Jazzjoker

Ναι τον έχω σταμπάρει από το πρώτο του άλμπουμ. Θένκιου.

Τα 'χουμε ξαναπεί. Ζούμε την εποχή της απόλυτης ποζεριάς. Το περιτύλιγμα έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία από την (πρώην;) ουσία. Πριν την κυριαρχία της εικόνας, ακούγαμε μουσική χωρίς βίντεο και κρίναμε αυτό που ακούγαμε (η εικόνα στο live ερχόταν μετά). Τώρα αυτό που βλέπουμε και αυτό που ακούμε πάνε μαζί from the get go. Προσωπικώς όταν θέλω να σιγουρευτώ ότι μια καινούρια μουσική μου αρέσει, την ακούω χωρίς να κοιτάζω. Αν περάσει το τεστ, μένει. Στον αντίποδα άμα θέλω να θαυμάσω τις γκομενίτσες του κλιπ, κλείνω τον ήχο.

Επιστρέφω σε ένα θέμα που γράφτηκε μερικά ποστς πιο πίσω και το οποίο βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Όπως ηδη αναφέρθηκε, ο τρόπος που παράγεται και ακούγεται σήμερα η μουσική αλλάζει πολύ γρήγορα. Στα πλαίσια αυτής της αλλαγής, είμαστε πολύ κοντά νομίζω στο τέλος αυτού που αντιλαμβανόμαστε ως album. Αυτού του τύπου η μουσική ενότητα μάλλον δεν εξυπηρετεί τίποτα πλέον. Το focus έχει μεταφερθεί σχεδόν ολοκληρωτικά στη μονάδα, το κομμάτι δηλαδή. Μπορεί ένας καλλιτέχνης να κυκλοφορήσει σήμερα ένα άλμπουμ κι ένα κομμάτι του να αποκτήσει εννιαψήφιο count στα views του youtube και τα άλλα να μην ξεπερνούν καν το δεκαχίλιαρο. Η ενότητα του album είχε πολύ περισσότερο νόημα όταν ο κόσμος ακόμα ασχολείτο με τη φυσική μορφή του μέσου εξ ου και εξαφανίζεται σιγά σιγά και η έκφραση "έβγαλε δίσκο". Νομίζω ότι στο κοντινό μέλλον δε θα υπάρχουν πια albums αλλά μόνο κομμάτια. Οι μουσικές ενότητες θα είναι μόνο συλλογές που θα προσφέρουν οι online πλατφόρμες με κάποια έκπτωση π.χ. ή συνολικά τα κομμάτια κάποιου καλλιτέχνη με κριτήριο κάποια χρονική περίοδο. Επίσης προβλέπω και το τέλος (αν δεν έχει ήδη τελειώσει) της ραδιοφωνικής διάρκειας των κομματιών που προορίζονται για hits/singles κλπ. Δηλαδή αυτό το 3-4 λεπτά που αναγκαστικά επέβαλε ως ένα βαθμό και τη φόρμα, είναι κι αυτό κοντά στη συνταξιοδότηση νομίζω. Ειδικά το θέμα του άλμπουμ είναι τεράστιο και αλλάζει απολύτως τα δεδομένα. Δηλαδή το καθεστώς που κάποιος έγραφε ένα κομμάτι και έπρεπε να περιμένει δυο χρόνια μέχρι να το κυκλοφορήσει σε άλμπουμ ή έγραφε στα γρήγορα fillers γιατί τον πίεζε το συμβόλαιο, παύει να υφίσταται. Μαζί με την ενότητα του άλμπουμ φεύγουν και πολλά "καλά" βέβαια αν το σκεφτεί κανείς. Προσωπικά παρακολουθώ αυτές τις μεγάλες αλλαγές με πολύ ενδιαφέρον και κρατώ την τελική κρίση μου για όταν τα εκάστοτε νέα δεδομένα έχουν "τρέξει" για μερικά χρόνια.

Συμφωνώ

Πάντως θα είχε πλάκα να διάβαζε κανείς τα σχόλια σε φόρουμ και στο youtube του μέλλοντος όπου οι σημερινοί πιτσιρικάδες θα γκρινιάζουν ότι δε βγαίνει πια μουσική όπως το 2019 και οι τότε νεολαία θα τους λέει ότι είναι οπισθοδρομικοί. ?

Προφανώς. Με την ηλικία εντυπωσιαζόμαστε και ενθουσιαζόμαστε όλο και σπανιότερα. Βέβαια υπήρχε ανέκαθεν. Αυτό που λέω όμως είναι ότι με την ευκολία που μπορεί να δημιουργηθεί και να κυκλοφορήσει πλέον μια μουσική παραγωγή (τουλάχιστον ψηφιακά), το ποσοστό της σαβούρας έχει αυξηθεί δραματικά γιατί δεν υπάρχει κανένα φιλτράρισμα. Ή μάλλον υπάρχει αλλά σε αντίθεση με το παρελθόν. συμβαίνει αφού κυκλοφορήσει μια μουσική πρόταση και όχι πριν καν μπει στο στούντιο.

Το θέμα είναι ότι από μια ηλικία και μετά δεν φτιάχνουμε μουσικές αναμνήσεις ή εν πάση περιπτώσει το κάνουμε πολύ σπανιότερα. Οπότε αυτό που λένε οι λίγο μεγαλύτεροι συνάδελφοι παραπάνω, ότι δηλαδή ακούν κατά κύριο λόγο πράγματα που γράφτηκαν τις δεκαετίες του 70 και 80 ξέρω γω, έχει να κάνει ακριβώς με αυτό. Δεν είναι απλώς ότι μας αρέσουν εκείνες οι μουσικές περισσότερο απ' οτιδήποτε κυκλοφορεί τώρα. Είναι κυρίως ότι εκείνα τα ακούσματα έχουν συνδεθεί με πολλά και μεγάλης έντασης συναισθήματα και ταυτίζονται με περιόδους του παρελθόντος μας. Εξ ου και οι "μουσικές αναμνήσεις" που αναφέρω στην αρχή. Όσο καλό κι αν είναι ένα νέο γκρουπ, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με τίποτα τις μουσικές που συνόδευσαν τους πρώτους μας έρωτες, τις πρώτες επιτυχίες και απογοητεύσεις, την τρομερή ορμή των 20 ετών, την ανακάλυψη της ίδιας της ζωής εν ολίγοις. Πέραν αυτού και μιλώντας καθαρά προσωπικά, έχω να πω και το εξής: όπως έχω ξαναγράψει και παλιότερα, διανύουμε μια εποχή απιστευτης μουσικής αυθονίας. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν και εξαιρετικές προτάσεις αλλά και τρομαχτικές ποσότητες σαβούρας. Θέλει περισσότερη υπομονή απ' ό,τι πριν τις εποχές του youtube, του spotify και του εύκολου home recording, για να ανακαλύψει κανείς αυτό που του αρέσει και αναπόφευκτα μες στην αναζήτηση, πολλή από τη σαβούρα θα την φάει στα μούτρα θέλει δε θέλει. Πολλές φορές αυτό είναι αποκαρδιωτικό για τη συνέχεια της αναζήτησης.

Έχω φτάσει σε level σοφίας που συμφωνούν μαζί μου πριν γράψω. Περί των βιντέων τώρα, θα συμφωνήσω με τον εαυτό μου (που συμφωνεί με τον τζιβούρ). Ούτε το 'να ούτε τ' άλλο. Επίσης αυτό το κόλπο με τις συμφωνικές που διασκευάζουν Purple, Zeppelin και τελευταίως ακόμα και Megadeth, έχει παραγίνει.

Εκτός από αυτό που σου γράφουν οι συνάδελφοι από πάνω περί ρυθμίσεων κάρτας, υπάρχει και κάτι πιο "μπακάλικο" σαν εξήγηση. Αν έγραψες με μικρόφωνα και την ώρα που έγραφες άκουγες το κανάλι 1 από ηχεία και όχι από ακουστικά, παίζει απλά να ακούς το mic bleed δηλαδή το μικρόφωνο να έγραφε κάθε φορά και το track 1 που ακουγόταν από τα ηχεία/monitor.

Βρετανός λόρδος ανοιγει μουσικό στούντιο στη Γεωργία. Καμιά φορά απορώ με τη βλακεία των ανθρώπων που στήνουν αυτές τις απάτες. Κάτσε να σου φτιαξω εγώ ένα σενάριο τσακ μπαμ που θα τσιμπήσει ακόμα κι ο Superfunk. ? Φίλε d' ailleurs πέρα από την πλάκα είναι προφανές, όπως κατάλαβες κι εσύ, ότι πρόκειται περί γνωστής απάτης. Καλύτερα να μην απαντήσεις καν σε αυτή ή σε μελλοντική επικοινωνία του λόρδου.

Μια και αναφέρθηκαν "οι μαλάκες" που θα αγοράσουν κάτι πολύ ακριβότερα από την σχετική αξία του, να παραθέσω μια διευκρίνιση off topic η οποία όμως λύνει πολλές παρεξηγήσεις: Δεν υφίσταται το απλοποποιημένο σχήμα που έχουμε σχεδόν όλοι στο μυαλό μας ότι δηλαδή ο κόσμος αποτελείται από μαλάκες και μη μαλάκες (και φυσικά εμείς ανήκουμε στους δεύτερους). Ο "μαλάκας" είναι δυναμική ιδιότητα. Εν ολίγοις όλοι ανεξαιρέτως είμαστε/έχουμε υπάρξει, κατά περίπτωση ή κατά περιόδους, λιγότερο ή περισσότερο μαλάκες. Κι έτσι εξηγείται κι ότι υπάρχει κόσμος που μας θεωρεί μαλάκες κι άλλοι που μας έχουν για τα καλύτερα παιδιά. Έχει να κάνει με το σε τι φάση/περίοδο μας πέτυχαν. Ο μαλάκας συμπερασματικά, μπορεί με σχετική ακρίβεια να οριστεί ως εκείνο το άτομο που συνολικά για τη διάρκεια ζωής του, έχει υπάρξει περισσότερο μαλάκας παρά μη. Αλλά και πάλι μιλάμε για μεταβλητή γιατί μπορεί κάποιος να ρέπει προς μαλάκας μεταξύ π.χ 20-35 αλλά από τα 36-50 ξέρω γω να μην είναι τόσο. Και μετά να ξαναείναι κλπ. Γενικά δεν είναι απλό το θέμα.

Ενημερώνουμε όποιον ενδιαφέρεται ότι πλέον μπορείτε να μας ακούτε στο spotify, itunes, amazon music και σε άλλες λιγότερο γνωστές πλατφόρμες. Παραθέτω το link από spotify. Αν θέλει ο αξιότιμος admin μπορεί να το προσθέσει στο αρχικό ποστ μια και εγώ δεν μπορώ να κάνω edit πια και να το σβήσει από εδώ.

Την είχα σταμπάρει εδώ και κανά χρόνο από κάτι κλιπάκια που παίζει καθιστή στο δωμάτιό της. Η κοπέλα είναι φοβερή και δεν χρειάστηκε και πολύς καιρός να την ανακαλύψουν. Έχει ουσιαστικά "μεταφράσει" στοιχεία soul φωνητικής ερμηνείας καθώς και την τεχνοτροπία synths που χρησιμοποιούνται σε σύγχρονα "μαύρα" είδη (r'n'b, hip hop κλπ.) πάνω στην κιθάρα. Και όλα αυτά τα έχει ανακατέψει με λίγο jazz, λίγο blues, αρκετό hendrix κι έχει φτιάξει ένα μίγμα πολύ ιδιαίτερο. Είναι από τους κιθαρίστες που μπορώ να ακούω να παίζουν για ώρες χωρίς να βαρεθώ καθόλου.

Τον διώχνουμε κάθε βδομάδα αλλά ξαναέρχεται. Δεν ξέρω μήπως χρειάζεται κανά ευχέλαιο, κανάς εξορκισμός. Τέτοια πράγματα.

Ευχαριστούμε πολύ Γιώργο. Στο μόνο που διαφωνούμε είναι που λες καλά λόγια για το Χάρη. Καλός ντράμερ μεν, παλιοχαρακτήρας δε, νάρκισσος, απατεώνας και γενικώς ψάχνει ευκαιρία να μας τη φέρει και να μας κλέψει τα εκατομμύρια πωλήσεις του άλμπουμ. Πέρα από την πλάκα έχεις απόλυτο δίκο περί της λάιβ ηχογράφησης όπως αποδείχτηκε και εκ των υστέρων. Κάναμε μια-δυο προσπάθειες (όχι με συνέπεια και οργάνωση βέβαια) να γράψουμε μη live και δε μας ακούστηκε καλά. Δηλαδή κάποια κομμάτια γράφτηκαν αλλά ακούγονταν σα να παίζει ο καθένας μόνος του εν ολίγοις. Με κάτι τέτοιες ευκαιρίες αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντικό είναι το interaction μεταξύ των μελών της μπάντας και τι ρόλο παίζουν και οι μεταξύ τους σχέσεις που συζητούσαμε και τις προάλλες.

Σας ευχαριστούμε θερμά αγαπητοί για τα σχόλια και το ενδιαφέρον. Σπύρο κατ' αρχήν ευχαριστώ για τα κολακευτικότατα σχόλια. Σωστά μάντεψες ότι η δική μου κιθάρα είναι αριστερά. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες της ηχογράφησης τώρα: Ο χρόνος ήταν ιδιαίτερα περιορισμένος οπότε αφήσαμε πολλά πράγματα πάνω στον ηχολήπτη χωρίς έλεγχο ουσιαστικά. Επίσης επειδή οι ενισχυτές ήταν εκτός αίθουσας ηχογράφησης, δεν ξέρω ούτε τι μικρόφωνα χρησιμοποιήθηκαν ούτε πώς τοποθετήθηκαν. Αυτό το θεωρώ παράληψη από μέρους μου αλλά όπως είπα δεν προλαβαίναμε πολλά πολλά. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι εγώ έγραψα με έναν mesa boogie roadking και ο έταιρος κιθαρίστας ο Νίκος, με έναν twin reverb ενώ από κιθάρες γράψαμε κι οι δύο κάποια κομμάτια με στρατ και κάποια με τέλε. Δεν είμαι και πολύ ευχαριστημένος από τον ήχο των κιθαρών και δυστυχώς ακούγαμε από ακουστικά οπότε είχαμε αρκετά διαστρεβλωμένη εικόνα του ήχου μας. Συμφωνήσαμε ότι στο επόμενο θα γράψουμε με τους ενισχυτές μέσα, ώστε να ξέρουμε τι γίνεται μια και ουσιαστικά δεν χρειάστηκαν edits και το μόνο που ξαναγράφτηκε ήταν οι φωνές σε δύο κομμάτια, το 700 lives που αποφασίσαμε να το πω εγώ και το rest my bones που στην πρώτη εκτέλεση το είχε πει ο Βαγγέλης με ολίγον ήμερο τρόπο και χρειάστηκε να το αγριέψει.

Πολύ ωραία κομμάτια, απολύτως του γούστου μου. Εξαιρετικοί κι οι κιθαρίστες του νόιζ καθώς κι ο φίλος σου που παίζει στο τελευταίο. Μπράβο σε όλους.

Διαολίζεσαι αλλά τουλάχιστον πρέπει να ξέρεις ότι αν την πάρεις, συμβάλλεις στην αγορά αυτή και την άλλη φορά μπορεί στη θέση της τέλε να είναι μια δική σου κιθάρα. Και ευχαριστώ πολύ περί άλμπουμ Λευτέρη.

Μια και η κουβέντα πήγε στα παζάρια κλεμμένων να πω το εξής: Ειδικά στα παράνομα προϊόντα ισχύει απόλυτα ο νόμος της αγοράς. Δηλαδή όσο υπάρχει ζήτηση, θα υπάρχει και προσφορά. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει η προσφορά είναι να πέσει ή να εξαφανιστεί η ζήτηση. Ούτε αστυνομίες ούτε επιχειρήσεις ούτε δράσεις μπορούν να επηρεάσουν μακροπρόθεσμα μια αγορά που είναι ζωντανή. Κόβεται ένα κεφάλι και ξεφυτρώνουν άλλα 5 είτε μιλάμε για κλεμμένα αντικείμενα είτε για ναρκωτικά είτε για αφορολόγητα τσιγάρα ξέρω γω. Συνεπώς οι μόνες δράσεις που μπορούν να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα είναι αυτές που πλήγουν τη ζήτηση.

Το μόνο που έχω να πω για το παραπάνω βίντεο είναι ότι ο Fagen μεταμορφώνεται σταδιακά στον λευκό δίδυμο αδερφό του Ray Charles.

Ευχαριστούμε πολύ παίδες, χαιρόμαστε πολύ που σας αρέσει. Oσονούπω Ray, σωστή επισήμανση. Κάνω το σταυρό μου στο εικόνισμά του.

Αδιάβαστος κύριε Χάρη!. Έχει ήδη ανέβει το θέμα στα δελτία τύπου.

Κι όχι μόνο αυτό αλλά επέμενε να παίξω με αυτή, πράγμα που φυσικά ουδέποτε συνέβη, γιατί εκτός των άλλων όπως είδες είναι ροζ κι έχομε έναν αντριζμό να προστατέψομε.

Αγαπητοί συνάδελφοι με άπειρη χαρά σας παρουσιάζουμε το πρώτο μας άλμπουμ, ηχογραφημένο live στο Soundflakes Studio υπό την επιτήρηση του Νίκου Παπαδόπουλου που έκανε τη μίξη και το mastering. Πρόκειται περί 9 κομματιών, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονταν ήδη στο live playlist της μπάντας αλλά λόγω διαφόρων καθυστερήσεων, αναποδιών, ατυχιών κι ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου, δεν είχαμε καταφέρει έως τώρα να αποτυπώσουμε. Μέχρι που στις αρχές του χρόνου, έκατσαν οι συγκυρίες και μετά από ένα Σαββατοκύριακο στο studio καταφέραμε το παρακάτω αποτέλεσμα. Να σημειώσω ότι, προς το παρόν, το album διατίθεται μόνο σε ψηφιακή μορφή αλλά σύντομα (πιθανότατα και μέχρι το τέλος του άλλου μήνα) θα υπάρχει και το CD για όποιον θέλει. Ακολουθούν τα links με το album: Soundcloud: Bandcamp: https://sixteenstrings.bandcamp.com/releases Αν έχετε διάθεση πείτε μας τη γνώμη σας, προσωπικά θα διαβάσω όλα τα σχόλια των νοϊζάδων (ή και μη) με χαρά, όπως πάντα άλλωστε. Ευχαριστούμε

Εμφανισιακά πάντως είναι σα να έκαναν παιδί ο Nicolas Cage με τον Πέτρο Φιλιππίδη.