Προς το περιεχόμενο

Nicholas_Chili

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    151
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Bio

Πρόσφατοι επισκέπτες προφιλ

1720 προβολές προφίλ

Συμμετοχή Nicholas_Chili

Artist

Artist (1/4)

  • Αξιόλογες συμμετοχές Rare
  • Αξιόλογες συμμετοχές Rare

Badges

16

Φήμη

  1. Μου αρέσει πολύ και γελάω κάθε φορά, με σχολιασμό κάτω από την αγγελία του τύπου: "Τι να γράψω για αυτό το όργανο, τα λόγια είναι περιττά." Επίσης σχολιασμός του τύπου: "Το όργανο είναι φτιαγμένο στην Ινδονησία το 1989 και οι γνώστες ξέρουν ότι αυτά τα όργανα πατούσαν κάτω σαν χταπόδια τα αμερικάνικα εκείνη τη χρονιά". Για το τέλος, ένα εξίσου αγαπημένο: "Όταν την αγόρασα, δοκίμασα αντίστοιχες με 3 και 4 φορές την αξία της, ωστόσο ηχητικά ήταν πολύ ανώτερη και με κέρδισε. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μία Custom Shop Made in USA".
  2. Θα έβαζα ακόμα 30 ευρώ και θα αγόραζα αυτό το ρολόι
  3. Θα το πάμε πολύ εναλλακτικά και διαφορετικά από τα ήδη υπάρχοντα. Μου περίσσεψαν και 230 ευρώ, ωστόσο με τις αμέσως επόμενες επιλογές μου είτε σε κιθάρα είτε σε ενισχυτή, θα ξεπερνούσα το χρηματικό όριο.
  4. Τώρα που βρήκα αδερφούς, ας παραθέσω και την απόλυτη προσωπική ονείρωξη (που κατα πάσα πιθανότητα θα μείνει ως τετοια για πάντα) https://reverb.com/en-gr/item/69412209-2000-fender-showmaster-fmt-custom-shop-bing-cherry-transparent-carved-flame-top-strat-coa-and-case https://reverb.com/en-gr/item/63753137-fender-custom-shop-showmaster-fmt-2005-green Αυτές που λέτε παιδιά μου είναι οι Custom Shop Fender Showmaster FMT και είχαν τιμή καταλόγου το μακρινό 2004, 4300 ευρώ!
  5. Ωπ, εδώ είμαστε! Αυτό είναι thread! Ξεκίνησα να παίζω ηλεκτρική κιθάρα το 1999 (είχε προηγηθεί κλασική κιθάρα από το 1994). Η πρώτη μου ηλεκτρική κιθάρα ήταν μία κορεάτικη Squier Stratocaster σε χρώμα CAR. Όταν τα πράγματα σοβάρεψαν κάπου στο 2005 (18 χρονών) και αποφάσισα να ασχοληθώ πιο εντατικά, μάζεψα περίπου 900 ευρώ, έψησα και τον πατέρα μου να βάλει και αυτός μία 500άρα γιατί δεν μου έφταναν και αγόρασα την κιθάρα των ονείρων μου. Την ειχα ξεχωρίσει από τον κατάλογο της Fender της προηγούμενης χρονιάς και την ερωτεύτηκα. Στο σχολείο όταν είχαμε πληροφορική και στο τέλος ο καθηγητής μας άφηνε 10 λεπτά να σερφάρουμε στο internet, εγώ έμπαινα στο site της Fender, την έβρισκα, την έβαζα σε μεγάλο μέγεθος στο παράθυρο και τη χάζευα μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι. Για την εποχή και την ηλικία, είχε όλα τα assets! Ήταν made in USA, είχε 24 τάστα, είχε Floyd Rose και είχε και Humbucker στη θέση bridge! Τι άλλο να ζητήσει ένας κ@υ^wμ3νος 18άχρονος;;; Fast Forward στο σήμερα, πέρασαν 19 χρόνια και ακόμα είναι το Main Axe μου. Όσο δεν είμαστε μεγάλοι ροκ σταρ να έχουμε τους τεχνικούς να μας αλλάζουν κιθάρα σε κάθε τραγούδι και πρέπει να βγάζουμε όλο το πρόγραμμα με μία και μοναδική κιθάρα, με αυτήν θα το βγάζω! Τόση ώρα, απεραντολογώ για την Fender Showmaster HSS FR USA χρώματος Chrome Silver. Φυσικά μετά από 19 χρόνια έχουν γίνει διάφορες βελτιώσεις (κάποιος μπορεί να έλεγε υποβαθμίσεις), έχω αντικαταστήσει και τους 3 μαγνήτες με: Bridge: DiMarzio Evolution [Bridge] Middle: DiMarzio Virtual Vintage Blues [Bridge/Middle/Neck] Neck: Seymour Duncan Little '59 [Bridge] (!!!) Επιπλέον έχω αντικαταστήσει το original FR tremolo arm (βιδωτό) με το πιο σύγχρονο FR Push-In το οποιο δεν χαλαρώνει ποτέ και μπορείς πάντα να το κρατάς στο ύψος που θέλεις χωρίς να πέφτει. Εσχάτως, αγόρασα μεταχειρισμένη μία Fender Showmaster Celtic H (Korea) χρώματος Silver, η οποία έχει μόνο έναν διπλό μαγνήτη στη θέση bridge και τίποτα άλλο. Μέχρι τα χριστούγεννα, θα της σκάψω το σώμα ώστε να βάλω ακόμα 1 Humbucker στη θέση neck & έναν τριθέσιο επιλογέα, καθώς όπως είναι αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να την πάρω μαζί μου σε live. Τους μαγνήτες τους έχω ήδη παραγγείλει και θα είναι το σετ Suhr Doug Aldrich [Bridge/Neck]. Με δεδομένο και το Hardtail τρέμολο, πιστεύω θα οδηγηθούμε σε πιο σκοτεινοgibson καταστάσεις. Ελπίζω η επόμενη κιθάρα μου να είναι μία Fender HM Strat σε χρώμα Ice Blue. Για το στούντιο, τις πρόβες και τις ηχογραφήσεις, υπάρχουν πάντα και οι πολυαγαπημένες μου Stratocaster & Telecaster.
  6. Δεν γνώριζα τίποτα για το LongAmp Deluxe Time Machine, το έψαξα τώρα στο πόδι, φαίνεται λαχταριστό...
  7. Το λοιπόν, τέλη του 2023 είπα ότι το Pedalboard μου ολοκληρώθηκε, οτι δε χρειάζομαι άλλα πετάλια και για ΠΡΩΤΗ χρονιά υπήρξα συνεπής. Όντως μες το 2024 ούτε καν ψάχτηκα (πέραν της καθημερινής και αδιάλειπτης έρευνας αγοράς - τιμών). Εντάξει, αφού με πιέζετε, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής αγόρασα τον Αύγουστο 1 πετάλι Delay για την κακή μου πεταλιέρα, αλλά μόνο και μόνο γιατί το Delay που είχα εκεί προβιβάστηκε στην Α' Εθνική καλή μου πεταλιέρα, οπότε ξέμεινα από Delay. Καλή πεταλιέρα = το Pedalboard που παίρνω στα live και που μελετώ στο σπίτι Κακή πεταλιέρα = το Pedalboard που σέρνω στις πρόβες (είναι πολλές οι πρόβες και σε πολλά διαφορετικά μέρη) Συγκεκριμένα, το NUX ANALOG DELAY μπήκε στην καλή μου πεταλιέρα διότι υπάρχει ανάγκη για 2 διαφορετικά delay pedals και στη θέση του (στην κακή πεταλιέρα) αγόρασα μεταχειρισμένο το FENDER HAMMERTONE SPACE DELAY.
  8. Μετά από 1 χρόνο φαγούρας και ανησυχίας, νομίζω κατέληξα...
  9. Βρίσκω την Fender Telecaster ιδιαίτερη κιθάρα που μπορεί να κάνει συγκεκριμένα πράγματα. Ωστόσο αυτά που μπορεί να κάνει τα κάνει καλύτερα από όλες. Ειδού η δική μου!
  10. Η κιθάρα είναι ταύλα. Τελεία και παύλα. Μεγειές!!! Καλορίζικη, απροβλημάτιστη και ατρακάριστη!
  11. Οι Elixir είναι μονόδρομος όταν έχει χέρια που ιδρώνουν εύκολα, λόγω της επίστρωσης που έχουν πάνω αργούν τουλάχιστον 3 φορές περισσότερο από τις κοινές χορδές να οξειδωθούν. Εσύ ωστόσο δεν αναφέρεσαι καθόλου σε τετοιου είδους πρόβλημα, αν καταλαβα καλά εννοείς ότι δεν μπορείς να βρεις στο εμπόριο 10άρες χορδές για ακουστική κιθάρα; 10άρες γνωρίζω ότι βγάζουν αρκετές εταιρίες, πχ DR, D'addario, Ernie Ball, Martin κλπ, οπότε δεν θα σου είναι πρόβλημα να βρεις. Για 9άρες δυσκολεύει λίγο η κατάσταση, σίγουρα βγάζει η D'addario ένα σετ, από εκει και περα δεν γνωρίζω. 9άρες σε ακουστική ωστόσο είναι υπερβολή, μια χαρά σηκώματα μπορείς να κάνεις και με 10άρες και με 11άρες.
  12. Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις, κάπως ξεκαθάρισε το θολό τοπίο που είχα στο μυαλό μου. Κάτι που ξέχασα να αναφέρω εξαρχής το οποιο από ότι κατάλαβα ήταν σημαντικό, είναι ότι κατοικοεδρεύουμε στη Λάρισα, συνεπώς η κατάσταση μοιάζει κάπως όπως την περιγράφει ο stavros_d80. Aπό εκεί και πέρα 2 συμπεράσματα βγάζω: 1) είτε απαιτούμε να υπάρχει ήχος έτοιμος και εμείς να φέρνουμε μόνο τα όργανα και τους ενισχυτές μας με ότι αυτή η απόφαση συνεπάγεται (να μην υπάρξει συμφωνία τουλάχιστον με τα μισά μαγαζιά) 2) είτε αποκτούμε τον δικό μας εξοπλισμό ώστε να είμαστε έτοιμοι σε κάθε περίπτωση και σιγα σιγά μαθαίνουμε πως να τον χρησιμοποιούμε. Ευχαριστώ πολύ τον φίλο Κβαντική Διεμπλοκή για την απάντηση περί εξοπλισμού. Υπάρχει περίπτωση εάν έχεις χρόνο να μου δώσεις καποια παραδείγματα ηχείων; Μάρκα και μοντέλο πχ; Γιατί βλέπω υπάρχουν παθητικά, υπάρχουν αυτοενισχυόμενα κλπ κλπ
  13. Καλησπέρα σας, ανοίγω ένα θέμα το οποιο ίσως μελλοντικά βοηθήσει και άλλα άτομα. Πρόθεση μου είναι να είμαι όσο πιο λιτός και κατανοητός γίνεται, η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά πράγματα να πω τα οποια είναι και μπερδεμένα και ατάκτως ερριμμένα στο κεφάλι μου, θα προσπαθήσω να τα βάλω σε μία σειρά. Από τον Σεπτέμβριου του 2023 είμαι μέλος ενός συγκροτήματος (φωνή Α, φωνή Β, κιθάρα Α, κιθάρα Β, μπάσο, ντραμς), ξεκινήσαμε χαλαρές προβούλες και τζαμαρίσματα με σκοπό κάαααποια στιγμή στο μακρινό μέλλον να κάναμε κάνα λαϊβάκι. Το θέμα είναι ότι μας άρεσε πολύ και ότι πολύ σύντομα ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε τουλάχιστον 2 φορές τη βδομάδα για τρίωρες πρόβες και φτάσαμε τον Δεκέμβριο του 2023 να έχουμε μία λίστα 15 τραγουδιών έτοιμη. Καπου εκεί προέκυψε το πρώτο μας live. Μας δόθηκε η ευκαιρία να παίξουμε ένα 40λεπτο σετ σε ένα μαγαζάκι, ουσιαστικά να ανοίξουμε το πρόγραμμα για μία άλλη μπάντα που θα έπαιζε όλο το υπόλοιπο βράδυ. Το μαγαζάκι ήταν μικρό και παίζαμε από τους ενισχυτές μας, ο ντράμερ με φυσικό ήχο χωρίς καν μικρόφωνο και μόνο οι φωνές βγαίναν από κονσόλα. Στο ίδιο μαγαζάκι κάναμε και το δεύτερο live μας τον Μάρτιο όπου πλέον είχαμε μία setlist 30 τραγουδιών και παίξαμε τα πάντα, με ίδιο ηχητικό setup. Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να μας μαθαίνει και να δικτυωνόμαστε, οπότε τον Απρίλιο μας ζήτησε ένα αρκετά μεγαλύτερο μαγαζί (μουσική σκηνή) να ανοίξουμε το πρόγραμμα για ένα πολύ γνωστό ροκ/ποπ/έντεχνο ελληνικό συγκρότημα που θα έκανε συναυλία. Εκεί τα πράγματα ήταν αρκετά επαγγελματικά, υπήρχε ηχολήπτης και εξοπλισμος, υπήρχαν μόνιτορς, γενικά υπήρχε ήχος! Και ακουστήκαμε και πολύ καλά. Το ίδιο μαγαζί μας έδωσε την ευκαιρία τον Ιούνιο να κάνουμε το δικό μας live ως headliners, παίξαμε μιάμιση ώρα με το ίδιο ηχητικό setup, βέβαια για καποιον λόγο που δεν γνωρίζουμε, ο ήχος μας δεν ήταν τόσο καλός όσο την προηγούμενη φορά, ακουγόντουσαν όλα αρκετά πιο "ξερά". Το τελευταίο και πιο πρόσφατο live μας διοργανώθηκε από μία καφετέρια και έγινε πάνω στην πλατεία στην οποια βρίσκεται το μαγαζί. Ο διοργανωτής μας ρώτησε τι κάνουμε από ήχο και αν θα φέρουμε τον δικό μας εξοπλισμό, εμείς κοιταχτήκαμε σαν χάνοι και είπαμε ότι περα από τους ενισχυτές και τα μικρόφωνα μας δεν έχουμε τίποτα άλλο. Είπε θα το κανόνιζε ο ίδιος. Μας έφερε λοιπόν έναν ηχολήπτη (της κακιάς ώρας) και κουτσά στραβά και πρόχειρα μας έστησε τον "ήχο". Είχε μία κονσόλα, 2 μεγάλα ηχεία για να βγαίνει ο ήχος στον κόσμο και 2 μικρά μόνιτορς ένα για τους τραγουδιστές και ένα για τον ντράμερ. Ο ήχος μας ήταν πολύ μέτριος και ειδικά οι τραγουδιστές είχαν συνεχώς προβλήματα με τις εντάσεις (το κοινό μας είπε ότι στα μισά τραγούδια δεν ακουγόταν ο τραγουδιστής, στα άλλα μισά ακουγόταν υπερβολικά δυνατά με πολύ reverb κλπ κλπ). Αφού λοιπον σας έκανα τον πρόλογο περνάω στο ψητό. Εμείς (το συγκρότημα) δουλεύουμε πολύ σκληρά, κάνουμε καλή δουλειά στο στούντιο και πεθαίνουμε να βγούμε live. Ενδιαφέρον από μαγαζιά υπάρχει, ωστόσο πολλές φορές το θέμα κολλάει στον "ήχο". Εμείς δεν έχουμε δικό μας εξοπλισμό και τα μαγαζιά δεν ψήνονται να πληρώνουν μηχανήματα και ηχολήπτες. Επίσης, μιας που πλεον ότι γίνεται, γίνεται επαγγελματικά, ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε και τι χρήματα να ζητάμε καθώς λογικά θα πρέπει να υπάρχει άλλος τιμοκατάλογος όταν είναι όλα έτοιμα και απλά κουμπώνουμε και παίζουμε και άλλος τιμοκατάλογος όταν θα έχουμε τον δικό μας ηχητικό εξοπλισμό και θα τα στήνουμε όλα εμείς. Ξεκινάω τις ερωτήσεις. 1) Εφόσον είμαστε το σχήμα που προανέφερα, δηλαδή 2 τραγουδιστές, 2 κιθαρίστες, 1 μπάσο και 1 ντραμς, τι εξοπλισμό χρειάζεται να νοικιάζουμε (και αργότερα να αγοράσουμε) για να βγούμε live σε εσωτερικό και τι σε εξωτερικό χώρο; Εμείς διαθέτουμε μικρόφωνα για τους 2 τραγουδιστές, ενισχυτές για τις 2 κιθάρες, ενισχυτή για το μπασο και μικρόφωνα για τα ντραμς. 2) Χρειαζόμαστε live ηχολήπτη; Θα πρέπει δηλαδή πάντα όταν κάνουμε live να υπάρχει ένας ηχολήπτης για να μας στήνει τον ήχο και να είναι πάνω από την κονσόλα κατα τη διάρκεια του live ώστε να διορθώνει ότι προκύπτει; Ή εφοσον αγοράσουμε τον δικό μας εξοπλισμό και εξοικειωθούμε στο πως πρέπει να ακούγεται ο καθένας μες το συγκρότημα, θα καρφώσουμε όλα τα ποτενσιόμετρα σε ένα σημείο και θα παίζουμε πάντα έτσι χωρίς την παρουσία ηχολήπτη; Παιδιά ζητώ συγνώμη αν κούρασα ή αν δεν ήμουνα κατανοητός και επίσης εάν καποιες από τις ερωτήσεις που έχω θέσει δεν υφίστανται καν λόγω άγνοιας. Μπορεί να παίζω κιθάρα 30 χρόνια ωστόσο από "ηχητικά θέματα" έχω μαύρα μεσάνυχτα. Λίγο ο ένας τραγουδιστής του συγκροτήματος σκαμπάζει καποια βασικά πράγματα για ήχο αλλα και αυτός δεν είναι σίγουρος. Στηρίζει την επιλογή να πάρουμε ή να νοικιάζουμε εξοπλισμό και να τα κάνουμε όλα μόνοι μας χωρίς ηχολήπτη, μαλώνοντας συνεχώς με τον ντράμερ που λέει ότι χωρίς ηχολήπτη δεν γίνεται τίποτα. Ευχαριστώ προκαταβολικά για τον χρόνο και την υπομονή σας!
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου