pipityri

Αγαπημένο μου κομμάτι, σ έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους-από τα πρώτα τζαζ βινύλια που αγόρασα. Ο Metheny έχει πει πως έχει όλο το session σε βίντεο. Ελπίζω κάποια στιγμή να το μοιραστεί.

Ααααα! Το ξανάκανε!!!!Ααααααα!!!

Εγώ παίζω τόσο γρήγορα που τα δάχτυλα μου δεν φαίνονται. Φαίνονται, αλλά κάπως αχνά. Είναι και ο καπνός από την θερμοκρασία που όσο παίζω όλο και ανεβαίνει, ναι, ο καπνός δεν βοηθάει. Το πραγματικό ερώτημα είναι...πως κατάφερε ο audiokostas και έκανε παράθεση ατάκα του spyros delta πριν αυτός την πει-την ατάκα. Και δεδομένου πως ο πρώτος είναι μπασίστας και ο δεύτερος κιθαρίστας, τι μας λέει αυτό για το θέμα ετούτου του νήματος, όποιο και να΄ναι?

Δεν ξέρω αν είναι κάτι προσχεδιασμένο, η ομοιοκαταληξία που ακολουθείς είναι λίγο..ε....ανώμαλη. ;D Στην πρώτη στροφή έχεις σε ομοιοκαταληξία τους στίχους 2/4, στη δεύτερη 3/4, στη τρίτη 1/4, στην τέταρτη 2/3...στις άλλες δύο, nada. :) Είναι κάτι, ας πούμε, ασυνήθιστο.

Καθυστερημένο ποστ, έπινα είχα δουλειές δεν προλάβαινα... :) Το..κι όμως μπορούν και οι λευκοί...ήταν ένα εσωτερικό αστείο μεταξύ εμού και του ιδίου ;D-μια θρυλική ατάκα του Πιλάλα. Κατα τ΄άλλα, πραγματικά ενθουσιάστηκα με τη μορφή που παίρνει το τεμάχιο-ειδικά με το πως κλείδωσε ρυθμικά η κιθάρα. Κατά τα υπόλοιπα, σαφώς και σέβομαι την άποψη σου για το παίξιμό σου-αν δεν ξέρεις εσύ ποιος ξέρει. Αλλά, όπως λέει και ο πάνσοφος Mick Goodrick, από μία άποψη κανείς δεν ξέρει το παίξιμο μας καλύτερα από εμάς τους ίδιους, από τη άλλη όλοι ξέρουν το παίξιμο μας καλύτερα από εμάς. Επέτρεψε μου λοιπόν να πω πως βρίσκω το παίξιμο σου μπλουζιστικότατο, επί της ουσίας-η οποία βέβαια δεν βρίσκεται στη φόρμα. Όπως ίσως φαντάζεσαι είμαι βέβαια ο τελευταίος που θα χρησιμοποιούσα το purity στη προσέγγιση κάποιου ως στοιχείο για την αξιολογήσω-στυλιστική καθαρότητα, ταμπέλες και κατηγορίες με κάνουν πλέον, στα 45 μου, να γελάω. Αυτό που ξέρω είναι πως όταν σε ακούω να παίζεις ακούω κάποιον που-in disguise ή όχι-μιλάει με αξιοσημείωτη ακρίβεια την εσωτερική γλώσσα των blues.

Εκπληκτικά νέα! Μπράβο σας παιδιά, μπράβο Σταύρο! :)

Καληνυχτίζω μ ένα για τον mustafank.

Ευχαριστώ και ανταποδίδω. :)

https://www.youtube.com/watch?v=HoxFYgYDd68

https://www.youtube.com/watch?v=osEw60fx0I4

;D

Ντάξει...με προσγείωσες. :-[

https://www.youtube.com/watch?v=triG_PkrcOQ

Σοβαρολογώ. :)

Έτσι έχει πει το Λασπωμένο Άτομο! ;D

Μη σου πω πως μάλλον θα το πάρω κιόλας. ;D

Ωραίος.

Εμένα μου άρεσε. :)

Κι όμως...μπορούν και οι λευκοί να παίξουν τα μπλουζ!!! ;D ;D ;D Αύριο θα πάω ν ακούσω Καρυωτάκη από Λένα Πλάτωνος αλλά απόψε η νύχτα είναι JJ. Καταπληκτικό, Σπύρο. :)

Σε αυτή την περίπτωση-και αν η καινούρια νότα εμφανίζεται ξανά και ξανά-τότε πιθανότατα κάτι έχει αλλάξει. Για το αν πρόκειται για μετατροπία ή για αλλαγή τρόπου θα πρέπει να εξετάσεις τα πτωτικά σχήματα της μελωδίας-τι αρμονία υπονοεί, σε ποιά νότα τελειώνουν οι φράσεις κλπ. Οπως είπε και ο JJ, το αυτί θα βοηθήσει.

Πολύ ωραίο Bill. Και ήχος και ύφος-σούπερ. Ωραία και η ρυθμική παραλλαγή που έχεις κάνεις στο πρώτο μέρος του θέματος, αν και νομίζω πως την καις βάζοντάς την από την αρχή-μήπως να την κρατούσες για τη στιγμή που αλλάζεις οκτάβα? Όπως και να χει, μπράβο. :)

Ασ'τον αγόρι μου, αυτός είναι της ποπ. Δεν μας καταλαβαίνει εμάς τους προχωρημένους. ;D ;D ;D (αν και το τελευταίο του πόνημα έχει στοιχεία που δείχνουν πως πρόκειται για δωδεκαφθογγιστή με μπλουζ προσωπείο! Διπλοπρόσωπο φίδι! ;D ;D ;D)

Πολύ δυνατό, μου άρεσε πολύ. Έντονο, φορτισμένο, και το κιθαριστικό μέρος σε στρατηγικό σημείο και πολύ ωραίο. Τα φωνητικά τρομερά. Όμως, μου φάνηκε λίγο μεγάλο, σαν να ξεχειλώνει λίγο προς το τέλος.