρωσεις "ιδιατερες" ..ισως γιατι ο Kip παντα φλερταρε με την κλασσικη μουσικη. Αυτος ειναι κ ο βασικος λογος που το ακουω ευχαριστα μεχρι κ σημερα. Στο δικο μου αυτι παντως ποτε δεν εφτασαν σεσσιονιστικα παιξιματα. Παντα η μουσικη ειχε μια αισθηση...μπαντας

Αγαπημενος Tigran..

Ενταξει...οτι και να πω για τους Snarky...ειναι λιγο. Οι τυποι ειναι οτι πιο hot στο ειδος τους αυτη τη στιγμη - Σχετικα με τους Winger.. Ενστασεις δεν εχω καμια.. Ο ηχος τους κατ εμε ειναι μια χαρα για την συγκεκριμενη δεκαετια..και οι συνθεσεις..το γεγονος οτι μιλαμε {καποιοι} για αυτους 30 χρονια μετα , νομιζω τα λεει ολα. Το παιξιμο επισης...παλι νορμαλ το βρισκω για early 90s hard rock μπαντα..με ενα εξαιρετικο καστ μουσικων μεσα στη μπαντα.{Rod Morgenstein - Reb beach κλπ. Ολοι ειναι ενας κ ενας κ εκτος απο μελη της μπαντας ειναι κ σεσσιον μουσικοι. Θεωρω τον Kip Winger ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ..δεν ειναι τυχαιο που τα τελευταια χρονια δουλευει σαν παραγωγος. Οσοι δεν γνωριζουν ο Kip επισης ασχολειται με συμφωνικη μουσικη κ εργα του εχουν παιχτει και στο Μεγαρο Μουσικης Αθ. Not Bad Kip!!

φιλος...λιγα με τους Winger...

δεν ακουω τιποτα...Oι Winger ειναι γαμω τις μπαντες!!!!!