Jazzjoker

+ Άκουσα και κάποια από τα υπόλοιπα του δίσκου. Έχει μέλλον ο φίλος σου. Η μουσική του μου αρέσει αλλά πολύ πιο σημαντικό αντικειμενικά είναι το γεγονός ότι έχει δικό του ορίτζιναλ ύφος.

1. "Νταξ'" θέση 2. "Η μισή ιστορία της στρατ γράφτηκε εδώ" θέση 3. "Από τότε που βγήκε ο πενταθέσιος με ξεχάσανε, κακό του κεφαλιού τους" θέση 4. "Κι εδώ η άλλη μισή" θέση 5. "Μπα, για δες. Πάει και πιο κάτω" θέση

Φοβερό βίντεο. Έχω πετύχει αποσπάσματα αλλά ποτέ ολόκληρο. 1992 ε; Η χρονιά που αγόρασα την πρώτη μου κιθάρα :)

Δεν το είδες καλά το βίντεο Ανέστη, θα σε μαλώσω. ;D Ξανακοίτα το σημείο που παρουσιάζει τον πληκτρά.

Μια που το θυμήθηκα... Υπάρχουν funk κιθαρίστες και υπάρχει κι αυτός: 4-13-11 Prince Performs "You're The One For Me" Live! on Lopez Tonight

Τώρα το άκουσα ετούτο. Πολύ, πολύ ωραίο. Και μου αρέσει που ακούγονται όλοι καθαρά. Δε βάζετε και κανά μισάωρο blues στα live σας;

Είναι πολύ καλό. Αν έχεις τους μουσικούς να το παίξουν, μην το αφήσεις με τίποτα.

Απλώς επισημαίνω ότι στο κείμενό σου πέφτεις σε αρκετές αντιφάσεις και φαίνεται να τα έχεις γράψει εν θερμώ χωρίς να πολυτακτοποιήσεις τις σκέψεις σου. Στενόμυαλοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα και τους τομείς της ζωής καθώς και στη μουσική. Δυσκολεύομαι να πιστέψω όμως ότι όλοι οι καθηγητές του ωδείου σου σε στραβοκοιτούν αν αναφερθείς στους dream theater ή παίξεις πεντατονικές. Επίσης, η μουσική στενομυαλιά δεν είναι "προνόμιο" των κλασσικών. Έχω συναντήσει ανάλογες συμπεριφορές σε jazz δασκάλους και σπουδαίους μουσικούς με όνομα. Υποθέτω ότι η (μη) λογική πίσω από αυτή την αντιμετώπιση είναι κάτι στο ύφος του: "Έχω φάει τη νιότη μου πάνω από τις παρτιτούρες. Τι να μου πεις τώρα εσύ για ροκενρόλ και προγκρέσιβ..." κλπ κλπ Σε κάθε περίπτωση, εσύ φαίνεται ότι το έχεις πιάσει το νόημα και έχεις τα αυτιά σου ανοικτά. Κράτα τα έτσι. Υ.Γ. Και ο τίτλος σου είναι ολίγον άστοχος. Αυτό που συμβαίνει στο δικό σου ωδείο (σε κάποιο βαθμό) δε συμβαίνει απαραίτητα και σε όλα τα ωδεία της Ελλάδας.

Τα αυτιά σου αποδεικνύονται πιο δυνατά από ποτέ ;D (Tele - Boss CS-3 - Barber) Συμφωνούμε. Επέλεξα την πιο μελωδική οδό παρότι κάποια takes είχαν και αρκετά άλλα πράγματα μέσα. Όταν τα άκουσα τελικά, μου φάνηκαν ψιλοβαρετά. Δεν το πολυέχω κι όλας... Σας ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια.

Χαίρομαι που σου άρεσε αγαπητέ atreu. Για τα ντραμς έχεις δίκιο, σηκώνουν πολλή δουλειά.

Θενκ γιου Γεώργιε. Καλώς σε βρήκα :) Όντως. Το κομμάτι αρχικά, είχε ακόμη ένα chorus και έσβηνε με τη μελωδία αλλά έπρεπε να το συμπιέσω αρκετά λόγω μεγέθους. Προτίμησα να κάνω το fade out νωρίτερα.

Επιστροφή από τας εξοχάς με ένα κομμάτι του οποίου η μελωδία τριγύριζε κάμποσο καιρό στο μυαλό μου αλλά ήμουν "αλλού". Υπάρχουν διάφορα θέματα στη μίξη και κάποια λάθη που δεν κατάφερα να διορθώσω καθότι η γνώση μου είναι περιορισμένη. Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω να σας αρέσει. JJ Υ.Γ. Τελικά το noiz δέχεται για upload αρχεία έως 6 ή έως 5 MB; Stay.mp3

Νομίζω ότι το θρεντ είναι ενδεικτικότατο όσον αφορά τις ενοχές που κουβαλάμε μέσα μας σχετικά με τις μουσικές που μας αρέσουν. Αυτό εξηγεί και πολλές συμπεριφορές και φαινόμενα της ελληνικής αγοράς τολμώ να πω. Προσωπικά πλέον δεν έχω καμία ενοχή για πράγματα που ακούω καθώς πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλή και κακή μουσική αλλά καλοί και κακοί μουσικοί. Παρόλα αυτά και χάριν του θέματος, όταν έφηβος είχα μπλέξει με παρέα πορωμένων μεταλλάδων, κρυβόμουν όταν άκουγα από τη δισκοθήκη του πατέρα μου το αριστουργηματικό: Georges Moustaki - Ma Solitude

Στο συγκεκριμένο κομμάτι που παρέθεσες, δεν αποκλείεται καθόλου να ακούμε και vst, αν κρίνω από τον ήχο. Γενικώς πάντως για τέτοια ηχοχρώματα, you can't go wrong με strat στη θέση middle-bridge και muting με το αριστερό. Το wah δεν είναι δεσμευτικό.

Υπάρχουν δύο σημεία που είναι τόσο καθοριστικά στη διαδικασία αξιολόγησης από clips/video κλπ. που θεωρώ την όλη διαδικασία χαμένο χρόνο τελικά, παρότι προσωπικά, έχω ανεβάσει ουκ ολίγες φορές κλιπάκια προς παρουσίαση ή σύγκριση εξοπλισμού. Τα δύο αυτά σημεία είναι κατά σειρά προτεραιότητας: - Η παρέμβαση του παίκτη/δημιουργού. Και με αυτό εννοώ, όχι μόνο την παικτική δεινότητα αλλά και το ύφος, το στυλ, το είδος, το feeling, ο τρόπος που ακουμπάει τις χορδές με την πένα, αν χρησιμοποιεί δάκτυλα (τα δύο τελευταία για τους κιθαρίστες εν προκειμένω) η μίξη του κλιπ κλπ. κλπ. κλπ. - Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε για την ηχογράφηση όπως, μικρόφωνα (είδος μικροφώνων, τοποθέτηση), προενισχυτές, audio interface αλλά φυσικά και το σε τι χώρο έγινε η ηχογράφηση και τα διάφορα χωροταξικά που ακολουθούν. Θεωρώ τα δύο ανωτέρω τόσο σαρωτικά, όσον αφορά το αποτέλεσμα, που τα ενδιάμεσα στάδια (τα οποία αποτελούν και το ζητούμενο δηλαδή) κατά τη γνώμη μου πάνε περίπατο ακόμη κι αν το κλιπ δεν είναι παρά ένα απλό γρατζούνισμα ακόρντων καρφί σε έναν ενισχυτή ή ένα μόντελινγκ εφέ. Μια ιδέα περί τίνος πρόκειται την παίρνεις. Αλλά σοβαρή αξιολόγηση από μια ιδέα δε γίνεται.

Ξαναπαραθέτω: Αν έχω καταλάβει λάθος, δε φταίω εγώ.

Αγαπητέ τρόλεϋ, δε συνηθίζω να γράφω χωρίς να έχω διαβάσει. Ακόμη κι αν έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη στο ακουστικό σου κριτήριο, λίγη προσοχή δε βλάπτει.

Για το alchemy δεν έχω άποψη ακόμη καθώς δεν το έχω δει. Αλλά "πανηγύρι για 80's γυφταριό" τα Brothers In Arms, Love Over Gold και On Every Street....... Τι άλλο θα ακούσουμε.

Μερικά δισεκατομμύρια χρόνια μπροστά όπως είμαι σίγουρος ότι θα είναι και το νέο άλμπουμ. Τα συνηθισμένα δηλαδή.

Απ' ό,τι φαίνεται το πρόβλημα βρίσκεται εντός και όχι εκτός του λάπτοπ. Ειδικά εφόσον είναι σε εγγύηση, να το πας για service και να μην το πειράξεις καθόλου μόνος σου. Οι θερμοκρασίες που αναφέρεις δε δικαιολογούνται σε (σχετικά) καινούριο μηχάνημα με τίποτα. Αν η ψύκτρα/ανεμιστήρας του επεξεργαστή έχουν βλάβη, καλό θα είναι να μην το χρησιμοποιείς και καθόλου μέχρι να επισκευαστεί.

Ετοιμαζόμουν να γράψω αλλά τα είπε όλα ο SF. Συμφωνώ απολύτως.

Αδιαμφισβήτητα εξαιρετική η ερμηνεία της Αγκιλέρα. Την παράσταση μολαταύτα κλέβει το ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ πιάνο του Hancock, κατά τη γνώμη μου.

??? Ναι, βάλε ένα ρεφρέν που να λέει "I am the best, fuck the rest". Το κομμάτι το βρίσκω ολοκληρωμένο από πλευράς ύφους. Προβλήματα υπάρχουν στη μίξη και τους ήχους. Από συνθετικής απόψεως δεν ξεχωρίζει σε κάτι αλλά σε καμία περίπτωση δεν ακούγεται δυσάρεστα.

Πραγματικά κρίμα.

ProCo Rat για blues/rock; Για όνομα.... Τεσπά. Όπως τη βρίσκει ο καθένας.