Jazzjoker

Και έπεσαν στη μαρμίτα (για την ακρίβεια γεννήθηκαν μέσα σε αυτή και είναι ακόμη μέσα) και έλιωσαν στη μελέτη. Κάποιοι από αυτούς δε, είναι και εξαιρετικά ταλέντα. Ο συνδυασμός αυτών, είναι νομίζω αξεπέραστος.

politically correct: Αγαπητέ συνονόματε. Δεν υπάρχει ο καλύτερος μπλουζ παίχτης όλων των εποχών. Υπάρχουν πολλοί πάρα πολύ καλοί, άπειροι καλοί, και όλοι οι υπόλοιποι μοιράζονται τις όχι και πολύ κολακευτικές υπόλοιπες κατηγορίες. Σε κάθε περίπτωση το όλο θέμα είναι υπόθεση προσωπικού σου γούστου και όχι αντικειμενικής αλήθειας. politically incorrect: O SRV. ;D

Λυπάμαι πάρα πολύ. Τον είχα γνωρίσει πριν κανά χρόνο σε μπυροποσία.

Νάσο, δεν τα πετάνε αυτά έτσι χωρίς διευκρινίσεις. Ποιο ακριβώς ήταν το nickname του ανθρώπου;

Λυπάμαι πολύ που το λέω αλλά ο SF έχει δίκιο σε μεγάλο βαθμό παρ' όλες τις υπερβολές. Η δική μου εμπειρία είναι από πανεπιστήμιο της Αγγλίας όπου πήγαιναν και πηγαίνουν αρκετοί Έλληνες φοιτητές για προπτυχιακά. Δυστυχώς αυτά που είδα εκεί επιβεβαιώνουν, όχι μόνο την εγχώρια καφρίλα μας αλλά και το γεγονός ότι την κουβαλάμε και στο εξωτερικό, ειδικά όταν η ελληνική κοινότητα έχει πολλά μέλη. Οι Έλληνες φοιτητές λοιπόν, στην συγκεκριμένη αγγλική πόλη ήταν οι μόνοι που: - Κάπνιζαν φούντα στο καφέ του guild of students. Ναι, σε ένα χώρο που μαζεύονταν καθημερινά εκατοντάδες φοιτητές κάθε ώρα, οι συμπατριώτες μας, γεμάτοι περηφάνια και ως γνήσιοι απόγονοι των ρεμπετών του μεσοπολέμου, την άκουγαν ωραιότατα. Οι περισσότεροι δε, την ώρα των μαθημάτων απ' τα οποία απείχαν. - Κάπνιζαν σε κοινόχρηστους χώρους που απαγορευόταν το κάπνισμα (φοιτητικές εστίες, αίθουσες του πανεπιστημίου κλπ.) και πετούσαν τις γόπες κάτω φυσικά. Πετούσαν και άφηναν τα σκουπίδια τους οπουδήποτε. - Αντέγραφαν στις εξετάσεις. Επίσης ανακάλυπταν τους πιο ευρηματικούς τρόπους να γράφουν τις εργασίες και τα projects τους αποκλειστικά με τη μέθοδο πολλαπλών copy-paste με πηγές κυρίως τις εργασίες παλαιότερων Ελλήνων φοιτητών. - Χρησιμοποιούσαν τα computer rooms του campus για τσοντσέρφινγκ, chatting και καουτσομπολιό την ώρα που οι ξένοι φοιτητές ξημεροβραδιάζονταν μπροστά στις οθόνες δουλεύοντας. - Ξυπνούσαν μεσημέρι. Στα μαθήματα πατούσαν μόνο όταν ήταν εύκαιροι ή μόνο σε αυτά που ο καθηγητής έπαιρνε παρουσίες (ναι υπήρχαν τέτοιοι παλιάνθρωποι). - Επέστρεφαν στην Ελλάδα αφήνοντας χρέη σε πιστωτικές κάρτες αγγλικών τραπεζών και απλήρωτους λογαριασμούς και νοίκια. Αυτό ήταν και κάποιου είδους παράδοση μάλιστα. Αν μάθαιναν ότι ξεπλήρωσες τα πάντα πριν φύγεις, στην έλεγαν. Και πολλά άλλα που δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω. Γενικώς οποιαδήποτε ανάγωγη, τσογλανίστικη συμπεριφορά συνοδευόταν κι από έναν Έλληνα φοιτητή από δίπλα. Δεν ήταν τυχαίο που οι ελάχιστοι "σωστοί" απείχαν από την κλίκα, ήταν δακτυλοδεικτούμενοι και αποκαλούνταν οι "παράξενοι". Οι περισσότεροι από τους τελευταίους δούλευαν σε δουλειές του ποδαριού (όπως έκαναν κι οι περισσότεροι ξένοι δηλαδή) προκειμένου να συμπληρώσουν τα λεφτά που έρχονταν από Ελλάδα τα οποία συνήθως δεν ήταν αρκετά. Στο θέμα μας τώρα: Τα παιδιά του βίντεο παίζουν υπέροχα (προσωπική μου προτίμηση ο Frank Fluker)

Άκουσα πολύ ωραία πράγματα απ' όλους και μπήκα σε mood. Μπράβο στον Ray που μας έδωσε ιδέα και εμπνευστήκαμε. Σας παραθέτω μια ιδέα που δεν είναι κάποιο κάλαντο αλλά κάτι δικό μου. Πλην όμως η εντύπωση που μου δόθηκε από την πρώτη στιγμή που άρχισα να το σκαλίζω ήταν ότι είναι εντελώς χριστουγεννιάτικο από άποψη ατμόσφαιρας οπότε είπα να το ανεβάσω εδώ. Ο τίτλος είναι στις επιταγές της εποχής. http://soundcloud.com/jazzjoker/all-i-want-for-christmas-is

Θεος! ;D Μετά από τα κσύλα, προτείνω να μπει στην γνωστή κουβέντα και ο ρυθμός πρόκλησης τενοντίτιδων ως σημείο αναφοράς της κατασκευής μιας κιθάρας.

Σε αυτά τα δυσθεώρητα μουσικά επίπεδα, δέχομαι οποιαδήποτε "παραξενιά" περί ήχου, όσο κι αν σε εμένα μπορεί να ακούγεται υπερβολή. Π.χ. στο σημείο που μιλάει για την απόλυτη γεωμετρική συμμετρία, για την πολικότητα των υλικών και πώς όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν τον ήχο και του είναι αντιληπτό, προσωπικά ένιωσα μια ειρωνική διάθεση. Αλλά χέστηκε η φοράς στο αλώνιον για τη δική μου διάθεση, εδώ μιλάει ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή κιθαρίστες στον κόσμο. Μπορεί να του κάνει διαφορά και η ράτσα της μύγας που πετάει 50 μέτρα παραπέρα, την ώρα που παίζει. Απολύτως δεκτόν. Πέραν των του ήχου, κράτησα αυτό που λέει περί του διακόπτη που "κλείνει" το Εγώ την ώρα της ερμηνείας, σημείο που θεωρώ και το πιο ουσιαστικό της όλης συνέντευξης.

Όσον αφορά τον τίτλο του thread δεν μπορώ να εκφέρω άποψη καθότι έχω παίξει με πολύ λίγες american standard αλλά καίγομαι να δοκιμάσω την σειρά του 2012 με τους fat 50's. Προσωπικά είμαι κάτοχος μιας am std του 96 η οποία είναι μακράν η πιο βολική στρατ που έχω πιάσει στα χέρια μου, ανεξαρτήτως σειράς και εύρους τιμής και την οποία δεν πρόκειται να αποχωριστώ ποτέ. Βέβαια, ηχητικά πήρε τα πάνω της μόνο μετά από αλλαγή μαγνητών καθώς οι stock ήταν μετριότατοι. Από κατασκευαστικής απόψεως απλά αναφέρω ότι η κιθάρα έχει φάει μερικές πολύ γερές τούμπες και χτυπήματα χωρίς να πάθει οτιδήποτε ενώ το μπράτσο δεν καταλαβαίνει τίποτα από υγρασίες και αλλαγές θερμοκρασίας. Έχω να επέμβω στο truss rod καμιά δεκαριά χρόνια. Ηλεκτρικά, ποτενσιόμετρα, input jack, διακόπτης, ουδέποτε μου δημιούργησαν το παραμικρό πρόβλημα παρά τη βαριά χρήση που της έχω κάνει. Μοναδικό θεματάκι που παρουσιάστηκε τα τελευταία 2 χρόνια είναι ότι η μία βίδα ενός saddle, από αυτές που ρυθμίζουν το action, έχει σκουριάσει πολύ και δε γυρίζει πια. Μικρό το κακό όμως, καθώς το action είναι ακριβώς εκεί που το θέλω. Πλην των μαγνητών, η κιθάρα είναι απολύτως stock από το 97, όταν και την αγόρασα.

Καλά, αν έχεις παίξει με τον Waits, ό,τι και να 'σαι, προάγεσαι αυτομάτως σε ημίθεος.

Άντε πάλι.... Και γιατί να μην πάνε στους ράδιο αρβύλες; Τους έχουν κάνει τίποτα; Άσε που αν γινόταν γνωστό ότι τους κάλεσαν και δεν πήγαν, θα τους κράζαμε για ντίβες. Δε γλιτώνει κανένας και με κανέναν τρόπο λέμε. ;D

+1 Πήγαινε σε έναν ΩΡΛ να σε εξετάσει ενδελεχώς. Αν έχεις ιγμορίτιδα, ο καθαρισμός του αυτιού δεν κάνει τίποτα και πρέπει να πάρεις αντιβίωση. Σημειωτέον, η ιγμορίτιδα αυτή καθεαυτή δεν είναι κάτι το σοβαρό. Αν την αφήσουμε χωρίς αντιμετώπιση όμως μπορεί να οδηγήσει σε πολύ πιο σοβαρές καταστάσεις.

Όχι, όμως συνεχίζω ακάθεκτος να απαντώ σε τηλέφωνα με απόκρυψη ή άγνωστο αριθμό εξωτερικού.

Μου έχει συμβεί παρόμοιο περιστατικό κατά το οποίο ήταν φως-φανάρι η απάτη. Είπα στην κοπέλα/κυρία ότι θα δώσω προσωπικά δεδομένα μόνο σε περίπτωση που μου στείλει δύο ολόσωμες φωτογραφίες με μαγιώ, μια ανφάς και μια προφίλ. Μου το έκλεισε εκείνη.

Είναι πραγματικά φανταστική μπάντα. Στο συγκεκριμένο βίντεο μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το ότι η Tedeschi σχεδόν δεν μπορεί να σταυρώσει νότα στα σόλα. Έχοντας ακούσει και τις παλιότερες προσωπικές της δουλειές, γνωρίζω ότι η γυναίκα είναι καταπληκτική κιθαρίστρια οπότε υποθέτω ότι είναι λανθασμένη επιλογή η συγκεκριμένη κιθάρα που φαίνεται να μην τη βολεύει καθόλου.

Μπράβο στη Μαράια. Επιτέλους και μια γυναίκα που είναι φαγανή.

Έχω τον Laney VC30 με το στοκ μεγάφωνο και είναι παραπάνω από μια χαρά: Δε θα πρότεινα να τον αγοράσεις πριν τον ακούσεις από κοντά όμως. Έχει πολύ ιδιαίτερο ηχόχρωμα το οποίο μπορεί να μη σου κάνει.

Τον exelsior τον λιμπίζομαι από τότε που βγήκε αλλά δυστυχώς δεν έχω κανένα απολυτως λόγο να τον πάρω. Η συγκεκριμένη έκδοση δεν βοηθά τα πράγματα...

Δεν είναι θέμα στρωσίματος ποπού Ανέστη. ;D Άλλα κομμάτια γίνονται τραγούδια, άλλα όχι. Κάποια έχουν πιο ολοκληρωμένη ενορχήστρωση και πολλά takes, άλλα είναι έτσι όπως βγήκαν, τη στιγμή που βγήκαν με ένα μπάσο κι ένα τύμπανο (ή και χωρίς αυτά). Είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιθυμίας και προοπτικής που βλέπω εγώ σε μια μουσική ιδέα και όχι βαρεμάρας.

Φυσικά και παίζουμε. Να μη σου πω και καλύτερα. ;D Με ένα "ταπεινό" ψηφιοπολυεφέ και μια κάρτα ήχου προορισμένη για home entertainment, έβγαλες ζηλευτό ήχο. Πολύ ωραίος!

Χάρη, Σπύρο, Γιώργο, ευχαριστώ για την ακρόαση. Γιώργο, αφού σου άρεσε τόσο πολύ, να το τζαμάρουμε καμιά φορά. Αλλά σε λογικές ώρες. Εγώ κοιμάμαι νωρίς και ξυπνάω νωρίς. ;D

Δεν μας λες όμως περίπου τι ήχο θες. Σε ενδιαφέρουν κυρίως τα καθαρά ή ο βρώμικος ήχος; Θες να είναι noiseless; Θες vintage προσανατολισμό ή κάτι πιο μοντέρνο; Επίσης, πόσα χρήματα είσαι έτοιμος να διαθέσεις για τους μαγνήτες; Σε κάθε περίπτωση, δεδομένου ότι οι μαγνήτες παίζουν το σημαντικότερο ρόλο στον ήχο του οργάνου, καλό θα ήταν να επενδύσεις κατευθείαν σε ένα σχετικά καλό σετ παρά να πάρεις τώρα κάτι το οποίο δε θα σε ικανοποιήσει και θα αναγκαστείς να το αντικαταστήσεις στο προσεχές μέλλον.

Κώστα ξέρω τις ενστάσεις σου. Να 'σαι καλά. Αγαπητέ gnd79, απ' ό,τι καταλαβαίνω είσαι επαγγελματίας ναυτικός. Τιμή μου που παρ' όλες τις αντίξοες συνθήκες, μπήκες στον κόπο να ακούσεις και να σχολιάσεις.

Φτου ρε γαμώτο. Θα συνεχίσω να προσπαθώ πάντως. ;D Είναι μεγάλη αυτή η συζήτηση. Θα το αναλύσουμε διεξοδικά κάποια στιγμή από κοντά. Ευχαριστώ και πάλι, Πάνο και Στράτο.