Terry RoscoeBeck5

Φίλος όλα ωραία, αλλά το φινάλε μου ακούγεται λίγο... άγαρμπο ? Σαν να του 'φαγες την "ουρά".

Αν δεν έχεις σκεφτεί τα επόμενα καλλιτεχνικά σου βήματα, με αυτή την κιθάρα θα μπορούσα να προτείνω, Metallica tribute band ή έστω Lynyrd Skynyrd, με εσένα στον ρόλο του Rickey Medlocke. Καλορίζικο το... μαόνι ?

Στη συγκεκριμένη με τις ευχές μου...

Συν το ότι τα Japan κούτσουρα (βάλε μέσα και τις Squier) εκείνης της περιόδου (mid '80s) ήταν κατασκευαστικά αρτιότερα από τα τα αντίστοιχα USA.

Disclaimer: Στην περίπτωση που ο κ. συνήγορος @LK το δει, το όνομα του συγκροτήματος και ο τίτλος του τραγουδιού αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχουν με πρόσωπα και γεγονότα... ?

Γκουχ γκουχ (ήχος διακριτικού βήχα)... Τώρα πέρα από την πλάκα, αν έκανες ένα μικρό upd στην παραγγελία σου με ένα έξτρα κόστος 84 ευρώ, θα μπορούσες να πάρεις την άλλη που έχει μόνο μια με δύο εβδομάδες αναμονής και εντελώς τυχαίως σώμα μαόνι. https://www.thomann.de/gr/harley_benton_victory_plus_bk_vintage_series.htm

Και που να ξέρω εγώ; Ως γνωστόν, universe moves in mysterious ways... ?

Μισό λεπτό, νομίζω ότι κάτι ακούω... Για περίμενε λιγάκι... Μια φωνή... βαθιά, επιβλητική, απόκοσμη... Κάτι λέει για εσένα. " @LK τι πας να κάνεις πάλι; Flying V basswood; Αφού τα είπαμε αυτά: SG, LP, FV κλπ, μόνο μαόνι. Άκου τα μηνύματα που σου στέλνω..." . Τι θα γίνει τώρα φίλος κ. συνήγορος, θα κάνω το medium στην επικοινωνία σου με το σύμπαν; Να τα λέτε direct, ε άμα πχια... ?

Το σύμπαν κάτι προσπαθεί να σου πει, αλλά εσύ πεισματικά αρνείσαι να ακούσεις ?

Μεγάλο και σίγουρα άνω του 30%. Η συντριπτική πλειοψηφία των κοντινών μου προσώπων είναι μουσικοί τώρα που το σκέφτομαι.

A, νόμιζα ότι έλεγες για του θεούλη... Ένα P κρατάει και αυτός (Fender δεν γράφει πάντως) και με thumb rest στην "αρχαία θέση" μάλιστα. ? Κανονικού scale μου δείχνει- με δεδομένο ότι ο τύπος είναι λίγο... "μπόλικος" και δείχνει κάπως πιο μικρό επάνω του.

Όχι, ένα P bass είναι. Ενδεχομένως να είναι το δικό του signature.

Φίλος Κώστας το περάσαμε με διαφορά τεράστιας φάσης... Εγώ το έπαθα πάρα πολύ αργότερα. Σε εκείνη την ηλικία ούτε που γυρνούσα να κοιτάξω "παλιό" κούτσουρο. Μόνο ότι νέο κυκλοφορούσε. Τότε η λέξη Fender ήταν αποκλειστικά για... γέρους ? Ε, ας μην υπερβάλουμε... Και τότε έβγαιναν μάπα όργανα με το στρέμμα.

Αααααααααααααααααααααα... με έχεις φέρει σε κατάσταση υστερίας ? Les Paul (κάτι σαν Les Paul τέλος πάντων)... basswood;;; Basswood;;;!!! Και δεν έχω πλέον κοτσίδες να τραβήξω. Θα με πεθάνεις τον γέροντα με αυτά που βλέπω. Τουλάχιστον δώσε κάτι ελάχιστα παραπάνω και πάρε αυτή που γράφει Body: Mahogany https://www.thomann.de/gr/harley_benton_sc_450plus_gt_vintage_series.htm

Ωραία... Αν όντως ακουστούν τύμπανα και εντοπίσεις από που, πιθανώς να μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα στον δικό σου χώρο, μονώνοντας το σημείο που μεταφέρει τον ήχο. Long shot, αλλά δεν χάνεις κάτι.

Υπόθεση εργασίας: Θα μπορούσε κάποιος να παίξει και εσύ να πας στον τρίτο και ακούσεις τι ακούει η κυρία - παράλληλα με τη δική της εκδοχή;

Από την εμπειρία μου σε στούντιο, οι μοναδική περίπτωση που θυμάμαι κάτι "σχετικό"- βέβαια με recording booth για ακουστικά τύμπανα- ήταν μεταφορά του ήχου από τα δοκάρια του σκελετού του κτίσματος (όπως μου είχαν πει τότε) σε πάνω όροφο, το οποίο λύθηκε με φύλα μολύβι για έξτρα μόνωση κλπ... Σε στούντιο ηχογράφησης. Εσύ με τα ηλεκτρονικά να εμπίπτεις σε αυτή την "κατηγορία" δεν το θεωρώ ούτε καν απίθανο... Βέβαια με τρεις ορόφους διαφορά, η μεταφορά του ήχου από κάποιο δομικό στοιχείο είναι το μόνο που στέκει όπως το περιγράφει η κυρία,, αλλά θα επιμείνω ότι δεν το θεωρώ ρεαλιστικό στην περίπτωσή σου. Μια κάποια "λύση" θα ήταν (αν είχες τον χώρο και το χρήμα, το room in a room (που είπε και ο Waterfall), για να γλυτώσεις τα νοίκια και τον έξτρα χώρο. ΥΓ: Όταν παίζεις, είναι με ακουστικά ή με ενισχυτή;

Μισό γιατί, μπορεί να μην κατάλαβα καλά... Εννοείς με αυτό το σετ και έτσι "μαφλαρισμένο", η κυρία του τρίτου (και) σε ακούει (και) ενοχλείται; Η ακοή της είναι ιατρικό φαινόμενο...

Το mood στα δικά μου αυτιά ήταν Satrianiκο και αυτό μου κάνει.

Πάντως είναι τρομερό... έχει και άλλες φωτο στο θέμα τους και η λεζάντα από κάτω σταθερά... telecaster. Να μην προσέξει κάποιος και να νομίζει ότι βγήκε σε δημοπρασία η συλλογή του @Superfunk ?

Ω θεοί... ποιοι άσχετοι δουλεύουν στη Daily Mail; ? Να ποιοι ρίχνουν νερό στον μύλο των ινφλουένσε με αυτά που γράφουν...

Εδώ αξιότιμε κ. συνήγορε έχω πολλές ενστάσεις... Μιλώντας αποκλειστικά για εμένα: Κανένα "υποκατάστατο", όταν το πιάσεις στο χέρι δεν θα σου δώσει το thrill της original "ιστορίας". Πιάνεις 10 JB που είναι της τελευταίας 20ετίας (και Fender και ΗΒ και οτιδήποτε άλλο)... No thrills ? Πιάνεις ένα oldie... δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα ? Και ξέρω ότι αυτό είναι στο κεφάλι μου. Αλλά όπως σου είπα, is just me. Εδώ πάω πάσο - που μπορείς.

ΟΚ εδώ έχεις ένα point... Το "on every street I walked playing my balalaika"*, ήταν ένας δίσκος "ορόσημο" για τον Knopfler. ? Σου είπα, δεν διαφωνώ στο "αγοράζουμε ιστορία". Και εμείς που ούτε κατά διάνοια δεν μπορούμε να αγοράσουμε "ιστορία", στον βαθμό που παρακολουθήσαμε χθες στη δημοπρασία, αν το καλοσκεφτείς όταν αγοράζουμε ένα vintage κούτσουρο (Fender - Gibson) υποσυνείδητα αγοράζουμε και λίγη "ιστορία" (με την ευρύτερη έννοια). Και εγώ αν τα είχα και έβγαινε σε δημοπρασία το "bass of doom", θα τα έσκαγα έως εξωφρενικού ποσού. Αλλά για το "bass of doom", όχι για το... τριγωνάκι που έλεγε τα κάλαντα ο Jaco ? *Φανταστικός δίσκος που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της αφήγησης....

Καμία αμφιβολία ότι αγοράζεις ιστορία ή "την ιστορία" (πχ LP money for nothing). Αυτήν πληρώνεις και την πληρώνεις αδρά και μπράβο σου. Αρκεί βέβαια να... υπάρχει. Γιατί (και ναι έχω κολλήσει με αυτό), a... balalaika του 2004, 20.000 λίρες ποια ακριβώς ιστορία κουβαλάει; Εκεί είναι η υπερβολή.