pipityri

Αγαπητέ Βασίλη, δεν θα σχολιάσω τα της ηχογράφησης. Παρακολουθώ το παίξιμό σου από το πρώτο σου post , είναι εντυπωσιακό το πόσο έχεις βελτιωθεί. Σε όλους τους τομείς. Ένα μεγάλο μπράβο από μένα. :)

Το βρήκα καλύτερο γιατί κατάλαβα καλύτερα τα διάφορα θέματα, σόλα κλπ, καθώς είναι σε διαφορετικά σημεία του στέρεο. Μου φάνηκε πιο σαφές και πιο ενδιαφέρον. Σαφώς και δίνεις την πρέπουσα βαρύτητα στην ανάλυση του Νίκου- ο άνθρωπος ξέρει για τι πράγμα μιλάει.

Ωραίος. Σίγουρα έκανε το γεγονός λίγο πιο αξιομνημόνευτο για όλους τους παρευρισκόμενους. Class act, που λεν' και στο χουριό μ'.

Κι εγώ το βρίσκω πολύ καλύτερο τώρα.

Μου αρέσει που ο τυπάκος βάζει τα διάφορα θέματα σε διαφορετικά σημεία του στέρεο φάσματος, χρησιμοποιεί έτσι το panning κάπως ενορχηστρωτικά. Ίσως και τα δικά σου κομμάτια που είναι συνήθως πολυθεματικά να κέρδιζαν έτσι.

Για τα του ήχου απεφάνθη ο ειδικός από πάνω. Να σου πω, είναι τόσο μεγάλη η βελτίωση που ακόμα και γω το καταλαβαίνω. .. Και το τεμάχιο πολύ ωραίο. Θα ταν καλύτερο, φυσικά, με άταστη. ;D Πάγαινε ν ακούσεις μια μπαντάρα που λέγεται Consider the Sourse-μιας και σου αρέσουν οι καρσιλαμάδες. ;D Δες και live αλλά άκου και ηχογραφήσεις. Ίσως πάρεις και ιδέες για πιο δημιουργική χρήση του panning. ;)

Ταινιάρα. Δισκάρα. Ο Miles στα ντουζένια του, αναμφίβολα.

Πω πω.....

\m/ Ωραίος. Τι ωραίος δηλαδή, παιχταράς. Εύγε!

Ούτε γω πρόκανα...το κατεβάσανε. :(

Τον δικό μου τον έχω από το 1988. Έχω παίξει και έξω-σε μπάντα με πολλά κρουστά-έχω παίξει και σε κανονικές συνθήκες χρησιμοποιώντας την έξοδο που έχει για να μπω στο PA. Τελευταία άρχισα πάλι να τον χρησιμοποιώ στο σπίτι-τα σπάει.

Ριζικό ξαναγράψιμο του Love Will Tear Us Apart, για τα γούστα μου εκπληκτικό... Κι ένα για ΄βλογήσω τα γένια μας...(ντάξει τα δικά μου, τα κορίτσια είναι μια χαρά... ;D)

Και μένα μου άρεσε μέχρι το 4 και κάτι. Το πρώτο μέρος μου δημιούργησε προσδοκίες που στη συνέχεια δεν...Το τζαζίζον παίξιμο-που είναι ωραιότατο- μου φαίνεται εκτός τόπου και χρόνου-για να ακριβολογώ μου φαίνεται υπερβολικά εντός τόπου και χρόνου. Ήθελε, θεωρώ, κάτι πιο έξω, πιο ακραίο, λιγότερο προβλέψιμο, πιο φακτ απ, ιφ γιου νοου γουάτ άη μην.

Ωραία τα λέει ο μικρός! Μπράβο και στους δυο σας!

I testify...τα έγραφα σε βιντεοκασέτες. :)

Έχει θεωρηθεί από πολλούς ως το χειρότερο των Mahavishnu. Εμένα μου αρέσει, φυσικά. Τώρα ξέρεις ποιος είναι ο άλλος. O0

Πρέπει να είσαι ο άλλος ένας άνθρωπος στον κόσμο που θα έβαζε το Inner Worlds σε μια τέτοια λίστα. :) Έχεις βάλει το Trio of Doom δύο φορές.Τυχαίο? ;D

Ξέχασες την Τζόνι Μίτσελ.

Πολύ ωραίο παίξιμο. Ωραίο θέμα, μεστό και αρμονικό-ακούγεται γεμάτο κι ας μην υπάρχει υποστήριξη από πίσω. Μπράβο.

Pablo Picasso was never called and asshole. Not in New York. O0

Με φώναξε κανείς? ;D Πολύ ωραίο, Φώτη. Μου άρεσε πολύ το πρώτο θέμα.Το σόλο στο 2.15-2.35 είναι πολύ ιδιαίτερη στιγμή-και με πολύ ωραίο ήχο (είχα αρχίζει να πιστεύω πως η κιθάρα σου δεν έχει neck μαγνήτη ;D) Δεν είμαι αρμόδιος να σχολιάσω τα της παραγωγής, έχω όμως να πω τα εξής δύο πράγματα. Πιστεύω πως το κομμάτι αυτό(όπως ίσως και άλλα που έχεις κάνει) θα κέρδιζε πολύ σε ¨βάθος" αν οι τα μέρη των αρπισμών τα έπαιζες με ακουστική, κλασική ή κάτι τέτοιο. Θεωρώ πως κάτι τέτοιο θα τα αναβάθμιζε και αισθητικά. Το δεύτερο μου σχόλιο αφορά την ρυθμική κατασκευή των θεμάτων σου, με αφορμή το πολύ ωραίο πρώτο θέμα αυτού του κομματιού. Η επαναλήψεις του βασικού σου μοτίβου είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα, λίγο τετράγωνες-ξεκινάς κάθε φορά στο ίδιο σημείο του μέτρου και χρησιμοποιείς κάθε φορά ακριβώς τις ίδιες ρυθμικές αξίες. Για ρώτα τον LK, έτσι θα τόκανε ο Sinatra? :) Σχετικά με το μέρος που συζητήθηκε, δεν άκουσα κάτι στραβό. Αλλά μην μου δίνεις και πολύ σημασία, τα αυτιά μου έχουν πάθει ανοσία. ;D

Μπράβο σας, πολύ ενδιαφέρον-και καλοπαιγμένο. Ωραία solos. Μου άρεσε το θέμα στο πρώτο μέρος και η οργιώδης κατάληξη του στο τρίτο. Δεν μου άρεσε η εναρμόνιση στα πνευστά-μου φάνηκε λίγο vanilla. Συγχαρητήρια στον συνθέτη και όλους τους συμμετέχοντες!

Πραγματικά ωραιότατη ερμηνεία. Και πολύ ωραίο τα παίξιμο. Πολύ. Μπράβο JJ.

ΕΓΩ θα αποκαλύψω τη μεγάλη απάτη, κύριοι. Οι 4 πρώτες νότες της πάνω φωνής του αρπισμού του Stairway to Heaven είναι a b c προς τα πάνω και f# προς τα κάτω. Τι άλλο να πω, αγαπητοί συνάδελφοι??? Όλοι καταλάβαμε πλέον πως πρόκειται για μια σατανικώς καμουφλαρισμένη εκδοχή του Autaumn Leaves-το f έχει γίνει f# και έχει αλλάξει οκτάβα για να μας μπερδέψει αλλά εμείς δεν τρώμε κουτόχορτο. Βρε ουστ! Και δεν είναι μόνο αυτό...a b c...οι πρώτες τρεις νότες από την μινόρε εκδοχή του Frere Jacues από την πρώτη του Μάλερ....Είναι αδίστακτοι!!! ;D

Προφανώς. Πολύ ωραία. Με τα 2 και 5 την άκουσα. Instant favorites. :)