Με αφορμή αυτό το post του Χαρίλαου, θα ήθελα να συζητήσουμε κατά πόσο αλλάζει ο τρόπος που ακούμε μεγαλώνοντας (ή καλύτερα...γερνόντας) και κατά πόσο αυτή η αλλαγή αντίληψης του ήχου επηρεάζει (χωρίς να το συνειδητοποιούμε άμεσα) τα γούστα μας στις μουσικές μας προτιμήσεις ή στον ήχο που χρησιμοποιούμε οι ίδιοι ως μουσικοί.
Πχ, τελευταία, πιάνω τον εαυτό μου να μου αρέσει όλο και πιο πολύ ο γλυκός ήχος στα πρίμα της κιθάρας (σε βαθμό που σκέφτομαι να αλλάξω στη strat μου τους Alnico 5 μαγνήτες με Alnico 3)...
Κάποιος μου είχε αναφέρει, ότι μεγαλώνοντας ακούμε όλο και λιγότερες χαμηλές συχνότητες (πιθανότατα και υψηλές) και ίσως για αυτό τα αυτιά μου να "ζητάνε" να ακούσουν περισσότερα μπάσα στον ήχο και λιγότερα πρίμα...
Νομίζω ότι αυτό το γεγονός, επηρεάζει πέραν από το ήχο (σε επίπεδο EQ) που επιλέγω να φτιάξω όταν παίζω μουσική, αλλά και γενικότερα τα ακούσματα που επιλέγω και τα οποία σε μεγάλο βαθμό διαφέρουν από αυτά που προτιμούσα πριν 10 χρόνια...
Αναρωτιέμαι λοιπόν: τελικά, οι μουσικές μας επιλογές (είτε ως μουσικοί, είτε ως εκτελεστές) είναι συνειδητές; Οφείλονται στην προσωπική μας εξέλιξή/ωρίμανσή ως προσωπικότητες-άτομα ή μήπως παίζει σημαντικό ρόλο ΚΑΙ η φυσική φθορά που υφιστάμεθα με τα χρόνια; :-\
Ποια η γνώμη σας;
ΥΓ: Είμαι κ@#$γερος το ξέρω... 8)