Jazzjoker

Σας ευχαριστώ αμφότερους. Αφού τελείωσα την ηχογράφηση σημείωσα τα settings των knobs, πράγμα που ουδέποτε έχω ξανακάνει (αν είναι δυνατόν, πού οδηγούμεθα; ;D) Για το half tempo δεν ξέρω αλλά όσον αφορά το βάθος συμπίπτουν τα γούστα μας. Την πρώτη φορά που το άκουσα, μετά το ανέβασμα, αυτό που σκέφτηκα αμέσως ήταν "γαμώτο πολύ βάθος στα drums". Γεγονός που με πάει σε μια άλλη σκέψη: Καλό θα ήταν να μην ανεβάζω πράγματα πριν προηγηθούν μια-δυο μέρες ακρόασης της τελικής μίξης.

Όταν ακούω κιθαρίστες σαν εσένα (και μερικούς ακόμη εδώ μέσα), ζηλεύω και εύχομαι κάποια στιγμή να καταφέρω να παίζω τόσο καλά (δεν το βλέπω). Εξαιρετικό.

Όχι εντάξει πλάκα κάνω ;) Αλλά εδώ θα βρείτε ένα δικό μου κομμάτι με όντως ελαφρώς overdriven strat. Tο lead παιγμένο με δάχτυλα με κάποιες "αδέσποτες" εδώ κι εκεί και γενικώς ολίγον pop διάθεση. Enjoy or not. small_things.mp3

Πολύ μου άρεσε το κλιπ και ο ήχος ωραιότατος. Να τη χαίρεσαι :)

Μαύρη fender του '59; Για όνομα του θεού.

Fender του '59. Συμφωνούμε όλοι; ;D

Μια που ο gregg πρότεινε Ronnie Earl και Duke Robillard ξεχωριστά, ήταν ευκαιρία να τους θυμηθώ μαζί σε αυτό: http://www.amazon.com/Duke-Meets-Earl-Ronnie-Robillard/dp/B0007PICXA που είναι από τα καλύτερα της συλλογής μου. Φοβεροί ήχοι, φοβερά παιξίματα. Είχα καιρό να τους ακούσω και το χάρηκα. Επίσης κάποια μέρα ψάχνοντας Tom Principato στο youtube, έπεσα πάνω σε αυτό: το οποίo θα μπορούσε να πάει κάλλιστα και στο θέμα του marathon για τον ήχο gibson. Το απερίγραπτο σόλο του Principato ξεκινάει στο 2:07.

Πολύ ωραία πράγματα ακούω. Μα πολύ ωραία. Διαρκείας για τα live εκδίδονται;

Κατ' αρχήν ευχαριστώ πολύ για τα λόγια (και κάποιες μικρές υπερβολές ;)) που έχετε γράψει. @manosx : Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω όσον αφορά το συμπέρασμα ότι επειδή ο EJ έχει θεϊκό ήχο, η EJ signature είναι και η καλύτερη strat. Δεν είμαι ο αρμόδιος να μιλήσω για τον εξοπλισμό του ανθρώπου, απλώς έχω την εντύπωση ότι οι signature κιθάρες που κατασκευάζονται από τη συνεργασία του κιθαρίστα με τα custom shops, είναι καινούρια μοντέλα και όχι αντιγραφές κάποιας υπάρχουσας κιθάρας που είναι ήδη στο οπλοστάσιό του (αναρωτιέμαι αν τις χρησιμοποιούν και καθόλου σε ηχογραφήσεις ή live). @elavd: Όλοι αυτοί και τα κομμάτια που φέρνεις για παράδειγμα είναι φοβεροί και τρομεροί ήχοι και φυσικά οι άνθρωποι είναι ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ μουσικοί και μετά κιθαρίστες. Αν είχα όμως αναγκαστικά να κάνω μία και μοναδική επιλογή, θα ήταν ο Eric Johnson, παρ' όλο που τη μουσική πορεία του Knopfler (Dire Straits και σόλο καθώς και τα side projects) την παρακολουθώ πολύ πιο τακτικά (τι τακτικά δηλαδή. Πριν σκεφτεί το πρώτο ακκόρντο του πρώτου τραγουδιού καινούριου δίσκου, εγώ είμαι έξω από το δισκάδικο) από αυτή του Johnson. Όσον αφορά το κατά πόσο τελικά αυτό που ακούγεται στο κλιπ μου είναι ο ήχος που ακούω εγώ από τον ενισχυτή και σε ποιο βαθμό, είστε προσκεκλημένοι για καφέ ή μπύρες (όχι όλοι μαζί ;D).

Παρεπιπτόντως για μένα, ο απόλυτος clean strat ήχος παρ' όλη τη λατρεία μου σε blues κιθαρίστες όπως ο SRV, είναι ο καθαρός ήχος του Manhattan του Eric Johnson: ενώ με έχει στοιχειώσει η φράση/ήχος στο 0:25

Και ερχόμαστε σε ένα πρακτικό θέμα του ήχου με τον συγκεκριμένο εξοπλισμό. Ο Deluxe Reverb με strat καρφί πάνω του, θέλει χάιδεμα, όχι κοπάνημα. Σήμερα έχει πέσει πολύ τρέξιμο και ίσα που προλαβαίνω να γράψω αλλά πιθανότατα αύριο να ανεβάσω ένα κλιπ όπου κοπανάω. Θα ακούσετε τόσο "τσικ,τσικ" και πνιγμένες αρμονικές που έχω την εντύπωση ότι δε θα αρέσει σε κανέναν. Για αυτό το λόγο ακριβώς, τα καντίνια του κλιπ είναι παιγμένα σχεδόν όλα με δάχτυλα και όχι πένα, πράγμα που έχω αναγκαστεί να εφαρμόζω όποτε παίζω τελείως clean με αυτό το συνδυασμό κιθάρας-ενισχυτή.

Συμφωνώ με όσους μίλησαν για προτίμηση neck μαγνητών και αυτή τη θέση είναι η προσωπική μου επιλογή για τέτοια παιξίματα. Απλώς θεωρώ ότι middle-neck είναι μάλλον all time classic strat ήχος και αντιπροσωπευτικός για παρουσίαση. Νέστορα, σίγουρα δίπλα στον ενισχυτή τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Απλώς προσπάθησα να αποτυπώσω τον ήχο που ακούω εγώ όσο καλύτερα μπορούσα. Επίσης η αναζήτηση του clean strat tone δεν τελειώνει ποτέ :D (τι θα κάνουμε μετά χωρίς τους βαρβάρους;) Παραθέτω και το backing track για Vagtanplan και όποιον άλλο ενδιαφέρεται. Αν κάποιος έχει πρόταση και ηχογράφηση όσον αφορά τον τίτλο του thread, ωραίο θα ήταν να ακούσουμε και κάτι διαφορετικό από αυτό που ανέβασα εγώ. Ίσως θα ήταν και ευκαιρία για εποικοδομητική συζήτηση πάνω στο πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τον συγκεκριμένο ήχο και τι ζητάει. Οπότε clips δικά σας ή links από youtube είναι ευπρόσδεκτα. Αυτά. Υ.Γ. Τώρα παρατήρησα ότι το αρχικό μου ποστ έγραψα "picks" αντί για "peaks". Πιστεύω να γίνεται αντιληπτή η σύγχυση όταν ο λόγος είναι για μαγνήτες ;) east_pasco_blues_backing_track.mp3

Έχεις δίκιο, ξέχασα το πιο σημαντικό. Είναι ένας Deluxe Reverb reissue.

Ανεβάζω το κάτωθι κλιπ εν είδει παρουσίασης των Fender CS '54 μαγνητών που φοράει πλέον η μια στρατ μου (California Series). Το backing track το είχε ανεβάσει παλιότερα ο gregg (all rights reserved :)) Αυτό που θα ακούσετε είναι η κιθάρα καρφί στον ενισχυτή με το reverb του ενώ προστέθηκε λιγάκι delay στο lead part κατόπιν. Αναγκάστηκα να χαμηλώσω τη συνολική ένταση καθότι τα σκασίματα τις στρατ χωρίς compressor, έκαναν κάτι απερίγραπτα picks και δεν ήθελα να επέμβω με effects στο τελικό αποτέλεσμα ούτως ώστε ο ήχος να είναι απολύτως ενδεικτικός. Σας το χαρίζω Εδιτ: Ξεκινάω να παίζω σε neck-middle και γύρω στο 2:10 αλλάζω σε neck. el_pasco_blues-_jazzjoker.mp3

Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις Νέστορα; Αγόρι πρέπει να φιλήσεις. ;D Α και να το κάνεις τραγούδι, έτσι;

Συμφωνώ απολύτως με longshadow. Επίσης κανείς δεν ανέφερε ότι η κοπέλα είναι διαολεμένα σέξι. Μεγάλο κομμάτι της καριέρας της βασίζεται στην προώθηση αυτής της εικόνας.

1. Αφήνεις απ' έξω ΠΑΡΑ πολλά. 2. Κάποια από αυτά που αναφέρεις, μπορεί να έγιναν επιτυχίες αλλά σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι ήταν τα καλύτερά τους. 3. Κάποια από αυτά που αναφέρεις δεν τα έγραψαν νέοι. Παραθέτοντας άλλα κομμάτια από τα πρώτα άλμπουμ άπειρων κιθαριστών, το συμπέρασμά σου μπορεί κάλλιστα να αντιστραφεί και να γίνει "Νέος γράφεις τα χειρότερα κομμάτια σου" Επίσης, "Νέος, γιατί δε φοράς τζόκεϋ;"

Μοιράζει ο ez τεχνική; Καλά, εμένα γιατί δε μου τα λέει κανένας αυτά; Έτσι εξηγείται ότι έχουμε γεμίσει με παικταράδες εδώ μέσα τελευταίως. Όποιος έχει την τεχνική, παρακαλείται να την επιστρέψει στο νόμιμο κάτοχο. :)

Δεδομένου ότι παίζεις σχετικά λίγο καιρό. απ' ό,τι ξέρω, είσαι σε καλό δρόμο. Αν θες να εμπλουτίσεις το μουσικό σου λεξιλόγιο, θα πρότεινα να προσπαθήσεις να βγάλεις, σιγά σιγά, φράσεις κιθαριστών που σου αρέσουν. Αυτό βοηθά και στην εξάσκηση του αυτιού αλλά και στον εμπλουτισμό του παιξίματός σου. Άλλαζε και καμιά θέση πεντατονικής. Ξέρω ότι το συγκεκριμένο μποξ, είναι το πιο βολικό αλλά "ξεβολεύοντας" τον εαυτό σου τον αναγκάζεις να γίνει δημιουργικός :) (αυτό δεν ισχύει μόνο για την κιθάρα, ούτε μόνο για τη μουσική φυσικά) Όσον αφορά τον ήχο. Ωραίο το feedback αλλά το overdrive που ακούγεται δε μου άρεσε. Μου φάνηκε σα fuzz περισσότερο. Υπάρχουν και μερικές πολύ καλές στιγμές οπότε την πρώτη ύλη την έχεις σίγουρα.

Ευχαριστώ φίλε Γιάννη. Όσον αφορά τα φωνητικά, έκανα μια οντισιόν στον Gilmour αλλά δε μου καθότανε, άσε που εκείνος ήθελε να φέρει και κιθάρα για να σολάρει λέει. Τι τα θες, φίρμες....

Ευχαριστώ πολύ συνονόματε. Όσον αφορά τη λεπτομέρεια, είναι γνωστό ότι είμαι βιαστικός και τσαπατσούλης. Προσπαθώ να το διορθώσω αλλά συνήθως, θέλω να αποτυπώσω την ιδέα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ουδεμία πειθαρχία :(

you got it :) Ευχαριστώ θερμά.

Εξαιρετική φρασεολογία, φοβερός ήχος, the whole package με λίγα λόγια. Με έβαλες να ξανακούσω το συγκεκριμένο σημείο και να αναρωτηθώ αν την κατάλαβες με το αυτί ή έπιασες κιθάρα για να δεις τι είναι. Αν ισχύει το πρώτο, θέλω να μου κάνεις ear training :D

Δε θα μπω στη διαδικασία να προσπαθήσω να σας βρω ταμπέλα γιατί αισθάνομαι ότι πρέπει να αναιρέσω έναν από τους λόγους για τους οποίους μου αρέσετε. Απ' την άλλη, όταν ζήτησες από τους τολμηρούς να αναφέρουν τα αρνητικά, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό κάτι: Τα κομμάτια σας δεν έχουν ούτε ένα blues solo ;D Α και για να μην ξεχνιόμαστε. Το cd είναι μόνιμα μες στο player. Επίσης, αιρετικός ων, το αγαπημένο μου δεν είναι το personnel ούτε το protege αλλά το bon ballad.

Πάρα πολύ καλό. Η φωνή δεν είναι σε καμία περίπτωση χάλια αλλά με έναν καλό τραγουδιστή το κομμάτι μπορεί να απογειωθεί. Και θα συμφωνήσω με το Νέστορα όσον αφορά τις κιθάρες, ρυθμικές και lead.