gskar

Γεια σε όλους. Αυτό είναι ένα παλιό μου κομμάτι το οποίο όμως αγαπώ πολύ. Το είχα ξανανεβάσει στο youtube με όχι τόσο καλό ήχο όμως, οπότε το ξαναανέβασα σήμερα με τη νέα μου κιθαρίτσα, johnson ooo, κινέζικη και σούπερ! (Thanks Ηλία) Ο τίτλος του Mother και το κούρδισμα ΕADGbAE Ελπίζω να σας αρέσει και ευχαριστώ εκ των προτέρων Γιώργος

Τα λόγια είναι περιττά..........5.27 λεπτά μαγείας!

Λοιπόν εμείς οι δύο μάλλον θα τα βρούμε εύκολα. Κι εγώ μισώ τις Dreadnaught. ;D Μάλιστα ο φίλος μου ο Γιάννης (στο 2ο βίντεο), έχει μερικές φοβερές martin d28 του μεσοπολέμου και όταν τις έπαιξα ούτε κρύο ούτε ζέστη. Αντίθετα πριν από μερικές μέρες απέκτησα (ευχαριστώ Ηλία) μία κινέζικη Johnson carolina 000 ρέπλικα της martin 000 και δεν λέω να την αφήσω από τα χέρια μου. Μου αρέσουν βέβαια και οι μίνι τζάμπο ;) Όσο για τους ξένους κιθαρίστες δεν ήταν αυτός ο αρχικός σκοπός του τόπικ, αλλά πιο πολύ να βρεθούμε οι Έλληνες που ασχολούμαστε με το είδος. Αν πρόσεξες σε αυτούς που αναφέρθηκα λέω "κλπ", εννοώντας αυτούς που έγραψες αλλά και πολλούς άλλους. Όσο για τον Hedges ήταν ένας από τους κορυφαίους ακουστικούς κιθαρίστες αλλά και καλλιτέχνης (άτυχος γιατί έφυγε πολύ νέος) και βεβαίως άγνωστος για τους περισσότερους κιθαρίστες στη χώρα μας δυστυχώς. Σε ευχαριστώ επίσης για τα καλά σου λόγια στο κομμάτι μου. Εγώ ασχολούμαι πάνω από 15 χρόνια με το στυλ με πολλές δυσκολίες στην αρχή, αλλά ο έρωτας είναι μόνιμος πια :D Ορίστε και ένα κομμάτι του κορυφαίου Michael

Ωραία, αρχίζουμε να μαζευόμαστε, τουλάχιστον να πιάσουμε τον ελάχιστο αριθμό για να μπορούμε να κάνουμε σύλλογο :D Παρα πολύ ωραία, να το κάνεις το βίντεο για να τον ακούσουμε και να τον δούμε βεβαίως :)

Ευχαριστώ πολύ και τους δυο σας! :)

Νικόλα δεν ξέρω πολλά από ενισχυτές διότι πάντα έπαιζα με μικρόφωνο. Πάντως ο ΑΕR έχω ακούσει ότι είναι πολύ καλός.

Σε κατανοούμε πλήρως :D Πάντως εσείς της κλασσικής είστε πολλαπλάσιοι ημών της ακουστικής :D Επί τη ευκαιρία θυμήθηκα πριν από πολλά χρόνια στη Γαύδο, ένα μαγικό βράδυ με φοβερή παρέα κάτω από τα αστέρια, όπου ένα φίλος (καλή του ώρα) έπαιζε μπαχ στην κλασσική και τον παρακαλούσα να μην σταματήσει. Δυστυχώς όμως δεν είχε παρτιτούρες δεν μπορούσε να τα θυμάται απ' έξω όλα τα κομμάτια...

Και εγώ χαίρομαι, καλώς ήλθες στην παρέα. Όχι δεν ξέρω κάποιον στην Αθήνα, ίσως ξέρει ο Νικόλας (Νikolassp στο Νοιζ). Εγώ είμαι αυτοδίδακτος (δηλ. δεν πήγα ποτέ σε ωδείο ή σε δάσκαλο) . Αλλά μάλλον δύσκολα τα βλέπω τα πράγματα :) Γιώργος

Καταπληκτικοί! Κυρίως ο martino διότι δεν μου αρέσει ο ήχος του Scofield γενικά. Ότι πρέπει για ένα ευχάριστο πρωινό ξύπνημα Σαββάτου, ευχαριστώ!

Άψογος!!! Βασικά η τεχνική σου στα φτωχά μου αυτιά πλησιάζει το τέλειο :)

Γεια σου Νικόλα, πολύ χαίρομαι που έγραψες και εσύ όπως και ο Γιάννης. Βασικά σκέφτομαι κάπου κάπου να ανακινώ το θέμα μήπως και βρεθούν και άλλα άτομα. Δεν χρειάζεται να παίζουν όλοι τέλεια... Στην Ιταλία έχουν και κάνει και σύλλογο το fingerpickingnet και έχουν βγάλει και συλλογικό cd με μουσική των μελών. Εδώ ακόμα νέκρα. με το μέτρημα είμαστε ακόμα λιγότεροι από 10. Πάντως επειδή είναι το στυλ που λατρεύω (όπως και εσύ) θα ήθελα να πω ότι η συγκίνηση που μου δίνει ο ήχος της ακουστικής μέσα στην ησυχία της νύχτας δεν συγκρίνεται στα αυτιά μου με κανένα άλλο είδος κιθάρας. Υ.Γ. Η ηλεκτρική μου αναπαύεται στη θήκη της από τα Χριστούγεννα που έκανα ένα live ;)

:'( :'( :'(

Συγνώμη αλλά μάλλον δεν συμφωνώ ότι η οπτική ίνα είναι καλύτερη χωρίς να είμαι ηχολήπτης. Έχω δύο οπτικές ίνες, μία φτηνή και μια πιο ακριβή (των 60 ευρώ). Η 2η ακούγεται καλύτερα εκτός και αν δεν ακούω καλά ;D Το ομοαξονικό καλώδιο ακούγεται καλύτερα και από τις δύο. Αυτά ισχύουν για το στερεοφωνικό μου που είναι αρκετά αξιοπρεπές και στο οποίο χρησιμοποιώ εξωτερικό Dac για τη μετατροπή του ήχου σε αναλογικό. Αυτοί που ασχολούνται με το Hiend από ότι ξέρω (έχω και ένα φίλο που ασχολείται πολύ βαθιά με το αντικείμενο) προτιμούν επίσης το ομοαξονικό έναντι της οπτικής ίνας (μιλάμε για toslink). Γι' αυτό και στην αγορά κυκλοφορούν από πολύ φτηνά μέχρι πανάκριβα ομοαξονικά καλώδια.

Το σήμα μεταφέρεται όντως ψηφιακά αλλά όχι αναλοίωτο. Συνήθως η ομοαξονική σύνδεση είναι καλύτερη από την οπτική αλλά και οι δύο τρόποι εξαρτώνται άμεσα από την ποιότητα του καλωδίου που χρησιμοποιείς. Αυτό ισχύει τουλάχιστον στο δικό μου σύστημα, αλλά από ότι ξέρω και γενικά. Οι χαΐφιντελάδες είναι πιο γνώστες στο θέμα :) Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό ενώ το σήμα είναι ψηφιακό, μάλλον οφείλεται στο πρωτόκολλο spdf. Δεν ξέρω παραπάνω...

Πανέμορφα παιγμένα και τα δύο, συγχαρητήρια. Ζηλεύω, με την καλή έννοια ;)

Καλημέρα φίλε Γιάννη, αφού έγινες και συ μέλος του φορουμ είμαστε σε καλό δρόμο ;) Ευχαριστώ για τα σχόλια σου για τον Μπίκο, είναι πραγματικά πρωτεργάτης και έμπνευση στο είδος. Τι κάνει τώρα δηλ. παίζει με κάποιους, κάνει μαθήματα κλπ;

Ηλία τι να σου πω εγώ σε ευχαριστώ για την απάντηση σου, πραγματικά με αγγίζει η πραγματική σου αγάπη για την κιθάρα... Μου θύμισες άπειρες μεταμεσονύκτιες στιγμές σε απόλυτη ησυχία με την κιθάρα και την καρδιά να χτυπάει δυνατά από την συγκίνηση, και σχεδόν πάντα μόνος. Γιατί έχω να παίξω χρόνια σε Έλληνες ακροατές (έχω χάσει και την παλιά μου παρέα βλεπεις), δεν αντέχουν οι περισσότεροι θέλουν τραγούδια, δεν έχουν υπομονή. Περιμένω κάθε χρόνο κάποιους φίλους αυστριακούς στο χωριό μου για να με ακούσουν. Ευτυχώς υπάρχει και το νετ και το noiz. Πάντως αυτά που έγραψα για σένα τα πιστεύω. Ειδικά στο "ain't no sunshine" μου σηκώνεται η τρίχα από το παίξιμο σου :D Σε περιμένουμε στη Νιγρίτα :)

Είναι σπάνιο στην Ελλάδα όχι γιατί είναι δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι είναι θέμα επιλογών.(δεν θέλω να μπω σε βάθος στο γιατί οι Έλληνες κιθαρίστες δεν επιλέγουν αυτόν τον τρόπο παιξίματος ). Άλλο το να μπορείς να παίξεις και άλλο να το επιλέξεις σαν στυλ. Γενικά όταν λες σε κάποιον ότι παίζεις κιθάρα στην Ελλάδα κατευθείαν σκέφτεται ηλεκτρική πρώτα και μετά κλασσική.Αντε να εξηγείς τι παίζεις ;D Ακόμα και στο θέμα που είχε ανοίξει με τίτλο "οι φυλές των κιθαριστών" δεν αναφέρθηκε (πλην εμού) αυτό το στυλ από κανέναν.

Τι μου θύμισες τώρα, τα νιάτα μου, παραλία στο χωριό το καλοκαίρι, κιθάρες, η γειτονοπούλα που την περίμενα να πηδήξει από το παράθυρο ;)κι εγώ να παίζω αυτά τα τραγούδια. Πολύ ωραίες εποχές. Πραγματικά ο Γερμανός και ο Μπίκος ήταν πολύ μεγάλες επιρροές στο ακουστικό στυλ. Ειδικά τον Μπίκο δεν τον βλέπω πια. Πάντως είναι πολύ καλός ακουστικός κιθαρίστας!

Ξέχασα και αυτό το υπέροχο κομμάτι του Στέλιου που είναι ηλεκτρικός αλλά απ' ότι βλέπω και σαν ακουστικός δεν πάει πίσω

Χάρηκα :) Μα εμένα με έχω παρουσιάσει αρκετές φορές, φτάνει πια ;D ;D ;D

Καλησπέρα σε όλους. Ανοίγω το θέμα αυτό καθότι έχω παρατηρήσει ότι το είδος αυτό δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στη χώρα μας, χωρίς όμως να ξέρω γιατί. Επίσης δεν αφορά σε κάποιο είδος μουσικής αλλά στον τρόπο παιξίματος της ακουστικής με τα δάχτυλα. Μπορεί κάποιος να παίξει οποιοδήποτε είδος μουσικής (οκ σχεδόν οποιοδήποτε) Τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό το είδος είναι πολύ δημοφιλές και εξαιτίας βέβαια των σπουδαίων μουσικών όπως ο Andy mcKee, o Antoine Dufour, o Pierre Bensusan κλπ. Ειδικά ο mcKee έχει κάνει τεράστια επιτυχία με το απίθανο παίξιμο και τις καταπληκτικές συνθέσεις του. Οι περισσότεροι επίσης χρησιμοποιούν εναλλακτικά κουρδίσματα ( κάποια στιγμή Θα ανοίξω θέμα μόνο για αυτά) Να τονίσω ότι ο τρόπος παιξίματος αν και μοιάζει με της κλασσικής δεν είναι ο ίδιος. Είναι άλλη η τάση και η απόσταση των χορδών και η απόκριση στην ακουστική. Επίσης η κλασσική ακριβώς λόγω των χορδών της δεν ακούγεται καλά όταν κουρδιστεί χαμηλά. Η Ελλάδα όσον αφορά στην κιθάρα είναι γενικά ηλεκτροκρατούμενη και η ακουστική χρησιμοποιείται κυρίως για συνοδεία τραγουδιού (του στυλ "δε θα μας παίξεις και κανένα τραγουδάκι;") Δειλά, δειλά όμως εμφανίζονται και κάποιοι συμπατριώτες μας που παίζουν πολύ καλά και έτσι αποφάσισα να παρουσιάσω κάποιους μέσα από αυτό το θέμα. Όσοι ασχολούμαστε με το αντικείμενο καλό θα ήταν να αλληλεπιδράσουμε έστω και από μακριά :). Ξεκινάμε λοιπόν από τον πολύ καλό Γιάννη Τρικόπουλο (johntrik στο youtube) από τα Τρίκαλα, ο οποίος έχει και μερικά πανέμορφα βίντεο στο κανάλι του Ο φίλος μου ο Γιάννης ο Γκουγκουρέλας που είναι παθιασμένος με τη bluegrass και τις ακουστικές κιθάρες αλλά παίζει και fingerstyle O Απόστολος ο Καλυβάκος ο οποίος αν και πολύ μικρός θεωρώ ότι έχει τρομερό ταλέντο και παίζει πολύ ψαγμένα πράγματα. O Νικόλας που γνώρισα μέσω youtube πιστεύω ότι επίσης έχει πολύ ταλέντο. Επίσης καταπληκτικός στην ακουστική (αλλά και ότι κάνει) είναι όπως ξέρετε ο Ez ( Ηλίας Ζάΐκος). Δεν γνωρίζω άλλους ούτε προσωπικά ούτε από το νετ. Τώρα θα χαρώ όσοι ασχολείστε ή ξέρετε κάποιους να συμπληρώσετε τη λίστα, να γίνουμε τουλάχιστον περισσότεροι από δέκα ;) ;) ;)

Σωστός, και οι δικιές μου επίσης ;D

Γιατί υπήρχε ποτέ κάποιος εντελώς αυτοδίδακτος; Παραθέτω την προηγούμενη άποψη μου "Με την λέξη αυτοδίδακτος τι εννοούμε; Ότι κάποιος πιάνει μια κιθάρα και μαθαίνει εντελώς μόνος πως να την κουρδίζει, ποια είναι τα ακκόρντα κλπ. χωρίς να έχει κανένα ερέθισμα από το περιβάλλον; Πιστεύω ότι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο και δε συνέβαινε ούτε πριν το youtube. Όλοι μαθαίνουν από κάπου, ακούγοντας cd, αγοράζοντας βιβλία, από φίλους κλπ. Νομίζω ότι με τον όρο εννοούμε κάποιος που δεν έχει πάει σε ωδείο, ή δεν έχει μάθει με δάσκαλο. Και κατά τη γνώμη και αυτό είναι πολύ δύσκολο, γιατί θέλει πολύ μεράκι και αγάπη για να μάθεις μόνος." Και όταν ήμουν μικρούλης ανακάλυψα το ρε ματζόρε κοιτώντας τα δάχτυλα του Freddy Mercury στο "crazy Little thing called love" όταν το είδα στην τηλεόραση ;)

Μάλλον η πιο ολοκληρωμένη και σωστή άποψη ΙΜΗΟ στο θέμα με μια μικρή ερώτηση: Τι κάνεις αν δεν υπάρχει δάσκαλος στο στυλ (ακουστική fingerstyle) που διάλεξες; (Aπ. Youtube, tabs και ξερό ψωμί) 8) 8) 8)