pipityri

Σας ευχαριστώ πολύ, φίλοι μου! Κρατάω τα σχόλια για την μίξη και ίσως να προσπαθήσω για κάποιες βελτιώσεις στο-όχι πολύ μακρινό-μέλλον. @loucas έχεις φυσικά δίκιο, τα αργά παιξίματα έχουν τις δικές τους δυσκολίες. Όσον αφορά τα φράγκα, αστειεύομαι βεβαίως.

Ευχαριστώ, αγαπητοί φίλοι, για την ακρόαση και τα σχόλια. Ξέρετε πόσο σας εκτιμώ και είναι πολύ σημαντικό για μένα που μπαίνετε στον κόπο. @Jazzjoker Πάντα καταλαβαίνεις αυτό που έχω στο μυαλό μου. Ως προς τα τεχνικά, τα τύμπανα είναι καθαρά διακοσμητικά, απλά να υπάρχει ένα τσίκι-τσίκι. Φυσικά, υπήρξε σχέδιο για φυσικά τύμπανα κλπ κλπ το οποίο, φυσικά, ναυάγησε. Υποθέτω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί.:) @fusion @yameth Με τις εντάσεις έπαθα το εξής...δεν μπορούσα με τίποτα να βρω χρυσή τομή. Υποψιάζομαι πως θα πρέπει να την ψάξω με το eq. Στράτο, παίζω με την Fender. Στην αρχή με slide, μετά κανονικά.(και ξανά slide προς το τέλος). @dimsonic Όπως σου έχω ξαναπεί, άνθρωποι σαν εμένα κάνουν αυτό που κάνουν επειδή προυπήρξαν άνθρωποι σαν εσένα. Ξέρεις πως είμαι μεγάλος fan των πραγμάτων που κάνεις και πραγματικά δεν έχω λόγια για περιγράψω πως νοιώθω όταν διαβάζω τα σχόλια σου. Σ΄ευχαριστώ.

@vagelism Αυτό εδώ εννοούσα. Μου αρέσει πολύ πως παίζει ο Husband μαζί με τον ΑΗ. Και ο Johnson έχει, πιστεύω, το ιδανικό concept για ένα τέτοιο τρίο.

Τον έχω δει δύο φορές, η μία ήταν με τον Wakerman. Θα ήθελα να τον είχα δει με τον Gary Husband, είχαν-θεωρώ- μια πολύ ιδιαίτερη χημεία. Κυκλοφορεί στο youtube ένα τρίωρο live τους στο Baked Potato. Ερασιτεχνική λήψη, αλλά είναι απίστευτο. Τσέκαρε το, έστω την αρχή, μια και ανοίγουν με το ίδιο κομμάτι. Στο μπάσο είναι ο Jimmy Johnson, για μένα ο ιδανικός μπασίστας για τον Allan.

Ωραιότατο, πολλά σημεία είναι πραγματικά μαγικά. Ενδιαφέρον θα ήταν να βλέπαμε και το χορευτικό μέρος. Δύο ερωτήσεις, -Τι κιθάρα είναι? Ακέφαλη μου φαίνεται...? -Έχεις, έστω εν μέρη, προετοιμάσει τα διάφορα μέρη ή ξεκίνησες χωρίς ιδέα για το τι πρόκειται να κάνεις?

Το out of the box, δεν υπάρχει. Όλοι μέσα σε κουτιά κινούμαστε. Φροντίζουμε να είναι είναι ευρύχωρα, ευάερα και ευήλια με γνώση και μελέτη. Όλα τα άλλα είναι μαλακίες. Οι ουσίες αλλάζουν την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό και τις πράξεις μας και επιπλέον μας δημιουργούν την απόλυτα εσφαλμένη εντύπωση πως αυτό είναι ορατό και από τους υπόλοιπους. Είναι, με την κακή έννοια. Είχα δύο απόλυτα ντροπιαστικές εμπειρίες, ευτυχώς αρκετά νωρίς. Η μία, ένα βράδυ που άνοιγα για τους Diesel και δεν μπορούσα να παίξω νότα, το γεγονός πως αυτό συνέβει μπροστά στον Δρόλαπα το έκανε ακόμα πιο δυσβάσταχτο. Η άλλη, την πρώτη φορά που έπαιξα στο Παράφωνο, απολύτως νηφάλιος με μια μπάντα όπου όλα τα υπόλοιπα μέλη ήταν ντίρλα-ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Γενικά, είχα αρκετά μεγάλη ανοχή στο φαινόμενο-όντας ο ίδιος sober- αλλά τελικά, αργά ή γρήγορα, φτάναμε σε σημείο που οι συμπεριφορές θα μου σπάγαν τα @ρ$ι^@, οπότε πλέον αποφεύγω την μουσική συνύπαρξη με μουσικούς που πίνουν γιατί νομίζουν πως παίζουν καλύτερα. Νομίζουν, είναι η λέξη κλειδί εδώ.

Φανταστικό το youtube και υπέροχο το internet και πληροφορία διαθέσιμη για όλους και σου δείχνουν 200 σόλα σε στυλ βάλε το δαχτυλάκι σου εδώ και μετά εκεί και μετά λίγο πιο κει κλπ κλπ...Αλλά, πάρε κάποιον που δεν έχει δουλέψει το αυτί του-όπως, παρεμπιπτόντως,έχουν κάνει όλοι αυτοί που έχουν δημιουργήσει και τα 200 σόλα που θες να μάθεις-και βάλ΄τον να παίξει με πραγματικούς μουσικούς. Ξεχωρίζει σαν την μύγα μες το γάλα.

Φανταστική εκτέλεση-αν εξαιρέσεις το σόλο του ρυθμικού-κομματάρας από τα παλιά. Ο δίσκος εκείνος είναι γεμάτος διαμαντάκια.

Οι τύποι είναι καταπληκτικοί. Το καλύτερο κανάλι στο είδος του αυτή τη στιγμή, imho.

Τεράστιος.Εξακολουθεί να επανεφευρίσκει το παίξιμο του ακόμα και σήμερα. Μοναδική φρασεολογία, αναγνωρίσιμος από την πρώτη νότα και συνθεταράς.

Μια χαρά, πολύ ωραίο παίξιμο. Είδα και μια φανκιά που έχεις ανεβάσει από το ίδιο live, σούπερ. Για μένα που δεν αντέχω το γενικώς αποδεχτό jazz tone, αυτό είναι σίγουρα βελτίωση.?

Μπράβο Φώτη, μου αρέσει πολύ. Έχω ακούσει μέχρι και το Unseen και σίγουρα θα ακούσω και τα υπόλοιπα. Καταπληκτική η φωνή, φυσικά, και ωραιότατες οι κιθάρες. Καλή ιδέα να τα μαζέψεις όλα, είναι μια δουλειά που πρέπει να ακουστεί. Συγχαρητήρια!

Τεράστιος. Το πρώτο και το Word Of Mouth είναι δισκάρες, πέρα από το παίξιμο του και το γράψιμο του για big band είναι φανταστικό. Χώρια αυτά που έκανε με Weather Report, Metheny, Stern κλπ Τραγική, κατά τ΄άλλα, φυσιογνωμία. Η βιογραφία του Bill Milkwoski-καταξιωμένος δημοσιογράφος και φίλος του-σου ραγίζει την καρδιά.

Φανταστικό κομμάτι, υπέροχα παιγμένο. Καταπληκτικός.

Η custom, βασικό μου όργανο για πάνω από 15 χρόνια, έχει φάει πολύ ξύλο. Η fender, με την οποία παίζω κυρίως την τελευταία δεκαετία, έχει φάει ακόμα περισσότερο.

Το Bloodflowers δεν το έχω ακούσει, θα το τσεκάρω. Το Disintegration πάντως, είναι επιπέδου Pornography. Το έχω ακουσει live το 89(?) στην Νέα Φιλαδέλφεια...:)

Είναι το μόνο πράγμα που ακούω εδώ και δυο βδομάδες. Δισκάρα.

Ο Bono πάντα εξέπεμπε αυτό που εξέπεμπε. Οι U2 όμως από το Unforgettable Fire και μετά είναι άλλη μπάντα. Επιπλέον, από τα στοιχεία που αποτελούν τον ήχο τους, η ερμηνεία του Bono είναι το πιο dated.

Το πιο σημαντικό μέλος των U2 είναι ο Eno.?

Πολύ ωραία σύνθεση και καταπληκτικό παίξιμο, φυσικά. Μπράβο!

Σχετικά με αυτό, πως ηχογραφείς? Βάζεις μικρόφωνο και από την μεριά του headstock?

Συγχαρητήρια για τη διάκριση! Καταπληκτικό το κομμάτι, όντως αναδεικνύεται στην δική σου εκδοχή. Ωραία γραφή, εμπνευσμένη χρήση των extended techniques. Μια απορία, γιατί το συγκεκριμένο κούρδισμα? Είναι κάτι με το οποίο πειραματίζεσαι καιρό ή το αποφάσισες για το συγκεκριμένο έργο?

Παιχταράς,έχει παίξει στο On The Corner του Miles. Έκανε πράγματα από τότε, που κάποιοι έκαναν αρκετά αργότερα. Τον πρωτοέμαθα από ένα παλιό Guitar Player(Ιούνιος 90) όπου είχε ένα άρθρο-της σειράς Master Series-για την χρήση 12φθογγων patterns στον jazz αυτοσχεδιασμό. Κι ένα ακόμα με ασκήσεις τεχνικής που τις μελετούσα για χρόνια... Υπήρξε και ΄δάσκαλος του Jason Becker-τα intervallic arps στην αρχή του Perpetual Burn είναι ξεκάθαρο αποτέλεσμα-και του Satriani.Γενικώς, φοβερά lines με τρελά διαστήματα, 4ες/5ες κλπ. Τα βιβλία του είναι,δυστυχώς, πολύ δύσκολο να βρεθούν.

Εξαιρετικό άρθρο. Επιπλέον, νομίζω πως όλοι εδώ μέσα θα στηρίζαμε μια προσωπική σου δουλειά. Προχώρα το!