Jazzjoker

Δεν κατάλαβα τι εννοείς ακριβώς. Θες να μάθεις τις νότες που έχει η κάθε πεντατονική ή τις βαθμίδες/διαστήματα; Αν εννοείς το πρώτο, δεν έχεις παρά να κοιτάξεις την ταστιέρα σου σε μία θέση. Π.χ. Λα μινόρε πεντατονική: Λα - Ντο - Ρε - Μι - Σολ Αν εννοείς το δεύτερο, οι βαθμίδες έχουν ως εξής: Μινόρε πεντατονική: Τονική - Μικρή 3η (ή #9) - Καθαρή 4η (11η) - Καθαρή 5η - Μικρή 7η. Ματζόρε πεντατονική: Τονική - 2η (9η) - Μεγάλη 3η - Καθαρή 5η - Μεγάλη 6η (13η)

Remali μπορεί να είσαι ρεμάλι αλλά καλλιτεχνάρα. Τέλος.

Ε όχι! Τα καλύτερα έχασα. Ο Γιώργος στα τύμπανα ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ.

Περάσαμε πολύ ωραία. Προσωπικά χάρηκα ιδιαιτέρως που εκτός από τους συνήθεις υπόπτους γνωρίσαμε από κοντά και μερικά γνωστά ονόματα του forum που έκαναν παρθενική εμφάνιση. Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε. Κατά τ' άλλα, ξενέρωσα απ' το γεγονός ότι έπρεπε να φύγω σχετικά νωρίς και δεν πρόλαβα να πω μερικές παραπάνω κουβέντες με ανθρώπους που είχαμε να βρεθούμε πολύ καιρό. Ευελπιστώ στην επόμενη συνάντηση.

Πολύ καλύτερο αν και όσον αφορά τις σχετικές εντάσεις, θέλει ακόμη δουλειά. Αλλά το κομμάτι τώρα "έδειξε" κατά τη γνώμη μου. Εύγε Φώτη.

Φώτη ωραίο κομμάτι με ατού την πολύ ωραία χροιά της φωνής σου. Χάνει από την παραγωγή, όπως είπαν και τα παιδιά και την κακή (κατ' εμέ) χρήση ήχων. Βάσει της προσωπικής μου αισθητικής θα σου πρότεινα τα εξής: - Βγάλε ή χαμήλωσε ή/και αραίωσε το slide κατά τη διάρκεια του πρώτου κουπλέ. Πατάει πάνω στους στίχους που είναι ήδη χαμηλά. - Βγάλε το chorus από την κιθάρα που παίζει την αρμονία ή τουλάχιστον χρησιμοποίησε πολύ πιο διακριτικές ρυθμίσεις. Ο ήχος παραπέμπει κατευθείαν σε μέταλ μπαλάντα 80's. Για μένα αυτό είναι κακό (πια). ;D - Βγάλε το phaser/phlanger (ό,τι είναι τέλος πάντων) από τη ρυθμική εκεί που ροκάρει. Εκτός της 80's και πάλι αισθητικής του πράγματος, αφαιρεί πολύ από τη δυναμική του κομματιού. Θέλει να ανεβάσει αλλά δεν το αφήνει ο ήχος της κιθάρας. - Δυνάμωσε τη φωνή. Έχεις χαντακώσει το πιο δυνατό σου όπλο. Το κριτήριό σου είναι να ακούγονται καθαρά οι στίχοι. - Τα τύμπανα είναι πολύ αδύναμα ειδικά σε σχέση με τις κιθάρες. Επίσης ίσως θα ήταν μια καλή ιδέα στο κουπλέ να παίζουν στεφάνι και το ταμπούρο να μπαίνει κανονικά στο δυνατό μέρος. - Μπάσο επίσης αδύναμο. Νομίζω ότι με μια ηχητική/αισθητική επανεξέταση μπορείς να το απογειώσεις.

Καταπληκτικός με εντελώς προσωπικό ύφος και εξαιρετικό καθαρό ήχο les paul που είναι πιο σπάνιο πράγμα κι από γυναίκα που οδηγεί smart χωρίς να μιλάει στο κινητό. Εμφανισιακά δε είναι σαφώς συνδυασμός Maradona και Alfred Molina. Δεν παίζει με τον Μάρσαλ βρε. Φαίνεται σε ένα απ' τα βιντεάκια που σκύβει πίσω του στον μικρό και δυναμώνει. Αυτός ο μικρός να βρεις τι είναι.

Ακούω (αν και περήφανος απ' το ένα τουλάχιστον). Τέλε θα υπάρχει σίγουρα, για στρατ δεν ξέρω καθότι, κατά πάσα πιθανότητα θα φύγω καπάκι για πρόβα οπότε θα κουβαλάω και πεταλιέρα. Αν δεν έχω πρόβα τελικά, θα φέρω και τις δύο αλλά με χωρίς πεταλιέρα. ;D

Έχει πλάκα που το ονόμασες still undecided γιατί το παίξιμο μόνο undecided δεν είναι. Και όχι μόνο στο συγκεκριμένο αλλά σε ό,τι σε έχω ακούσει να παίζεις, από ηχογραφήσεις ή live. Να κάτι που ζηλεύω. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό, όπως είπαν και οι προλαλήσαντες. Επίσης έχει, όπως πάντα, από τις πρώτες νότες ,τη στάμπα σου σε ήχο, αισθητική και για άλλη μια φορά προσωπικό και κυρίως out of the box παίξιμο. Στα των ηχητικών, σε σημεία με πέταγε λίγο εκτός ατμόσφαιρας εκείνο το crash. Επίσης ο ήχος της κιθάρας είναι αλλιώς αυτή τη φορά. Ωραίος αλλά διαφορετικός από παλιότερα κομμάτια. Για πες τι άλλαξες.

Εγώ τα 'χω πει πολλές φορές. Αυτά τα κομμάτια του Γιώργου δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση. Πρέπει να ακουστούν παραέξω όπου κι αν είναι αυτό. Διαμάντι. Πολλά μπράβο στο Χάρη που έπαιξε άψογα κι εντελώς μες στο κλίμα και τον άλλο Γιώργο που μεταχειρίστηκε τους ήχους ακριβώς όπως επέβαλε η όλη ατμόσφαιρα.

Απολαυστικό! Και ευτυχώς που δεν έπαιξες με backing.

Να ξεκινήσω δηλώνοντας το θαυμασμό μου για την τεχνική σου. Παρόλο που γενικά, αυτό το στυλ κρουστού παιξίματος της ακουστικής δε μου λέει κάτι, είναι προφανές ότι τεχνικά το έχεις φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο. Πέραν αυτών, υπάρχουν όντως θεματάκια με το χρόνο σου και δεν είναι θέμα σύνθεσης (τα εντοπίζω κυρίως στο αριστερό σου χέρι, το δεξί μου ακούγεται αρκετά σωστό). Ειδικά σε αυτό το κομμάτι που τονίζεται η θέση τουλάχιστον κάθε δεύτερο τέταρτο, είναι νομίζω σημαντικό το κομμάτι να παιχτεί μετρημένο. Δε θα στα έλεγα όλα αυτά βέβαια πριν βάλω να ακούσω το original όπου ο Mongrain το παίζει λες και ακούει μετρονόμο. Σε κάθε περίπτωση, εξαιρετικό το παίξιμό σου.

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες σοφούς συναδέλφους και προσθέτω και τη δική μου ματιά: Όπως και η ίδια η ζωή, ο δρόμος της μουσικής είναι σπαρμένος με πολλές απογοητεύσεις (αλλά και πολλές χαρές και επιβεβαιώσεις). Ειδικά στην αρχή, η απογοήτευση είναι σε κάθε βήμα. Οι μουσικοί που θαυμάζεις και ακούς να δεις ματαιώσεις που έφαγαν μέχρι να φτάσουν εκεί που είναι... Οπότε το κεφάλι ψηλά και έσω έτοιμος για αυτά που έρχονται. Τα καλά και τα κακά. Όχι, εσύ θα τη γλίτωνες. ;D

Το πρόβλημα για μένα δεν ήταν το velcro αλλά η κόλλα που είναι από την άλλη όψη και κολλάει πάνω στα πετάλια και το πλαίσιο. Μες στο καλοκαίρι, η κόλλα έλιωσε και το board μου έγινε μαντάρα. Και δεν την είχα αφήσει στον ήλιο ή σε σημείο που να τη βλέπει ο ήλιος....

Καταπληκτικό. Για τα δικά μου γούστα, πιθανότατα το καλύτερό σου. Αφήνω τη γκρίνια για το τέλος: καθαρά από στιχουργικής απόψεως, σε προτιμώ στα ελληνικά.

Πάρα πολύ καλή διασκευή. Με βάλατε κι έψαξα το original την ύπαρξη του οποίου δε γνώριζα. Εξαιρετική χροιά η τραγουδίστριά σας.

Είδα γύρω στα 10 δευτερόλεπτα χωρίς ήχο και μετά άλλα 3 με ήχο. Τα γνωστά. Τουρκοgangsta αισθητική, κακή μουσική, μνημείο ανοησίας (και ασυναρτησίας) οι στίχοι και όμορφες αλλά φοβερά αδύνατες γυναίκες η παρουσία των οποίων παραπέμπει σε ανοργασμική μαγκιά με greeklish τσιτάτα από το facebook. Α κι ένας με χιπστεράτο μούσι, προφανώς ο διανοούμενος της παρέας. Πολυεπίπεδη σύγχυση.

Πάντως, ο κακός ήχος που βγάζει ο τύπος στο δεύτερο βιντεάκι δεν είναι και η καλύτερη διαφήμιση για το πρότζεκτ. Δηλαδή χάθηκε ο κόσμος να ακούσουμε καθαρό σήμα; Επίσης το νεκ μαγνήτη τι τον έβαλε; Βέβαια τα έχουμε ξαναπεί. Ό,τι ήχος κι αν ακούγεται, εμείς θα αγοράζουμε φέντερ!

Ποια; Σπουδαία φωνή και ανατριχιαστικά ωραία ερμηνεία.

Τον έχω εδώ και μερικούς μήνες. Είναι ένας εξαιρετικός ενισχυτής. 12άρι μεγάφωνο και φορητότητα (11,5 κιλά) δε νομίζω ότι βρίσκεις εύκολα σε αυτά τα λεφτά. Για τα είδη που τον θες θα σε υπερκαλύψει πιστεύω. Επίσης, επειδή τον έχω δοκιμάσει και σε πρόβα, έχω να πω ότι τα 15 του Watt αρκούν και περισσεύουν, δεδομένου φυσικά ότι η μπάντα παίζει σε λογικές εντάσεις. Αυτό που απομένει πλέον είναι να τον βγάλω και live για να δω πώς αποδίδει και σε τέτοιες συνθήκες.

Από μπόσα ξεκίνησε το θέμα και κατέληξε να σου εναρμονίζει μελωδίες ο φούζιος. Καλά ξεμπερδέματα αγαπητέ μου Mustafank. ;D Πέρα από την πλάκα, αν σε ενδιαφέρει το είδος, κατά τη γνώμη μου, το πρώτο που πρέπει να κοιτάξεις είναι τον ρυθμό που είναι και το πιο χαρακτηριστικό της bossa nova μια και οι αρμονίες της δε διαφέρουν σε κάτι από άλλα ήδη της ευρύτερης μουσικής που λέμε τζαζ. Ο παρακάτω τύπος παίζει τις πιο συχνές παραλλαγές για κιθάρα αν και την πιο κλασσική μπόσα δεν τη δείχνει. Πάντως είναι είναι πολύ καλό βιντεάκι για αρχή. Μόλις "πιάσεις" το ρυθμικό της υπόθεσης, συζητάμε και για αρμονίες και μελωδίες αν και εγώ στη θέση σου δε θα ξεκινούσα από μελωδία αλλά από αρμονία. Δύο ακόρντα φτάνουν άνετα για να γράψεις μια μποσίτσα. Υ.Γ. Ξέχασα να γράψω ότι ο τύπος στο βίντεο παίζει και τη βασική μπασογραμμή που στη bossa είναι πρώτη-πέμπτη εναλλάξ. Εννοείται ότι αν παίζεις με μπασίστα δε χρειάζεται να παίζεις τα μπάσα.

Λοιπόν, το είχα υπόψιν να το ακούσω όταν γυρίσω Αθήνα γιατί από λάπτοπτ και κινητά δε γίνεται δουλειά. Το ακούω τώρα για πρώτη φορά και έχω να πω ότι είναι ένα πάρα πολύ καλό άλμπουμ. Δηλαδή αν το πετύχαινα στο ραδιόφωνα και δεν ήξερα τι είναι, θα σας έψαχνα. Μου αρέσουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ οι ποπ νότες που έχουν μπει στις συνθέσεις καθώς και τα toned down φωνητικά του Σταύρου. Ανοίγεστε σε νέους μουσικούς ορίζοντες και σας πάει και το 'χετε αλλά δε χάνεται και το χαρντ της υπόθεσης. Επίσης έχω να πω ότι παρότι θιασώτης της άποψης ότι η πένα χαλάει τον ήχο της ακουστικής, ειδικά στα σόλο, εδώ οφείλω να παραδεχτώ ότι υπάρχουν κι εξαιρέσεις. Προσωπικά ελπίζω να συνεχίσετε σε παρόμοιους δρόμους γιατί εδώ, για μένα, υπάρχει έντονο στοιχείο πρωτογενούς έμπνευσης. Όχι ότι τα χαρντ ροκ ήταν κακά. Κάθε άλλο κι εκεί σπέρνετε αλλά η δική μου πάντα εντύπωση ήταν ότι κάπου τα είχα ξανακούσει όλα αυτά. Εδώ αυτή η εντύπωση πάει σιγά-σιγά περίπατο.

Η συνεργασία έχει αποδώσει διαμάντια όπως είναι και αυτό το τελευταίο. Από τότε δε που ο τζιβούρ άρχισε να τραγουδάει το όλο θέμα έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Πάρα πολύ καλό το τεμάχιο αγαπητοί.

Ούτε εγώ πιστεύω ότι έχεις φτάσει. παρόλα αυτά, κάνε το.

Ξεβίδωσέ το και αν δεν έχει μπαταρία μέσα, είσαι κοντά σε Νόμπελ φυσικής. ;D