Βρε συ, δε στο λέω για να σε επιπλήξω, προς θεού. Απλά αν καμιά φορά βρεθούμε μπροστά σε κάτι που δεν είναι από αυτά που συνηθίζουμε να παίζουμε, υπάρχει πεδίο γνώσης.
Ανέφερα το 4ο μέτρο του Α και το Fm6 (άντε κι εκείνη τη ντιμινουίτα E αν παιχτεί) γιατί είναι τα μόνα σημεία της αρμονίας που δεν είναι σε περιβάλλον ντο ματζόρε. Με λίγα λόγια, αν σε εκείνα τα σημεία θεωρήσεις χοντρικά ότι για λίγο έχεις πάει σε ρε μινόρε αρμονία, είσαι αμέσως αμέσως λίγο πιο κοντά σε αυτό που λέμε τζαζ παίξιμο.
Φυσικά αν δε θες, δε χρειάζεται να το κάνεις, μην τρελαθούμε. Ή μπορείς να κάνεις κάτι άλλο εντελώς αλλοπρόσαλλο που να ακούγεται όμως ωραίο.