Jazzjoker

Φίλε Dreamdancer, μου φαίνεται ότι επιμένεις μόνο και μόνο για την επιμονή. Όχι δεν είναι γκαρίδα η φωνή του Γκάλαχερ και ο κόσμος πήγαινε ΚΑΙ για να τον ακούσει να τραγουδάει. Δεν είπε κανείς ότι ήταν σπουδαίος τραγουδιστής αλλά ήταν η ΤΕΛΕΙΑ φωνή για τα τραγούδια του Γκάλαχερ. Αν θες, ανεβάζω δικό μου κλιπάκι εντός 10λέπτου, να καταλάβεις τι είναι πραγματικά γκαρίδα. ;D

Πες τα φίλε μου. Αν είχε προσλάβει τραγουδιστή ο Γκάλαχερ, ακόμα θα ήταν στα τσαρτς.

Λοιπόν έχετε δίκιο νομίζω. Έτσι όπως την ξαναβλέπω τη φωτό, μου θυμίζει ενημερωτικό σποτ για την ανδρική ανικανότητα.

Προσωπικά, "το λάθος" εκεί μου αρέσει. Άλλωστε στο συγκεκριμένο κομμάτι, η γυναικεία φωνή είναι σχεδόν όλη "εκτός". Αλλά πέραν αυτού, αμφιβάλλω ότι σε τέτοιες παραγωγές υπάρχουν μη εσκεμμένα λάθη. Ειδικά σε τέτοια πράγματα με πολύ sampling, συχνά το παράφωνο είναι και ζητούμενο.

Ή ηλεκτρονικό τσιγάρο και η τέλε με active humbuckers.

Μπορεί να έχεις και δίκιο. Πάντως θα ήθελα και τη γνώμη του Λάκη πριν καταλήξουμε στο τι έχει συμβεί.

Εγώ πάντως νομίζω ότι το θέμα της κοπέλας έχει "τακτοποιηθεί" προηγουμένως εξού και το τσιγάρο και η διάχυτη ανετίλα.

http://www.fender.com/products/select Τώρα την είδα τη φωτογραφία. Εντάξει, κατάλαβα σε ποιους απευθύνεται η σειρά. ;D

Και τις στρατ και τέλε που είδα δε με ενθουσίασαν. Παρεμπιπτόντως η καινούρια σειρά δεν είναι custom shop αλλά τση κοινής παραγωγής. Έχουνε βάλει και κάτι καινούριους μαγνήτες. Βέβαια, αν θα κυκλοφορήσουν με αυτές τις τιμές, δεν καταλαβαίνω τη λογική. Γιατί όχι custom shop; Τεσπά, κάτι θα ξέρουν.

Κι αυτός διακιολογείται. Κανονικά είναι βιολιτζής απ' ό,τι είδα. ;D

Πολύ ωραίο το βρήκα (η δεύτερη βερσιόν είναι καλύτερη). Προσωπικά θα έβαζα λιγότερα samples ενώ το ιδανικό νομίζω θα ήταν να υπήρχε και (πραγματική) φωνή με στίχους και μελωδία.

Και διασκεδάζει ο Clapton. ;D

Ηλία είναι Αυστραλοί οι άνθρωποι. Δικαιολογούνται ;D Επίσης δράττομαι της ευκαιρίας προκειμένου να εκδηλώσω για πολλοστή φορά το θαυμασμό μου για τον Vince Gill. Χαίρετε.

Λάκη καλή χρονιά. Ο Πικάσο είχε κάποτε πει ότι του πήρε χρόνια να μάθει να ζωγραφίζει σαν παιδί. Το γεγονός είναι ότι, όπως έγραψε πολύ ωραία και ο Στράτος, τα παιδιά έχουν από φυσικού τους κάτι που μοιάζει με αυτό που αργότερα ονομάζεται "αφαιρετική ικανότητα" στους ενήλικες. Μόνο που στα παιδιά δεν έχει υπάρξει αφαίρεση στοιχείων, η αντίληψή τους είναι εξαρχής "ελλιπής". Προσωπική μου άποψη είναι ότι στα ρεύματα της τέχνης που χρησιμοποιούν την αφαίρεση, το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι πάντοτε το εμφανές αποτέλεσμα αλλά πολύ περισσότερο αυτό που έχει αφαιρεθεί και εννοείται ή υπονοείται. Ο τρόπος και ο βαθμός δε με τον οποίο αυτό συμβαίνει, αποτελεί (για μένα πάντα) μέτρο καλλιτεχνικού μεγαλείου. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν πιστεύω ότι τα κοινά παιδιά (όχι τα μεγάλα ταλέντα δηλαδή) έχουν την ικανότητα για πλήρη τέχνη. Απλώς ο τρόπος που δημιουργούν, θυμίζει αφαιρετική τέχνη και αυτό σε συνδυασμό με το σαρωτικό εφέκτ που έχει στους ανθρώπους η αποκάλυψη της ηλικίας, δημιουργεί ένα αρκετά μυθοποιημένο αποτέλεσμα. Πέρα από το θέμα των παιδιών και πάνω σε αυτό που θέτεις, περί περιορισμών που θέτουν οι φόρμες και τα κλισέ, συμφωνώ απολύτως. Ελεύθερος δημιουργός, για μένα, είναι αυτός που λειτουργεί εκτός περιορισμών και μάλιστα καταστρατηγεί τους κανόνες, όχι για να αποδείξει ότι μπορεί, αλλά απλώς γιατί μπορεί.

Στράτο είσαι ωραίος. Λίγο η παραγωγή να ήταν καλύτερη θα ήθελα, μπουκώνει πολύ το πράμα έτσι όπως είναι. Γούσταρα και το σόλο που δεν είναι κλασσικό ροκάδικο. Καλή χρονιά στο νόιζ. Καλή χρονιά σε όλους μας, με περισσότερη ακόμα δημιουργική διάθεση και πολλή μουσική.

Βασικά δάσκαλο ή ωδείο να διδαχθείς jazz ψάχνεις κατ' αρχήν. Αφού εμπεδώσεις μερικά (όλα ;D) πράγματα από εκεί, περνάς και στο fusion με την κατάλληλη καθοδήγηση. Καλή (πολλή) μελέτη.

Μετά τα "όργια" των τελευταίων γιορτινών ημερών και μέχρι τα επόμενα, εγώ είμαι εδώ πάντως ;D:

http://www.noiz.gr/index.php?topic=172741.0 Χρόνια πολλά και σε σένα φίλε Holystone.

Το πρώτο πράγμα που δοκίμασα να κάνω κι εγώ είναι κλικ πάνω στα όργανα ;D Προφανώς το site έχει δουλειά ακόμη και δεν έχουν καταχωρηθεί αρκετοί δάσκαλοι/ωδεία. Πάντως η ιδέα σας είναι πάρα πολύ ωραία. Εύχομαι να πάει καλά και να αποκτήσετε ένα πλήρες database με, ει δυνατόν, όλους τους μουσικούς δασκάλους της Ελλάδας. Διαφημίστε το όσο μπορείτε.

Ηλία, ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και χαίρομαι ιδιαιτέρως που σου άρεσε. Στις παρατηρήσεις σου είσαι απολύτως εύστοχος φυσικά. Όσον αφορά τo Irish Shuffle/Rod de Ath που λες (αλλά και συνολικά το ύφος του κομματιού), δε νομίζω ότι είναι τυχαίο το γεγονός ότι τελευταίως ξανακούω πολύ Gallagher μετά από χρόνια. Για τις κιθάρες συμφωνώ επίσης. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) την πλειοψηφία των κομματιών αυτών, την γράφω μέσα σε μερικές ώρες ενώ τα lead parts είναι 3 ή 4 takes και επιλογή του καλύτερου μετά από ακρόαση επιτόπου. Αν είχα την υπομονή να το αφήνω για μια-δυο μέρες και να το ξαναπιάνω μετά, ίσως να είχα και μια πιο φρέσκια άποψη στον ήχο και στο παίξιμο διότι είναι γεγονός ότι το αυτί "μπουκώνει" μετά από τα παιξίματα και τις ακροάσεις. Κώστα, Γρηγόρη, Βαγγέλη, Λάκη να είστε καλά για τα σχόλια. Σας ευχαριστώ. Αφεντικέ, ευχαριστώ πολύ. Το feel του κομματιού ήταν και μια τρόπον τινά ελπίδα για μπλουζ Χριστούγεννα, αλλά δε μου βγήκαν ;D. Προσβλέπω σε μπλουζ πρωτοχρονιά και ακόμη μουσικότερο 2012 το οποίο το εύχομαι και δι υμάς.

Η μετατροπή μιας στρατ σε hardtail κάνει τις χορδές να αποκτούν την τάση μιας κιθάρας με σταθερή γέφυρα. Εν ολίγοις, στα bends δε σηκώνουμε και τη γέφυρα πια, οπότε είναι λογικό να είναι ολίγον σκληρότερες οι χορδές.

Έλα ντε. Καμία απ' τις 3 μου στρατ δεν είχε εκτός κι αν είχε σε όλες χαθεί πριν τις αγοράσω.

Δεν είχε ποτέ. Το πρόβλημα είναι ότι αν βάλω τέτοιο, είναι δεδομένο ότι θα πέφτει και τελικά θα χαθεί γιατί η κιθάρα μεταφέρεται με σκληρή θήκη και το arm το ξεβιδώνω/βιδώνω συχνά. Με πρόλαβε κι ο Σκάντζος.

Kinky πάντως ;D

Ναι Βασίλη, αυτή που έχεις δει κι από κοντά.