Καταρχήν ΜΠΡΑΒΟ για το παίξιμο!!! 8)
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το φίλο που είπε ότι έχεις "έμπειρη φρασεολογία" και θα συμπληρώσω λέγοντας ότι βγάζεις μια σιγουριά στο παίξιμό σου ;)
Ηχητικά, αν και τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στους Bill Lawrence μαγνήτες, στο συγκεκριμένο κλιπ με κέρδισαν με διαφορά οι Tex-Mex.
Ήχος που είναι τσαμπουκαλίδικος όσο ακριβώς χρειάζεται, χωρίς να ξύνει ιδιαίτερα και με καλύτερο διαχωρισμό νότας. Ήχος FENDER._
Εντυπωσιακή ήταν και η ποιότητα εγγραφής με τον Roland!!! Αλήθεια πώς έστειλες τον ήχο στην κάρτα ήχου; Κατευθείαν με καρφί από την έξοδο του ενισχυτή ή με μικρόφωνο;
Όσον αφορά στη διαφορά στην ένταση στα 2 κανάλια, πώς είσαι σίγουρος ότι η τελική έξοδος της κάθε κιθάρας είναι ίδια; Δεδομένου ότι τα 2 set αποκλείεται να έχουν ακριβώς την ίδια impedance και επίσης σίγουρα παίζει ρόλο και σε τι ύψος έχεις ρυθμίσει τον κάθε μαγνήτη...
ΥΓ1: Η κιθάρα κούκλα, αν εξαιρέσεις το απαίσιο decal ...
ΥΓ2: Κάπου υπάρχει ένα tutorial από έναν τύπο στο TDPRI που δείχνει πώς να κοντύνεις τις βίδες που προεξέχουν από τα saddles. (Πώς τον λένε ρε SF εκείνον τον χοντρό που το έγραψε; Θυμάσαι;)