Jazzjoker

Αυτό που δε μας λες και είναι το πιο σημαντικό, είναι πόσοι άνθρωποι ζείτε σε αυτό το σπίτι.

Αν επηρεάζει τον ήχο ή σε δυσκολεύει στο παίξιμο δε μας είπες.

Βουαλά και άμπασον. funky-new-no_bass.mp3

Ιδού χωρίς drums. funky-new-no_drums.mp3

Όλα μέσα. Φτιάξε με :)

Χαιρετώ. Ανεβάζω ένα ατελές κλιπάκι σε funk ύφος. Έχω γράψει μόνο μια μπασογραμμή, ντραμς και ρυθμική κιθάρα. Είστε ευπρόσδεκτοι/ες να προσθέσετε ό,τι θέλετε, από κιθαροσόλα μέχρι γκάιντες και φωνητικά. Μπασίστες/ντράμερς που ενδιαφέρεστε, μπορώ να το ανεβάσω τροποποιημένο για το τζαμ σας. Γενικώς όποιος έχει ιδέες θα χαρώ να τις ακούσω. funky-new.mp3

Odis με έχεις αρρωστήσει με αυτό το θρεντ. Περπατάω με γκρουβ!

http://www.m-audio.com/index.php?do=support&tab=driver&PID=dc340ab8cea5971492be28a0f1f1ae81&serie_ID=6#tabs

Εγώ είμαι προσφάτως απολυμένος από τον ιδιωτικό τομέα, από επιχείρηση η οποία βάζει όπου να 'ναι λουκέτο. Πέρυσι τέτοια εποχή έγινα part-time, φέτος τέλος. Οικονομικά τη βγάζω ίσα-ίσα από ό,τι έχω μαζέψει + ελεύθερο επάγγελμα με μπλοκάκι το οποίο όμως δεν αποδίδει σε καμία περίπτωση σταθερό εισόδημα. Κάποιους μήνες και καθόλου. Έχω περάσει και φάσεις που μετράω τα κέρματα για το σούπερ μάρκετ. Είμαι σχεδόν 34, δεν είμαι παντρεμένος και ενώ θα ήθελα να κάνω οικογένεια, αυτή τη χρονική στιγμή (και ποιος ξέρει μέχρι πότε), είναι αδύνατον. Ανησυχώ πάρα πολύ για το μέλλον μου. Μα πάρα πολύ. Το καλό είναι ότι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο να παίζω κιθάρα. Για τον ιδιωτικό τομέα και τους επιχειρηματίες απλώς παραθέτω τη δυσάρεστη εμπειρία μου: Δούλευα σε αυτή την επιχείρηση από το 2003. Με μπλοκάκι. Το τελευταίο μου μισθό τον πήρα "μαύρο" για λόγους μη φορολογικής επιβάρυνσης της εταιρίας. Για όσους δουλεύουν με μπλοκάκι είναι γνωστό ότι σε κάθε απόδειξη παροχής υπηρεσιών που κόβεις, παρακρατείται ένα 20% φόρος που κατατίθεται στην εφορία από τον πελάτη/εργοδότη. Το 20% του τελευταίου μου μισθού που ήταν μαύρος λοιπόν, το κράτησε η εταιρία στην οποία επί 7 χρόνια προσέφερα τις υπηρεσίες μου με εξαιρετικά, κατά τα λεγόμενά τους, αποτελέσματα. Μιλάμε για το ποσό των 200 ευρώ.

Θέλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου γιατί όποτε έχει συζητηθεί αυτό το θέμα, κάπου κοντά υπάρχει και η παρεξήγηση ότι οι ορθογράφοι τη λένε στους ανορθόγραφους. Οπότε προσωπικά μιλώντας έχω να πω τα εξής: Είμαι μάλλον ανορθόγραφος. Δηλαδή, αν γράψω ένα χειρόγραφο θα κάνω αρκετά λάθη. Θα προτιμούσα να είμαι πιο σωστός. Το ψάχνω όμως γιατί με ενδιαφέρει και διορθώνω τα λάθη μου. Θεωρώ ότι έχει μεγάλη σημασία. Δεν τα βάζω λοιπόν με αυτούς που κάνουν λάθη. Αλλά με αυτούς που δεν ενδιαφέρονται να τα διορθώσουν και μάλιστα εφευρίσκουν και θεωρίες για να τα δικαιολογήσουν. Και δε μιλάω μόνο για την ορθογραφία... @audiokostas: Ο συγγραφέας σου επιτρέπει και ευχαριστεί για τη διόρθωση.

Παιδιά, δεν υπάρχει λόγος να τσακωνόμαστε πραγματικά. Εγώ ξαναλέω κάτι που πιστεύω: Η σωστή χρήση της γλώσσας, πριν ακόμη από το θέμα της μετάδοσης του ακριβούς νοήματος όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε, είναι η ταυτότητα ενός λαού. Η γλώσσα κουβαλάει μέσα της παράδοση και ιστορία. Και ενδεχομένως, η ορθογραφία της ελληνικής γλώσσας είναι το μοναδικό στοιχείο του πολιτισμού αυτής της χώρας που περιέχει σύνδεση με το πολύ μακρινό παρελθόν αυτού λαού. Αν με ρωτήσετε, προτιμώ να βλέπω και να ακούω σωστά ελληνικά, παρά να πάρουμε πίσω τα μάρμαρα του Παρθενώνα.

Υποθέτω ότι εννοείς ότι οι μικρότεροι δεν ξέρουν καλή ορθογραφία σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους. Αυτό δεν είναι παράδοξο; Οι μικρότεροι που τα έχουν πιο πρόσφατα δε θα έπρεπε να είναι και πιο σωστοί; Φίλε Costas, την ορθογραφία δεν τη μαθαίνει στα παιδιά ο δάσκαλος. Τη μαθαίνει το διάβασμα βιβλίων. Ο δάσκαλος θα τους τα διδάξει μία-δύο-δέκα, μετά προκειμένου να τους εντυπωθούν σωστά οι λέξεις, πρέπει να τις βλέπουν γραμμένες σωστά. Δεδομένου λοιπόν ότι το internet και η τηλεόραση έχουν αντικαταστήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα βιβλία, είναι λογικό τα παιδιά να μην ξέρουν τι τους γίνεται από σωστή ορθογραφία. Για το internet δεν το συζητώ. Το 90% των ελληνικών που γράφονται είναι ανορθόγραφα, με κακό συντακτικό. Αλλά και η τηλεόραση τελευταία δεν πάει πίσω. Εκτός της κατάργησης των τόνων, τα μαργαριτάρια είναι πλέον συχνότατα και εκεί.

Εγώ διδάχτηκα να διαβάζω νότες και αξίες. Με ταμπλατούρες ελάχιστα έχω ασχοληθεί. Γιατί; Τις βρίσκω εξαιρετικά δύσκολες στην ανάγνωση και κατανόηση σε σχέση με την παρτιτούρα. Ενδεχομένως βέβαια είναι θέμα συνήθειας.

Αυτό ακριβώς. Αν μας ενδιαφέρει να γράφουμε σωστά τη γλώσσα μας, το διαδίκτυο προσφέρει ωραιότατο τρόπο να τη μάθουμε και καλύτερα. Ευκαιρία είναι. Το έχω ξαναγράψει εδώ μέσα άλλωστε: η γλώσσα ενός λαού (γραπτός και προφορικός λόγος) είναι μεγάλο κομμάτι της ταυτότητάς του. Εμείς έχουμε βαλθεί και αυτό το κομμάτι να το ξεπαστρέψουμε με τη δικαιολογία ότι "δεν έγινε και τίποτα. Να περνάει το μήνυμα είναι το θέμα". Έλα όμως που δεν είναι έτσι.

Τι να λέμε τώρα φίλε gregg. Το 'χεις και το μπλουζ τρελά. Ειδικά η στρατίλα στο Bb major είναι όλα τα λεφτά.

Ου γαρ έρχεται μόνον. Ο ένας βγάζει cd με τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα, ο άλλος κυνηγάει νεράιδες και φτιάχνει μαγικό ζωμό στο καζάνι του. Όπως του κάτσει του καθενού.

Νοϊζιφικέισιον αλέρτ.

@spimav: Το κομμάτι μου άρεσε. Είναι δημιούργημα λοιπόν και όχι τερατούργημα :) . Όσον αφορά τη μίξη τώρα, πάσχει σε αρκετά σημεία. Οι κιθάρες είναι όντως υπερβολικά πίσω και το μπάσο (αν και πολύ ωραίος ήχος και παίξιμο) υπερβολικά μπροστά. Τα drums ακούγονται άδεια και ψεύτικα, θα συμφωνήσω και εδώ. Νομίζω ότι με ένα πιο σωστό μιξάρισμα, το κομμάτι θα "δείξει" πολύ περισσότερο. Επίσης, αυτό που μπορείς να κάνεις ώστε να έχεις τα drums σε ξεχωριστά κανάλια, είναι να δώσεις σε κάθε κρουστό ένα audio κανάλι όπου θα παίζει μόνο του. Κάτ' αυτό τον τρόπο μπορείς και να τα μιξάρεις ξεχωριστά αλλά και να βάλεις/βγάλεις εφέ από το καθένα. Αν δε σε ενδιαφέρει τόση λεπτομέρεια μπορείς να βάλεις απλά σε ένα audio κανάλι, όλα τα drums μαζί και να παίξεις από εκεί.

Από αυτή την κατάσταση: http://candicenight.com/images/photos/barrel_wagon.htm δε νομίζω ότι ξεφεύγει κανένας εύκολα σε αυτές τις ηλικίες....

Δε χρειάζεται γενίκευση σε αυτά τα θέματα. Ούτε οι κιθαρίστες ούτε οι πιανίστες είναι καλύτεροι ή χειρότεροι. Υπάρχουν και καλοί και κακοί σε κάθε όργανο. Τώρα όσον αφορά τις αξίες και την ερμηνεία, καλό θα ήταν να μας πεις και για τι στυλ μουσικής και για πιο κομμάτι μιλάμε. Έτσι όπως τα περιγράφεις εγώ δεν κατάλαβα αν τελικά ο κιθαρίστας επιχειρεί μια δική του ερμηνεία σε ένα μουσικό θέμα ή απλά δεν μπορεί να παίξει το θέμα ή το riff σωστά χρονικά.

Κι εμένα μου άρεσε. Πολύ καλοκαιρινό. Ένσταση έχω μόνο όσον αφορά τη μεγάλη και χωρίς ενδιαφέρον εισαγωγή και τον ήχο του μπάσου. Αυτού του είδους τα κομμάτια βασίζονται πολύ στην μπασογραμμή η οποία είναι συχνά παιγμένη και live από μπασίστα. Νομίζω ότι ο ήχος του μπάσου και οι νότες θέλουν επανεξέταση. Αν χρειάζεσαι έμπνευση μπορείς να βάλεις να ακούσεις το μπάσο στα κομμάτια των Jamiroquai.

Κολλημένο στη γρίλια και στο κέντρο το έχω δοκιμάσει και δε μου αρέσει καθόλου. Βγάζει και πολλά πρίμα αλλά και η γλύκα/ζεστασιά του ενισχυτή δεν περνάει καθόλου στην ηχογράφηση. Έχω επισης δοκιμάσει και κολλημένο στη γρίλια αλλά τέρμα αριστερά. Αυτό μου βγάζει έναν ωραίο ήχο ολίγον λασπώδη που μου πάει για καθαρό παίξιμο. Αν βάλω βρώμα με αυτή την τοποθέτηση, χαλάει. Θα δοκιμάσω να το φέρω λίγο πιο προς το κέντρο. Ευχαριστώ για τα τιπς. Σκέφτηκα μήπως είναι κακό το audio engine του συγκεκριμένου. Δεν πολυσκαμπάζω από μουσικοτεχνολογικά.

Μια που το θέμα επανήλθε παραθέτω τον προβληματισμό μου και αναζητώ συμβουλές: Γράφω με ένα SM57 το οποίο τοποθετώ (μετά από πολύ πειραματισμό) καμιά 20αριά εκατοστά από το κέντρο του μεγαφώνου του ενισχυτή (Fender Deluxe Reverb). Το μικρόφωνο συνδέεται στο mic in της κάρτας ήχου (Creative Soundblaster X-Fi) και ως sequencer παίζω με το Sonar 4. Το πρόβλημά μου είναι ότι το ηχογραφημένο αποτέλεσμα έχει πάντα υπερβολικά πολλά πρίμα τα οποία φυσικά δεν υπάρχουν σε αυτό που ακούω από τον ενισχυτή. Αναρρωτιέμαι λοιπόν: έχει να κάνει με την τοποθέτηση του μικροφώνου; μπορεί να φταίει η συγκεκριμένη κάρτα ή το sequencer;

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η νοϊζοποίηση ενός θρεντ δεν είναι απαραιτήτως κακό πράγμα. Γίνονται ωραιότατες κοινωνιολογικές συζητήσεις, με ολίγο τσακωμό πάντα, ο οποίος σπανίως φτάνει στο επίπεδο της προσβολής όμως και εκφράζονται πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις για διάφορα θέματα. Σε πολλά θρεντ μάλιστα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς τον τίτλο, το πρώτο ποστ και μετά κατευθείαν το τελευταίο. Προσπαθώ συχνά να προβλέψω πού θα πάει η κουβέντα αλλά συνήθως αποτυγχάνω >:( Όσον αφορά την Ταλ τώρα, θα συμφωνήσω με όσους έγραψαν ότι είναι πολύ καλή μπασίστρια.

Σε κάθε περίπτωση και με μωρά ή μη, θυμήθηκα γιατί όποτε βλέπω Jeff Beck να παίζει έχω ασυναίσθητα και κυριολεκτικά ανοιχτό το στόμα μου μέχρι να τελειώσει.