Διαφωνώ διότι με το ταξίδι δε θα βλέπει τηλεόραση και θα χάνει τα reality. Παρεμπιπτόντως η κατηγορία "αυτός που ψηφίζει παίκτες reality" είναι πολύ γενική. Μάλλον εννοούμε "αυτός που βλέπει φανατικά όλα τα reality". Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για έναν άνθρωπο του οποίου τα ενδιαφέροντα, κατά πάσα πιθανότητα, έρχονται σε αντίθεση με το ρεαλιστικό ρομαντισμό που απαιτεί ένα χρονοβόρο ταξίδι στο άγνωστο με μηχανή.
Σύμφωνα με την ψυχανάλυση, την ενασχόληση (επαγγελματική ή μη) με ένα αντικείμενο την υπαγορεύουν σε μεγάλο βαθμό τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Π.χ. ένας κλειστοφοβικός δε θα γίνει ποτέ επισκευαστής ανελκυστήρων αλλά είναι πολύ πιθανό να γίνει διαιτητής ποδοσφαίρου ή πλανόδιος πωλητής (χονδροειδές παράδειγμα χάριν ευκολίας). Ομοίως ένας άνθρωπος αγοραφοβικός, δειλός, με φοβίες κλπ είναι πολύ πιθανό να κάθεται σπίτι του και να σκέφτεται για όλη του τη ζωή.
Βέβαια κι ένας άνθρωπος κινητικός, με αδυναμία συγκέντρωσης, υπερκοινωνικός και ασυνείδητα καταδιωκόμενος από τον μπαμπά του ή τη μαμά του που πάντοτε του ζητούσαν περισσότερα, δε θα κάτσει να διαβάσει ούτε το Nitro και μάλλον θα καβαλάει μια μηχανή από το πρωί ως το βράδυ. Ιδιαιτέρως απίθανο δε, να έχει την υπομονή να δει reality.
Εν ολίγοις δεν πιστεύω ότι υπάρχει ο "σωστός τρόπος". Είμαστε αυτό που είμαστε για τους όποιους λόγους και δεν μπορούμε παρά να καλύπτουμε τα κενά μας με τις αντίστοιχες ασχολίες.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και όσον αφορά την επιλογή ερωτικών συντρόφων.