ιστορικόν Συντίπα του φιλοσόφου ωραιότατον πάνυ
(ερμηνεία εκ της Αραβικής γλώσσης)
[μύθος νδ']
νεανίσκος και γραύς
νεανίσκος τις οδοιπορών εν ημέρα καύσωνος εντυγχάνει γυναικί τινι γραίδι, ήτις και αυτή την αυτήν οδόν τω νεανίσκω συνεπορεύετο. Ορών δε αυτήν εκείνος τω τε καύσωνι και τω της οδοιπορίας καμάτω δεινώς ιλλιγγιώσαν κατώκτειρε της ασθενείας και μηκέτι εξισχύουσαν όλως πορεύεσθαι άρας ταύτην της γής επί των νώτων αυτού διεβάσταζεν.
Ταύτην δε επιφερόμενος λογισμοίς τισιν αισχράς επιθυμίας δεινώς εταράττετο, υφ' ών και προς οίστρον ακολασίας και σφοδρόν έρωτα ο αυτού ήρθε φαλλός. Ευθύς δε τη γη καταθείς την γραίδα ταύτη ακολάστως συνεγίνετο. Η δε προς αυτόν απλοϊκώς έλεγε: "τι έστιν, ό επ' εμού εργάζη;" ο δε αυτή έφη ως "βαρεία πέφυκας και τούτου χάριν απογλύψαι σου της σαρκός διανενόημαι". Και ταύτα ειπών και εις τέλος αυτήν συμφαρείσαν πάλιν της γης εξάρας αυτήν επί των εαυτού νώτων επέθετο. Και μήκος οδού τινός διελάσαντος αυτού έφη προς αυτόν η γραύς: "ει έτι σοι βαρεία και επαχθής πέφυκα, πάλιν με καταγαγών πλέον εξ εμού απόγλυψον".
ο μύθος δηλοί, ως των ανθρώπων τινες την ιδίαν πληρούντες επιθυμίαν προφασίζονται, ως εξ αγνοίας το γεγονός διεπράξαντο, δόξαντες δήθεν μη εκείνο, αλλ' έτερον τι των δεόντων μάλλον πεποιηκέναι.
από Bibliotheca Augustana 11ος Αι. μ.Χ.
==============================================
[1098β] (1) οὐκ ἀπαιτητέον δ᾽ οὐδὲ τὴν αἰτίαν ἐν ἅπασιν ὁμοίως, ἀλλ᾽ ἱκανὸν ἔν τισι τὸ ὅτι δειχθῆναι καλῶς, οἷον καὶ περὶ τὰς ἀρχάς· τὸ δ᾽ ὅτι πρῶτον καὶ ἀρχή. τῶν ἀρχῶν δ᾽ αἳ μὲν ἐπαγωγῇ θεωροῦνται, αἳ δ᾽ αἰσθήσει, αἳ δ᾽ ἐθισμῷ τινί, καὶ ἄλλαι δ᾽ ἄλλως. μετιέναι (5) δὲ πειρατέον ἑκάστας ᾗ πεφύκασιν, καὶ σπουδαστέον ὅπως διορισθῶσι καλῶς· μεγάλην γὰρ ἔχουσι ῥοπὴν πρὸς τὰ ἑπόμενα. δοκεῖ γὰρ πλεῖον ἢ ἥμισυ τοῦ παντὸς εἶναι ἡ ἀρχή, καὶ πολλὰ συμφανῆ γίνεσθαι δι᾽ αὐτῆς τῶν ζητουμένων.
Αριστοτέλης - Ηθικα Νικομάχεια