Jazzjoker

Thank you Terry. Νομίζω το take του Χάρη με τα τύμπανα είναι η απόδειξη του πόσο μπορεί να ανεβάσει ένα κομμάτι, ένας καλός ντράμερ.

Όχι, δεν εννοώ πού κάνεις save τα κομμάτια. Εννοώ πού βρίσκεται το folder όπου αποθηκεύει το cubase τα audio αρχεία των projects (τα DAWs χρησιμοποιούν ένα ξεχωριστό folder όπου αποθηκεύονται αυτά τα αρχεία). Αν δεν έχεις αλλάξει χειροκίνητα βέβαια την τοποθεσία, προφανώς είναι σε default folder το οποίο βρίσκεται στο βασικό σου partition. Ένας από τους πολύ κοινούς λόγους για audio dropouts είναι αυτό ακριβώς. Δηλαδή στο ίδιο partition που κάνουν τα windows "δουλειά", να γίνεται και το audio processing. Θα σου πρότεινα να ψάξεις στο manual το πώς γίνεται και να αλλάξεις την τοποθεσία όπου αποθηκεύονται τα audio αρχεία. Ή αν κάποιος χρήστης cubase γνωρίζει, μπορεί να μας το γράψει εδώ.

Υποθέτω ότι το partition όπου δουλεύει το cubase τα audio αρχεία είναι διαφορετικό από αυτό που είναι εγκατεστημένα τα windows έτσι;

Ή τον Τσιτσάνη να τραγουδάει τον Απόκληρο με moonwalk και άρπαγμα καβάλου. Καλημέρα σας:)

Με τι sample rate και bit depth δουλεύεις στο cubase; Ο σκληρός είναι partitioned;

Τα άκουσα και τα τρία. Μου άρεσαν πολύ με ιδιαίτερη προτίμηση στη Γιορτή και τα Κρυμμένα. Εξαιρετικές οι κιθάρες παικτικά και ηχητικά. Είναι πολύ του γούστου μου οι ενορχηστρώσεις που μλπουζοροκάρουν εκεί που νομίζεις ότι τα κομμάτια είναι "έντεχνου" στυλ και γίνεται η έκπληξη. Πολύ καλή δουλειά, μακάρι να έχει και την ανάλογη εμπορική επιτυχία.

+1 ;D Βαρβατίλα και πολλά μούσια ρε παιδί μου. Οι ξυρισμένες φάτσες δακτυλοδεικτούμενες.

Το άρθρο στο οποίο μας παραπέμπεις μιλάει για ανατομική αυτοψία που έγινε στο μυοσκελετικό σύστημα 44 πτωμάτων. Εννοείται ότι ασφαλές συμπέρασμα δεν μπορεί να διεξαχθεί από ένα τόσο μικρό αριθμό. Μελέτες και έρευνες έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει επίσημο επιστημονικό πόρισμα. Αν υπάρχει κάποιος που να το έχει ψάξει, ας μας διαφωτίσει.

Φίλε Mike G, στη θέση σου θα ήμουν πολύ προσεκτικός όσον αφορά το τι γράφεται στο internet σχετικά με τις ανατομικές διαφορές μεταξύ μαύρων και λευκών και το πού έχει δεξιότητες ο καθένας. Ακόμη κι αν η μαύρη φυλή διέθετε ένα επιπλέον οστό κι έναν επιπλέον τένοντα (φυσικά και αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση) δε θα ήταν αρκετό για να τους δώσει έφεση σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα ή/και τρέξιμο. Επίσης δεν υπάρχει είδος μουσικής το οποίο να μην βασίζεται στο groove και το ρυθμό όπως λες. Και φυσικά τα διάφορα που ακούγονται περί του ότι οι "μαύροι έχουν το ρυθμό μέσα τους" είναι εντελώς μπακαλίστικα. Ο λόγος για τον οποίο διαπρέπουν σε μουσικές όπως η jazz και το blues (όπως και πάρα πολλοί λευκοί πλέον) είναι γιατί αυτά τα είδη αποτελούν την μουσική παράδοση της μαύρης φυλής. Προσοχή τι διαβάζουμε και ποιος το λέει. Κυκλοφορεί και άπειρη παπαρολογία στον internet.

Αυτό που λες εσύ είναι 3 ημιτόνια και όχι 2 τόνοι. Π.χ ντο Lydian #9: Ντο - Ρε#

Αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν κλίμακες με πέντε νότες (πεντατονικές), με έξι νότες (whole tone) και άλλες με παραπάνω από 7 (π.χ diminished) κ.α. Το διάστημα ντο-ρε διπλή δίεση δεν ξέρω αν υπάρχει σε κάποια "εδραιωμένη" κλίμακα. Εν ολίγοις δηλαδή η απόσταση 2 τόνων σε συνεχόμενες νότες. Υπάρχει σίγουρα σε "custom" συμμετρικές κλίμακες του τύπου "2 τόνοι - ημιτόνιο - τόνος" π.χ. Επειδή όμως οι ονομασίες των διαστημάτων βασίζονται σε διατονική αρμονία, αν ένα διάστημα δε βρίσκεται σε κάποια γνωστή κλίμακα δεν ονοματίζεται. Αν θες να μιλήσουμε σε πολύ θεωρητικό επίπεδο, παρουσίασέ μου μια συμμετρική κλίμακα δικής σου επινόησης που να περιέχει αυτό το διάστημα και τότε μπορούμε να βρούμε και το όνομά του.

Χάρη ευχαριστώ. Καθόλου δε με πειράζει αλλά αν είναι να γίνει, να το κάνουμε σωστά. Να γράψει κι ένας μπασίστας το walking και να το φτιάξουμε εξαρχής.

Ωραίο το κλιπ Βασίλη. Όσον αφορά τον ήχο αυτό που ακούω εγώ είναι μια πολύ ωραία, μοντέρνα βρώμα η οποία όμως μου δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ περισσότερο εφέ παρά μαγνήτες. Τι ακούμε αλήθεια; (κάτι για trademark διάβασα αλλά δεν εξηγείς και τίποτα στους άσχετους σαν κι εμένα;) Όσον αφορά τα καθαρά κλιπς, δεν μπορώ να πω ότι ο ήχος είναι του γούστου μου. Να την χαίρεσαι στην κυριολεξία :)

Μην παρεκκλιένουμε παρακαλώ. Λιεπόν. Στο θέμα μας: Να πάρω ακουστική με καρμπιρατέρ ή ιτζέξιον; Θα τραβάει στην ανιεφόρα το τροχόσπιτο; Αν δεν είσαι πορνοστάρ δικαιούσαι να φοράς λιέψτικ;

Παιδιά χαίρομαι που σας άρεσε. Η αλήθεια είναι ότι όταν μιλάμε για swingαριστά πράγματα, χρειάζεται και μπασίστας και ντράμερ (και κιθαρίστας ;D). Δεν έχω όρεξη να περάσω ατελείωτες ώρες πάνω από το staff view πειράζοντας κάθε αξία ξεχωριστά για να βγει ένα οριακά αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Νέστορα και Λάκη δεν υπάρχει λόγος για αντιδικίες ως προς τον τραγουδιστή. Σας θέλω και τους δύο. Η ερμηνεία θα είναι σε ύφος ερωταπαντήσεων, η δε θεματολογία θα αφορά τα εξής καυτά θέματα: - Ποιος είναι ο αγαπημένος σας κιθαρίστας; - Τι ενισχυτή να αγοράσω; - Παίζουν ρόλο τα ξύλα; - Πότε θα έρθει ο Θωμάς; - Σε ποια λαϊκή έχει πάγκο το κάστομ σοπ της Φέντερ; - Μέταλ: κουρέας ή κομμωτήριο;

Ribbon+906 κι εγώ αλλά με πολύ μικρή διαφορά από 906 σκέτο, με πολύ μικρή διαφορά από ribbon σκέτο και όλα αυτά με μεγάλη διαφορά καλύτερα από Rhode σκέτο.

Είστε κακοί άνθρωποι ρε ;D Kguitar, TGL ευχαριστώ. Για να γίνει κανονικό κομμάτι τέτοιο πράγμα θέλω ντράμερ. Με τα μπλιμπλίκια δε γίνεται δουλειά.

Στο πλαίσιο διαφόρων δοκιμών με ήχους και με στυλ, έγραψα ένα walking bass (δεν είμαι καλός στις μπασογραμμές οπότε κάνει λούπα μετά από το δεκάμετρο) κι ένα απλό θεματάκι με ακόρντα. Χοπ γιου λάικ. minor_mood.mp3

Καλά τα λέει ο Haris. Η μίξη είναι ντροπαλή στα φωνητικά. Δεν πας MTV έτσι ;D Κατά τ' άλλα, πλην κάποιων προβλημάτων συγχρονισμού μπάσου-ντραμς, ωραιότατο.

Εδώ υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία βέβαια. Τα ονόματα αγοραστών που η τράπεζα έχει κάνει "μετάφραση" σε λατινικό αλφάβητο, καμιά φορά είναι δύσκολο να ταυτοποιηθούν. Εγώ π.χ. αλλιώς γράφω το όνομά μου στα αγγλικά, αλλιώς είναι γραμμένο σε μία κάρτα μου και αλλιώς σε άλλες. Μπάχαλο γενικώς.

Κώστα, αυτό που έχετε εσείς δεν είναι firewall, είναι το Σινικό Τείχος.

Υπέρθερμα συγχαρητήρια για την επιλογή του You and your friend. Τεράστιο κομμάτι. Δεν το φοβήθηκες και το πήγες πάρα πολύ ωραία. Το μόνο που με χάλασε ήταν ο ήχος της "ακουστικής" του backing track. Επίσης να πούμε ότι στο original υπάρχει κι ένα από τα ωραιότερα pedal steel solos που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ από τον Paul Franklin.

Η πρώτη ύλη είναι εκεί. Στο έχω ξαναπεί νομίζω. Βγάζεις feeling και αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά όχι αρκετό από μόνο του. Θα σε συμβούλευα να μην αυτοσχεδιάζεις στη ρυθμική κιθάρα (σε 2-3 σημεία κρατάς παραπάνω τα ακόρντα ή/και τα αλλάζεις) εκτός κι αν το κάνεις επί τούτου και αν η lead ακολουθεί τις αλλαγές σα να τις περιμένει. Αλλιώς μπερδεύεσαι και το αποτέλεσμα ακούγεται αμήχανο. Όσον αφορά το σόλο, θα έλεγα να προσπαθείς να βρίσκεις μια δυνατή μελωδική ιδέα ως θέμα και κατόπιν να την αναπτύσσεις. Βοηθάει πολύ και εσένα ώστε να ξέρεις πού πατάς (άσε που μπορείς να επιστρέφεις στη βασική μελωδία ή περίπου, όταν κολλάς) αλλά και τον ακροατή που έχει ένα σημείο αναφοράς. Πολύ ωραίος ο ήχος btw αν και θα ήθελα λίγο reverb παραπάνω στο solo.

Ο Eric Bibb είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες και προσφάτως απέκτησα το τελευταίο του άλμπουμ Booker's Guitar το οποίο κουβαλάει και μια ωραία blues ιστορία: Σε μια περιοδεία του στη Μεγάλη Βρετανία, ο Eric Bibb γνώρισε έναν τύπο ονόματι Keith ο οποίος είχε στην κατοχή του την 75+ ετών κιθάρα του μεγάλου Booker (Bukka) White, την οποία του είχε χαρίσει ο ίδιος ο White στα τέλη της δεκαετίας του 70. Ο Eric εμπνεύστηκε το άλμπουμ παίζοντας με την παραπάνω κιθάρα και ο Keith του τη δάνεισε για να το ηχογραφήσει. Παραθέτω και το ομώνυμο (εκπληκτικό) κομμάτι του δίσκου:

Φίλε warwick, επειδή πρώτον, ούτε ο hyperpanos ούτε ο Mike G είναι τζαζίστες (ούτε κι εγώ είμαι) και δεύτερον επειδή το διαλύουμε το θρεντ με την πολλή αρμονία επαναλαμβάνω απλώς σε τι απάντησα για να το ξεκαθαρίσω και το αφήνω εκεί: Ρώτησε λοιπόν ο Mike G με το μυαλό του στην αρμονική μινόρε που είναι και ο τίτλος του θρεντ: "αν παίξω έναν φρύγιο με τριημιτόνιο μετά τη δεύτερη βαθμίδα, το ίδιο πράγμα με αρμονική μινόρε δεν είναι;" Και απάντησα: "όχι, δεν είναι γιατί θα παίζεις άλλη κλίμακα". Hyperpanε καλός είσαι αλλά θα συμφωνήσω με Νέστορα ότι χρειάζεται μερικές ανάσες το κομματι.