pipityri

Βάζει τα πράγματα στη σωστή προοπτική.

Fuze!!! :) :) :)

Οταν ήμουν 14-15 ο πρώτος μου δάσκαλος, καλή του ώρα, μου έκανε δώρο στη γιορτή μου μια κασέτα με επιλογές του. Απ΄έξω είχε γράψει....αν προσπαθήσεις κι εσύ θα γίνεις...Η μια πλευρά είχε κλασική κιθάρα και η άλλη ηλεκτρική. Ηλεκτρική βέβαια για τον Τούλη σήμαινε τζαζ...Το πρώτο κομμάτι λοιπόν της τζαζ πλευράς ήταν αυτό... Ηταν η αρχή... Λίγο αργότερα, όταν ήμουν 16, ένα βράδυ καθημερινής η ερτ ή όπως την λέγανε τότε, είχε παίξει το Meeting of the Spirits, μια συναυλία από το Αlbert Hall των Mclauglin, De Lucia και Coryell...την ψυλιάστηκα και το γραψα σε βίντεοκασέτα την οποία και παρακολουθούσα με ευλάβεια για πολλά χρόνια...από εκεί και αυτό... Ειχα πει εκείνη την πρώτη φορά, και στον εαυτό μου και φωναχτά για όποιον ενδιαφερόταν ...γαμώτο, αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου... :)

Αυτό ξαναπέστο.

Oh yeah.

Μην ευχαριστείς, για μένα λέει.

Δείτε και αυτό, μέρος του φαίνεται στο κλιπ που μας έδειξε ο fusion. Απολαυστικός. :)

Πανέμορφη.

:)

Οι πρώτες νότες της φράσης είναι C# blues. Το σημείο που παραπέμπει σε Αρμονική μινόρε είναι το επαναλαμβανόμενο B#-C#. Δεδομένου οτι το ακόρντο εκείνη τη στιγμή είναι F#9, η Αρμονική μινόρε δεν είναι και η σοφότερη επιλογή. Μάλλον πρόκειται για χρωματική προσέγγιση στο C#. Οπως και το G-G#-A-G#-G-G# που ακολουθεί είναι μια χρωματική κίνηση γύρω από το G#. Οι τζαζοτσιγγάνοι το κάνουν συνέχεια.

Είχα κάνει ένα μάθημα με τον Garsed πριν χρόνια. Ιδιαιτέρως eye opening εμπειρία, όπως φαντάζεστε. Και για τον εξής λόγο...έπαιζε με την κιθάρα που βλέπουμε στο κλιπ, σε έναν solid state Marshalάκι του πέους και ο ήχος του ήταν απίστευτος. Απίστευτος.

Oh yeah. Το πρωί που έπιασα το κουτελάκι του είχε δέκατα το χρυσό μου και λέγε εσύ ότι θες ;D ;D ;D Δέκατα δεν είναι πυρετός, κύριε μου :)

Καθόλου άρρωστο, μια χαρά σε βρίσκω.

Η μελωδία έμεινε όπως ήταν, πειράζεις μόνο τον ρυθμό, λίγο στην αρχή της φράσης. Ξανασκέψου το Aura.(ανέβασα πριν λίγο καιρό ένα κομμάτι με ακουστική που το έχω γράψει έτσι, αν θες να πάρεις μια γεύση)

Νομίζω πως δεν είναι τόσο δύσκολο, σίγουρα αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις απλά να καθυστερήσεις μερικές λέξεις. Εγώ το δοκίμασα. :) Σχετικά με τον ήχο της ακουστικής, έχεις ακουστά το Aura της Fishman? Σου επιτρέπει να γράψεις με τον piezzo αλλά προσομοιώνει τον ήχο που θα είχε η κιθάρα σου με μικρόφωνο.Με πολύ καλά αποτελέσματα.

Πραγματικά πολύ, πολύ ωραίο. Το σόλο δικαιολογεί απόλυτα την ύπαρξη του. Οι φωνές ίσως λίγο πιο πάνω, οι ακουστικές μου φαίνονται κι εμένα λίγο μουντές και ψεύτικες, έχεις γράψει με μικρόφωνο? Το πιάνο, εμπνευσμένη λεπτομέρεια. Οπως και η ενορχήστρωση στα τελευταία μέτρα. Αντατρίχιασα. Μερικές σκέψεις για την τοποθέτηση των στίχων στο ρυθμό....the clouds IN between...αυτό ακούγεται γιατί έχεις βάλει το in σε ισχυρό σημείο, είναι λίγο αφύσικο. Το ίδιο και στο...the distance IN between. Δεν είμαι σίγουρος και για το I MUST on my way. Επίσης, και σχετικά με το φραζάρισμα, ίσως να γινόταν ακόμα πιο εκφραστικό αν κάποιες λέξεις έμπαιναν λίγο αργότερα, μισό beat ή κάτι τέτοιο. Μου φαίνεται λίγο φλατ σε σχέση με το νόημα των στίχων....ας πούμε...receding, hiding, singing, screaming...η κάθε μια να μπαίνει λίγο αργότερα απ΄ότι μπαίνει... Υπέροχο τραγούδι, feel free to ignore me.... :)

[quote author=Earendil link=topic=201895.msg780728#msg780728 date=1388914090 Λοιπόν εντάξει, ας πούμε την αλήθεια κάποτε, όλοι "διευθύνουμε" την ορχήστρα όταν ακούμε το κομμάτι μόνοι μας στα 700 db. Έχοντας αυτό το αξίωμα κατά νου, η μισή επιτυχία του βιδέου είναι ότι το κάνεις δημόσια. Well done. :) :)

Ωραίος! Οντως κάτι τρέχει με τον ήχο στα σηκώματα, κάτι σου τρώει το sustain. Ρυθμικά, ενώ είσαι σωστός, έχεις μία αίσθηση λίγο "μπροστά", που στα αυτιά μου το χαλάει λίγο. Ακου τον μύθο :) πόσο απλωτά παίζει, τις ίδιες αξίες που παίζεις κι εσύ. Το καλύτερο φάρμακο γι αυτό είναι να ακούσεις λίγο-ή πολύ-blues. Καλημέρα και χρόνια πολλά! :)

Το άκουσα καμιά δεκαριά φορές, και γιατί μου άρεσε πολύ και για να αποφασίσω τι δεν μου άρεσε. Η αφρικανικού τύπου πολυρυθμία. μου αρέσει πολύ. Οταν δε μπαίνουν και τα ντραμς, απογειώνεται. Οι στίχοι, γουστάρω. Οπως και η μελωδική γραμμή. Με χαλάει λίγο το τελευταίο ακόρντο κάθε στροφής, το γειώνει το πράμα. Δεν μου αρέσουν οι λούπες ή η χρήση τους. Νομίζω πως ίσως να μπορούσε να χτιστεί πιο μουλωχτά. Το τέλος, σαν να ξεφουσκώνει. Εξακολουθείς να με φτιάχνεις. :)

Αμήν.

Ακουσα το πρώτο, άκουσα το δεύτερο και ξανάκουσα το πρώτο. Το πρώτο είναι, στα αυτιά μου, ανώτερο. Η ερμηνεία είναι όντως αυθεντική, το τέμπο ευέλικτο με πειστικό τρόπο. Δεν νομίζω πως μπορώ να ξανακούσω το δεύτερο. Ωραίο τραγούδι, πολύ ωραίο. Ο στίχος με άγγιξε. Το αρμονικό μέρος crafty, το δεύτερο μέρος του κουπλέ όλα τα λεφτά. Καλή χρονιά. :)

Θέλουμε περισσότερες θηλυκές συμμετοχές. Και βάλε και καμιά φωτό. Των θηλυκών συμμετοχών. ;D Κάτι είπες/για πίπες. Με την καλή έννοια. Για ελαμπορέητ. ;D

Μου αρέσουν αυτά που κάνεις. Συμφωνώ με τον fusion και θα΄θελα να το ακούσω ολοκληρωμένο, αν και πιστεύω πως θα πρέπει να μείνει κάτι από την αίσθηση "λειψού" που έχει, στα αυτιά μου είναι σημαντικό συστατικό. :)

Τα είπε ωραία ο atreu73...μου άρεσαν πολύ, ιδιαίτερα το error display. Εγώ τα είπα τα κάλαντα, αλλά ζητάει η μικρή τάμπλετ... :) Καλή χρονιά!

Να'σαι καλά Bill. Μη νομίζεις, δεν ξέρω τίποτα παραπάνω απ΄ό,τι έχω διαβάσει στα βιβλία.