Jazzjoker

+1 Στα συν του ότι με τον καιρό αποβάλει τους στιβιρεϊβονισμούς. Τώρα για ρούλης που είπε κι ο playloud δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι ότι είναι ένας πολύ εμπορικός guitar hero, με γλυκιά φατσούλα που κάνει παρέα με το Χόλιγουντ.

Ωραίο το backing αλλά παίζει ξεκουρδίλα στην ακορντοκιθάρα ;D. Το μπάσο είναι μάλλον εντάξει. Δεν την ξαναγράφεις Gregg;

Α και όσον αφορά το communique και μόνο το παρακάτω να είχε ο δίσκος, εγώ θα τον κατέτασσα στους κλασσικούς: Dire Straits - News + lyrics

Ο SF συνεχίζει να προκαλεί με τις απόλυτες δηλώσεις του ;D Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι Dire Straits ΔΕΝ κυκλοφόρησαν έναν κακό δίσκο. Ούτε καν μέτριο. Βέβαια εγώ είμαι fan από τότε που άρχισα να αντιλαμβάνομαι ήχους (άκουγε πολύ η αδερφή μου που είναι μεγαλύτερη). Όταν δε άρχισα να καταλαβαίνω και αγγλικά και διάβασα και τους στίχους, αντελήφθην ότι πρόκειται για μια ιστορική μπάντα που θα με διαμορφώσει μουσικά και θα αποτελεί μέτρο σύγκρισης για οτιδήποτε σχεδόν ακούω έως τον αιώνα τον άπαντα. Συνεχίζω να είμαι άρρωστος fan και της προσωπικής καριέρας του Knopfler αλλά εκεί παραδέχομαι ότι έχουν υπάρξει και μερικές μέτριες δουλειές (μιλώντας πάντα με τα standards που έχει θέσει ο ίδιος). Η βασική ιδιαιτερότητα των straits ήταν το ιδίωμα που έπαιζαν, ένα τσαμπουκαλεμένο μλουζο-φανκο-φολκο-ροκ, το οποίο δε βασιζόταν στις εντάσεις και τα overdrives αλλά στους ΤΡΟΜΕΡΟΥΣ ρυθμούς, τα κοφτά, percussive licks του Knopfler και φυσικά στις φοβερές μελωδίες τους. Επίσης ο Knopfler ήταν και είναι εκπληκτικός στιχουργός, με πολύ ιδιαίτερο ύφος στα φωνητικά δίνοντας αυτό το laid back feel τραγουδοαπαγγελίας. Επίσης, δεν απέκτησαν ποτέ προφίλ rock star. Ό,τι είχαν να πουν, το έλεγαν με μουσική. Θα μπορούσα να γράψω καμιά 20αριά σελίδες για τους straits και τον Knopfler αλλά σταματώ εδώ γιατί δεν είμαι αντικειμενικός. Μεγάλωσα με τη μουσική τους και δεν έχω σταματήσει ποτέ (ούτε και πρόκειται) να την ακούω. Δανείζομαι μια ωραία έκφραση από τον blue, για να κλείσω: Οι dire straits έπαιζαν "ειλικρινή" μουσική.

Ευχαριστώ Ηρακλή. Thanks Νέστορα. Όσον αφορά το τζαμ της Παρασκευής, είχαμε συνεννοηθεί για μπαλάντα με τον Ηλία. Ναι, το χρώμα είναι ακόμη καλύτερο από κοντά. Το φλας της φωτογραφικής αφαιρεί λίγο από τη βιντατζιά ;D

Ηχογράφησα και κάτι πιο ολοκληρωμένο (και ξεκούρδιστο ;D) στο πολύ ωραίο drive κανάλι του ενισχυτή. Παίζω καρφί και το μόνο που έχει προστεθεί είναι reverb μετά. laney_boogie.mp3

Χαίρομαι που βοήθησα. Καλά Χριστούγεννα και σε σένα :)

Ναι κανένα πρόβλημα. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις.

Έχει διάφορες επιλογές παραμετροποίησης, οι περισσότερες των οποίων θα παραμείνουν διαθέσιμες μέσω windows desktop, ούτως ή άλλως. Όσον αφορά την απόδοση της κάρτας, δεν παίζει κανένα ρόλο.

Θα σου πρότεινα, να απεγκαταστήσεις το ati catalyst control center (αν είναι εγκατεστημένο) και να κρατήσεις μόνο τον display driver. To control center, στο παρελθόν, μου είχε δημιουργήσει διάφορα προβλήματα που λύθηκαν με αυτό τον τρόπο. Ελπίζω να βοήθησα.

Yup. Σου έδωσα λάθος πληροφορία. Should have known better :) (Και το σκέφτηκα ότι τα signature models μπορεί να ξεφεύγουν απ' τον κανόνα) Τώρα κοιτάζω και τα specs των καινούριων fender. Κάποιες φοράνε εννιάρες και κάποιες δεκάρες. Είχα μείνει με την εντύπωση ότι όλες έρχονται με 9. Γράψε λάθος.

Κοίτα, αν πας σε 10άρες, χωρίς να στη σετάρει τεχνίτης, δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Προσωπικώς το έχω κάνει σε μια καινούρια τέλε και είναι μια χαρά. Από κει και πάνω, μάλλον χρειάζεσαι σετάρισμα και ενδεχομένως και επέμβαση στο nut.

Όλες οι καινούριες κιθάρες φοράνε εννιάρες χορδές.

Μαγεία

Γκάιζ, μην πηγαίνει αλλού το θέμα. Εγώ δεν είπα ότι ο Νάκας είναι φτηνός. Είπα ότι έπαθα πλάκα με την εξυπηρέτηση, της οποίας έτυχα, ως εν δυνάμει πελάτης. Έτυχε να βρω και ένα φτηνό προϊόν. Αλλά σε κάθε περίπτωση, με αυτά τα επίπεδα εξυπηρέτησης, πληρώνω και παραπάνω (όχι πολύ παραπάνω βέβαια) και παίρνω αυτό που θέλω επιτόπου, στο χέρι.

Ιδού και οι φωτογραφίες Να προσθέσω ότι ο ενισχυτής είναι σχετικά ελαφρύς (14 kg) και βολεύει για μετακινήσεις με μεταφορικό μέσο (εννοώ ότι δεν τον παίρνουμε και πάμε πεζοδρομία 20 χιλιόμετρα). Ωραίοι οι fender αλλά με το κουβάλημά τους, έπαθα κήλη.

Δε θα μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες (είμαι και άσχετος) αλλά θα σας πω τι βλέπω και τι ακούω όσον αφορά τον εν λόγω ενισχυτή που απέκτησα στην αρχή της εβδομάδος έναντι 414 ευρών. Δύο inputs, low/high. To low input είναι attenuated στα 5W. Εν ολίγοις παίρνουμε τον φουλ λαμπάτο ήχο του ενισχυτή με έκπτωση στην ένταση. Μπορούμε έτσι να στρέψουμε τα volume knobs στο τέρμα χωρίς να περάσουμε τη νύχτα στο κρατητήριο. Πρακτικότατο και για μελέτη. Το high input μας δίνει τα full 15W. Ο ενισχυτής είναι δυνατός αλλά όχι εκκωφαντικός. Μπορούμε δηλαδή και σε volume μετά το 5 να παίξουμε χωρίς τον ΩΡΛ μας σε ανοιχτή ακρόαση. Δύο κανάλια, clean/drive. Διαφορετικό volume knob για το καθένα αλλά κοινό equalizer που περιλαμβάνει treble, middle, bass, reverb και tone. To τελευταίο κάνει πάνω κάτω τη δουλειά που κάνει και το tone της κιθάρας. Κόβει και προσθέτει όμως πολύ διακριτικά τις συχνότητες που χειρίζεται. Δύο διακόπτες. Ένας για την επιλογή του καναλιού κι ένας για την επιλογή του mode "bright". Προσωπικώς αφού άκουσα τον ενισχυτή αρκούντως, ο συγκεκριμένος διακόπτης είναι μονίμως στο on. Υποδοχές πίσω μέρους: υποδοχή για εξωτερικό μεγάφωνο, footswitch (δεν περιλαμβάνεται) και effects loop. Ήχος: ακολουθούν τρία κλιπάκια. Ένα στο καθαρό κανάλι και δύο στο overdrive. Τα τελευταία, έχω την εντύπωση ότι δε μου βγήκαν καλά στην ηχογράφηση (το drive κανάλι είναι εξαιρετικό και αυτό σας το λέει ένας άνθρωπος που συνήθως αγνοεί επιδεικτικά τα drive channels) οπότε επιφυλάσσομαι. Μια ιδέα όμως θα την πάρετε. Σύντομα, πρόκειται να σας κάνω και φιγούρα με φωτό καθώς τον πήρα σε βιντατζόχρωμα. Αν ξέχασα τίποτα ρωτήστε. laney_heavy_od.mp3 laney_mellow_od.mp3 laney_clean.mp3

Θέλω να μοιραστώ την πρόσφατη εμπειρία μου στο μουσικό κατάστημα του Νάκα, στην Ιπποκράτους, γιατί νομίζω ότι είναι θεμιτό να διαδίδεται και να επιβραβεύεται ο επαγγελματισμός που κάποια ελληνικά μουσικά καταστήματα επιδεικνύουν. Να τονίσω ότι καμία πρόθεση διαφήμισης δεν έχω και ότι πρώτη φορά προβαίνω σε αγορά από το συγκεκριμένο κατάστημα. Απλά είναι έντονη μέσα μου η αντίθεση μετά από πρόσφατη επίσκεψή μου σε άλλο μουσικό κατάστημα της Αθήνας όπου αντιμετώπισα μια πολύ κακή συμπεριφορά με την οποία ξέρω ότι πολλοί από εμάς έχουμε έρθει, ουκ ολίγες φορές, αντιμέτωποι. Αγένεια, μούτρα, αδιαφορία και αντιμετώπιση του εν δυνάμει πελάτη ως άλλου ενός που θέλει να δοκιμάσει και τελικά να παραγγείλει από τον "Γερμανό". Πρόθεσή μου λοιπόν, ήταν να δοκιμάσω τον ενισχυτή Laney VC15-110, που είχα δει στην ιστοσελίδα του καταστήματος. Ο υπάλληλος που με υποδέχτηκε ήταν ευγενέστατος και άμεσος. Μόνο καφέ δε μου πρόσφερε. Του εξήγησα με δύο λόγια τι ψάχνω και του ανέφερα το συγκεκριμένο μοντέλο. Με περιεκτικά λόγια μου είπε τις άλλες επιλογές που υπάρχουν στην κατηγορία, χωρίς να προσπαθήσει να μου προωθήσει κάποιο ακριβότερο μηχάνημα και όταν ζήτησα να ακούσω τον ενισχυτή, βρέθηκα αντιμέτωπος με την πρώτη μεγάλη έκπληξη. Με ρώτησε με τι τύπο κιθάρας παίζω (strat, tele, LP κλπ) αλλά και ποιο συγκεκριμένο μοντέλο, όσον αφορά την ποιότητα, ώστε να αναζητήσει κάτι αντίστοιχο από τις κιθάρες του καταστήματος για να έχω τη μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα στη δοκιμή.... Έτσι κι έγινε. Σε πρώτη φάση έπαιξε ο ίδιος, δείχνοντάς μου αναλυτικότατα τις δυνατότητες του ενισχυτή και παράλληλα μου έδινε τεχνικές πληροφορίες. Κατόπιν μου έδωσε την κιθάρα και έφυγε λέγοντάς μου "δοκιμάστε με την ησυχία σας, μόλις τελειώσετε με φωνάζετε". Έπαιξα με τον ενισχυτή σα να ήμουν σπίτι μου. Η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη ήρθε όταν τελείωσε η δοκιμή και κουβεντιάζοντας την τιμή, μου είπε μόνος του ότι ο ακόμη και ο thomann (ύπαγε πίσω μου), πουλάει τον ενισχυτή ακριβότερα απ' ό,τι το κατάστημα. Μάλιστα. Χωρίς κατάρες και αφορισμούς, απλά και ωραία. Αποφάσισα να τον αγοράσω λοιπόν και ρώτησα, καθότι δεν είχα αυτοκίνητο και επίκειτω κουβάλημα, αν η συσκευασία έχει χερούλι. Περιττό να πω ότι ο άνθρωπος πέρασε ένα πεντάλεπτο φτιάχνοντας χερούλι με κολλητική ταινία πάνω στο κιβώτιο και αφού το τελείωσε πρόσθεσε και μια σακούλα γύρω του προκειμένου να μη μου κόβει την παλάμη..... Φυσικά έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις και την ανάμνηση των μουσικών καταστημάτων της Αγγλίας που, μια εποχή, επισκεπτόμουν συχνά ως φοιτητής. Εύχομαι σύντομα, το παράδειγμα της εξυπηρέτησης του συγκεκριμένου καταστήματος να ακολουθήσουν και άλλοι και μακάρι σιγά σιγά να γίνουν πλειοψηφία. Να πώς και κερδίζεις πελάτες. Υ.Γ. Δεν ξέρω αν έχω επιλέξει την σωστή κατηγορία για το thread. Αν όχι παρακαλώ να μετακινηθεί κατά βούληση.

Θα ..... κι ο γυμνός;

Αν ήταν Gibson LP, θα του είχε σπάσει το headstock πριν προλάβει να κάνει ζημιά.

Να κι ένα από τα σχετικά πρόσφατα του Lang. Κακό δεν είναι σε καμία περίπτωση αλλά αυτές οι r'n'b ενορχηστρώσεις, δεν του πάνε καθόλου κατ' εμέ και τις χρησιμοποιεί κατά κόρον στα δύο τελευταία albums.

Βγήκαν περίπου την ίδια εποχή (τέλη 90's), ξανθά αμερικανάκια με καρέ μαλλί κι έπαιζαν blues. Προσωπική μου άποψη ότι ο Lang είναι πολύ πιο original.

Έχεις δίκιο. Καμία σχέση με βαρβάτο swing feel. Βέβαια σε αυτά τα είδη μουσικής (disco, soul, funk etc), κανένας δεν παίζει απολύτως straight. Μια εποχή που άκουγα πολύ τέτοια, είχα φάει τέτοιο ρυθμικό κόλλημα, που γκρούβαρα τα αρπίσματα σε μπαλάντες ;D. Είναι να μη σε χτυπήσει κατακούτελα.

Επειδή τελευταίως (και ελέω γιουτούμπ) βγαίνουν διάφοροι πιτσιρικάδες "τεράστια ταλέντα" θυμήθηκα τον Johny Lang, εδώ 17 χρονών (όταν έβγαλε και την ομώνυμη δισκάρα) : Κρίμα που αργότερα άλλαξε τελείως μουσική κατεύθυνση.

@Longshadow και Haris Όταν είπα για swing feel δεν εννοούσα απαραιτήτως τα drums/percussion. Μελωδικές γραμμές, μπάσο κλπ. Το riff του play that funky music πχ, δεν μπορεί να swingάρει και περισσότερο.