Προσωπικά, την ελληνική τηλεόραση (δυστυχώς δε διαθέτω δορυφορική) την έχω απαξιώσει προ καιρού στο μεγαλύτερό της ποσοστό. Βλέπω σποραδικά και χωρίς πρόγραμμα, συνήθως αργά το βράδυ αλλά ακόμη και τότε αισθάνομαι ότι μου στερώ χρόνο από ένα ενδεχομένως ωραίο βιβλίο.
Θεωρώ δε ότι εκτός από τη μασημένη τροφή που αναφέρθηκε και παραπάνω (τα περισσότερα ελληνικά σήριαλ π.χ. είναι μελετημένα ώστε να γίνονται κατανοητά από το 3ο-4ο έτος ζωής ενός ανθρώπου) υπάρχουν και αρκετές εκπομπές που καθημερινώς αναδεικνύουν την προστυχιά, την αμορφωσιά και το lifestyle σε ύψιστες αξίες. Δυστυχώς και απ' ό,τι φαίνεται, οι τελευταίες έχουν και την προτίμηση του κοινού. Να μην αρχίσω για τα reality (ειδικά αυτά που ειδικεύονται στη σταριλικοποίηση σου-πουλάω-όνειρο-πόσα-δίνεις) που είναι πλέον η έμπρακτη απόδειξη της παρακμής μιας κοινωνίας.
Α, να εξαιρέσω τον ΣΚΑΪ θέλω. Εκεί βρίσκω πολύ συχνά τηλεοπτικό καταφύγιο.