Θα γράψω την προσωπική μου άποψη σε αυτά που ρωτάς μια και αντικειμενικές απαντήσεις δεν υπάρχουν:
- Μπορώ να ορίσω την εμπορική μουσική, την ποιοτική όχι. Εμπορική μουσική είναι λοιπόν η μουσική που πουλάει. Το τι είναι ποιοτικό και τι όχι, στην τέχνη, είναι εντελώς υποκειμενικό. Πάντως διαφωνώ με το διαχωρισμό εμπορική/ποιοτική καθότι είναι διαφορετικά μεγέθη.
- Και πάλι εδώ δεν υπάρχει αντικειμενική απάντηση. Σωστό ξεσωστό, το να είσαι επαγγελματίας μουσικός σημαίνει ότι πουλάς μουσική. Προσωπικά πιστεύω ότι δε θα έπρεπε η τέχνη να έχει οποιοαδήποτε σχέση με το εμπόριο. Θα μου πεις, τότε οι καλλιτέχνες πώς θα ζούσαν; Πολύ μεγάλη κουβέντα.
- Φυσικά και μπορεί αλλά ξαναλέω ότι διαφωνώ με το δίπολο εμπορική/ποιοτική.
- Είναι σίγουρο ότι ένας καλλιτέχνης που δεσμεύεται από κάποιο συμβόλαιο και υποχρεούται να παράγει έργο προκειμένου να τηρήσει τη συμφωνία ή απλά προκειμένου να ζήσει, κάνει κακό στην έμπνευση και δημιουργικότητά του ενίοτε. Κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να παράξει τέχνη ανέμπνευστη. Να πουλήσει κονσέρβες εν ολίγοις. Υπάρχουν εξειρέσεις φυσικά.
- Τι ακριβώς εννοείς "κατάντια της μουσικής σήμερα"; δεν πιστεύω ότι η μουσική του κόσμου ήταν καλύτερη τα 70s ή τα 60s ή τα 90s. Ήταν διαφορετική.