Terry RoscoeBeck5

Να σου πω, έβαλες το χέρι σου ακόμα και εδώ; ? Δηλαδή απ' όλες τις κιθάρες της οικουμένης, το presentation έπρεπε να γίνει με... super tele; ? Μας έχετε πρήξει πχια... ?

Θέμα stratocaster-> τσουπ πετιέται μια tele Θέμα Les Paul-> τσουπ πετιέται μια tele Θέμα super strat-> τσουπ πετιέται μια tele Πόσες tele να αντέξουμε πχια... ?

Άργησες υποδειγματικά... Ανέμενα ταχύτερες αντιδράσεις. ?

Ναι, αλλά να την πω την... γκρίνια μου: Τι μαύρα σκοτάδια είναι αυτό το βίντεο... Ιδιαίτερα τον κιθάρα τον έχουν στο pitch black. ESP πάντως είναι η κιθάρα.

Όχι κύριοι... Ότι λέει* το super strat άσ(θ)μα ? *Λέμε τώρα... ?

Ανέβα 1,5 με δύο Χ. ? Τζάμπα πράμα ο mr Scary ?

Ομολογώ ότι με ψιλοκούφανες... Αλλά αφού το θυμήθηκες, δικό σου το ακόλουθο ?

Πάντως ο @carvanit90 θέλει να μας τρελάνει. Έχει Νightswan (OK τη re-issue) και θέλει την ίδια σε '80s version - την οποία είναι συνταρακτικά απίθανο να την βρεις. Όχι εδώ, αλλά γενικά. Πάρε μια Kamikaze, μια Desert Eagle, πάρε μια Warren DeMartini signature San Dimas, μια Snakeskin...

So far, η Frankenstrat είναι η αγαπημένη super strat των παιδιών, σε όλες τις εκδοχές της. ? ΥΓ: @carvanit90 H Skull & Snakes είναι θεάρα.

Τα 'παμε αυτά. Εδώ πιο εύκολα θα πετύχεις το λότο, παρά 80's Nightswan. ΥΓ: Δεν θες και εσύ μια... tele, που έχει δύο ντουζίνες και βάλε στις αγγελίες ? ΥΓ1: Έχει ανοίξει νήμα για super strat και έχεις μια "ζουμερή" ESP ?

Ομολογώ ότι με εξέπληξες ? Ρίξε της ένα floyd και είσαι έτοιμος... ?

Του τότε πρέπει να είναι αυτή που είπα, γιατί με το που είδα το chapparal αμέσως μου ήρθε το sustainiac. Με έβαλες στην πρίζα τώρα, θα τον πάρω τηλ. να τον ρωτήσω αν την έχει ακόμα.

Είχε ένας φίλος μια, δεν ξέρω αν την έχει ακόμα... Αυτή δεν φορούσε sustainiac;

Ναι, 2000 με 2001. Ατιμούλικο, είναι αξιοπρεπέστατη κιθάρα με alder σώμα. Εύγε κ. συνήγορε.

Μάλλον το 2000 την πήρες, γιατί με αυτό το χρώμα βγήκε τότε (ως το 2002). Αντιλαμβάνεσαι βέβαια ότι έκανα guitar CSI ?

Ο οποίος "θεούλης" κάτι μάλλον "γρατζουνούσε/ τραγουδούσε;" με μια μπάντα, γιατί σύχναζε σε ένα στούντιο που κάναμε πρόβες στο άνω Καλαμάκι.

Χτες έκανα τα ψώνια για τον εορταστικό διάκοσμο του Halloween ? H Stagemaster που έχεις τι χρώμα είναι; Pewter Gray Metallic; Μάλλον είναι η Deluxe... Ωραιότατη.

Δεν έχω, αλλά μια τέτοια (για ντεκόρ) θα την ήθελα διακαώς... ? ΥΓ: Εναλλακτικά κάποια από τις ESP του Lynch

Άλλος ένας ήρωας των παιδικών/ εφηβικών μας χρόνων μας αποχαιρέτησε. RIP. Θυμάμαι με δέος την αγορά των δύο πρώτων δίσκων των Maiden. ΥΓ:Και χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, ο γέρο Ozzy έχει αρχίσει να μην μας τα λέει καλά.

Πάρε ένα πινέλο μαγειρικής... Βάλε λίγο λάδι πέρασε τις χορδές και ύστερα παίξε - αυτή την αίσθηση έχω με τις flats όταν ιδρώνω/λαδώνω. Και καθώς έχω μια απέχθεια για τις λαδερές αισθήσεις, στις flats μου είναι unbearable. Όχι ότι δεν ιδρώνω/λαδώνω και με τις round, αλλά καμία σχέση με αυτή τη greasy αίσθηση που έχω με τις flats. Ως εκ τούτου round με εξαίρεση μια και μοναδική φορά που δοκίμασα Elixir- λόγω της "λαδίλας" που στις δύο ώρες tops βγάζει off καινούργιο set. Εκεί ΟΚ... λιγότερα πρίμα/"zing" εξ αρχής, αλλά ας πούμε μεγαλύτερη διάρκεια. Πάντως το coated δεν με ενθουσίασε, οπότε επέστρεψα στις round. Όταν ήταν "ανάγκη" άλλαζα σετ. Αν προέκυπτε κάτι έκτακτο έπεφτε ένα βράσιμο να φύγει η μπίχλα και να υπάρξει ένα πρόσκαιρο bright. Στην πορεία ασπάστηκα τη "σχολή" JJ (James Jamerson): Δεν έχουμε κανέναν λόγο να αλλάζουμε χορδές, εκτός και αν σπάσουν (ο αείμνηστος βέβαια έπαιζε με flats).

Εννοώ την αισχρά λιπαρή αίσθηση μιας flat χορδής συνδυαστικά με τα δάχτυλα μου. Φυσικά αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει στους πάντες. Όπως είπα "λαδώνω" και αυτός ήταν ο λόγος που εξαρχής οι flat μου έγιναν "αποκρουστικές".

Εγώ συνεχίζω να τις μισώ... Βασικά για εμένα είναι πρακτικό το θέμα. Δεν ιδρώνω απλά, λαδώνω... Και αυτή η αίσθηση πάνω στην flat χορδή είναι απερίγραπτη, βασανιστική- αηδία. Κατανοητό. Βέβαια, "κουτσά - στραβά", κόβεις εντελώς το tone και κάνεις τη δουλειά και με round. Για τον λόγο που περιγράφω από πάνω, αναγκάστηκα να περάσω coating το μπράτσο του άταστου για να παίξω με round. Χωρίς να έχω παίξει με tape, πιστεύω ότι θα βιώσω την ίδια αισχρή αίσθηση στα δάκτυλα. Δεν πρόκειται φυσικά να συμβεί ποτέ.

Τώρα που μετά από χρόνια διαλύθηκε η πλάνη μου - taperwound/tapewound- πείτε μου γιατί tapewound και όχι τις "κλασικές" flat; Ηχητικά στρίβουν προς το ίδιο σημείο, πιο κοντραμπασέ/μουντό ήχο. Να εικάσω το feel στο χέρι, διαφορετικό tension;

Ααααα... Όπως ανέφερα εξ αρχής για εμένα οι χορδές είναι μόνο roundwound. Με μια και μοναδική φορά (και εξαίρεση) που δοκίμασα Elixir (coated), ever never δεν έχω χρησιμοποιήσει κάτι άλλο. Taperwound, tapewound ήμαρτον... ?