pipityri

Ήταν την πρώτη φορά που έπαιξε στην Αθήνα, δεν θυμάμαι ημερομηνία...2003, 2004...κάτι τέτοιο. Το Big Sky ήταν φρέσκο, μάλιστα το είχα πάρει από τον ίδιο. Ήταν διαθέσιμος για λίγα ιδιαίτερα μαθήματα και κάπως έτσι έγινε. Και η τιμή ήταν μάλλον λογική. Το μάθημα ήταν όντως μια αξομνημόνευτη εμπειρία. Δεδομένου του one off του πράγματος, βασίστηκε σε ερωτήσεις δικές μου. Έτσι, μίλησε κυρίως για το hybrid picking και ειδικότερα για την χρήση του 5ου, μικρότερου δαχτύλου, το αλα Holdsworth legato στο αριστερό-δεν κάνει pull offs, μόνο hammer ons- και τις 4notes/string δαχτυλοθεσίες. Μιλήσαμε λίγο και για αρμονία, chord voicings κλπ. Στο τελευταίο 10λεπτο αφήσαμε τις κιθάρες και τον ρωτούσα για διάφορους άλλους παίχτες, όπως τον Holdsworth, τον Paul Gilbert και τον Shawn Lane. Η ευγένεια, ο θαυμασμός και η ταπεινορφοσύνη του όταν μιλούσε γι αυτούς ήταν τόσο σημαντικό μέρος του μαθήματος όσο και τα προαναφερθέντα. :)

Σε γενικές γραμμές το πόσος καιρός χρειάζεσαι για να εξοικειωθείς με μια νέα τεχνική έχει να κάνει με το πόσο καιρό ήδη παίζεις, πόσο καλά ελέγχεις τα χέρια σου, τι συνήθειες έχεις στην μελέτη σου και αν μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία έχεις καταλάβει πως μαθαίνεις- δεν μαθαίνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Το sweep έχει δύο βασικά θέματα. Το δεξί χέρι πρέπει να μάθει να αλλάζει χορδές ισόχρονα. Το αριστερό χέρι πρέπει κι αυτό να αλλάζει χορδές χωρίς να υπάρχουν συνηχήσεις. Επιπλέον, μια και πολλές φορές πρέπει να πηγαίνεις από χορδή σε χορδή με το ίδιο δάχτυλο, πρέπει να μάθεις αυτή την κίνηση, το λεγόμενο roll. Για όλα αυτά υπάρχουν ασκήσεις. Αν η τεχνική σου φαίνεται βουνό, ίσως οι ασκήσεις που έχεις επιλέξει να κάνεις να μην είναι οι κατάλληλες για αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή. Αν, ας πούμε, ξεκίνησες με αρπέζ 2 οκτάβων σε 5 χορδές, μάλλον θα πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω. Οι βασικές αρχές της τεχνικής μπορούν να δουλευτούν αρχικά σε 2 ή 3 χορδές. Αν το προσεγγίσεις σιγά σιγά-και με την προυπόθεση πως η τεχνική σου είναι γενικά σωστή-θα έχεις θεαματικά αποτελέσματα σχετικά σύντομα. :)

Καλησπέρα...πόσο καιρό παίζεις?

Δισκάρα, όντως. Πολύ ωραίος μουσικός. Ίσως το έχω ξαναπεί, δεν θυμάμαι...είχα κάνει ένα μάθημα μαζί του. Είχε την κιθάρα που έχει και στο βίντεο, και έπαιζε με έναν άθλιο τρανζιστοράτο Marshall-ο ήχος του ήταν απίστευτος. Επιπλέον, ήταν πολύ συμπαθής και ακομπλεξάριστος.

Σας ευχαριστώ cos, JJ και Dimsonic.

Σας ευχαριστώ που μπήκατε στον κόπο, καθώς και για τις ευχές τις οποίες και θα μεταβιβάσω. Να'στε καλά. :)

Για τον Γιώργο, που αναρρώνει κοιτάζοντας την θάλασσα. Κι εκείνη ανταποδίδει. [soundcloud] [/soundcloud]

Για της παραγωγής δεν είμαι αρμόδιος, μου άρεσε όμως πολύ το κομμάτι. Ωραία τα θέματα και το σόλο-μου άρεσε πολύ και η ρυθμική με το ντηλέυ-λέυ-λέυ... :)

Είδα κι εγώ extended jam, λέω θα γίνεται χαμός. 6.47??? Τόσο έκανε να πούμε ο Ravi Shankar να κουρδίσει πριν από κάθε κομμάτι. ;D Πολύ ωραίο, δεν θα έβλαπτε αν και οι μπάσο/ντραμς ήταν λίγο πιο μέσα στο παιχνίδι. Ή αλλιώς... Τον ντράμερ θα τον ήθελα λίγο πιο ζωντανούλι μαζί του κι μπασισταράς για να χαρείτε ούλοι. ;D

Εχω δει τα περισσότερα, αν όχι όλα, βιντεάκια που ανεβάζει δωρεάν. Θεωρώ πως έχει κάνει εξαιρετική δουλειά.

Πολύ ωραίο. Το κλιπάκι έχει πλάκα-ωραίος κι ο πληκτράς έτσι όπως ξεγλίστρησε και μπήκε κα#@^&%ος. Βέβαια όλα τα λεφτά είναι ο τυπάκος με το όρθιο. ;D

Ωραίο!

Συμφωνώ και γω με τους 4 από πάνω. Επιπλέον, σε μια εποχή που η μέταλ βιρτουοζιτέ σήμαινε πολύ συγκεκριμένα πράγματα, το παίξιμο του είχε ισχυρούς δεσμούς με τον πιο old school τρόπο, πράγμα που τράβηξε πολύ κόσμο για τον οποίο το αρπετζοηδές, νεοκλασικίζον πίρι πίρι ήταν απωθητικό-ή απλά υπερβολικά πολύπλοκο. Σχετικά με την πρωτοτυπία, θεωρώ πως η χρήση αρκετών στοιχείων κοινών σε country παιξίματα αλλά όχι σε μέταλ-hybrid picking, licks με ανοιχτές χορδές που θυμίζουν banjo rolls, double stops licks που θυμίζουν Danny Gatton κλπ, είναι στοιχεία αρκετά πρωτότυπα. Επιπλέον, είναι και σοβαρός γνώστης της ιστορίας του οργάνου-και όχι μόνο σε σχέση με το στυλ που παίζει. Το Speedball, ας πούμε, κοιτάζει προς Mclaughlin/Meola/De Lucia μεριά. Αν και BLS έχω ακούσει λίγο-δεν είναι το είδος της φασαρίας που μου αρέσει-έχω δει πολλές φορές, και απολαύσει, ένα από τα instrunctional που έχει κάνει στο οποίο για μία ώρα πραγματικά ξεσκίζει την πεντατονική. Το καλό παίξιμο είναι καλό παίξιμο, όπως και να το κάνεις.

Σίγουρα άξιζε τον κόπο! Μπράβο σας. Θα κάνετε κι άλλα?

Πρόκειται για κομματάρα, τα lead είναι τρομερά και η φωνή όπως πρέπει. Θα ήθελα πολύ να το ακούσω από πραγματική μπάντα που θα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και θα παίζει με την ενέργεια που η ερμηνεία σου η τραγουδιστική ορίζει. JJ rules. :)

Να σαι καλά jj.Ο Benson με τρομάζει!

Σας ευχαριστώ φίλοι μου που μπήκατε στον κόπο. Αργά και φλώρικα, εννοούσα φυσικά πως όχι μόνο έχω απλώσει τον αρμονικό ρυθμό(όπως, ας πούμε είχε κάνει και ο Johnny Mac στο Do You Hear the Voices You Left Behind,που ουσιαστικά πρόκειται για το Giant Steps) αλλά έχω ρίξει και το τέμπο τόσο χαμηλά που ακόμα και η κόρη μου θα τα κατάφερνε. ;D @Μάνο, να το αλλάξεις από ManLP σε Man LP Standard, να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε. ;D

Καλημέρα σας! Ένα παλιότερο βιντεάκι όπου διασκεδάζω πάρα πολύ με το γνωστό τέρας, σε έκδοση for dummies, αργά και φλώρικα-μιλάμε το κλιπ έχει διάρκεια 3.14 και παίζω 4 κύκλους, το πρωτότυπο κομμάτι ολόκληρο είναι μόνο λίγο μεγαλύτερο, τόσο αργά και φλώρικα εννοώ. ;D

Ωραία ατμόσφαιρα, πολύ ωραίες οι κιθάρες. Για τη χροιά της φωνής σου τα χουμε ξαναπεί. Για την προφορά, τα ξέρεις λες οπότε δεν λέω κάτι. Για τις μίξεις κλπ, όσο μπορώ να καταλάβω, οι πρόσφατες δουλειές σου είναι αισθητά βελτιωμένες. Α, δεν ξέρω αν αναφέρθηκε, στην αρχή μου θυμίζει κάτι από Clapton. ;D

Ο pipityri θα ήθελε να δηλώσει πως του άρεσε ιδιαιτέρως αυτό το νέο πόνημα του cos_dr και να συγχαρεί τον δημιουργό που με τόσο ταπεινά μέσα έφτιαξε κάτι τόσο όμορφο.

Πολύ ωραίο,ενδιαφέρον και καλοφτιαγμένο. Μπράβο!

Εκπληκτικό. Το τέλος...δεν έχω λόγια.

Θυμάμαι το δικό μου σοκ όταν μου έφερες να δοκιμάσω το Black Magic...δύο μέρες αφού είχα πάρει το Riot...Δεν ερχόσουν και συ λίγο νωρίτερα... :)

Μαζί σου. :)

Δεν ξέρω τι είναι το musicheaven-αλλά, προς θεού, το ότι δεν πήγες καλά σε κάποιον διαγωνισμό δεν οδηγεί και κατ΄ανάγκη σε ασφαλή συμπεράσματα για τη δουλειά σου. Το ίδιο θα ίσχυε και αν είχες πάει καλά.. Το τραγούδι σου λέει μια ιστορία, είναι ειλικρινές και τρυφερό. Το όλο στήσιμο και τα παιξίματα είναι ερασιτεχνικά, και μπορεί να είναι ιδέα μου, αλλά ακούω και κάτι ξεκούρδιστο στις κιθάρες. Θεωρώ πως θα του άξιζε ένα καλύτερο demo.