pipityri

Φανταστικό, Νικόλα. Αγαπημένη μου λεπτομέρεια, η αρμονική στο 118....μαγεία!

Ενδιαφέρον. Είχε κι ένα κεφάλαιο για mirror image παίξιμο και ο Μάρκος, στο μικρό πράσινο βιβλιαράκι.Επίσης, εκτενής αναφορά στο 20th Century Harmony του Vincent Persichetti. Θα το παρακολουθήσει κανείς να μας πει μετά? :)

Κι εγώ αυτό πιστεύω. :)

?????? Υπάρχει πεντατονική και στο...πιάνο??? Νόμιζα πως είναι...5-8,5-7,5-7,5-7,5-8,5-8... και μετά ανάποδα.

Εχει πλάκα η συνέντευξη...don't believe everything you read in guitar magazines...πολύ γέλιο.Εν τούτοις, είναι ενδιαφέρον να ψάχνει κανείς τα κοινά στοιχεία ανάμεσα σε πράγματα τόσο διαφορετικά. Πολύ διδακτικό το βρίσκω.

Απολύτως σεβαστό. Παρ'ολα αυτά ίσως βρείς αυτό ενδιαφέρον... :) http://www.cs.cf.ac.uk/Dave/mclaughlin/art/flash.html

Oh yeah... ;D

Οσες φορές έχω παίξει με την scalloped του Malsmsteen την έχω κάνει ψώνιο. Φοβερή αίσθηση, μου κάθεται πολύ καλά στο χέρι.Ισως κάποια στιγμή... :) By the way....Bill, ξέρεις ποιός πρωτοέπαιξε με full scallped neck? O Mclaughlin, το 76. ;D (σε τσιγγλάω, καλοπροαίρετα πάντα ;D)

Δεν έχω καταλάβει αν μιλάμε για καινοτομία που κάνει τα πράγματα πιο απλά σε πρακτικό επίπεδο-λιγότερο κουβάλημα, πολύ μικρότερο κόστος κλπ-ή για καινοτομία που μας επιτρέπει να φτιάξουμε ήχους καινούριους. Στην πρώτη περίπτωση, δεν υπάρχει αμφιβολία, για μένα,πως πολλά προβλήματα λύνονται. Στη δεύτερη περίπτωση, πιστεύω πως ο σχεδιασμός νέου gear δεν αρκεί ώστε να μιλάμε για καινοτομία. Οι τεχνολογικές καινοτομίες του παρελθόντος κατοχυρώθηκαν ως τέτοιες γιατί υπήρχε κάποιου είδους καλλιτεχνικό όραμα που κάποια στιγμή υπηρέτησαν. Δηλαδή, κάποιος έκανε κάτι σημαντικό με τα γκατζετάκια. :) Προσωπικά δεν έχω κανενός είδους ταμπού για το gear κλπ, χρησιμοποιώ και λαμπάτο ενισχυτή (vox) με πετάλια μπροστά, χρησιμοποιώ πολύ συχνά και line 6 και vg8 και guitar synth, πολλά απο αυτά ενίοτε και ταυτόχρονα-γαμώ το κουβάλημα μου μέσα :)- Δεν έχω παίξει ποτέ με variax και για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ακούσει κάτι το πραγματικά νέο να γίνεται με το συγκεκριμένο όργανο. Η προσομοίωση εξωτικών ή άλλων οργάνων βέβαια δεν είναι κάτι καινούριο, ο Mclaughlin, ας πούμε, το έκανε το ΄74.... :)

Ακόμα πιο εκπληκτική είναι η αντίδραση της γυναίκας του....Μεγάλες στιγμές.

Indeed.

Σολάρα, ηχάρα. Οσο για το punchline του ρεφραίν....I testify. :)

Bill,αναρωτιέμαι αν οι ενισχυτές που αναφέρεις μοιάζουν τόσο μεταξύ επειδή ακριβώς προσπαθούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τις συγκεκριμένης αγοράς.

Και σε μένα σέρνεται, ελπίζω να φτιάξει! :)

Ωραίο κομμάτι, πολύ πολύ όμορφο το βασικό θέμα. Καλημέρα! :)

Ωραία μουσική! :) Ισως να κάνω λάθος, νομίζω πως το rondo έχει τη μορφή AB AC κλπ...δεν το ακούω στο κομμάτι σου. Αλλά, όπως είπα, πολυ πιθανό να κάνω λάθος. Οπως και να'χει, μπράβο!

Μπράβο κύριοι. :) Το σόλο πάνω στο μέρος του verse είναι εκπληκτικό.

Αντε, να πω και γω μια γνώμη... :) Η ορολογία και σημειογραφία της,ας πούμε,τζαζ αρμονίας έχουν τα θεματάκια τους. Καλώς ή κακώς δεν υπάρχει ένας καθολικά αποδεκτός τρόπος να συμβολίζονται ακόρντα ή να παρουσιάζονται σχέσεις ακόρντων και κλιμάκων κλπ. Νομίζω πως σχετίζεται με το που έχει σπουδάσει ο καθένας ή τι βιβλία έχει διαβάσει, η επιλογή συμβόλων και γενικότερης θεωρητικής γλώσσας. Σύμφωνα με τις δικές μου πηγές, λοιπόν... :) Επειδή η αρμονία στην τζαζ πρακτική είναι κάτι το εξαιρετικά ρευστό, τα σύμβολα των ακόρντων σκοπό έχουν να δίνουν κατευθύνσεις, δηλαδή να δίνουν στον μουσικό στοιχεία για τις δεξαμενές απο τις οποίες θα αντλήσει τις νότες του, δηλαδή συγκεκριμένα chord scales.Για παράδειγμα....όταν λέμε C7alt, αναφερόμαστε σε συγκεκριμένες αρμονικο-μελωδικές επιλογές. Αν θέλουμε αυτές τις επιλογές ΔΕΝ θα γράψουμε C7b5, γιατί αυτό σημαίνει κάτι άλλο. Σαφώς, αν παίζουμε C7alt το b5 είναι μια απο τις επιλογές μας, εντός ενός πλέγματος επιλογών όμως που είναι διαφορετικό από εκείνο που ορίζει το σύμβολο C7b5. Ολα τα παραπάνω, στα πλαίσια της εξαιρετικής ρευστότητας που προανέφερα, βεβαίως βεβαίως. :)

Το μυαλό και το αυτί μας βέβαια δεν γεννούν μουσική από το πουθενά. Τα τροφοδοτούμε ακούγοντας, τα εξασκούμε με ear training, transcriptions κτλ και οτιδήποτε μπορεί να οξύνει την μουσική μας φαντασία. Άλλα στυλ, διαφορετικές προσεγγίσεις στο όργανο ή στο γράψιμο. Και, όχι παραδόξως, μελέτη με περιορισμούς. Πόσο δημιουργικός μπορώ να είμαι παίζοντας μόνο σε μια χορδή, ή δύο, παίζοντας μόνο arpeggios ή ενός τύπου σκάλα ή μόνο τρίηχα ή με ένα time feel? Πόσο δημιουργικός μπορώ να είμαι παίζοντας μόνο πολλά ή μόνο λίγα? Εστιάζοντας σε κάτι συγκεκριμένο όταν μελετάμε βρίσκουμε σιγά τρόπους για αυτό το κάτι. Τρόπους συχνά προσωπικούς. :) Διάβασε κανείς την συνέντευξη του 10χρονου πιτσιρίκου από το άλλο thread, που ξεσκίζει το Giant Steps? Πως το κάνεις, τον ρώτησε ο τύπος. Και η απάντηση...I play whatever my head sings to me.

Ωραίος, Geodimitri! :) Να προσθέσω στα, πολύ χρήσιμα, παραπάνω...ένας τρόπος μελέτης που έχει βοηθήσει πολύ εμένα και πολλούς άλλους. Αυτοσχεδίασε πάνω στο backing track ως εξής....παίξε κάτι για ένα μέτρο και κάνε παύση για άλλο ένα. Η παίξε για δύο και κάνε παύση για δύο. Η παίξε για τρία, κάνε παύση ένα. Η το αντίστροφο. Η κάτι τέτοιο... Συμβαίνουν τα εξής...πρώτα πρώτα οι παύσεις χωρίζουν ό,τι παιζεις σε φράσεις. Ακόμα κι αν παίζεις σαχλαμάρες, δεν ακούγονται σαν μια ατέλειωτη σειρά από σαχλαμάρες αλλά χωρίζονται σε φράσεις. Πολύ σημαντικό! :) Στη συνέχεια, χρησιμοποιείς τις παύσεις για να σκεφτείς-σε πραγματικό χρόνο- τι είναι αυτό που μόλις έπαιξες. Και τι θα μπορούσες να κάνεις μ'αυτό στην επόμενη φράση.Έτσι αρχίζεις να μοντάρεις σταδιακά όλο το υλικό σου με έναν τρόπο προσωπικό και ιδιαίτερο. Δεν είναι απλή μελέτη, φίλος, είναι ταξίδι αυτογνωσίας! ;D (δεν αστειεύομαι τελείως) Τα παραπάνω είναι από τα βασικά σημεία του μαθήματος αυτοσχεδιασμού του Hal Crook στο Berklee, και μπορεί να τα βρεί κανείς στο βιβλίο του How to Improvise.

Απίστευτο. Πως γίνεται αυτό? Πως γίνεται ένα δεκάχρονο παιδί να αυτοσχεδιάζει έτσι, σε ένα από τα δυσκολότερα test pieces της τζαζ? Το σόλο του στο Giant Steps είναι καλύτερο-εννοώ πιο δημιουργικό και περιπετειώδες-από το πρώτο του Coltrane-που ήταν εκπληκτικό μεν, με πολλά patterns και στοιχεία etude δε.Απίστευτο.

Να λοιπόν κάτι ελπιδοφόρο. :) Συγχαρητήρια!

Intro...G C , G C, G C, D Verse...G, C, G, C D, G, C, G, C Eb F

Συγχαρητήρια! Ωραίο όργανο. :)

Μια ωραία φωτογραφία...