Κι εμένα ο Καζαντζίδης δεν είναι στο γούστο μου ,δεν ξέρω τι λέει αυτό για μένα.
Ένα περίεργο πράγμα όμως, Τα περισσότερα τραγούδια που έχει πει του Χατζηδάκη και του Θεοδωράκη μου αρέσουν ,πράγμα μου με κάνει να πιστεύω ότι οι οδηγίες του συνθέτη έχουν μεγαλύτερη αξία από την επιλογή του ερμηνευτή (πάντα θεωρώντας δεδομένες τις ικανότητες των ερμηνευτών).
Πιστεύω ότι είναι σημαντικό ταλέντο η σωστή καθοδήγηση τόσο των μουσικών όσο και του τραγουδιστή. Ο Χατζηδάκης σε αυτό ήταν εξπέρ και ήταν πολύ τυχεροί όσοι κατάφεραν να συνεργαστούν μαζί του.
Μια περίπτωση που δεν ξέρω τι έγινε είναι η παρακάτω.
Νόμιζα ότι μου άρεσε η εκτέλεση του Michael Kamen απλά γιατί δεν μου αρέσουν οι υπερβολές και η φωνή του είναι λιγότερο επιτηδευμένη ,αλλά μετά βγήκε η εκτέλεση των raining pleasure και η φωνή του Βασιλικού μου άρεσε πολύ αν και σε διαφορετικό ύφος. Με λύπη παραδέχομαι ότι πρέπει να είναι η μοναδική φορά που δεν μου άρεσαν οι στίχοι του Γκάτσου και ίσως αυτό να μου φταίει στην εκτέλεση της Καγιαλόγλου.
Σε γενικές γραμμές μου είναι πολύ δύσκολο να αναλύσω τι είναι αυτό που μου αρέσει σε μια ερμηνεία ,είναι ένας αχταρμάς από μνήμες, διάθεση, ανάλυση, χωρίς συνέχεια που μπορεί να αλλάξει ανάλογα με την περίοδο της ζωής μου.
Ενώ ας πούμε μου αρέσει καλύτερα αυτό από το ορίτζιναλ
Μου αρέσει και αυτό καλύτερα από το αρχικό
Άβυσσος.