pipityri

Εχεις δίκιο, το είδα τώρα...Οπως είπα, έχω χάσει επεισόδια!!!

Ο Μανώλης θα ξέρει σίγουρα καλύτερα, αλλά έχω την εντύπωση πως στο συγκεκριμένο κλιπ, δεν βάζει fx στον ήχο των μαγνητών της κιθάρας, αλλά στον modeled ήχο που παίρνει μέσω του GK. Σιγούρεψε το, γιατί θα σου είναι άχρηστο στην ακουστική.

@Reborn Για να μην κάθομαι και το βλέπω όλο, ,μπορείς να μου πεις που δείχνει πως βάζει fx στον ήχο της κιθάρας? Εχω χάσει επεισόδια!

Ταυτόχρονα? Δηλαδή, μπορείς να κάνεις processing και στο καθαρό σήμα της κιθάρας?

Αυτό που ακούς και στη δύο περιπτώσεις είναι το VG88, σίγουρα. Αν θυμάμαι καλά, είχε την δυνατότητα να παίξει και χωρίς GK. Είμαι απολύτως βέβαιος πως είναι αυτό. ¨Οπως και για το ότι τα fx στον ακουστικό ήχο είναι από αλλού.Δεν ξέρω αν τα πιο σύγχρονα μηχανάκια μπορούν να κάνουν αυτό που θες. Τώρα που το σκέφτομαι, το GR 33 που έχω-και που είναι το προηγούμενο από αυτό που έχεις εσυ-νομίζω πως κάπου στο manual λέει πως έξοδος για το guitar only σήμα που έχει, μπορεί να πάρει κάποια fx από μέσα...δεν μου χρειάστηκε ποτέ και δεν είμαι σίγουρος...θα το κοιτάξω.

Έχεις κάποια συγκεκριμένη περίοδο του Meola στο μυαλό σου? Για χρόνια χρησιμοποιούσε το GR 1 της Roland και για ένα φεγγάρι το VG8 ή VG88. Και στις δύο περιπτώσεις μίξαρε τον synth και τον φυσικό ήχο κατά βούληση. Γενικά μιλώντας, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, για να δουλέψεις με synth θα χρειαστείς κάποιον πολυφωνικο μαγνήτη τύπου GK ή Tripleplay ή μια κιθάρα που να είναι midi ready, όπως για παράδειγμα κάποια μοντέλα της Godin. Σε κάθε περίπτωση θα μπορείς να στέλνεις δύο διαφορετικά σήματα, ένα φυσικό και ένα midi-που σημαίνει πως θα χρειαστείς ξεχωριστό επεξεργαστή για fx για το ακουστικό σου σήμα.

@atreu73 Είναι συμπαθητικά τα συγκεκριμένα samples. Επιπλέον, βασική ιδέα πίσω από αυτά τα πρόσφατα κομμάτια είναι να είναι το γράψιμο για τα όργανα όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα γίνεται. Αν, δηλαδή, τα έπαιζε πραγματική ορχήστρα, το αποτέλεσμα να έστεκε. Θεωρώ πως αυτό βοηθάει στο να ακούγεται το αποτέλεσμα κάπως πιο φυσικό. Τα έγχορδα, για παράδειγμα, δεν έχουν γραφτεί γενικώς σαν strings,αλλά ξεχωριστά κάθε ομάδα, με το ανάλογο sample, διαφορετικό panning κλπ.

@atreu73 Ευχαριστώ. Γράφω στο Sibelius κι ύστερα ανοίγω στο Sonar και φορτώνω τα samples.

Με πιάνεις αδιάβαστο.Θα τσεκάρω και θα επανέλθω!

Ναι,φυσικά, εννοώ σαν επιρροή. Η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό μελετούσα και το score, είναι πιθανόν αυτή η επιρροή να είναι...ε...πιο απτή. Η σύζυγος, πάντως, όταν το άκουσε ήταν σαφής...Τι δικό σου και μαλακίες, αυτό είναι εκείνο κει του Debussy...

@Tamtam Χε χε....ντάξει, περίμενα πως και πως κάποιος να μου κάνει την πάσα για να βάλω αυτό... ...sometimes all I can think about is Debussy. Ευχαριστώ για το σχόλιο-και την πάσα. Φυσικά έχεις δίκιο, ήταν απολύτως συνειδητό, αν και για να είμαι πιο ακριβής, στο μυαλό μου είχα το τρίτο μέρος από το κουαρτέτο εγχόρδων, από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια ever.

Σας ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια. Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Thanks, JJ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς. Τιμή μου, Boss. @Nikos Aravanis Ευχαριστώ για τα repost, Νίκο!

Το 2011.

Σωστός. Η μία από αυτές είναι εκείνη με την NY στην ταστιέρα. Φανταστική.

Κι εσύ τσίπουρο?

Έπαιζε με Godin για ένα διάστημα προ 10ετίας-την εποχή που ήρθε κι εδώ με την 5 piece band-Chick Corea κλπ. Έκτοτε το γύρισε, ευτυχώς, σε PRS. Του έχει φτιάξει ο Paul καναδυό customαρισμένες.

Ευχαριστώ για την ακρόαση και τα ενθαρρυντικά σχόλια. Μέρες που΄ναι, είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενα. @cigaret13 Φώτη, έχω μείνει χωρίς nylon. Αν είχα, θα έβαζα παντού.

Ο,τι είπε ο Στράτος. Επίσης, το δεύτερο ακόρντο είναι D7.

Φυσικά, καμία αντίρρηση. Εξάλλου, η άποψη ήταν, όπως είπα, καθαρά προσωπική. Το σημαντικό είναι πως το να μιλάς για τα δικά σου αυτιά και το δικό σου γούστο-και μάλιστα έτσι- είναι ένα δικαίωμα που το έχεις κερδίσει με την δουλειά και την επιμονή σου. Τα διάφορα περί άθλιων παιξιμάτων κλπ είναι μαλακίτσες.

Επέτρεψε μου να γίνω πιο σαφής. Το κομμάτι είναι πολύ καλό γιατί κάνει μια πολύ ξεκάθαρη αφήγηση. Επιπλέον, με τρόπο λιτό, ξεκινάει από το Α και πάει στο Β. Η καλή παραγωγή, σε ένα τέτοιο κομμάτι είναι μέρος του ίδιου του κομματιού-και αυτός είναι λόγος που το σχολιάζω, συνήθως οι κουβέντες περί των ηχοληπτικών μου είναι αδιάφορες. Θα μπορούσε να είναι καλύτερο? Προσωπικά, δεν θα ήθελα τα μικρά leads που έχεις εδώ κι εκεί-θα έκανε πολύ μεγαλύτερη εντύπωση το καταπληκτικό θέμα στο τέλος-και θα έβαζα την αλλαγή στην αρμονία γύρω στα 30" νωρίτερα. Αλλά, είπαμε, καθαρά προσωπικά.

Μπράβο Φώτη, πολύ ωραίο. Εντυπωσιακό ηχητικά.

Εγώ λοιπόν, θα έλεγα τα εξής-έτσι, για να γίνεται κουβέντα... Μια πολύ χρήσιμη μέθοδος για να εξελίσσεται κανείς, σε κάθε τέχνη, είναι ο αυτοπεριορισμός-για να΄μαστε κι επίκαιροι, δηλαδή ο περιορισμός των διαθέσιμων μέσων. Για παράδειγμα, στον αυτοσχεδιασμό συχνά μελετάμε χρησιμοποιώντας μόνο νότες των ακόρντων ή μόνο μια περιοχή/θέση του οργάνου ή μόνο ένα ρυθμικό/μελωδικό μοτίβο ή μόνο μία χορδή κλπ κλπ. Στη σύνθεση, αντίστοιχα. Με όλα τα μέσα διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή, στην πραγματικότητα δεν μαθαίνεις τίποτα. Θεωρώ πως ένας περιορισμός που πρέπει να βάλεις,είναι αυτός της διάρκειας. Δηλαδή, 3 λεπτά max. Ακόμα κι αν θες τελικά να πεις ό,τι έχεις να πεις με 6λεπτα έπη, το να μπορείς να δουλέψεις τα υλικά σου σε πιο μαζεμένα χρονικά πλαίσια, είναι ένα στάδιο που πρέπει, επιβάλλεται να περάσεις-στο βαθμό, φυσικά, που σε ενδιαφέρει να προχωρήσεις στον τομέα του γραψίματος και όχι απλά να ξε*^$@!νεις με τεράστια σόλο. Επίσης θα σου πρότεινα, μια και απ΄ό,τι φαίνεται δουλεύεις αυτοσχεδιάζοντας, να μην ακούς/αξιολογείς/δουλεύεις τους αυτοσχεδιασμούς αμέσως αφού τους κάνεις, αλλά ύστερα από μερικές μέρες. Έτσι, έχοντας αποστασιοποιηθεί από τη "στιγμή" θα μπορέσεις να ακούσεις πιο κοντά σε αυτό που ακούει ένας ακροατής. Η κρίση σου για το τι μένει και τι φεύγει θα είναι τελείως και αναπάντεχα διαφορετική.

Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς, αλλά ευχαριστώ!