Επί τροχάδην γιατί με πνίγουν οι δηλώσεις... :lol:
Α) Περίπτωση Χατζηγιαννο-Κότσιρες-Κατσιμιχαίοι:
Κατ΄αρχήν το κοινό έχει κριτήριο, όσο και αν το αφορίζουμε για το γούστο του, πιστεύω ότι, λανθάνον μεν, αλλά έχει.
Χατζηγιαννο-Κοτσιρες-Κατσιμιχαίοι, έχουν κατά τεκμήριο από πολύ καλή έως θαυμάσια φωνή. Αυτό το αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Μπορεί να μην έχει τη γνώση του ειδικού, αλλά έχει αντίληψη και το καταλαβαίνει. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι, μιλάνε για οικεία πράματα (έρωτα - χιούμορ - μοναξιά) με απλά λόγια σε εύληπτες μουσικές φόρμες, πράγμα που προσωπικά όχι μόνο δεν το κατακρίνω, αλλά μου αρέσει και εμένα πολλές φορές, έχει σαν αποτέλεσμα ένα όμορφο άκουσμα για το μέσο ακροατή, αρκετό για να του δώσει την ευχαρίστηση που ζητάει μέσα από τη μουσική.
Β) Περίπτωση ζεταίμε & φλωροσκυλάδικο της κακιάς ώρας:
Εν αρχή ην ο χαβαλές (ή η καψούρα), στη μέση επίσης ην ο χαβαλές (ή η καψούρα), αλλά και στο τέλος ην ο χαβαλές (ή η καψούρα).
Οι στίχοι χάλια, αλλά το κοινό στο οποίο απευθύνεται δεν έπαιρνε και άριστα στην έκθεση, :lol:, ντυμένα όμως με ιλλουστρασιόν παραγωγή που ξεγελά χάρη στις αναμφισβήτητες ικανότητες των ΚαρβελλοΦοίβων, και παικτικά πολύ καλά ώστε να μην εκνευρίζουν υποσυνείδητα τον ακροατή.
Ξεκάθαρα καλύπτουν άλλες κοινωνικές ανάγκες, υπαρκτές όμως κια υτές δυστυχώς...
Αυτά τα ολίγα σαν πρόγευμα...