Jazzjoker

Κατ' αρχήν, δεν υπάρχει αντικειμενικά σωστή επιλογή κλίμακας. Αυτό που σου κολλάει εσένα στο αυτί, είναι το σωστό και το τι παίζεις τελικά είναι ο μουσικός σου χαρακτήρας. Όσον αφορά τη θεωρία του πράγματος, τα ακκόρντα που αναφέρεις δημιουργούν ένα ρε μινόρε περιβάλλον (εκείνο το Α#+ που κανονικά είναι Bb+ λύνεται ωραιότατα σε Α7) οπότε λογικό είναι η ρε μινόρε πεντατονική να ακούγεται καλά. Μαζί και το blue note της καθώς είναι η τονική κλίμακα. Γιατί σου κολλάει και η λα πεντατονική; Μα αν δεις τις νότες της, θα διαπιστώσεις ότι όλες είναι και νότες της ρε μινόρε φυσικής. Οπότε πάλι μέσα στο αρμονικό περιβάλλον είσαι. Γενικώς, έχε υπόψιν ότι οι πεντατονικές κλίμακες είναι ουσιαστικά επιλεγμένες νότες από τους αντίστοιχους τρόπους. Κάθε τρόπος (mode) έχει και τη δική του πεντατονική. Με άλλα λόγια, στην αρμονία που αναφέρεις, παίζοντας ρε μινόρε πεντατονική, ουσιαστικά παίζεις επιλεκτικά κάποιες νότες της D aeolian (ρε μινόρε φυσική), ενώ παίζοντας λα μινόρε πεντατονική, παίζεις επιλεκτικά κάποιες απ' τις νότες της A phrygian. Όσον αφορά το blue note τώρα, επειδή είναι μια περαστική νότα, να είσαι σίγουρος ότι αν την τοποθετήσεις σωστά χρονικά, μια χαρά μπαίνει ακόμα και όταν είσαι στη λα μινόρε πεντατονική. Το κομμάτι είναι σε Βb μινόρε φυσική. Είναι απολύτως λογικό να μην κολλάει η ματζόρε πεντατονική. Κάτσε και δες τις νότες Bb ματζόρε πεντατονικής και θα δεις ότι ουδεμία σχέση έχουν με το αρμονικό περιβάλλον της Bb μινόρε. Είναι η νότα που το αυτί σου σου λέει ότι μπορείς να "ξεκουραστείς" πάνω της. Εκεί που λύνεται το κομμάτι. Είναι απλά θέμα εξάσκησης. Φυσικά και παίζει ρόλο. Σκέψου ότι όταν παίζουμε ένα σόλο, συμβατικά μιλώντας πάντα, ουσιαστικά επιλέγουμε νότες του αρμονικού περιβάλλοντος στο οποίο βρισκόμαστε. Κατ' αυτή την έννοια, μπορεί τα power chords να περιέχουν δύο μόνο νότες, χωρίς την τρίτη μάλιστα που είναι ενδεικτική του μινόρε-ματζόρε, όμως η εναλλαγή τους δίνει το αρμονικό περιβάλλον του κομματιού. Έδιτ και το πιο σημαντικό απ' όλα. Η θεωρία είναι ένας μπούσουλας για να ξέρουμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε. Οι κανόνες της ΔΕΝ είναι ούτε πρέπει να είναι απαράβατοι. Η μεγαλύτερη μαγκιά είναι όταν πας κόντρα στους θεωρητικούς κανόνες και παρ' όλα αυτά το αποτέλεσμα είναι μουσικότατο και ακούγεται ωραία. Οπότε καλή η θεωρία αλλά μην κολλάμε. Ο καλύτερος συμβουλάτορας είναι τα αυτιά μας.

Ενισχυτής με σκάσιμο στα καθαρά (πχ twin reverb) και χορδές από 11 και πάνω. Αν έχεις αυτά, με οποιαδήποτε strat με 3 single coils, θα είσαι αρκετά κοντά σε ήχο srv. ΗΧΟ srv πάντως δε θα έχεις ποτέ ;)

+1

Υπάρχει και ο τρόπος trial and error. Τον τερματίζεις και τα χώνεις και αν γίνει κανά κακό, τότε ξέρουμε για σίγουρα ότι ήθελε στρώσιμο :D

Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Πολύ θα ήθελα να διαβάσω γνώμη ανθρώπων που γνωρίζουν καλά. Η δική μου άποψη είναι, από προσωπική εμπειρία και μόνο, ότι στο θέμα της έντασης δε τίθεται ζήτημα. Ο full ήχος της λάμπας όμως, προκειμένου να "λάμψει, θέλει μερικά "χιλιόμετρα".

Όταν διάβασα περί ωραίων καθαρών, Knopfler και είδα και την υπογραφή σου το μυαλό μου πήγε κατευθείαν σε Fender Deluxe Reverb και όχι Twin. Βέβαια έχει να κάνει ίσως και με το ότι κι εγώ Deluxe έχω (reissue) αλλά επειδή κι εγώ έναν τέτοιο ήχο έψαχνα, μπορώ να σου πω ότι είμαι παραπάνω από ικανοποιημένος.

Εγώ πάντως δεν κατάλαβα το χαρακτήρα των μαγνητών για να πω την αλήθεια. Θα μπορούσαν να είναι οποιοιδήποτε strat μονοί με αυτό τον ήχο που άκουσα. Θα προτιμούσα να τους ακούσω σε ενισχυτή με τελείως clean settings για να βγάλω συμπέρασμα. Παικτικά δεν το συζητάμε :)

Τα μικρόφωνα τα έστησε ο Lemmy.

Εγώ. Η προηγούμενη υπογραφή που δεν περνούσε ήταν 48 χαρακτήρες. Αυτές οι μικρότερες περνούν.

Θα δούμε. Προς το παρόν κάνω ένα έλεγχο αντιπροβοκατόρικου software που μπορεί να τρέχει μυστικά.

Τα κατάφερα αλλά με λιγότερους χαρακτήρες. Μήπως το 55 που αναφέρεται είναι περισσότεροι απ' όσους αφήνει το σύστημα τελικά;

Τίποτα...

Δοκιμάζω αυτό και επανέρχομαι.

Το προσωπικό κείμενο ή την υπογραφή; Γιατί εμένα μόλις μου έβαλε το προσωπικό κείμενο στη θέση της υπογραφής για κάποιο λόγο. Η υπογραφή επιμένει να μην καταχωρείται.

Απ' ό,τι είδα δεν έχει αναφερθεί ξανά το πρόβλημα οπότε ίσως κάνω κάτι λάθος. Προσπάθησα να αλλάξω την υπογραφή στο προφίλ μου και το μόνο που έγινε είναι ότι απλώς εξαφανίστηκε η υπογραφή, χωρίς να μπορώ να προσθέσω καινούρια. Εν ολίγοις, γράφω στο πεδίο της υπογραφής κάτι (δεν υπερβαίνει τον περιορισμό χαρακτήρων) και πατώντας "αλλαγή προφίλ", το κείμενο εξαφανίζεται.

Ευχαριστώ για την ακρόαση παιδιά. Οι οπαδοί του six feet underground απεφάνθησαν ;D

Πού θα πάει, δε θα σε πετύχω καμιά φορά να τραγουδάς; Θα ανέβω στη σκηνή για επιτόπιο διαγωνισμό. :D Τώρα που το μαρτύρησες Εύη, καταστράφηκα. Το άκουγα και τραγουδούσα κι εγώ το I put a spell on you. Άλλη φορά σε pm οι ομοιότητες παρακαλώ :) Σας ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια.

Άκου να δεις τι αγοράζει κανείς με 220 ευρά! Αν δεν έλεγες τιμή, από τον ήχο και μόνο θα έβαζα αρκετά παραπάνω. Σούπερ ο ήχος και φαντάζομαι ότι από κοντά θα είναι και σαφώς καλύτερος. Ωραίο και κατατοπιστικότατο review Ηρακλή.

Μου ήρθε βραδιάτικο (γιατί μου έρχονται και πρωινιάτικο ποτέ;) και έγραψα ένα blues, να εκμεταλλευτώ και μια ιγμορίτιδα, στα τελευταία της, που προσδίδει μια vintagίλα στη φωνή νομίζω :) Σας το παραθέτω. Tell_Your_Mama.mp3

Για αυτό να είσαι σίγουρος.

Νομίζω ότι στο βάθος, ανάμεσα στις υπεργαλαξιακές σολιές σου, ακούγεται μια φωνούλα: "βάλε με σε ενισχυτή, βάλε με σε ενισχυτή" :)

Καλύτερα να μη δίνουμε ακραίες συμβουλές έτσι αυθαίρετα, ειδικά όταν πρόκειται για αρχάριους.

Εννοείς ότι παίζεις κιθάρα 3 εβδομάδες; Αν ναι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αρχίσεις από τώρα να ασχολείσαι με μαγνήτες και αλλαγές. Αν εννοείς άλλο, άκυρο.

Εμένα πάλι μου φαίνεται ότι και μετά το 4:00 παίζει με το volume (έχει και το δάχτυλο εκεί άλλωστε) αλλά κυρίως φαίνεται να χρησιμοποιεί την πένα σαν δοξάρι. Σα να τη σέρνει στιγμιαία πάνω στις χορδές και σε συνδυασμό με μικρές αυξομοιώσεις του volume βγαίνει αυτός ο ήχος. Και ρίχνει κι ένα μίνι κονσέρτο για βιολί απάνω στη μπλουζιά.

Το κομμάτι είναι καλό αν και φέρνει εμφανώς σε metallica, πράγμα για το οποίο είναι υπεύθυνη και η σύνθεση αλλά περισσότερο ο τραγουδιστής νομίζω (τα yeah! και eahh, iaaah κλπ στις καταλήξεις). Αν θέλετε να έχετε δικό σας στυλ, κάτι θα πρέπει να κάνετε γι' αυτό. Κατά τ' άλλα ωραία σύνθεση και στίχοι. Προσοχή στο δεύτερο σόλο μόνο. Παίζει λίγο τσαπατσουλιά και το είδος δε συγχωρεί.