Jazzjoker

Πρόλαβα και άκουσα τα δυο πρώτα κομμάτια από τη στιγμή που το πόσταρες Ηλία και μου άρεσε πάρα πολύ. Εννοείται ότι πρόκειται να αγοράσω το digital download τουλάχιστον. Λυπάμαι που δεν μπορώ να έρθω να σας δω από κοντά απόψε.

Όμορφη και με στρατοήχο spot on. Μπράβο στον Αργύρη, με γεια στο Νίκο.

Ένας από τους λόγους που θέατρο πάω σπανιότατα πια, είναι πολλά από αυτά που αναφέρεις. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές εδώ πέρα. Πρέπει να επιβληθούν αυστηρά οι κανόνες σε όλες τις θεατρικές παραστάσεις είτε αυτές γίνονται σε ανοιχτούς είτε σε κλειστούς χώρους. Εν ολίγοις: άπαξ και η παράσταση ξεκινήσει, δεν μπαίνεις που να είσαι ο γιος του Σημαντικόπουλου. Θόρυβος/ομιλίες/ήχοι κινητού κλπ. αναλαμβάνουν οι ταξιθέτες να σε προειδοποιήσουν. Αν συνεχίσεις, φεύγεις. Φαγητά/ποτά μόνο στο διάλειμμα και εκτός της αίθουσας. Αν πας να μπεις κρατώντας βρώσιμα/πόσιμα, απλά σε σταματάνε στην είσοδο. Γενικώς δηλαδή ό,τι γίνεται στα θέατρα του πολιτισμένου κόσμου. Βέβαια με το θέμα της επιβολής κανόνων στην Ελλάδα έχουμε θεματάκια ως γνωστόν. Και ξαναλέω κάτι που πιστεύω ακράδαντα: Δεν υπάρχουν λαοί πολιτισμένοι και λαοί γύφτοι από το DNA τους. Η αυστηρή επιβολή κανόνων είναι που σε αυτά τα θέματα μετατρέπουν τα βόιδια σε πολιτισμένους ανθρώπους, ανεξαρτήτως εθνικότητας.

Είναι γνωστό ελάττωμα στους Laney CUB. Στον δικό μου τελικά δεν ήταν καμμένο το λαμπάκι απλά είχε λασκάρει και ήθελε σφίξιμο/βίδωμα (με το χέρι το κάνεις). Δες μήπως είναι αυτό και στον δικό σου.

Εγώ αυτό που το καλοκαίρι 19:00 η ώρα είναι ακόμα μεσημέρι ποτέ δεν το χώνεψα. Είμαι σαφώς χειμερινός τύπος και γενικώς νιώθω πιο άνετα σε σκοτεινά περιβάλλοντα. Ειδικά στην Ελλάδα ουσιαστικά δε χρειαζόμαστε θερινή ώρα κατ' εμέ. Δηλαδή έχουμε φως και ηλιοφάνεια να φάνε κι οι κότες. Επίσης άμα νυχτώνει νωρίτερα παίζει να καταφέρουμε να κάνουμε τον κόσμο να έρχεται στα live πριν τις 23:30 και να τα κλείνουμε πριν τις 3-4 το πρωί.

Μια υπέροχη ιστορία με αρχή-μέση-τέλος. Ακούγοντάς το είναι σαν να ακούς κάποιον να διηγείται για το καλοκαίρι που έφυγε. Και όλα αυτά τα σκεπάζει μια ζηλευτή γαλήνη.

Πολύ καλή φωνή κι ερμηνεία. Επίσης η χροιά της είναι πολύ ωραία. Είναι εμφανώς σπουδαγμένη τραγουδίστρια η θυγατέρα κι αυτό είναι φυσικά στα υπέρ της. Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό.

Τα watt είναι για να ακούς εσύ, όχι το κοινό το οποίο θα ακούει απ'το PA φυσικά. Με άλλα λόγια ο ενισχυτής σου είναι το μόνιτορ της κιθάρας σου.

Το 2x12 είναι overkill εκτός κι αν παίζετε Overkill. ;D Πέρα απ' την πλάκα, ένα δωδεκάρι μεγάφωνο είναι υπεραρκετό για live σε (υποθέτω ότι σε τέτοιον χώρο θα παίξετε) σχετικά μικρούς χώρους τύπου bar/club/θέατρο. Όσον αφορά την ένταση και δεδομένου ότι αναφέρεις ότι στην πρόβα παίζεις πολύ δυνατά, το πιθανότερο είναι ότι δε θα σε αφήσει ο ηχολήπτης να ανεβάσεις τόσο. Κι εδώ που τα λέμε, οι σχετικά χαμηλές εντάσεις πάνω στη σκηνή, ωφελούν συνολικά τον ήχο της μπάντας γιατί όλα είναι πιο ευκρινή αλλά και στην απόδοση μια που θα μπορείτε να ακούτε ο ένας τον άλλο καθαρότερα. Πάντως, όπως θα καταλάβεις και με την εμπειρία των lives, αυτό που παίζει σημαντικότερο ρόλο τουλάχιστον για εμάς τους κιθαρίστες, δεν είναι η ένταση αλλά οι συχνότητες. Το να ακούς καλά και όπως θες τον εαυτό σου πάνω στη σκηνή, έχει να κάνει πολύ περισσότερο με το δεύτερο παρά με το πρώτο. Τουτέστιν θα μάθεις να ρυθμίζεις τον ήχο σου για live και ανάλογα με το χώρο και τη σκηνή. Επίσης θα ανακαλύψεις ότι κάποιοι συνδυασμοί εξοπλισμού (κιθάρα-ενισχυτής-πετάλια) μπορεί να ακούγονται απίστευτα στην πρόβα και στο σπίτι αλλά στο live δε λειτουργούν καλά (αυτό που λέγαμε περί συχνοτήτων παραπάνω). Καλή επιτυχία εύχομαι.

Το να σου προτείνει κάποιος συγκεκριμένα άλμπουμ/κομμάτια είναι αδύνατο μια και η τζαζ δισκογραφία είναι αχανής. Θα σου πρότεινα να πάρεις συγκεκριμένους καλλιτέχνες και να αρχίσεις από τη δική τους δισκογραφία. Π.χ. μια που σε ενδιαφέρει η τζαζ κιθάρα, "επιβάλλεται" να ακούσεις τα άπαντα του Joe Pass (και πάρα πολλών άλλων φυσικά αλλά κι εγώ από Pass ξεκίνησα τις πρώτες μου τζαζ ακροάσεις). Επίσης, αφού αποφασίζεις να καταπιαστείς με ένα συγκεκριμένο jazz standard καλό θα ήταν να ακούσεις πώς το έχουν παίξει γνωστοί κιθαρίστες. Π.χ. μια που μιλάμε για Autumn Leaves: Τέλος, όσον αφορά τη δική σου βερσιόν που ανέβασες, εντοπίζω το μεγαλύτερο πρόβλημα ρυθμικά και όχι μελωδικά όπου, αν και παίζεις πολύ απλά πράγματα, είσαι μέσα. Το παίξιμό σου δεν έχει καθόλου το swing feel το οποίο είναι ίσως το νούμερο 1 πράγμα που δίνει jazz χαρακτήρα σε ένα παίξιμο. Αλλά μην αποθαρρύνεσαι, με ακρόαση και μελέτη όλα κατακτώνται.

Δεν είναι καθόλου χαζοί. Δεδομένου ότι η αγορά μουσικής έχει καταρρεύσει εδώ και αρκετά χρόνια (και ακόμα περισσότερο σε μια μικρή χώρα που ούτως ή άλλως είχε πολύ περιορισμένη μουσική βιομηχανία), καμία εταιρία ή καλλιτέχνης δεν περιμένει να έχει έσοδα από πώληση cd/mp3 κλπ. Κανένας δε βγάζει λεφτά πια από εκεί. Τα όποια χρήματα βγαίνουν από τα ζωντανά. τις παραστάσεις, εμφανίσεις κλπ. Δεδομένου αυτού, τα κομμάτια των νέων άλμπουμ που ανεβαίνουν στο youtube, λειτουργούν ως διαφήμιση του καλλιτέχνη που θα προσελκύσουν το κοινό να πάει να τον δει live ή θα παρακολουθήσει το κανάλι που τον έχει καλεσμένο ξέρω γω. Με λίγα λόγια συμφέρει πια τον καλλιτέχνη να ανεβαίνουν τα κομμάτια του στο youtube. Τα άλλα περί νομιμότητας και παρανομίας δεν τα σχολιάζω, τα έχουμε πει εδώ πέρα άπειρες φορές.

Τι να γίνει; Συννενοημένα αλλάζετε κλίμακα και όλα καλά. ;D Το αν υπάρχει νόημα ή όχι για κάτι δε στο διδάσκει η θεωρία. Είναι δικό σου θέμα. Π.χ. εγώ στο παίξιμό μου θα μπέρδευα και την άλλη κλίμακα κατά 99%. Αλλά και πάλι αυτό εξαρτάται από το είδος που παίζω, από τη διάθεσή μου εκείνη τη στιγμή κλπ. Κάποιος άλλος μπορεί να μην το σκεφτόταν καν ή να το σκεφτόταν και να το απέρριπτε. Όλα παίζουν σε αυτού του είδους τις αποφάσεις και είναι υποκειμενικά. Όσον αφορά αυτό που είπα περί θεωρίας, δεν εννοούσα ότι είναι λίγη αλλά ότι η πράξη σχεδόν πάντα προηγείται και η θεωρία σπεύδει να ερμηνεύσει την πράξη. Αυτό άλλωστε συμβαίνει και σε άλλα πεδία της τέχνης αλλά και στην επιστήμη και στη φιλοσοφία κλπ. Έδιτ: Σ' αυτό το τελευταίο με πρόλαβε ο Σπύρος

Περί των θεωρητικών ο Σπύρος από πάνω τα αναλύει πολύ ωραία. Όσον αφορά το συγκεκριμένο σου ερώτημα είναι λίγο αόριστο. Δηλαδή ναι συνηθίζεται και το τρανσπόρτο (ίδια αρμονία αλλά από άλλο τόνο) αλλά και η μετατροπία (μεταβολή κλίμακας), ανάλογα φυσικά και με το είδος μουσικής. Εξαρτάται τι εννοείς όταν λες "να δέσει". Γενικώς τα πάντα μπορούν να ταιριάξουν με τα πάντα αρκεί να μη γίνονται τυχαία και ο μουσικός να ξέρει πού και γιατί πατάει. Τώρα αν ρωτάς περί των συγκεκριμένων κλιμάκων, στο απαντά πάλι ο Σπύρος πιο πάνω. Δηλαδή αν είσαι σε ένα περιβάλλον λα φυσικής μινόρε και βάλεις μέσα στο σόλο σου ένα σολ δίεση, υπάρχουν πιθανότητες να μην ακουστεί καλά. Π.χ. Αν ο πιανιστας ξέρω γω εκείνη τη στιγμή παίζει ένα ντο ματζόρε, το σολ του ακόρντου με το δικό σου σολ δίεση θα ακουστεί παράφωνο/παράξενο. Όμως τα πάντα εξαρτώνται από το πάνω σε πιο ακόρντο θα το παίξεις, τι διάρκεια θα κρατήσεις στη νότα. σε τι νότα θα πας μετά, αν θα την βάλεις σε ισχυρό ή αδύναμο μέρος του μέτρου και πολλά άλλα. Γενικά έχε υπόψιν ότι η θεωρία είναι μία κατά προσέγγιση περιγραφή της μουσικής ώστε να είναι ευκολότερη η μετάδοση της πληροφορίας και η εκμάθηση. Από τη στιγμή που αποκτάς εξοικείωση, το μόνο που έχει ουσιαστική σημασία είναι το τι ακούγεται καλά σε εσένα.

Πολύ ωραίο. Και ανθρώπινα φωνητικά δε χρειάζονται, τραγουδάνε οι κιθάρες.

Αυτό που λες, για να καταλάβεις, αντιστοιχεί στο μυαλό μου με το να πάω για δουλειά με κοστούμι και από κάτω τσαρούχια. ;D Ευχαριστώ πάντως φίλτατε Ταμτάμ.

Όλο έρχεται αλλά δεν την έχουμε δει ακόμα. ;D Γιώργο νομίζω ότι αυτό που ακούτε φωνητικά είναι κοντά στο καλύτερο που γίνεται. Δηλαδή σκέψου ότι το κομμάτι αρχικά το έγραψα σε άλλο τόνο και μετά το πήρα απ' την αρχή για να κάτσει λίγο καλύτερα η φωνή η οποία χρειάστηκε πολλά πολλά takes για να βγει όπως την ακούτε. Γενικά τον περισσότερο χρόνο μου τον τρώνε πάντα τα φωνητικά και σχεδόν ποτέ δεν είμαι ικανοποιημένος.

Σας ευχαριστώ για το σχολιασμό κύριοι. Κάποια αρνητικά σχολιάκια (περί φωνής ειδικά) αποφάσισα να τα αφήσω και επειδή σήμερα έχω καλή διάθεση, οι χρήστες που τα έγραψαν δε θα μπαναριστούν (ακόμα). ;D Πέρα από την πλάκα, όσοι λέτε για την φωνή έχετε δίκιο, το έχω πει πολλές φορές ότι δεν είμαι με τίποτα τραγουδιστής, απλά προσπαθώ να αποδώσω όσο καλύτερα μπορώ τα κομμάτια μου. Ιδανικά στο συγκεκριμένο θα ήθελα μια γυναικεία φωνή ή μια πολύ soft αντρική. Στο ρεφρέν, όπως παρατήρησε κι ο Γιάννης, χρειαζόταν ένα ενορχηστρωτικό γέμισμα όπως ένα horn section το οποίο και δοκίμασα αλλά ηχητικά ήταν τρομερή αποτυχία οπότε το άφησα απ' έξω. Θα το ξαναδώ πάντως γιατί με ενδιαφέρει ούτως ή άλλως ο χειρισμός virtual instrument τύπου section. Περί χώρων/reverb που ανέφερε πάλι ο yameth, ισχύουν τα γνωστά. Επειδή θεωρώ τη φωνή μου οριακά επαρκή, συνήθως την τοποθετώ μακριά ώστε να διατηρεί όσο μπορεί το ρόλο ενός ας πούμε μελωδικού οργάνου του παρασκηνίου. Φυσικά έτσι, εκτός των άλλων, χάνονται οι στίχοι. Υπερτιμητική η παραίνεσή σου Δημήτρη. Πάντως δεν έχω πια κασετόφωνο αλλά νομίζω ότι καταχωνιασμένο σε κάποιο ντουλάπι βρίσκεται ένα τετρακάναλο με κασέτα στο οποίο έγιναν οι πρώτες μου ηχογραφήσεις. Σκέψου ότι έχω κομμάτια όπου τα τύμπανα είναι γραμμένα από drum machine (κι αυτό κάπου το έχω χωμένο) με μικρόφωνο πάνω στο ηχείο του στερεφωνικού. ;D 'Εδιτ: Ξέχασα να αναφέρω ότι οι κιθάρες είναι γραμμένες καρφί πάνω στον Blues Junior γιατί βαριόμουν να στήνω την πεταλιέρα. Τώρα είμαι καταδικασμένος να αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να είχα μπει στον κόπο (τεράστια αγγαρεία να ανοίξω τη θήκη και να συνδέσω δυο καλώδια).

Χαίρετε αξιότιμοι συνάδελφοι. Αφήνω εδώ ένα καινούριο κομματάκι που έβαλα κάτω τις 2 τελευταίες μέρες. Κόπηκε το ρεύμα (ελέω απερίγραπτης καταιγίδας) λίγο πριν διορθώσω κάτι πραγματάκια και τελικά το άφησα ως έχει. Ας όψεται το UPS. Tespa όποιος έχει όρεξη ακούει. Τα κακά σχόλια θα σβήνονται και οι χρήστες που τα έγραψαν θα μπανάρονται (έχω κονέ με μοντερέισον). [soundcloud] [/soundcloud]

Στα λόγια μου έρχεσαι ανεξαρτήτως γελοιότητος της συγκεκριμένης εμφάνισης (και πολλών άλλων ;D) του Mercury. Ήταν απαραίτητη η εικόνα στους queen; ; Όχι αλλά λειτουργούσε επικουρικά. Είναι απαραίτητη η εικόνα στη Miley Cirus; Ναι γιατί αλλιώς δε θα την άκουγε ούτε ο μπαμπάς της. (νταξ υπερβολή χάριν παραδείγματος)

Όχι όμως οποιαδήποτε εικόνα. π.χ.

Και για να συμπληρώσω κάτι σημαντικό που ξέχασα: Κατ' εμέ ο μουσικός δε θα έπρεπε να χρειάζεται την εικόνα για να ακουστεί η μουσική του. Δηλαδή η εικόνα θα έπρεπε να λειτουργεί επικουρικά και να μην είναι απαραίτητη - εκ των ουκ άνευ. Όμως απολύτως θεμιτό είναι η εικόνα να προσθέτει αισθητικά και να κολακεύει την ουσία. Ένα παράδειγμα αυτού είναι ο Prince όπου χωρίς καμία αμφιβολία η εικόνα που παρουσίαζε και σε προσωπικό επίπεδο αλλά και όσον αφορά το show, ήταν πάντα σε πολύ υψηλά επίπεδα. Όμως η μουσική του θα ακουγόταν και χωρίς όλο αυτό. Θα ήταν τόσο επιτυχημένος; Μάλλον όχι. Θα ήταν γνωστός και θα συγκέντρωνε σεβασμό σχεδόν από το σύνολο του μουσικού κόσμου (ακροατών και μουσικών); Μάλλον ναι.

Καμία αμφιβολία επ' αυτού. Κι εκτός από αυτό που αναφέρεις περί εικόνων που σχηματίζονται στο μυαλό του ακροατή ή εικόνων που θέλει να περάσει ο δημιουργός, υφίσταται πάντα και η σκηνική εικόνα του περφόρμερ η οποία είναι πολύ σημαντική και την οποία αφορούν αυτά που έγραψα. Βέβαια, η σκηνική παρουσία/εικόνα είναι ένα μέσο, όταν μιλάμε για κάποιον που αποκαλείται μουσικός/καλλιτέχνης. Δηλαδή δεν μπορεί να είναι προτεραιότητα εις βάρος της μουσικής κατ' εμέ. Αλλιώς δε μιλάμε για μουσικό αλλά για μοντέλο/παρουσιαστή/διασκεδαστή που χρησιμοποιεί τη μουσική ως μέσο για να προβάλλει την εικόνα του πια. Δεν το κατακρίνω απλώς επισημαίνω τη διαφορά μια και εδώ είναι που παίζει στον καιρό μας πολύ μεγάλη σύγχυση. Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον για μένα, αν ως πείραμα ας πούμε, έγραφε ο Johnson ένα βίντεο με το ίδιο ακριβώς παίξιμο αλλά σε σκηνικό κρεβατοκάμαρας με φόντο pc και τοίχο, ντυμένος με βερμούδα - σαγιονάρα, χωρίς μπιχλιμπίδια και για κιθάρα μια squier strat π.χ. Και χωρίς να φαίνεται το πρόσωπό του, να το κυκλοφορούσε σε social media. sites κλπ όπως ακριβώς κάνει και με τα κανονικά του αλλά incognito. Νομίζω ότι οι αντιδράσεις και τα views θα ήταν δραματικά διαφορετικά.

Δεν ξέρω κατά πόσο έχετε έρθει σε επαφή με τα βίντεο του παραπάνω τύπου αλλά οι πιθανότητες είναι ότι κάπου τον έχετε πετύχει καθότι κυκλοφορεί ευρέως στα social media και ειδικά για το είδος μουσικής που παίζει δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι συχνά πιάνει επίπεδα viral. Προσωπικά τον πρωτοπέτυχα σε κάποια κοινοποίηση (της κοινοποίησης ω κοινοποίηση) στο fb με χιλιάδες Likes και σχόλια. Μετά τον ξαναπέτυχα και ξανά και ξανά μέχρι που έφτασα να δω αρκετά του βίντεο, Ο λόγος λοιπόν που τον κάνω θέμα: Ο τρόπος παρουσίασης των βίντεο του είναι εξαιρετικά προσεγμένος στα όρια του στυλιζαρίσματος θα έλεγα. Με άλλα λόγια ο Johnson έχει τα κατάλληλα μαλλιά, το ντύσιμο, όλα τα αξεσουάρ, custom έγχορδα από cigar boxes μέχρι κιθάρες από φτυάρια, απίστευτα προσεγμένα engravings και τρομερό artwork πάνω σχεδόν σε όλα τα όργανα, μπλιχλιμπίδια όλων των ειδών, σκουριασμένα slides με ίχνη χρώματος και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους μας. Το σκηνικό των βίντεο δε είναι στα ίδια επίπεδα με το παίξιμο να λαμβάνει χώρα σε deep south settings, βεράντες με καναπέ - κούνια δίπλα σε βάλτους κλπ. Είναι όλα τόσο style correct και προσεγμένα δε που στο παραπάνω βίντεο σκέφτηκα ότι η βροχή παίζει να είναι και τεχνητή. Και πάμε στη ουσία του πράγματος, τη μουσική. Ή μήπως δεν είναι; Αναρωτιέμαι γιατί ενώ το κομμάτι της εικόνας είναι τερματισμένο, το μουσικό κομμάτι δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Με άλλα λόγια ο Johnson σε όλα τα βίντεο και με φουλ εξοπλισμό όπως τον παραπάνω απλά τζαμάρει, αξιοπρεπώς μεν (σε κάποια σημεία ούτε καν) αδιάφορα δε, ειδικά για κάποιον που θέλει να παρουσιάζεται "βουτηγμένος" στη βίντατζ κουλτούρα του southern country blues. Στο παραπάνω βίντεο δε είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ κρατάει slide, ουσιαστικά παίζει ελάχιστα κάτι που συμβαίνει και σε πολλά άλλα. Κατά τ' άλλα συγκεντρώνει εκατομμύρια (!) views σε αρκετά του "πονήματα" ενώ έχει κυκλοφορήσει και 4 διπλά άλμπουμ με instrumentals τα οποία κινούνται στο ίδιο ύφος πάντα του jam-solo πάνω σε διάφορες blues φόρμες με πληθώρα custom ακουστικών ή /και ηλεκτρικών κιθαρών. Στο site του δε, υπάρχει shop section όπου μπορεί κανείς να βρει εκτός από τα άλμπουμ του, σχεδόν όλα τα αξεσουάρ για το είδος, από slides πένες και κιθάρες μέχρι dvd lessons, πόστερ και μπλούζες. Γράφω όλα τα παραπάνω γιατί είναι πιθανότατα (κατά την άποψή μου πάντα) η πρώτη φορά που η απίστευτα δημοφιλής σύγχρονη κουλτούρα της εικόνας πάνω από την ουσία, καταπιάνεται με ένα πεδίο που έως τώρα ήταν σχετικά "αγνό". Και για να μην παρεξηγηθώ να διευκρινίσω τα εξής: Δεν θεωρώ τον Johnson κακό μουσικό/κιθαρίστα απλά, απ' όσο μπορώ να κρίνω, είναι πολύ καλύτερος επιχειρηματίας/image maker. Βρίσκω το όλο πράγμα εξαιρετικά ενδιαφέρον ως δείγμα του πώς λειτουργεί η δημοσιότητα στο καλλιτεχνικό πεδίο και με ποια κριτήρια η ευρεία πλειοψηφία του κόσμου επιλέγει τι θα προτιμήσει ακόμα κι όταν μιλάμε για ένα σαφώς underground μουσικό είδος. Δεν ξέρω αν έχετε να πείτε/προσθέσετε κάτι, το θέμα πάντως κατ' εμέ έχει πολύ ζουμί.

Κάνω μια μίνι νεκρανάσταση για να εκφράσω την ανησυχία μου σχετικά με το πόσο θα κρατήσει η διάθεση - υποστήριξη του Sonar. Εκτός από το γεγονός ότι το daw είναι κορυφαίο και από την άποψη της ευκολίας χειρισμού αλλά και της πληθώρας των λειτουργικών επιλογών, τους δύο+ μήνες που δίνεται δωρεάν έχει εμπλουτιστεί με 3-4 μεγάλα content patches πράγμα που δε συνέβαινε καν στις προηγούμενες μη δωρεάν εκδόσεις. Εν τω μεταξύ το μουσικό social network, για το οποίο μιλήσαμε παραπάνω, που προσπαθούν να δημιουργήσουν πάει άπατο (ως αναμενόταν) και πραγματικά δεν ξέρω πώς θα βγάλουν τα λειτουργικά τους έξοδα για ένα τόσο ολοκληρωμένο software που παρέχεται δωρεάν. Δυστυχώς δε βλέπω μέλλον. Ελπίζω πραγματικά να κάνω λάθος.

Φτιάχνει αυτόματα και audio track μόνο αν πρόκειται για virtual instrument ώστε να το έχεις έτοιμο για όταν θα κάνεις bounce to audio. Επίσης έτσι ελέγχεις και την ένταση του track αλλά μπορείς και να προσθέσεις automation κλπ. Γενικά μπορείς να δουλέψεις το midi track σαν να ήταν audio. Παρόλα αυτά, αν δε σε βολεύει, η επιλογή του να δημιουργεί αυτόματα audio track απενεργοποιείται.