wasted

Και να πω και κάτι άλλο, άλλο να σε χτυπάνε 60 βατ, και άλλο 2000..

Τώρα, αμα εγώ πω για την επαφή με τον καλλιτέχνη, θα ακουστεί πολύ βλακεία;

Συγγνώμη αλλά θα το πω... Ρε συ αντουαναμπραχασδιηνεκέσταργκρέιβ είσαι πολύ ψώνιο. Είχες και την απαίτηση να συγκρίνουμε τα γραπτά σου κιόλας, και να βρούμε τις ομοιότητες. ¶λλη δουλειά δεν είχαμε...

Οι Beatles είναι το πιο ολοκληρωμένο συγκρότημα στην ιστορία. Δυστυχώς δε μπορώ να ξεχωρίσω κανένα τραγούδι τους. Από το Love Love Me Do και μετά όλα είναι άψογα. Ακόμα ακούω με το ίδιο ενδιαφέρον τραγούδια όπως το I'm The Walrus ή το Happiness is a Warm Gun. Τι να πεις για καλύτερο; A day in the life? Eleanor Rigby? Hey Jude? Get Back? Let It Be? Όλα είναι τέλεια!

Σχετικά απλές συνθέσεις μου. (Όχι ότι υπάρχουν και πιο σύνθετες :lol: ) Φτιαγμένες με notation στο Mozart. Ήρεμες και απαλές. Αν σας κάνουν κλικ βασανίστε τες κατά το δοκούν. Έχω και τους στίχοι, αν παρελπίδα και τα λοιπά... http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/wasted_sunsets/TaXroniaPerasan.mid http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/wasted_sunsets/paramithia.mid http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/wasted_sunsets/anatoli.mid

Όταν λες θα μάθεις κιθάρα, με δάσκαλο ή μόνος; Στην πρώτη περίπτωση ότι σου πει ο δάσκαλός σου, ακόμα και ηλεκτρική, αφού θα σε καθοδηγεί τεχνικά. Στη δεύτερη περίπτωση θα πρότεινα και εγώ κλασσική, να μάθεις πρώτα να βάζεις τα δάκτυλα σου σταθερά σε εύκολες ανοικτές ταστιέρες με χορδές με μια σχετική απόσταση μεταξύ τους, όπως έχουν οι κλασσικές.

Περαστικά κι από ένα ομοίως παθόντα. Πολύ άτιμο πράμα. Μετά από 10 μέρες νοσηλεία από βαριάς μορφής γαστρεντερίτιδα από σαλμονέλα, έξοδος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων με δικιά μου ευθύνη δεκατρία κιλά ελαφρύτερος, και για τους επόμενους έξι μήνες, μόνο βραστό κοτόπουλο και ρύζι λαπά. Φρίκη. Περαστικά Taq!!! Ευχομαι να αναρρώσεις γρήγορα και ανώδυνα!

Είμαι 39 χρονών και καπνίζω από τα 14 δλδ από το 81. Το έκοψα δυο φορές από 93 έως το 95, και από το 1999 έως το 2004. Το ξανάρχισα γιατί με βοηθάει να χαλαρώνω, η δουλειά που κάνω έχει πολύ στρες και είχα καταντήσει υποχόνδριος. Τώρα καπνίζω και το φχαριστιέμαι, και άναψα τσιγάρο για να γράψω αυτό το ποστ.

Οι πιο κοινές αιτίες για αυτό το πρόβλημα είναι τροφοδοτικό ή motherboard.

Πάλι γυρνάμε στο προηγούμενο θέμα για το πως αντιμετωπίζουμε τη μουσική. Ας το βρει ο καθένας μόνος του' date=' λοιπόν. =========================================== Δε θα πω τίποτα. Απλά χαίρομαι που σου αρέσει ο Παγκανίνι. Εντάξει λίγο και αυτό με τις απλές φόρμες στην κλασσική μουσική μου χτύπησε λιγάκι, αλλά μπορεί να είναι ιδέα μου. Για δώσε ένα παράδειγμα κλασσικού κομματιού σε απλή φόρμα σε παρακαλώ... ===========================================

Ωραία λοιπόν... Ευκαιρία να πω δυο πράματα παραπάνω. Θα προσπεράσω τα ανούσια της δημοσιέυσής σου, περί αφγανών, ιδεολογικών πλαισίων κλπ και θα σταθώ στα παρακάτω. Κατά αρχήν δεν υποτιμώ κανένα, και πιθανόν εγώ είμαι ο τελευταιότερος που θα μπορούσε να μιλήσει περί τεχνικής. Μιλάω για τον τρόπο με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή με τη μουσική, τελείως επιδερμικά, οι περισσότεροι από μας είμαστε ευχαριστημένοι όταν παίζουμε δυο ακκόρντα με καλό ήχο, και ταυτόχρονα απαξιώνουμε μουσικούς που με την τεχνική τους πήγαν λίγο πιο μπροστά τη μουσική. Με την ίδια λογική που δεν ακούμε κλασσική μουσική, που δεν ακούμε τζαζ, είδη δηλαδή που η άριστη τεχνική είναι εκ των ων ουκ άνευ. Νομίζω φίλε Wow! ότι δεν εκεί το θέμα. Δηλαδή δε συζητάμε αν απλά μας αρέσει ή όχι. Το θέμα είναι ότι κατ΄εξακολούθησιν υποβαθμίζουμε την αξία του σαν κιθαρίστα, γιατί έχουμε μάθει στη ζωή μας, και όχι μόνο στη μουσική, να ζητάμε απλά το ευχάριστο και όχι το δύσκολο. Ο δύσκολος είναι και ανούσιος. Ενώ ο απλός μας αρέσει γιατί ακούγεται ευχάριστα στα αυτιά μας. Νομίζω ότι ούτε κι εσύ θα συμφωνούσες με μια τέτοια κατάσταση, σε έχω για πιο ψαγμένο. Το νοιζ και το φόρουμ του είναι καταπληκτικά ούτως ή άλλως. edit: Να συμπληρώσω ότι εγώ, όταν ακούω μουσική, δε με νοιάζει ούτε η φάτσα του καλλιτέχνη, ούτε το μαλλί του, ούτε η πολιτική του ιδεολογία, ούτε αν παίρνει ναρκωτικά, ούτε πόσες γκόμενες βγάζει, ούτε αν είναι gay, ούτε τίποτα άλλο. Είμαι εγώ και ο δίσκος, και είτε η μουσική του ικανοποιεί αυτά που ζητάω εγώ να ακούσω, είτε όχι. Τόσο απλά.

Τέσσερα χρόνια στο noiz, έχω βαρεθεί πραγματικά αυτό το θέμα. Φταίει ο τρόπος που μαθαίνουμε μουσική. Συμφωνώ με τον κοτσαδόρο, και προσθέτω ένα πράγμα. ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ

O Superfunk όταν δεν την παλεύει με την τεχνική το γυρνάει στο μαλλί και στο ντύσιμο... :lol: Κλασσικό...

Είχαμε κι εμείς τέρατα να βγάλουμε, και δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν το κάναμε. Με Καρβέλα - Κουβατσέα επί σκηνής η νίκη ήταν σίγουρη! :lol:

Ωραίοι οι Lordi και οι winners, για το εναλλακτικό του πράγματος και τη φοβερή αίσθηση χιούμορ. Τέλειοι οι vocalists, επίπεδο Blood Sweat & Tears. Η καλύτερη συμμετοχή της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, το μοναδικό πραγματικό τραγούδι εκεί μέσα. Ωραιο σύνολο οι Γερμανοί, αλλά εκτός τόπου και χρόνου. Χειρότερο τραγούδι επό ένα ξέκωλο, δε θυμάμαι ποιά χώρα αλλά θυμάμαι ότι πήγαινε Ρε, Λα, Μι, Λα συνέχεια. Στον κόσμο μας και μεις, με ένα αδιάφορο τραγούδι. Καλά πόσο ντίβα πρέπει να σαι για να μη δέχεσαι άλλον στη σκηνή;

Πως το λένε και στο ποδόσφαιρο; Ομάδα που κερδίζει δε θέλει αλλαγές! :D

Keith Moon Jeff Porcaro Simon Philips Charlie Watts Stewart Copeland Νίκος Τουλιάτος και σταματάω εδώ...

Ace Frehley - Kiss - Rock And Roll Over Mark Knopfler - Dire Straits @ Communique Mick Ralphs - Bad Company Andy Summers - Police - Outlandos D' Amour Steve Lukather - Toto - Hold The Line

Καλά εγώ τόσον καιρό νόμιζα ότι αυτά ήταν τα γραφεία του noiz!!! :o Πωωωωωω, τι έπαθα ο καψερόοοοος 8)

Μιλάμε αυτός ο ηθοποιός είναι άπαιχτος, όοοοοοοοτι κι αν κάνει!

Αυτή είναι κι η δικιά μου γνώμη.

Μπα..... Εμένα δε μάρεσε ο ήχος του. :lol:

ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΖΕΙ; ΕΣΥ; Telecaster, πριν το ακούσω καν! :lol: