Jazzjoker

Με πρόλαβες αλλά έχω κι άλλα. Edit: Γιατί το περιορίζεις σε sitcoms;

Ο bridge του cs 54 set που αναφέρεις είναι ίσως ο καλύτερος bridge strat μαγνήτης από τα σετ της Fender. Είναι βέβαια ολίγον hot αλλά πιστεύω θα σε καλύψει απόλυτα.

Eq δηλαδή σε κάθε κιθάρα ξεχωριστά ή μπορώ να δουλέψω κατευθείαν πάνω στο bus που είναι οι κιθάρες;

Για άλλη μια φορά θα ζητήσω τη βοήθεια των αυτιών και των γνώσεών σας αγαπητοί συνάδελφοι. Παρακάτω θα ακούσετε μια πρόχειρη προσπάθεια μίξης ενός κομματιού από το τελευταίο μας live. O ηχολήπτης μας έδωσε τα κανάλια μεν αλλά πέρασα μεγάλη ταλαιπωρία μέχρι να βρω τι είναι τι γιατί τα αρχεία δεν είχαν ονόματα σύμφωνα με το τι περιέχουν. Επίσης να αναφέρω ότι δεδομένου αυτού, κάποια πράγματα δεν κατάφερα να τα βρω (μιλάμε για γύρω στα 25 κανάλια με non stop audio τεσσάρων ωρών το καθένα). Εν πάση περιπτώσει κατάφερα μετά από δεκάδες ακροάσεις να βρω τα βασικά και να κάνω μια πρώτη μίξη. [soundcloud] [/soundcloud] Αν έχετε όρεξη, ρίξτε μια αυτιά και πείτε τι σας λέει το αποτέλεσμα αλλά και τι χρειάζεται αλλαγή/διόρθωση/άλλη αντιμετώπιση κλπ. (Ο στόχος είναι μια αξιοπρεπής home μίξη που να μπορεί να ακουστεί ευχάριστα και όχι μια μίξη που θα μπορούσε να μπει σε ένα cd π.χ.) Ευχαριστώ προκαταβολικά. Υ.Γ. Θα κρατήσω αυτό το thread για παραδείγματα και ερωτήσεις για ενδεχόμενες μελλοντικές μίξεις του ίδιου live.

Ακριβώς το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Θα μπορούσα να είχα σταματήσει να ακούω στα πρώτα δύο samples μια και εκεί φάνηκε τι έχει γίνει. Για μένα δεν τίθεται θέμα. Vintage all the way.

Ηλία είχα μάθει ότι στο τελευταίο σας λάιβ εδώ, βγήκες μ' έναν τέτοιο. Με είχε φάει η περιέργεια ομολογώ και από τότε που έμαθα για τα καινούρια μοντέλα και φυσικά η σκέψη μου πήγε καρφί σε σένα. Απ' ό,τι άκουσα στο βίντεο, ο βρώμικος ήχος δεν είναι του γούστου μου. Μου ακούγεται harsh στα πρίμα και πλαδαρός στα μπάσα οριακά να φαζίζει. Κρατώ βέβαια μια επιφύλαξη διότι είδα, πλην του πυκνωτικού, 57άρι να σημαδεύει προς το κέντρο του μεγαφώνου κι αυτό για τ' αυτιά μου σημαίνει σχεδόν πάντα, ξερός ήχος. Όταν όμως καθαρίζεις με το βόλιουμ ακούω μια όμορφη γλύκα. Ούτως ή άλλως ξέρεις ότι εγώ περισσότερο εκεί είμαι. Θα ήθελα να ακούσω και καθαρό σήμα με volume και tone κιθάρας τέρμα. Ερώτησις: Είδα δύο inputs, είναι στα πρότυπα fender normal-tremolo; Το παίξιμο είναι φυσικά υπέροχο και αισθητική του βίντεο εξαιρετική. Όλα τα λεφτά το πλάνο με το κρασί με σένα out of focus. Γενικά πολύ ωραία δουλειά στην κάμερα και ωραίος χώρος.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας παίδες. Γιώργο το τεμάχιο θέλει το κατιτίς του ακόμα αλλά δεν είναι για τραγούδι. Το τι θα γίνει μια μουσική ιδέα αποφασίζεται στα πρώτα 2 δεύτερα της σύλληψης και αυτό δεν αλλάζει. Είναι ο λεγόμενος αποφασισμός. ;D Cosτα, αυτό που λες με τα μπάσα μου συμβαίνει συχνά. Έχω καταλήξει ότι τα monitor μου πρέπει να μην είναι πολύ αντιπροσωπευτικά όσον αφορά τις χαμηλές συχνότητες γιατί σχεδόν πάντα στη μίξη βάζω παραπάνω μπάσο απ' ό,τι πρέπει. Τάκη τον On Every Street πρέπει να το έχω ακούσει γύρω στις άπειρες φορές (και ακόμα το ακούω ειδικά οδηγώντας) οπότε έχουν εντυπωθεί τα πάντα. Δημήτρη ευχαριστώ αγαπητέ.

Το έχω σκεφτεί. Πάντως αν ισχύει εγώ είμαι η εξαίρεση.

Δε διάβασα τη λίστα γιατί δε με ενδιαφέρει. Και ούτε εσάς θα έπρεπε να ενδιαφέρει. Βασικά δε θα έπρεπε να ενδιαφέρει κανέναν αφού ο ρόλος των άρθρων αυτών (όπως και οποιασδήποτε προσπάθειας σύγκρισης και ταξινόμησης ΜΗ απόλυτων μεγεθών) είναι καθαρά διαφημιστικός. Το θέμα κατ' εμέ είναι αλλού. Γιατί αυτές οι λίστες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι για κιθαρίστες; Γιατί δεν κυκλοφορεί το Rolling Stone μια φορά το χρόνο ξέρω γω ένα επετειακό τεύχος όπου θα δημοσιεύονται και λίστες με τους καλύτερους σαξοφωνίστες, πιανίστες, γκαϊντίστες και φλαουτίστες; Τι είναι αυτό που κάνει τους κιθαριστες (με κούρασε το πολύ -ίστες) να είμαστε επιδειξιομανείς, ανταγωνιστικοί, ξερόλες και εν ολίγοις να θεωρούμε ότι το προσωπικό μας γούστο οφείλει να είναι ο κανόνας για την υφήλιο; Και πώς προκύπτει αυτή η θεώρηση; Δηλαδή οι άνθρωποι με τέτοιο χαρακτήρα ρέπουν προς την κιθάρα ή με το που ασχολείται κάποιος με την κιθάρα και ανεξαρτήτως χαρακτήρα, σύντομα γίνεται ανταγωνιστικό φρικ; Δεν μπορώ να απαντήσω για άλλους αλλά σε μένα συνέβη το δεύτερο. Δηλαδή ήμουν μια χαρά παιδί, φυσιολογικός άνθρωπος, νταξ είχα τις παραξενιές μου αλλά μέσα στα όρια του νορμάλ. Όμως, μια καταραμένη μέρα πριν πολλά χρόνια αποφάσισα να μάθω κιθάρα. Ε, αυτό ήταν. Μόλις κατάφερα να πιάσω μπαρέ το φα ματζόρε και να ακούγονται οι 4 από τις 6, κάτι άλλαξε μέσα μου. Κάτι έσπασε και ξανακόλλησε στραβά. Άρχισα να βλέπω αλλιώς τον κόσμο. Άρχισα να συγκρίνω τα πάντα και να τα κατατάσσω σε καλύτερα και χειρότερα. Και ψαχνόμουν διαρκώς για διαφωνίες και τσαμπουκάδες. Δηλαδή μου έλεγε η κοπέλα μου στο σχολείο "καλημέρα γλυκέ μου" και της απαντούσα "τι εννοείς δηλαδή ότι ο Γκάλαχερ είναι καλύτερος απ' το Νόπφλερ; Χωρίζουμε μωρή άσχετη". Οι βαθμοί μου άρχισαν να πέφτουν, σταμάτησα να ψηλώνω και το ΠΑΣΟΚ άρχισε να χάνει ψηφοφόρους. Από εκεί που ήμουν το καλό παιδί, παράδειγμα για τη γειτονιά και καμάρι της μάνας μου, έγινα αλήτης. Τριγύρναγα στα νάιτ μπαρς και έπιανα κουβέντα με αγνώστους. Στην αρχή το έπαιζα κανονικός αλλά σιγά σιγά έχυνα το δηλητήριο και παρέσερνα τους συνομιλητές σε κουβέντα για κιθαρίστες και μπάντες. Οι φίλοι μου δε με ανγνώριζαν. Δεν ήθελαν πια να με κάνουν παρέα γιατί όλες οι κουβέντες ήταν αφορμή για να τα πάρω. Ένα απλό "Πού να πάμε απόψε για κανά ποτό;" μπορούσε να καταλήξει να μην τους μιλάω για ένα μήνα. Γιατί ποιος είσαι συ ρε μεγάλε που θα ΥΠΟΝΟΗΣΕΙΣ ότι ο εσαρβί είναι χειρότερος απ' το χέντριξ; Άντε πήγαινε να δεις άμα έρχομαι και έρχομαι- δεν έρχομαι είναι γιατί είσαι παπάρας. Στο στρατό το 18μηνο το έκανα 4 χρόνια. Έπεφταν βροχή οι φυλακές γιατί ήμουν πεπεισμένος ότι ο διοικητής ήταν υπέρ του βανάλεν. Και αυτό είναι προσωπική προσβολή κύριε! Δεν είμαι ο οποιοσδήποτε. Εχθές έπιασα φα ματζόρε μπαρέ και ακούγονταν οι 5 από τις 6! Τεσπά, μην σας κουράζω, η κατάληξη είναι συνήθης: Παίζω τα μπλουζ σε μπάντα με δύο κιθάρες. Τον άλλο κιθαρίστα δεν ξέρω καν πώς τον λένε γιατί είναι άχρηστος. Δεν ξέρω πώς ανέχεται να είναι στην ίδια μπάντα με κάποιον τόσο σαρωτικά καλύτερό του. Πρέπει να γουστάρει γκίλμορ και άλλους τέτοιους άκυρους, δεν εξηγείται αλλιώς. Τώρα πια παίζω φα ματζόρε μπαρέ και ακούγονται (συνήθως) και οι 6. Αλλά λίστες δε διαβάζω. Τι να διαβάσω ρε μεγάλε δηλαδή αφού είστε όλοι άσχετοι; Άμα ήμουν μοντερέιτορ εδώ μέσα θα σας μπάναρα όλους γιατί δεν έχετε ιδέα. Α στο διάτανο με εκνευρίσατε πρωί πρωί.

Είχα καιρό να ηχογραφήσω κάτι χωρίς λόγια οπότε εχθές έγραψα το παρακάτω. Το έχω αντικαταστήσει εκατό φορές γιατί δεν ήμουν ικανοποιημένος ούτε με ήχο, ούτε με εντάσεις ούτε με τίποτα αλλά τελικά το έφερα σε ένα σημείο και το άφησα γιατί βρέθηκα να κάνω κύκλους. Τεσπά το παραθέτω να πείτε αν ακούτε τίποτα: [soundcloud] [/soundcloud]

Σεσημασμένος άμπαλος, γνωστός για την κουλαμάρα του. ;D Μ' αρέσει που το γύρισε σε στρατ (αν το γύρισε δηλαδή). Ο ήχος της τέλε του δε μου άρεσε ενώ εδώ η στρατ κόβει ποπούς. Και μια δική μου γενικότερη σκέψη-γκρίνια: Στα περισσότερα τέτοια περφόρμανσεζ που παίζουν τέτοιου επιπέδου και βεληνεκούς σεσιοναράδες, έχω πάντα την εντύπωση ότι "πουλάνε" και λίγο τον εαυτό τους εις βάρος του κομματιού. Τι εννοώ: Σα να υπάρχει μια πρεμούρα να δείξουν πόσο πολλά ξέρουν και να μη φύγει ούτε ακόρντο χωρίς να παίξουν μέσα. Έτσι κι εδώ, από ένα σημείο και μετά, με κούρασε λίγο η αθρόα "παράθεση" σολιστικών ιδεών πάνω στην αρμονία. Κάτι σαν "τι ξέχασα να βάλω εδώ; Α, ναι. Πάρε κι απ' αυτό"

Μου άρεσε ως ιδέα. Έχεις κάνει εμπνευσμένη χρήση ήχων που παραπέμπουν σε άλλες εποχές όπως ανέφεραν και οι συνάδελφοι παραπάνω. Τα θέματα μου ακούστηκαν σα να είναι γραμμένα για arcade της εποχής. Αν αυτός ήταν ο στόχος, τον πέτυχες. Αυτό που δεν άκουσα ήταν μια ταυτότητα όπως προηγούμενα κομμάτια σου. Ήταν λίγο σαν demo ή σαν tribute ας πούμε στην ηλεκτρονική αισθητική των early nineties το όλο πράγμα. Άψογα εκτελεσμένο βέβαια και η κιθάρα πολύ πειστική.

Δεν το χρησιμοποιώ ως boost αλλά ως ελαφρύ drive, κυρίως για ρυθμικά πράγματα.

Μα δεν παίζουν ποτέ μαζί. Ό,τι βλέπεις από drive/distortion ανάβουν αποκλειστικά μόνα τους.

Κοίτα να δεις πράγματα που μαθαίνει κανείς. ;D Το distortion γιατί πριν τα drives;

Καλό, δεν το ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα. Βέβαια το γουά το θέλω να γουαγουάρει οπότε αυτή η λύση δε βολεύει. Το μόνο που υπάρχει πριν το crybaby είναι ένα κουρδιστήρι το οποίο είναι φυσικά off όταν παίζω. Πάντως θα ήθελα να βάλω το wah μετά τα διάφορα drives αλλά θέλει επανασχεδίαση η (άθλιας χωροταξίας) πεταλιέρα μου και φυσικά πρέπει να βρεθεί λύση στο θέμα του true bypass. Βάζω και μια φωτό όπου θα καταλάβετε και πόσο ταχτικός τύπος είμαι.

Thank you. Θα μεταβιβαστεί πάραυτα στο road crew μου. ;D

Μάλιστα. Σας ευχαριστώ για την πληροφόρηση. Η μετατροπή είναι κάτι που μπορεί να γίνει από άνθρωπο που έχει σχέση με τέτοια ηλεκτρονικά ή χρειάζεται ειδικός ας πούμε;

Χαίρετε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Πριν προχωρήσω στο θέμα που με απασχολεί, διευκρινίζω ότι είμαι άσχετος από ηλεκτρονικά, specs, τσιπς, γαριδάκια και τέτοια οπότε παρακαλείσθε, αν απαντήσετε, να μιλήσετε σε διάλεκτο idiot proof. Ευχαριστώ. Προ μερικών μηνών απέκτησα το crybaby του link: http://www.jimdunlop.com/product/gcb95f-cry-baby-classic αντικαθιστώντας ένα απαράδεκτο volume-wah που είχα πριν. Έμεινα απολύτως ευχαριστημένος ηχητικά αλλά πρόσφατα ανακάλυψα ότι το προαναφερθέν crybaby μου "τρώει" από το καθαρό σήμα αισθητότατα. Μιλώντας με γνωστούς και ψάχνοντας το θέμα διαδικτυακώς, έμαθα ότι το συγκεκριμένο γουάχ είναι λέει "hardwire bypass" και όχι "true bypass". Οπότε οι ερωτήσεις μου προς τους ειδήμονες είναι οι εξής: - Αληθεύουν τα περί hardwire και όχι true; - Αν ναι, είναι αυτός ο λόγος που μου χαλάει το καθαρό σήμα; - Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω πλην της αντικατάστασης με κάποιο άλλο; Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον προκαταβολικά.

Πολλά μπράβο παιδιά. Το κομμάτι σας και το κλιπ μου έφτιαξε τη διάθεση. Μπράβο λοιπόν γιατί: - Το κομμάτι είναι ωραίο, ανάλαφρο, αισιόδοξο και καλοπαιγμένο. Κι έχει και το μήνυμά του. - Τραγουδάτε ελληνικά χωρίς να λέτε σοβαροφανείς ανοησίες αλλά ούτε και καφρίλες. - Αυτοσαρκάζεστε με πραγματικό χιούμορ. - Φαίνεστε φυσιολογικοί άνθρωποι της ηλικίας σας, χωρίς δηθενιές και επιτηδεύσεις. - Γενικώς το μονοπάτι που έχετε διαλέξει το έχετε φουλ. Μη μασάτε τίποτα και συνεχίστε έτσι ακριβώς. Εγώ έγινα fan (και όχι για fun ;D).

Πολύ ωραία και απόλυτα πιστή απόδοση. Η φωνή σου συνονόματε είναι πολύ παραπάνω από μια χαρά και σίγουρα όχι για δούλεμα. Τώρα όσον αφορά τη μίξη, έπρεπε να δυναμώσεις το σόλο της ακουστικής που δεν ακούγεται καθόλου. Επίσης ένα συνεχές τσικ-τσικ που παίζει όγδοα (hi hat;) είναι ενοχλητικούλι και σα χροιά και σαν ένταση. Πάντως θαυμάζω την ακρίβεια με την οποία αποδίδεις τα κομμάτια που κατά καιρούς ανεβάζεις και αυτό φυσικά δείχνει μουσικό με αυτί ξουράφι.

Ευχαριστώ και πάλι όλους τους συναδέλφους για τα καλά σας λόγια. Είναι Νίκο αλλά το πρόβλημα με τα δικά μου είναι ότι δεν έχω μια φωνή αναφοράς να την ακούσω 5000 φορές, να την εμπεδώσω. ;D Τεσπά, όπου να 'ναι ετοιμάζω και μια εκτέλεση δικού μου με μια ωραία γυναικεία φωνή. Θα σας φωνάξω να μου πείτε τι σας λέει.

Σας ευχαριστώ άπαντες κύριοι συνάδελφοι. Νομίζω ότι ο λόγος της όποιας ερμηνευτικής επιτυχίας έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κομμάτι το 'χω φάει με το κουτάλι, όπως και όλη τη δισκογραφία του Waits. Την έκδοση του Springsteen είναι ζήτημα να την έχω ακούσει μια-δυο φορές, όχι γιατί είναι κακή αλλά γιατί θεωρώ ότι η ορίτζιναλ είναι αξεπέραστη.

Το είχα ηχογραφήσει πριν αρκετό καιρό και μετά το είχα ξεχάσει. Σήμερα το ξανάκουσα και είπα να το μοιραστώ. Μιλάμε φυσικά για το αριστούργημα του Tom Waits (που το έκανε ευρύτερα γνωστό ο Springsteen βέβαια). Θα ρίξει φωτιά ο θεός (ο Tom ντε) να με κάψει αλλά χαλάλι. [soundcloud] [/soundcloud]

Πώς βρέθηκα τώρα εγώ να υπερασπίζομαι τον Malmsteen που, όπως είπα, δεν αντέχω ούτε να τον ακούω ούτε να τον βλέπω, είναι ένα άλλο θέμα. ;D