Χαιρετω όλη την κοινότητα του νοιζ και εξ'αρχής θέτω τον πρόσφατο προβληματισμό μου.
Έχοντας ήδη διαβάσει σημαντικό μέρος του περιεχομένου του σάιτ κατέληξα στην εξής απορία:αφού οι περισσότεροι από εμάς δεν ασχολούμαστε επαγγελματικά κι ακόμη όσοι ασχολούνται επαγγελματικά και βιοπορίζονται από τη μουσική συνήθως παίζουν ένα είδος μουσικής, το οποίο δεν είναι της αρεσκείας τους(συνεπώς, λογικά πάντα, αποσκοπούν σε έναν απλά αξιοπρεπή ήχο χωρίς πολλά πολλά) ΓΙΑΤΙ να ξοδεύουμε τόοοοοοοοοσα χρήματα σε εξοπλισμό βελτίωσης του ήχου μας, "ιδανικά" όργανα κλπ;;; ιδιαίτερα στην περίπτωση που δεν επρόκειτο να κάνουμε απόσβεση του κεφαλαίου μας ή στην περίπτωση που και να φέρνουμε σε τομ μορέλλο ή στιβεν γουίλσον στο βλαχοπανηγύρι ή στο σκυλομάγαζο που παίζουμε ποιος χέ***κε. ;;;
Προσωπικά η πρώτη φορά που άκουσα την fender jazzmaster μου μέσα από έναν fender twin reverb ήταν μια από τις πιο αξιοσημείωτες στιγμές της ζωής μου, ωστόσο τώρα πια που έχω δυο jazzmaster και ετοιμάζομαι για custom warmoth jm, απορώ όλο αυτό (ειδικά με πεταλάκια, παραπεταλάκια, προενισχυτές, κομπρέσσορες, γιατί με τα όργανα είναι και αισθητικό το θέμα είναι σύγχρονα έργα χρηστικής τέχνης) πόσο διαφέρει από τις γυναίκες μας/ γκόμενές μας, που αγοράζουν 15625 μάσκαρες,κραγιόνια, μίνι, στρίνγκ, γόβες ενω δεν είναι πορνοστάρ;;;
Εσείς μέσα από την εμπειρία σας πιστεύετε οτι αξίζει τελικά όλο αυτό το κυνήγι ευκαιριών και νέων επιθυμιών ή με ευκαιρία την οικονομική στενότητα που υπάρχει να αρκεστούμε σε 2-3 πράγματα ετσι ίσα ίσα να παριστάνουμε τον ροκ σταρ στο σαλόνι μας;;; :D :D :D :D
Να τα διαθέσω τα 1500 στη warmoth ή να πάω μια πράγα εκεί με η γοτθική αρχιτεκτονική και τις δίμετρες που το χω κι άχτι από μικρός;;; ??? ??? ???