Παίρνω το θάρρος λοιπόν, και με αφορμή διάφορα ωραία πράγματα που άκουσα εδώ πρόσφατα, να μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό κομμάτι για φλάουτο γραμμένο πριν κάμποσο καιρό. Το εν λόγω τεμάχιο ήταν η συμμετοχή μου σε μια συναυλία που είχε γίνει στο κλείσιμο μιας ετήσιας συνάντησης για τα πνευστά που γινόταν (γίνεται?) στα Καλάβρυτα. Εκτός από εργαστήρια για τους πνευστούς είχαν γίνει και κάτι σεμινάρια σύγχρονης σύνθεσης και είχε ζητηθεί από όσους θα τα παρακολουθούσαν να έφερναν μαζί τους και ένα έργο για σόλο φλάουτο ώστε να παιχτεί στην τελική συναυλία.
Είχα λοιπόν την απίστευτη τύχη να ακούσω αυτό το κομμάτι παιγμένο από την Iwona Glinka-όποιος ξέρει ξέρει, για όποιον δεν ξέρει να πω πως πρόκειται για τρομερή κωλοφαρδία, επικών διαστάσεων, δεν αστειεύομαι-η οποία και το έπαιξε σχεδόν prima vista. Έχω μια ηχογράφηση της εκτέλεσης εκείνης, αλλά δεν είναι καλής ποιότητας. Αυτός είναι και ο λόγος που μοιράζομαι μαζί σας την midi εκδοχή που ετοίμασα όσο το έγραφα.
Φτιαγμένη πριν το τελικό proofreading, περιέχει ένα χαμηλό Bb εκτός της έκτασης του οργάνου-δείγμα του ερασιτεχνισμού μου, αναμφίβολα.
Τέλος, το έγραψα την ημέρα που έγινα 34, γι αυτό και ο τίτλος. Στο κοινό ήταν και ο πατέρας μου, ιδιαίτερα περήφανος πρέπει να πω. Τώρα, 10 χρόνια μετά, και μέρες που'ναι,
ας μου επιτρέψετε να αφιερώσω αυτήν εδώ την παρουσίαση στη μνήμη του.
Χρόνια πολλά σε όλους, με υγεία
34.mp3