wasted

Τον οποίο μπορείς να τον βρεις επίσης και στο ωδείο στην οδό Κρίσσης στην Κυψέλη.

Χωρίς να μαι μπροστά στο πρόγραμμα, "Save as" , δεν έχει;

Pat Benatar, Suzie Quatro, Joan Jet

Κανονικά θα έπρεπε, αλλά στα φάρμακα ισχύει διαφορετικό καθεστώς. (Διατίμηση, κοιν. ασφάλιση κλπ... ) Αλλά σε μια ελεύθερη αγορά ότι πετύχεις καλόν είναι. Αυτή είναι όλη η ουσία του εμπορίου στο κάτω κάτω. Δηλαδή δεν κατάλαβα, φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται ντροπή να ζητάς έκπτωση όταν είσαι τακτικός πελάτης; Θα μου πεις, μα 50%; Οκ, αυτό είναι σχηματικό. Λέει ο ένας τόσο, λέει ο άλλος το άλλο, νταλαβέρι να γίνεται... :lol:

Δυο κιθαρούλες στα πεταχτά, για τη φάση... :D http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/wasted_sunsets/KnowWhy.wma

Αναλυτικός Οδηγός με ρυθμίσεις που έχουν βρεί άλλοι χρήστες. Αυτή η καμπίνα, αυτός ο ενισχυτής, αυτό το εφέ, τόσο gain, τόσο level κλπ... Διαβάζεις, ρυθμίζεις με το χεράκι, ακούς και σώζεις αν σου αρέσει...

self edited :lol:

Σόρι, δε διευκρίνησα... Δεν έχω τη GT-8... :oops:

Όχι δεν εννοώ ότι είναι απλά. Εννοώ ότι μετρά περισσότερο η διάθεση και όχι η πιστή αναπαραγωγή. Δηλαδή αν τα γουστάρεις πραγματικά και το βγάζεις αυτό, οποιεσδήποτε παικτικές ανακρίβειες συγχωρούνται.

Τον υπολογιστή τον σκέφτηκα αλλά μου τα χάλαγε η πεταλιέρα λίγο! PA? Όχι ρε Sam, δε δουλεύουμε όλοι guitar rig! :lol: Κάτι που εφάρμοσα εγώ, είναι έκανα ένα γερό ψάξιμο στο νετ για patches, και αφιέρωσα κάποιες μέρες να τα δοκιμάζω ένα ένα και να κρατάω τα πιο πετυχημένα.

Τώρα θα νομίσεις ότι στη λέω, αλλά πιστεύω πως τραγούδια τέτοια απλά τα ακούς και τα παίζεις. :wink:

Αυτό συνήθως γίνεται μετά είναι ένα πείραγμα με eq και compression. Το θέμα είναι ότι για να πετύχει καλύτερα αυτό πρέπει να είναι όσο πιο καθαρός ο ήχος. Συνήθως καταφεύγουμε σε αυτήν τη λύση όταν ο "live" ήχος μας δε μας ικανοποιεί, και θέλουμε ανέγγιχτη την πηγή μπας και πιάσουμε το επιθυμητό μετά. Δοκιμασμένα πάντως distortion εκ των υστέρων σε clean κιθάρα δεν αποδίδει.

Καταπληκτικό... :lol: :lol:

Μωρέ το σκέφτηκα όταν έγραφα τη δοσολογία :lol: Κατέληξα όμως στο ότι είναι ανεξάρτητη του παραπάνω μείγματος, και, αν και προσθέτει σίγουρα, ένα σόλο μπορεί να ακουστεί όμορφο και χωρίς ιδιαίτερη τεχνική. Οπότε είναι μια δεδομένη σταθερά. Σόλο = Χ Θεωρία επί Ψ Φαντασία επί Ζ Feeiling συν α Τεχνική... :lol:

Σόλο ίσον: 1% Θεωρία 49% Φαντασία 50% Feeling & Groove μαζί

Εξαγριωμένος καταναλωτής τρέχει να επιστρέψει το άρτι αγορασθέν πλεηστεσιόν του, λόγω της απαράδεκτα κακής ποιότητας ήχου που προσέφερε στο ηχοσύστημά του...

Έλα βρε αμέσωε πειράχτηκες! :lol: ¶μα το διαβάσεις σε δεύτερο επίπεδο θα δεις ότι να σας υποστηρίξω ήθελα! :lol: ¶ντε να το συνεχίσω... Το θέμα με κάποιους από τους μοντεράτορες του ΝΟΙΖ είναι ότι τους κάνει μάλλον φροντιστήριο ο Yameth, να είναι όσο πιο απόλυτοι και κάθετοι μπορούν στις μη τεχνικού ενδιαφέροντος γενικότερες απόψεις τους, ώστε να αρπαζόμαστε πιο εύκολα. :lol: :lol: Εγώ πάντως το ξαναλέω. Μετά από αυτά που συνέβησαν το 2004, όλα τα βλέπω με περισσότερο σκεπτικισμό, και προσπαθώ να απαντάω περισσότερο σε απόψεις και όχι σε πρόσωπα. Και μια φορά. Ένα ποστ φτάνει, έχει καταγραφεί η άποψή μου. Δεν ωφελεί καθόλου αυτό το έστι είναι- όχι έτσι είναι-όχι όπως το λέω εγώ είναι-όχι εγώ το λέω σωστά. Και να πω και κάτι ακόμα, παρ΄ότι ο Abraxas έχει κερδίσει την εκτίμηση μου ως διαδικτυακή προσωπικότητα, παρ΄ότι στην αρχή με είχε μπερδέψει λίγο :) , θεωρώ ότι εδώ τα έχωσε πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε, και άσχετα με το αν συμφωνώ με το main point του, δε μπορώ να ακολουθήσω την ένταση των διαμαρτυριών του. Νομίζω ότι πορώθηκε, δίκαια ή άδικα, περισσότερο από ότι ωφελεί...

Ποιά η γνώμη σας? Ξεπερνώντας το ερώτημα του ποιός είναι ο Σάκης, και τι έχει προσφέρει ο ίδιο τελικά στο Ελλ. Τραγούδι για να εκφέρει τέτοιες βαρύγδουπες γνώμες, αμφισβητώ κάθετα ότι έχει αναπτυχτεί η μουσική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Αντίθετα οπισθοδρομεί διαρκώς. Γιατί η μουσική εκπαίδευση είναι το ελαστικότερο των δαπανών ενός οικογενειακού προϋπολογισμού, δηλαδή είναι το πρώτο που κόβεται όταν σφίξουν τα λουριά. Και, πιστεύτε με γιατί το ζω, η κατάσταση στα ωδεία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση σε σχέση με μια δεκαετία πριν λόγου χάρη. Αντ΄αυτού βέβαια αναπτύσσεται κάτι άλλο. Οι "μοδάτες" μουσικές σχολές, Φακανάς, Νάκας, η ντροπή που λέγεται ΩΔΕΙΟ ΟΠΕΡΑ στην Πατησίων, η οποία κάνει ατιμώρητα dubbing, σπάζοντας τις τιμές της αγοράς στα 2/3, αφήνοντας απλήρωτους τους καθηγητές της. Αναπτύσσεται το ελαφρό τραγούδι για να τραγουδάμε στην παρέα, εν αντιθέσει με τον κόπο και τη μελέτη που θέλει το πάρα πολύ δυσκολότερο κλασσικό τραγούδι. Αναπτύσσεται για τον ίδιο λόγο η ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, και η εκμάθηση του μπουζουκομπαγλαμά, εν αντιθέσει με το δυσκολότερο αλλά ντε πασε βιολί, και βλέπουμε φαινόμενα κοροϊδίας , ετήσια εκδήλωση Ωδείου, μαθητής να παίζει σαν εργασία χρονιάς, την εισαγωγή από το Stairway to Heaven, σε μια από τις χειρότερες εκτελέσεις ever. Το θέμα είναι ότι δε φταίνε οι μαθητές. Αυτοί νομίζουν ότι κάνουν πραγματική μουσική. Δεν ξέρουν. Διότι αυτό είναι το γενικότερο κλίμα στη μουσική σκηνή. Συζητάμε αν ο κόσμος ακούει ή καταλαβαίνει τη Jazz, και γιατί δε αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα. Το ίδιο είναι, αλλά σε μια χώρα που λούζεται στο σκυλάδικο και την κακογουστιά πως περιμένετε να ακούσει ο κόσμος Jazz; Θελέι βαθύτερη μουσική παιδεία και καλλιέργεια, η οποία δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο στην Ελλάδα σήμερα. Πηγαίνεται να ακούσετε παιδική χορωδία σε ελληνικό δημοτικό σχολείο να τρελλαθείτε στη φαλτσαδούρα και στην παντελή έλλειψη αυτιού. Και σε περίπτωση που το θεωρείτε φυσιολογικό αυτό, "παιδάκια είναι" , ακούστε μια αντίστοιχη σε κάποια άλλη ευρωπαϊκη χώρα να σας φύγει η μαγκιά. Αλλά όταν εκεί διδάσκονται κλασσική μουσική, τι λέω είναι παράδοσή τους, και παράδοσή μας το "Μάνα μ' τα κλεφτόπουλα" ¶ρα λοιπόν, για να ακούσεις Jazz, δεν είναι ότι χρειάζεται να την καταλαβαίνεις, αλλά απλά να έχει εξασκηθεί το αυτί σου, να μη σου φαίνεται κάτι ξένο, κάτι δύσκολο και βαρύ. Κλέινοντας, επανέρχομαι στο αρχικό θέμα, μουσικούς ή δημιουργούς; Μα το ζητήμενο στα ωδεία είναι να βγάζουν μουσικούς. Και τα έργα των δημιουργών μουσικοί θα τα παίξουνε, χρειάζονται και αυτοί λοιπόν. Και για να δημιουργήσεις δε χρειάζεται μόνο να σπουδάσεις μουσική, αλλά χρειάζεται και η έμπνευση. Και αυτή δε διδάσκεται σε κανένα ωδείο.

Τώρα να μιλήσω; Λοιπόν το θέμα με πολλούς από τους μοντεράτορες του νοιζ είναι ότι... Μπα, το ξανασκέφθηκα, δε χαλάω την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου το Δεκέμβρη του 2004... :)

ΒΑΒΕΛ-ΓΑΛΕΡΑ-JAZZ & ΤΖΑΖ-RAM-ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΥ, και πολλά είναι...

Αυτό δεν είναι μουσική είναι patchwork... Δηλαδή, αν εγώ ψαλιδίσω τα τοπία του Γκωγκέν, τις φιγούρες του Πικάσσο και τα φόντα του Van Eyck, θα έχω γίνει ζωγράφος;

Οκ, και εγώ δε διαφωνώ εν γένει με το ποστ σου, μόνο αυτό το σημείο μου χτύπησε κάπως... :) :D Όσο για το ποιός φταίει τελικά, να σου πω εγώ όπως το σκέφθηκα. Οι έφηβοι έχουν σεξουαλικές ορμές, και καλά κάνουν, είναι απολύτως φυσιολογικό. Το θέμα είναι τι διεξόδους μπορούν να έχουν, ειδικά σε μια κλειστή κοινωνία σαν τη δικιά τους. Στην απρόσωπη Αθήνα κάποιος έφηβος που δε θα είχε σταματήσει στην αυτοικανοποίηση, σίγουρα θα είχε βρεί διέξοδο σε οίκο ανοχής πριν φτάσει στο βιασμό. Ο βιασμός δείχνει επίσης και έλλειψη κουλτούρας, και μηδενικό σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου, κάτι που είναι πρωταρχικό στον έρωτα. Αλλά για σκεφθείτε πόσα και πόσα ερεθίσματα δε δεχόμαστε σήμερα σε αυτήν την κατεύθυνση, από την τηλεόραση, από το γενικότερο περιβάλλον... Ειδικά στους έφηβους, που για αυτούς είναι όλα καινούρια και ευπρόσδεκτα, οι αντιλήψεις είναι ακόμα πιο εύκολο να διαμορφωθούν. Έχουμε και το γεγονός της βιντεοσκόπησης. Το τρόπαιο του νικητή, ο απόλυτος εξευτελισμός του αντιπάλου, για να μπορούμε να χαιρόμαστε την επιτυχία μας, και να επιδεικνυόμαστε προφανώς... ¶ρα συνοψίζοντας διαπιστώνουμε: 1) Ελλειπέστατη κοινωνική και σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από το σχολείο, την οικογένεια, το ευρύτερο περιβάλλον. 2) Απουσία διεξόδων σε προβλήματα τέτοιου είδους, όπως επίσης και καποιου ψυχολογικού συμβούλου για τέτοια ζητήματα. 3) Απόλυτη επικράτηση του ένστικτου του νικητή με κάθε τρόπο, και της ταπείνωσης του άλλου. Δε μίλησα για ρατσισμό που τόσο αναφέρθηκε... Όχι ότι δεν ήταν. Ήταν, αλλά σε άλλο επίπεδο. Δε λειτούργησε η αντίθεση "Έλληνες - Βουλγάρα" Και Ελληνίδα να ήταν το ίδιο θα συνέβαινε. Αρκεί με κάποιο τρόπο να βρισκότανε σε μειονεκτικότερη θέση στην τοπική κοινωνία. ¶μα ήταν καμια λίγο πειραγμένη στο μυαλό, καμιά τυφλή, μουγγή, οι λεβέντες σε αυτήν θα ξεσπούσαν πάλι. Και αυτός είναι πολύ χειρότερος ρατσισμός...