faded

Μήπως δεν φοράς μπλούζα? Βάλε τη ζώνη σου στραβά... Την αγκράφα στο πλάι δηλαδή. Αλητεία 8) ;D

Seymour Duncan - pickup booster. Δυνατό, καθαρό και φθηνό. Με την επιλογή που έχει μπορεί να σου δίνει όγκο στον ήχο που μπορεί να σου αρέσει στα σόλο.

Είχα μια s320 η οποία είναι η σημερινή s420 με 2 τάστα λιγότερα. Ίδια specs με την 25th edition με μια ματιά που έριξα αλλά θα μιλήσω για την s420... Για κάποιον που ψάχνει μια κιθάρα σε αυτό το στυλ θα έλεγα ότι είναι καλή (συγκριτικά και με άλλες στα ίδια λεφτά). Γύρω στα 400 την είχα πάρει. τώρα είδα κάνει 450. Σε γενικές γραμμές είναι μια κιθάρα πούπουλο. Τη φοράς και πετάς 8) Έχει και καλή ποιότητα κατασκευής. Αν σου αρέσουν τα λεπτά μπράτσα πιστεύω θα σε βολέψει αλλά το feeling είναι διαφορετικό από αυτό της RG. Καλύτερα να δοκιμάσεις μόνος σου. Το άλλο θετικό είναι το μαραφέτι που έχει στην πίσω μεριά για τη ρύθμιση του tremolo. Δεν είχα ασχοληθεί να μάθω να το χρησιμοποιώ αλλά όσοι ξέρουν σε αυτή την κιθάρα λύνουν εύκολα το θέμα του tremolo. Μάλλον το έχουν βάλει γιατί η κιθάρα έχει όντως θέμα με το τρέμολο. Για τρέλες σίγουρα δεν είναι γιατί ξεκουρδίζεται. Τουλάχιστον η δική μου με είχε βασανίσει. Ένα καλό σετάρισμα βοηθάει αλλά μάλλον το πρόβλημα παραμένει. Ο ήχος αρκετά καλός, ζεστός, way all-around (με τις ανάλογες επιπτώσεις) και λιγότερο crunchy από RG. Πέρασα και μια φάση που ήθελα να αλλάξω τους μαγνήτες της βέβαια αλλά ευτυχώς το ξεπέρασα αλλάζοντας κιθάρα ;D (δεν μου έφταιγε τόσο η κιθάρα όσο ότι δεν ταιριάζαμε :-X) Γενικά καλή για entry κιθάρα σε σύγκριση πάντα με άλλες όμοιες σε αυτά τα λεφτά. Δεν ξέρω τι άλλο κυκλοφορεί σήμερα αλλά σίγουρα η s420 δεν έχει καμία σχέση με την κλάση μιας prestige που μπορείς να βρεις στα μεταχειρισμένα σε ξευτιλιστικές τιμές. Αν η 25th είναι καλύτερη μπορεί να αξίζει τα λεφτά της...

Το δικό μου BD2 το ανέλαβε ο Mr BluePedals και το πετάλι φυσάει :) http://www.bluepedals.com/

Σαν τεχνολογικό επίτευγμα είναι πάρα πολύ χρήσιμο στις επιστήμες και την έρευνα αλλά αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τη μαζική παραγωγή.

Στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μπορεί κανείς με το πτυχίο πολυτεχνείου και χωρίς μεταπτυχιακό να κάνει αίτηση για διδακτορικό. Συνήθως πριν το διδακτορικό παρακολουθούν κάποια μαθήματα όσοι πάνε, ειδικά όταν είναι από άλλο πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω τι έγινε στο MEng. Θα μπορούσε κανείς να έχει πάει εκεί ως μηχανολόγος και να μπει στους ηλεκτρολόγους πχ. Γνωρίζω όμως ότι μαζί με το πτυχίο δίνεται πιστοποιητικό και οχι μόνο από το ΕΜΠ αλλά και από τα υπόλοιπα πολυτεχνεία. Εδώ είναι το πιστοποιητικό (2009): http://www.ntua.gr/announcements/dse/uploads/2009-06-16_171156_MATER.pdf Στην αγορά εργασίας (εσω- και εξωτερικό) δεν έχω εμπειρία για το θέμα αλλά αφού δεν αναγνωρίζονται πολύ βασικότερα πράγματα από ένα μαστερ, σιγα μην αναγνωριστεί αυτό. Αν κάποιος έχει κάποια πιο σαφή εικόνα για την αγορά εργασίας με ενδιαφέρει κι εμένα :) edit ΑΠΘ (2010): http://www.eng.auth.gr/uploads/media/2010-06-23-65175.pdf and more: http://www.eng.auth.gr/gr/spoydes/pistopoiitiko-isodynamias.html

Το πτυχίο αναγνωρίζεται ως Master of science ή master of engineering όπως και των άλλων τμημάτων του πολυτεχνείου 5ετούς φοίτητης. Αυτό βασίζεται στο 3+2 όπου τα 3 πρώτα είναι γενικότερες γνώσεις ενώ στα τελευταία 2 υπάρχουν μαθήματα επιλογής, τομείς, κατευθύνσεις και η διπλωματική εργασία ενός εξαμήνου (υπερ-τουλάχιστον). Οδηγός σπουδών: http://www.ece.ntua.gr/images/stuff/os.pdf

δικό μου λάθος :) Διόρθωση: δεν νομίζω

Συμφωνώ με όσα λέγονται και όσον αφορά τους ΗΜΜΥ, είναι σε κάθε πόλη το ίδιο καλά τμήματα. Στο πολυτεχνείο μαθαίνεις πολλά τα οποία για να τα εφαρμόσεις πρέπει να ασχοληθείς μόνος σου κυρίως γιατί τα πράγματα είναι αρκετά θεωρητικά. Συνήθως μετά τον 3-4 χρόνο έχουν καταλήξει οι περισσότεροι στο πεδίο που τους ενδιαφέρει ενώ πριν μπουν στη σχολή δεν έχουν συναίσθηση του τι θα μάθουν. Αυτά τα πολλά όμως που μαθαίνει κάποιος απαιτούν το ανάλογο διάβασμα (για να μπεις στη σχολή αλλά περισσότερο στο να βγεις από αυτή). Καλό θα ήταν να μιλήσει ο ίδιος με ηλεκτρολόγους μηχανικούς, ηλεκτρονικούς, φυσικούς κλπ για να σχηματίσει μια γνώμη. Αν το παιδί έχει όρεξη για διάβασμα, βρει τη σχολή που τον αντιπροσωπεύει (πέρα από το να πιάσει κολλητήρι να φτιάξει ένα πετάλι) και καταφέρει να μπει, μπορεί έπειτα είτε σαν κύρια είτε σαν δευτερεύουσα δουλειά να ασχοληθεί με τα κιθαριστικά. Όσες αναφέρθηκαν καλές σχολές είναι κατε με, με την κάθεμια να εστιάζει σε άλλους τομείς. Από όλες μπορεί κάποιος να βρει τον κλάδο που θα ασχοληθεί με κυκλώματα, ενισχυτές κλπ. Τέλος θα ψήφιζα με χίλια για εξωτερικό. Τα αντίστοιχα πολυτεχνεία απ όσο ξέρω είναι σπαστά, 3ετούς φοίτησης από όπου φεύγεις με bachelor +2χρόνια για να φτάσεις στο μάστερ όπως εδώ. 5 χρόνια μετανάστης-φοιτητής στο ελλαδισταν δεν νομίζω ότι θα είναι ακριβότερα από τα 3 ή 5 στο εξωτερικό όπου θα έχει πολύ καλύτερη ποιότητα σπουδών. Δεν μιλάω για σήμερα αλλά για μετά από 7 χρόνια που είναι το ελάχιστο που θα κάνει το παιδί να πάρει το πτυχίο. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με συγγράματα δίδακτρα κλπ εδώ αλλά το σίγουρο είναι ότι όπως όλο το δημόσιο, έτσι και τα πανεπιστήμια δεν θα αλλάξουν. Αν επιβιώσει ως φοιτητής στην ελλάδα, απλά θα θέλει να φύγει μετά οπότε σκεφτείτε το μήπως τώρα είναι καλύτερα από το να φύγει σε 7 χρόνια ;D -(αυτή ήταν μια πολύ αισιόδοξη παράγραφος :-X) Μακάρι να βρει και να κάνει αυτό που πραγματικά του αρέσει. :)

Σύμφωνα με διάφορα φόρουμ και δημοσιεύματα, σήμερα έφυγε ο George Marino... http://albumcredits.com/Profile/Sterling/101870 RIP

http://www.bluepedals.com/ Πολύ προσεγμένα πετάλια τα blue ;)

Marcus Miller playing Miles Davis Groove και ξερό ψωμί

Υπάρχει και το dd-20 που φτιάχνει και φραπόγαλο. Ρίξτου μια ματιά αν δεν το έχεις προσέξει. ;)

New stuff ;) [flash=200,200] [flash=200,200]

Λοιπόν... μετά από λίγο ψάξιμο κατέληξα σε ακρυλικά χρώματα από μαγαζί με είδη μοντελισμού. Το κόστος είναι λίγο μεγαλύτερο από ότι τα χρώματα που υπάρχουν στα είδη σχεδίου αλλά ελπίζω η ποιότητα/αντοχή τους να αποδειχθεί καλύτερη. Πήρα διάφορες γνώμες μεταξύ των οποίων ήταν οι λαδομπογιές και τα χρώματα αυτοκινήτου. Τα τελευταία είναι η ποιοτικότερη λύση μάλλον αλλά είναι πολύ ακριβά, εκτός αν θέλει κανείς να βάψει πολλά πετάλια. Όσον αφορά τις λαδομπογιές δεν έχω κάποια γνώμη... ίσως το επόμενο πετάλι που θα επιχειρήσω να βάψω να είναι με λαδομπογιά για να γίνει η σύγκριση. Το σίγουρο είναι ότι μετά το ακρυλικό χρώμα, το πετάλι πρέπει να βερνικωθεί για να μην ξεφλουδίζει το χρώμα με τη χρήση. Το λάστιχο στην πάνω μεριά δεν επιχείρησα να το βάψω γιατί είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το χρώμα θα φύγει με το πρώτο πάτημα και επίσης λόγω υφής και των γραμμών που έχει είναι δύσκολο να γίνει (με το πινέλο) κάποιο σχέδιο της προκοπής.