pipityri

Και η εργασία για τον Tyner είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Εκτενής αναφορά στο μεταβατικό στάδιο, καθώς τα modal στοιχεία αρχίζουν σταδιακά να εμφανίζονται σε αρμονικό και μελωδικό επίπεδο-τα νέα voicings, οι προσεγγίσεις στον αυτοσχεδιασμό, οι συσχετισμοί με την ήδη υπάρχουσα bebop γλώσσα. Πολλά γραμμένα παραδείγματα, ωραίο ανάγνωσμα.

Τελικά αυτό είναι διαφορετική εργασία.

Σίγουρα θα ήταν ενδιαφέρον να διαβάζαμε την άποψη του Sami για το θέμα. Όλα τα θεωρητικά άρθρα που έχει ανεβάσει είναι και πολύ υψηλού επιπέδου και πολύ γενναιόδωρα σε πληροφορία.

Ο Μάκης και ο Sami τα ξέρουν.

Έχεις δίκιο, μου ξέφυγε αυτό! Καθώς όταν είπα..3...4....βασικά εννοούσα εσένα, ήδη είμαστε υπεράνω των προσδοκιών μου. ?

Όντως, ο Eubanks σκίζει...φανταστικό παίξιμο. Κι εγώ, τον είχα αντιγράψει σε κασέτα για τον ακούω στην ταράτσα, αλλά είχα μπερδέψει τις πλευρές. Τώρα, όποτε βάζω το cd στο αμάξι, το αρχίζω από τη μέση, δεν μπορώ αλλιώς. ?

Έχει παίξει σ΄έναν από τους all time αγαπημένους μου δίσκους, το Extensions του Holland και το παίξιμο του εκεί είναι σίγουρα ένας από τους λόγους η συγκεκριμένη δουλεία μου αρέσει τόσο πολύ. Δεν ξέρω αν οι θεωρίες του θα μπορούσαν ποτέ να βρούν μεγάλη απήχηση, είναι και απόρροια των φιλοσοφικών του αναζητήσεων και κάπως esoteric, αλλά σίγουρα παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

Για του φίλους που ψάχνονται με τέτοια πράγματα-εσείς οι 3...4....ξέρετε ποιοι είστε ? .... ...Βρήκα αυτήν την καταπληκτική μελέτη-πρόκειται για διδακτορικό-πάνω σε αυτό που γενικά ονομάζεται outside παίξιμο. Είναι σε 3 μέρη. Στο πρώτο εξετάζονται και αναλύονται 20 παραδείγματα-από Bird και Benson μέχρι Sco και Jarrett. Στο δεύτερο,σε βάθος μελέτη του πρώτου μέρους του A Love Supreme, ειδικότερα του σημείου με τη μεταφορά του βασικού μοτίβου σε άλλες τονικότητες-και σύνδεση της σειράς των μεταφορών αυτών με τα Mother και Grandmother Chords από το βιβλίο του Slonimsky-καθώς επίσης και η σχέση του μοτίβου αυτού και των παραγώγων του με το παίξιμο του Dolphy. Στο ίδιο μέρος υπάρχει μια καταπληκτική μελέτη της αρμονίας του Miles στα ηλεκτρικά του 80, αναλύονται κομμάτια από το Man With A Horn, Decoy και You Are Under Arrest.Είναι η πρώτη φορά που βρίσκω κάτι τόσο εκτενές για αυτή την περίοδο, θυμάμαι μόνο μια αναφορά σε μια παλιά συνέντευξη του Roben Ford που μιλούσε για μια τεχνική που του είχε δείξει ο Miles. Η μελέτη αυτή πάει πολύ βαθιά. Το τρίτο μέρος ασχολείται αποκλειστικά με τις τεχνικές του Steve Coleman-και είναι ίσως το πιο δύσκολο, καθώς δεν έχει να κάνει τόσο με γνωστές σκάλες ή ακόρντα, αλλά διαστήματα, μορφές συμμετρίας κλπ κλπ. Συνολικά, πρόκειται για μια καταπληκτική εργασία-μιλάμε για περίπου 700 σελίδες, με πάρα πολλά μουσικά παραδείγματα. https://openaccess.city.ac.uk/id/eprint/8397/?fbclid=IwAR3GI2YGIZFCFsXsd9T67FFMRDN8zEv2bWETQopXXw2hSCl4wO-sUCyk1y0

Εσκεμμένο ή γλώσσα λανθάνουσα? ?

Το να αφήνουμε έξω τον παράγοντα "ποιος παίζει" μου φαίνεται απολύτως σουρεαλιστικό. Κάποιος με ικανότητα 200$,είτε παίζει με κιθάρα των 200 ή των 2000, το ίδιο θα ακουστεί. Το αστείο είναι πως δεν το καταλαβαίνει. Όταν αρχίζει και το καταλαβαίνει,έχει ανέβει επίπεδο. Δεν είμαστε οι μόνοι, πάντως. Προχθές ανέβασε στο fb ένα κλιπάκι από την μελέτη του ο Καβάκος και κάποιος σχολίασε....φοβερός ήχος, με τι βιολί παίζεις? Αυτά που λες είναι ενδιαφέροντα, αλλά ο τόνος σου είναι απαράδεκτος.

Σωστός. Η,για να΄μαστε πιο ακριβείς, έχεις ακούσει υπέροχους ήχους από υπέροχους μουσικούς που έπαιζαν κιθάρες με μαγνήτες των 30 ή 300$.

Εννοείται. Και κάποια δύσκολα μέρη τα είχαν κάνει midi από πριν. Τέτοιοι ήταν.

Είναι πολύ συγκροτημένη και οργανωτική με τον χρόνο της. Επί πλέον, όπως ξέρεις, στη οικογένεια μας η ενασχόληση με τις τέχνες δεν είναι κάτι που έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Οπότε, χρόνος βρίσκεται. ?

Άσχετο, ίσως, αλλά υπάρχει ένα γράμμα του Debussy προς στον Igor, όπου ο μνημονεύεται μια πρώτη παρουσίαση της Ιεροτελεστίας- σε κλειστό κύκλο-από τους δυο τους σε πιάνο για 4 χέρια. Όπου μάλλον ο Debussy το έπαιξε prima vista. Φρίκη!!!

Σας ευχαριστώ όλους- και εκ μέρους της Σοφίας, η οποία σας βρίσκει όλους πολύ, πολύ καλούς και ευγενικούς. ? @Jazzjoker Θα σου πως μόνο πως, όταν της έδειξα πως, με την προσθήκη της b5/#4 από πεντατονική περνάμε σε blue, η αντίδραση της ήταν...τώρα ακούγεται ακόμα καλύτερα. @fusiongtr Το πάμε σιγά-σιγά. Για την ώρα πρέπει να τελειώσει μια αρμονική ανάλυση του In A Santimental Mood, μέχρι την Παρασκευή. Τ΄ακούς μικρή? ?

Μπράβο, σε όλους και σε σένα ειδικά. Γνώση, θέληση, επιμονή, παράδειγμα προς μίμηση.

Sexy. Tres sexy. ?

Πάντα η ανάγνωση που κάνεις είναι πολύ, πολύ κοντά σ΄ αυτό που έχω στο μυαλό μου. Ειδικότερα το δεύτερο σκέλος , " μου δίνει την εντύπωση ότι στην αρχή δεν ξεκινά αλλά συνεχίζει. Και στο τέλος δεν τελειώνει." είναι απολύτως spot on. Δεν το θεωρώ ημιτελές-ποτέ δεν θα δημοσιοποιούσα κάτι που δεν ανταποκρίνεται στα προσωπικά μου κριτήρια. Απλά, πιστεύω πως το να υπαινίσσεται κανείς μιαν αρχή ή/και μια συνέχεια είναι ένας ακόμα τρόπος να ειπωθεί μια ιστορία. @fusiongtr Εδώ και πολλά, πολλά χρόνια η βασική μου κιθάρα είναι η strat. Με την Godin παίζω συνήθως όταν θέλω midi-και η strat είναι midi ready, αλλά θέλει ένα καλό setup για να είναι 100%. Με την Les Paul παίζω σπάνια, κυρίως επειδή είναι βαριά και, κακά τα ψέματα, δεν είμαι πια 20 χρονών. Την άταστη την ξανάπιασα πρόσφατα, θέλω λίγο δουλίτσα για να την φέρω τουλάχιστον εκεί που την είχα αφήσει. Όταν παίζω live, χρησιμοποιώ τα πετάλια, σχεδόν πάντα το riot, και ό,τι ενισχυτή υπάρχει-τον ac4 αν τον έχω κουβαλήσει ή κάτι σε fender ή pv, καθαρό. Στο σπίτι μου είναι πιο εύκολο να γράψω με το VG8, για λόγους χωροταξικούς/πρακτικούς.

Εγώ, σχεδόν πάντα, κάνω μόνο ένα.

Ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια! @gmoukou Αν κι έχεις δίκιο, το θέμα της παραγωγής κλπ είναι κάτι που με απασχολεί λίγο. Πραγματικά θαυμάζω όσους το κατέχουν, έχουμε εδώ φίλους που έχουν κάνει τρομερή πρόοδο στον τομέα αυτό τα τελευταία χρόνια, αλλά για να είμαι ειλικρινής αναρωτιέμαι, πότε μελετάτε ρε παιδιά?! Για μένα, κάθε ώρα ενασχόλησης/διαβάσματος για παραγωγή κλπ, είναι μια ώρα χαμένης μελέτης αυτού που πραγματικά με ενδιαφέρει-έχω απολύτως ξεκαθαρισμένες προτεραιότητες. Για την, διαβόητη πλέον, είσοδο της solo κιθάρας...Όπως είπα και στον Δημήτρη, το σκεπτικό ήταν ένα take, καθόλου editing και αντίο.Δεν με ενοχλούν μικρές ατέλειες, όταν το ζητούμενο είναι να υπάρχει η αίσθηση του live, της στιγμής. Ο @gkourmoul1 έχει δίκιο για το γενικό set up που χρησιμοποιώ, επιπλέον έχω ένα Twin Classic, ένα Black Magic κι ένα Bad Monkey-ειρωνικό, ίσως, πως η πεταλιέρα μου αποτελείται κυρίως από distortion και overdrive, δεδομένου του ότι δεν είμαι rock κιθαρίστας (για μένα ηλεκτρική σημαίνει γκάζια, αν θέλω καθαρά παίζω ακουστική, χε χε). Εντούτοις, εδώ παίζω με το VG8. H καθαρή είναι ένα patch τύπου SRV, η solo είναι strat σε neck, overdrive σε amp τύπου Fender.

Ίσα ίσα, καλή είναι η κουβέντα.

Ναι, το κατάλαβα. Γενικότερα μιλώντας, και μιας και ανέφερες τον Metheny, το Americana στοιχείο στην μουσική του είναι και αυτό που τελικά εξακολουθεί να μου αρέσει μετά από όλα αυτά τα χρόνια.

@dimsonic Η κιθάρα με τρόμαξε κι εμένα, αλλά το ζητούμενο ήταν η αποτύπωση της στιγμής, ένα take και γεια σας. Τα έγχορδα-2 βιολιά&τσέλο-είναι όπως τα θέλω.