Jazzjoker

Μα αυτό θέλω να πω, τη διαφορά τη θέλει. Ο Cory Wong, δεν πήρε Tone Master για λόγους οικονομίας ή ευαισθησίας στη μέση και πιθανότατα στο σπίτι/στούντιο έχει και κανονικό Twin. Προφανώς τον θέλει τον ήχο του Tone Master και μάλλον και το πολύ μεγαλύτερο headroom του, καθόλου δεν τον χαλάει. Ειδικά όταν πάνω στις σκηνές που παίζει είναι άλλοι 10 νοματαίοι να ανταγωνίζονται για τις συχνότητες.

Όσον αφορά τους tone master κι εγώ έχω δει/ακούσει τα χειρότερα reviews. Βέβαια το πρόβλημα είναι ότι όσοι τους δοκιμάζουν κάνουν σύγκριση με τους original (αναπόφευκτα) ενώ εδώ μάλλον πρόκειται για κάτι άλλο. Είναι ενισχυτές που έχουν εμφάνιση κλασικών μοντέλων και ηχητικά προσομοιάζουν (σε κάποιο ποσοστό) τον καθαρό τους ήχο αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι εν ολίγοις μια φθηνή/πρακτική εναλλακτική του ορίτζιναλ μοντέλου. Ή εν πάση περιπτώσει μπορεί έτσι να πλασαρίστηκαν αρχικά αλλά φαίνεται ότι τελικά πολλοί τους παίρνουν για άλλο λόγο. Δεν μπορεί είναι τυχαίο ότι έναν Tone Master Twin Reverb χρησιμοποιεί ο Cory Wong.

Τέλε είναι.

To rhythm section "ξύπνησε". Το lead synth και η lead κιθάρα ήρθαν εκεί που πρέπει στη μίξη, Παρόλα αυτά και τα δύο πιστεύω ότι θέλουν αλλαγή ως προς τις συχνότητές τους. Ειδικά η lead μου βγάζει μια ψηφιακίλα/τζιτζικίλα. Αλλά εδώ μπαίνουμε πλέον σε πεδία προσωπικού γούστου νομίζω.

Για όσους χρήστες chrome δεν το ξέρουν ακόμα, με δεξί κλικ πάνω σε φωτογραφία και "search with google lens" googlareis photos.

Lzzy Hale (πώς προφέρεται αυτό; "Λτσι";) λέει το google lens. https://en.wikipedia.org/wiki/Lzzy_Hale

Ωραίο κομμάτι στο κλασικό ύφος σου. Συνθετικά, εκτελεστικά εξαιρετικό. Στα του ήχου (ακούω από μόνιτορς) μου τρύπησε τα αυτιά η σόλο κιθάρα με τα πρίμα της και η οποία θεωρώ ότι ούτως ή άλλως είναι πολύ δυνατά στο μιξ. Το αυτό και για το lead synth που παίζει εκεί κοντά στα 2 λεπτά. Γενικά νομίζω ότι το παράκανες με την αφαίρεση χαμηλών συχνοτήτων. Μπάσο παίζει πολύ ωραία πράγματα αλλά δεν έχει κανένα σώμα. Το ίδιο και τα τύμπανα όπου ειδικά το ταμπούρο είναι ημιθανές.

Πάντως κι επειδή ο Τέρρυ έχει απόλυτο δίκιο, αν ήμουν ο εγκέφαλος πίσω από τις μεγάλες εταιρίες, θα είχα ήδη αρχίσει να καταστρώνω exit strategy με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Το εμπόριο ηλεκτρικής κιθάρας είναι μάλλον καταδικασμένο να μετατραπεί σε ένα πλήρως niche πεδίο μέσα στις επόμενες λίγες δεκαετίες και θα απευθύνεται σε πολύ λίγους "μερακλήδες" και "κολλημένους".

Αν ο sin boy είχε διατηρήσει τη δημοφιλία της εποχής του "μαμά", καλά θα έκανε η yamaha να τον χρησιμοποιήσει κι ας μην ξέρει ούτε πού πέφτει το ντο στο πιάνο. Ευτυχώς πλέον δεν ασχολείται μαζί του ούτε η δική του μαμά.

Τεσπά, όσον αφορά τους σύγχρονους guitar heroes, μια που το ανέφερε ο Αργύρης, ο Mayer π.χ. είναι 47 χρονώ μπάρμπας (οκ είναι πολύ καλοδιατηρημένος μπάρμπας) και το τελευταίο του άλμπουμ ήταν tribute σε μια μουσική δεκαετία 40 χρόνια πίσω. Εμένα μου αρέσει αλλά πιο πολύ παρελθοντολαγνεία πεθαίνεις. Αυτή τη στιγμή, κατ' εμέ, δύο είναι οι σύγχρονοι guitar gods που παίζουν στο προσκήνιο. Ο ένας είναι ο πολυσυζητημένος (και εδώ) Mancuso ο οποίος βέβαια παίζει παραδοσιακά πράγματα και το παίξιμό του πατάει σε μουσικές που ακούγονται εδώ και 50-60 χρόνια και ο άλλος είναι ο Tim Henson που είναι και μουσικά σύγχρονος. Τον πρώτο τον έχει καβατζώσει η Yamaha και τον δεύτερο η Ibanez.

https://www.imdb.com/title/tt0050079/ ?

Εμείς που είμαστε μπαρμπάδες μπορούμε να απορούμε όσο θέλουμε. Αλλά προφανώς, αν ρωτήσεις από ένα ηλικιακό γκρουπ και κάτω, ο καουμπόι και η όλη αισθητική (ντύσιμο, ήχος, παίξιμο, ατμόσφαιρα) "θυμίζει κάτι ταινίες του 1800 που βλέπουν ο παππούς και η γιαγιά τις Κυριακές που σ' εμάς προκαλούν ακατάπαυστα χασμουρητά".

Είναι προφανής η διαφορετική κατεύθυνση στη στρατηγική των δύο εταιριών, Το πρόβλημα (για τη Gibson) είναι ότι μάλλον χάνει και στην έδρα της. Δηλαδή σε αυτό που σωστά περιγράφει ο Αργύρης παραπάνω: Ακόμα και για αυτή την κατηγορία παίχτη, η Fender έχει περισσότερες επιλογές και όσον αφορά τον τύπο του οργάνου αλλά και το budget του αγοραστή.

Όσο λίγο κι αν το χρησιμοποιούσε ο SRV, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ibanez εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αξιοθαύμαστα. Το πετάλι είναι αστεία overpriced για αυτό που προσφέρει (να μην πούμε για κάτι special editions και τέτοια που κάνουν όσο ένας καινούριος λαμπάτος ενισχυτής) και κατέχει υψηλότατη εμπορική θέση σε μία αγορά που ο ανταγωνισμός είναι άπειρος. Και όλα αυτά 34 χρόνια μετά το θάνατο του μεγάλου.

Το είχαμε ξανασυζητήσει το θέμα πριν μερικά χρόνια. Εμμένω στην άποψή μου, έχοντας υπό την κατοχή για πολλά χρόνια το TS9: Τα tubescreamerοειδή, σε καθαρό ενισχυτή, είναι απλά μετριότατα overdrives που αν δεν τα είχε χρησιμοποιήσει ο SRV, δε θα τα ήξερε κανένας ούτε και θα είχαν τόσες παραλλαγές. Αν τα βάλεις να πουσάρουν/μπουστάρουν είτε σπασμένο, είτε φουλ βρώμικο ενισχυτή, εκεί κάνουν ωραία δουλειά. On the other hand, σχεδόν οποιοδήποτε mild overdrive χρησιμοποιθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, ωραίο ήχο θα βγάλει. Γενικά το θεωρώ ακραία overhyped πετάλι για το λόγο που αναφέρω παραπάνω.

Το original κομμάτι δεν το έχω ακούσει (και όχι ότι έχει καμιά σημασία αλλά το βρήκα από αδιάφορο έως ενοχλητικό) αλλά βρίσκω την ερμηνεία σου πολύ καλή, πλην ενός-δύο σημείων που ξεφεύγει η φωνή αρκετά (ειδικά κοντά στο 2:45 και λίγο μετά). Όσον αφορά την κιθάρα δε χρειαζόταν να πεις τίποτα περί χρόνου στο αρχικό ποστ. Αν δεν το ανέφερες δηλαδή, ουδείς θα παρατηρούσε κάτι για το timing το οποίο σε μια τέτοια ερμηνεία κιθάρα-φωνή, είναι ούτως ή άλλως ψιλοαδιάφορο, αν δε μιλάμε για πολύ εμφανές χρονικό πρόβλημα. Γενική συμβουλή: Όταν παρουσιάζεις κάτι δικό σου, μην ξεκινάς απολογητικά γιατί με το καλημέρα έχεις ήδη προϊδεάσει το κοινό σου ότι θα ακούσει/δει κάτι που έχει προβλήματα και σχεδόν το εξαναγκάζεις να κάνει focus σε αυτά. Το αποτέλεσμα πάντως ηχητικά-ερμηνευτικά-αισθητικά είναι ωραίο. Υ.Γ. Για την προφορά που αναφέρθηκε: μια χαρά είναι. Περνάει δηλαδή κι ας ακούγεται ότι η ερμηνεία δεν είναι από αγγλόφωνο. Έχεις αποφύγει τις πιο συχνές άσχημες προφορικές συνήθεις των Ελλήνων όταν μιλούν αγγλικά. (Τα h και τα sh δηλαδή)

Και για να το πάμε κι ένα βήμα παραπέρα, θεωρώ ότι είμαστε πολύ κοντά στην εποχή που τα charts θα κυριαρχηθούν από ΑΙ "καλλιτέχνες". Έχουν ήδη γίνει κάποιες προσπάθειες, πιο πολύ σε πειραματικό επίπεδο, αλλά όχι κάτι μεγάλο ακόμα. Θα έχουμε εν ολίγοις περσόνες που θα βγάζουν ένα άλμπουμ κάθε μέρα ενώ το κόστος παραγωγής θα είναι τα έξοδα ενός τύπου που κάθεται όλη μέρα στο PC του και τρώει junk food. Όσοι το έχετε δει, θυμηθείτε το προφητικότατο S1m0ne με τον Αλ Πατσίνο. https://www.imdb.com/title/tt0258153/

Γιατί το αισθητήριο του κόσμου που καθορίζει με τις προτιμήσεις του τα τσαρτς έχει αλλάξει. Αρκεί ένα backing track με αξιοπρεπή παραγωγή και μια φωνή η οποία δε χρειάζεται καν να τραγουδάει στίχους. Οπότε δεν είναι ότι οι μπάντες δεν μπορούν να γράψουν σύγχρονα hits, είναι ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να πληρώνονται πέντε όταν μπορεί να τα παίρνει μόνο ένας.

Οι μπάντες ήταν ανέκαθεν και εξ αρχής προβληματικά σχήματα. Δηλαδή έχεις ένα σύνολο ανθρώπων το οποίο πρέπει με κάποιο τρόπο να βρει μια ισορροπία λειτουργίας ενώ τα μέλη έχουν τους χαρακτήρες τους, τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, τις οπτικές τους, διαφορετικές προτεραιότητες, τους εγωισμούς τους κλπ. κλπ. Όταν μπαίνει δε και η εμπορική επιτυχία τη μέση, το ήδη εύφλεκτο κοκτέιλ γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο μια που είναι πολύ πιθανό να αρχίσουν και οι γνωστές διεκδικήσεις πνευματικών δικαιωμάτων, ποιανού είναι το τραγούδι, ποιος έγραψε τους στίχους, τι ποσοστό έχει ο καθένας και τα λοιπά γνωστά. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας είναι ότι δεν έχει υπάρξει μπάντα που να μην τα πέρασε/περνάει αυτά. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, αυτό που συμβαίνει κατά βάση σε όλους τους τομείς, είναι η αφαίρεση από την εξίσωση του αστάθμητου παράγοντα που λέγεται άνθρωπος. Οπότε και στη μουσική, όσο λιγότεροι οι συντελεστές, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα απροβλημάτιστης λειτουργίας. Πολύ ωραία όλα τα παραπάνω, μιλώντας βέβαια για μία "μουσική" που είναι κατασκευάσιμο προϊόν και το οποίο απλά χρειάζεται μια σωστή γραμμή παραγωγής. Γιατί οι μπάντες του παρελθόντος (και πολλές ακόμα και τώρα προφανώς) μπορεί να αποτελούσαν την επιτομή της ανισορροπίας, της ανωριμότητας και της επιπολαιότητας, της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και της κατεδαφιστικής δύναμης του εγωκεντρισμού, αλλά όλες αυτές οι ζυμώσεις οδηγούσαν σε παραγωγή μουσικής που ακούγεται και όχι σε υπερ-easy listening φρουτόκρεμες που είναι σχεδιασμένες να ξεχνιούνται για να μην καταλαμβάνουν χώρο από τις νέες που έρχονται.

Παίζετε

Από το αρχικό βίντεο μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει ότι ο Farell ούτε να περπατήσει κανονικά μπορεί, ούτε να υπολογίσει πού βρίσκεται το σώμα/πρόσωπο του Navarro όταν ρίχνει αυτή την εντελώς άστοχη και ασυντόνιστη μπουνιά. Άλλο να είσαι στη σκηνή υπό επήρεια στα 25 σου και άλλο στα 65 σου. Στα του ήχου, προφανώς από footage κινητού, εμείς δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα, αλλά αν μια μπάντα αυτού του βεληνεκούς δεν έχει λύσει τα όποια θέματα στο sound check, ίσως δε θα έπρεπε να παίζει.

Πολύ ωραία λοιπόν, εφόσον ο φίλος Βασίλης έχει αποδείξεις για αυτά που λέει, μπορεί να προσλάβει έναν δικηγόρο και να κυνηγήσει την υπόθεση δια της νομικής οδού.

Βασίλη κυνηγάς την ουρά σου μου φαίνεται. Κανόνες υπάρχουν για τα πράγματα που μπορούν να εντοπιστούν ακριβώς και να αποδειχθούν. Επίσημοι κανόνες εναντίον της ανηθικότητας, της αγένειος, της επιπολαιότητας, της πονηριάς κλπ κλπ κλπ. δεν μπορούν πουθενά και ποτέ να θεσπιστούν γιατί όλα αυτά, ούτε αποδεικνύονται, ούτε είναι αντικειμενικά. Να στο κάνω πιο λιανά: Εσύ ξεκίνησες ένα νήμα παραπονούμενος για αγενή/ανήθικη συμπεριφορά κατ' επανάληψη. Έστω ότι η διοίκηση αποφασίζει να επιληφθεί και να "τιμωρήσει" τους ενόχους. Έχεις καμιά απόδειξη για όλα αυτά που λες ή πρέπει η διοίκηση να σε πιστέψει γιατί είσαι καλός άνθρωπος; Επίσης δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη και η κατάθεση της "άλλης" πλευράς; Με λίγα λόγια δηλαδή, ζητάς μια εξωθεσμική δικαστική διαδικασία, για ένα θέμα που σε ενόχλησε. Είναι προφανές νομίζω γιατί όλα τα παραπάνω είναι αδύνατο να γίνουν.

Κανένα σάιτ, σε καμία χώρα του κόσμου, δεν μπορεί/νομιμοποιείται να λάβει μέτρα αν δεν έχουν παραβιαστεί οι κανόνες του στους οποίους όλοι έχουν συμφωνήσει κατά την εγγραφή τους. Στη δική σου περίπτωση, κανένας κανόνας δεν παραβιάστηκε.