Terry RoscoeBeck5

Αυτό που θέλω να πω φίλε GK είναι: Ότι και αν κάνουμε αν δεν γίνουν δομικές αλλαγές στην χώρα, στο πολιτικό σύστημα, στην νοοτροπία και στα μυαλά μας, πάλι θα καταλήξουμε στο τετράγωνο ένα. Αν πχ συνεχίσει η καταλεηλάτηση του κράτους σε συνδυασμό με την αιώνια ατιμωρησία, θα φάμε το αγγούρι (σόρυ) για ποιον λόγο; Για να μπορούν να συνεχίσουν ανενόχλητοι την αρπαχτή... Αν δεν αλλάξουμε εμείς και αυτό που συμβαίνει γύρω μας, μην περιμένεις χαΐρι και προκοπή...

Φίλε μου, με αυτό το πολιτικό σύστημα, με τα δεδομένα κόμματα εξουσίας, τα δεδομένα πρόσωπα που τα αποτελούν και με την κυρίαρχη νοοτροπία που αναλύσαμε εδώ και 40 και σελίδες, ας κρατήσουμε ορισμένες αμφιβολίες για την ποσότητα, την ποιότητα και τον χρόνο της ανάκαμψης...

Για να δούμε φίλε Ανώνυμε, για να δούμε γιατί όλο υπομονή κάνουμε σε αυτήν χώρα ;D Γενικά, κάτι περιμένουμε, καλύτερες ημέρες, να βρέξει, να μας πέσει το λόττο... Όμως επί της ουσίας έθεσα το θέμα της απεργίας και κυρίως το θέμα της κινητοποίησης, καθώς προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε μια ευκαιρία να «βάλουμε» πλάτη και να δείξουμε ότι αντιδρούμε σαν κοινωνία... Βεβαίως εύλογα θα μου πείτε: Να πάω να κάνω τι; Με ποιους; Με το ΠΑΜΕ, με τους άλλους, με τους παρ άλλους; Γιατί να πάω εγώ και την φωνή μου να την «καπελώσει» μια κομματική/ συνδικαλιστική ετικέτα; Αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα και δυστυχώς δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις... Όμως αν δεν αντιδράσουμε σε αυτό, στο επόμενο, στο μεθεπόμενο, τότε που θα αντιδράσουμε; Πως θα τους κάνουμε να αρχίσουν να έχουν το φόβο μας; Να κάνουν και μια δεύτερη σκέψη πριν πάνε να κάνουν την λοβιτούρα... Να περνάει από το μυαλό τους το ενδεχόμενο:Βρε λες να αγριέψει το πόπολο; Απλά μερικές σκέψεις...

Εδώ τώρα έχουμε ένα... ζητηματάκι: Αύριο και μεθαύριο έχουμε απεργία... Όμως θα απεργήσουμε; Και πολύ περισσότερο- για να επαναφέρω αυτό που συζητούσαμε με τον Odis- θα είμαστε στο πεζοδρόμιο;

Εντάξει Roubi δεν έγινε τίποτα- το είπαμε και πριν. Απλά βρε παιδί μου το έθεσες λίγο... άκομψα. Περαστικά σου.

Εδώ αγαπητέ Roubi θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι πιθανώς ο καθένας από εμάς να τα έχει πει εκεί που πρέπει και να έχει πληρώσει το κόστος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Σίγουρα κάποιοι εδώ μέσα, θα έχουν πληρώσει το τίμημα της γνώμης τους. Το ότι δεν έχουν βγει με τα σημαιάκια να το διατυμπανίσουν δεν σημαίνει ότι δεν έχει συμβεί... Αλλά εγώ θα σε ρωτήσω κάτι: Θα έβρισκες πιο δόκιμο, πιο πολιτικά ορθό, υγιές- πες το όπως το θες-την ώρα που βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση σαν αυτή που αντιμετωπίζουμε, να συνεχίζαμε να τυρβάζουμε για χορδές και κιθάρες; Δεν θα σε ανησυχούσε αυτή η ενδεχομενική... αφασία μας;

Αναρωτιέμαι γιατί πάντα κάποιος θα πρέπει να κουρελιάσει μια διαλογική συζήτηση παράθεσης συν-αμφότερων απόψεων. Γιατί το ζητούμενο θα πρέπει να καταλήγει «ναι όλο μπλα - μπλα είστε και τι κάνετε εσείς;» Δεν δίνουμε εξετάσεις σε κανέναν... Δεν προσπαθούμε να πείσουμε κανέναν και για τίποτα. Ο καθένας έχει τις απόψεις του και κάποιοι θα συμφωνήσουν και κάποιοι θα διαφωνήσουν. Όμως ο καθένας λογοδοτεί στην συνείδηση του- εάν και εφόσον διαθέτει. Και το γεγονός ότι υπάρχει η παραγωγή κάποιας, όποιας, σκέψης ακόμα και στα στενά πλαίσια ενός φόρουμ, σημαίνει ότι κάτι «κινείται», ότι τουλάχιστον έστω και το πνεύμα μας δεν έχει πέσει σε λήθαργο. Σε τελική ανάλυση στο φόρουμ υπάρχουν σε εξέλιξη πολλές άλλες συζητήσεις και όποιος νομίζει ότι εδώ «αμπελοφιλοσοφούμε» μπορεί να στραφεί προς τα εκεί... Πάντα φιλικά...

Για τόλμα να το κάνεις τώρα... Θα σε καταγγείλουν για κακοποίηση ανηλίκου. ;D

Τι να εκραγούμε; Έχεις απόλυτο δίκιο. Από την χαζομάρα που κουβαλάει κανείς στις πολιτικές του πεποιθήσεις -α, εμείς είμαστε πάππου προς πάππο (βάλτε ότι θέλετε)- μέχρι τα ασύλληπτα- α, εμείς τον Γιωργάκη (ή την Σούλα) μας δεν τη έχουμε για τα δόντια αυτουνού (βάλτε ότι ιδιότητα θέλετε), θα πάρει... επιστήμονα... Καληνύχτα...

Αναμενόμενο ;D. Πάντως ήταν ένα ακόμη δείγμα της κουλτούρας της ψευτογκλαμουριάς που αναπτύχθηκε στα '90ς. Όλοι έπρεπε να είναι executive, managers, directors κλπ από την ημέρα 1 που θα έπιαναν δουλειά... Αμφιβάλω αν σου ερχόταν κάποια σήμερα και σε άρχιζε στο ίδιο παρολί- φυσικά πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Όμως υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες ότι σήμερα ο μπαμπάς της δεν θα της έλεγε «πάρε 200 και πήγαινε διακοπές», αλλά τραβήξου στην δουλειά μην σου δώσω 200... κλωτσιές ;D

Ο... περίεργος: Και τι έγινε τελικά, την προσέλαβες και πόσος ήταν ο μισθός; ;D

700 ολόκληρα ευρώ :o... Και ποιος σου είπε Νίκο ότι θα πάρουμε τέτοια πλουσιοπάροχη σύνταξη ;D Εδώ δεν ξέρουμε εάν τότε θα υπάρχουν καλά- καλά τα ταμεία...

Κώστα σε διασκευάζω... "Δεν θα πάρεις σύνταξη ποτέεεε Μισθωτέεεεε, μισθωτέεεεε Ούτε και εσύ απ΄ τον ΟΑΕΕΕΕ, ΟΑΕΕΕΕΕ"

Γιατρέ μου το σεξ θα επιτρέπεται; ;D

+1000. Ομοίως βέβαια συμβαίνει και στον δημόσιο τομέα- για να μην ξεχνιόμαστε. Όμως εδώ προκύπτει ένα... ζητηματάκι: Τι στην ευχή παραγωγικός θα είσαι στα 67 που θα βγαίνεις στην σύνταξη; Λέω τώρα εγώ...

Ναι, το λέει και το γνωστό ρητό Arbeit macht frei (μπρρρρρρρρ) ;D

Νίκο, Shurgr, ναι αυτή είναι μια πραγματικότητα, την αναλύσαμε και παραπάνω. Όμως χωρίς καμία μαρξιστική διάθεση, θα υπενθυμίσω ότι υπάρχει και η «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού»: Απλήρωτες υπερωρίες, «τρομοκρατία», ελαστικοποίηση εργασίας (με ότι αυτό συνεπάγεται), βιτριόλια στους ανυπότακτους, ανασφάλιστη εργασία κλπ. Δεν είναι όλα άσπρο- μαύρο, υπάρχουν και πολλές γκρίζες ζώνες...

+1000 ακριβώς έτσι... Και μην ξεχνιόμαστε, χωρίς την βάση του 10. Κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα...

Γιατί έχουν προέλθει από μια χώρα που η αρπαχτή είναι καθεστώς; Λέω τώρα εγώ...

Ας πάμε λοιπόν σε κάποιους που θέλουν να σπουδάσουν εδώ- για την ακρίβεια να ξανά σπουδάσουν στα «γεράματα»: Είμαι στο ΕΑΠ και φοιτώ στο τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού... Το κάθε μάθημα κοστίζει 700 ευρώ, τα οποία παρακαλώ είναι απαιτητά από το καλοκαίρι, πριν καν από την έναρξη της ακαδημαϊκής σεζόν. Ερωτώ: Ο ΟΑΕΕ πλέον μου έρχεται 600 τόσα ευρώ- και με έχει αφήσει χωρίς φάρμακα :-[- Τον Ιούλιο που θα πρέπει να να πληρώσω το δίμηνο στο ταμείο και το ΕΑΠ θα μου πει «σκάστα για να συνεχίσεις τις σπουδές σου», εγώ τι θα διαλέξω; Την Κική ή την Κοκό; Γιατί αγόρια μου 1400 ευρώ ντάγκα και για τους δυο, δεν θα τα έχω... Ποιον από τους δύο πρέπει να πάρει ο... βενζεβούλ και να σηκώσει; Το ασφαΛΗΣΤΕΙΚΟ ταμείο, που ανεβάζει αβέρτα τις εισφορές δίνοντας μου ανταποδοτικά αέρα κοπανιστό και ανασφάλεια ή το πανεπιστήμιο που ζει στην κοσμάρα του και δεν βάζει αποπληρωμή των διδάκτρων με δόσεις;

Μισό... κιλό παιδιά, γιατί η κουβέντα μας έχει καταιγιστικό ρυθμό. Οι μονοπωλιακές πρακτικές υπάρχουν παντού. Για παράδειγμα, πριν κάποιους μήνες τα μεγάλα σούπερ μάρκετ στην Αγγλία είχαν κάνει καρτέλ στις τιμές των γαλακτοκομικών. Ο τύπος τα έβγαλε στο «τακ» και μετά ανέλαβε το κράτος να επιφέρει την τάξη... Πατερναλιστικό ή μη, το εκεί σύστημα- το οποίο δε θεωρητικό επίπεδο είναι ίδιο με το εδώ- διαφύλαξε την αξιοπιστία του. Το θέμα στην ελληνική περίπτωση είναι η μη εφαρμογή του αυτονόητου χαρακτηριστικού του συστήματος: Η αυτό διαφύλαξη του, η αυτό περιφρούρηση της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς. Οπότε αν το εγχώριο σύστημα δεν λειτουργήσει με τους κανόνες, όσες ιδιωτικοποιήσεις και αν γίνουνε θα είναι μια τρύπα στο νερό... Απλά θυμηθείτε τι έγινε εδώ με την υπόθεση «καρτέλ γάλατος». Τους... τα γάλατα γαρ-γάλατα...

Βεβαίως, βεβαίως Νίκο μου η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων στην Βρετανία είχε και μια άλλη παράμετρο που δεν πρέπει να λησμονούμε: Ναι με έπεσαν οι τιμές στα εισιτήρια, αλλά παράλληλα είχαμε και πτώση του επιπέδου ασφαλείας, καθώς το δίκτυο δεν έτυχε της καλύτερης συντήρησης, με αποτέλεσμα αρκετά πολύνεκρα δυστυχήματα. Φυσικά έχουμε δει και τα χαΐρια του δικού μας, δημόσιου ΟΣΕ... Όμως αν δεν υπάρχει έλεγχος (όπως έγραψες), η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει λούμπες...

@audiokostas Κώστα, Κώστα μου τα έγραψες εξαιρετικά και κυρίως λογικά. Εύγε...

Γι' αυτό αναφέρθηκα φίλε μου στο ότι «εμείς στην Ελλάδα έχουμε βιώσει έναν στρεβλό, «άναρχο», καπιταλισμό- φιλελευθερισμό, που δεν είχε ούτε τους βασικούς κανόνες, που δεν τήρησε ούτε τις βασικές ισορροπίες.» Γι αυτό που μόλις σχολίασες...

Ξυπνήσαμε βρε Νίκο, δεύτερο καφέ πίνω ;D. Λοιπόν η αλήθεια είναι ότι από την δεκαετία του΄90 ο Έλλην βίωσε την «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας και του καπιταλισμού»... Έγινε... trendy, απέκτησε... lifestyle, έγινε... κοσμικός- όλα αυτά με μεγάλες δόσεις «βλαχομπαρόκ» αισθητικής- και παράλληλα απεφάνθη ότι η εργασία πρέπει να πληρεί κάποια... υψηλά στάνταρ ειδάλλως δεν έχει λόγο να ασχοληθεί μαζί της αν δεν του προσδίδει κάποιο κοινωνικό Status... Κοινώς έγινε τεμπελάκος, που αναζητούσε εύκολο τρόπο πλουτισμού και φυσικά και μια «μπέμπα» παρκαρισμένη έξω από το σπίτι. Εκεί όμως που αγαπητός μας νεοέλληνας έφαγε το τυρί, ήταν στο εξής: Πήρε εντελώς αψήφιστα τις έννοιες «πιστωτική κάρτα, καταναλωτικό δάνειο»! Την γκλαμουριά και την χλίδα- που του επέβαλαν ως τρόπο ζωής, αλλά αυτή είναι μια άλλη, τεράστια κουβέντα- την ήθελε... Αλλά χωρίς δραχμή στην τσέπη, πως θα έκανε τα «χαϊλίκια» του; Δανείστηκε λοιπόν, ασύστολα μάλιστα, έχοντας μάλιστα στο μυαλό του την παραμορφωμένη εικόνα ότι οι τράπεζες μάλλον χαρίζουν χρήματα... Να είναι καλά η Μύκονος, ο Παρνασσός, το Κολωνάκι και πέρα βρέχει στον Πλαταμώνα... όσο μπορώ να παίρνω διακοποδάνεια όλα καλά... Όμως την ώρα που ο αγαπητός μας νεοέλληνας χάζευε, κάποιο άλλοι έπραξαν λελογισμένα- πχ οι Αλβανοί: Δούλεψαν σαν σκυλιά χωρίς τους «μεγαλοαστικούς ιδεατισμούς» που απαιτούσαν κάρτα που να αναγράφονται τουλάχιστον οι τίτλοι «manager, director, executive κλπ)- αν θυμάστε κάποτε όλοι ήταν... manager κάποια εποχή και αναρωτιόμασταν αν όλοι τελικά είναι... διευθυντές ποιος έχει μείνει για να δουλεύει από κάτω τους... Βεβαίως οι... γυροβολιές των νεοελλήνων σταμάτησαν κάποια στιγμή... Οι τράπεζες ήθελαν τα λεφτά τους, η κρίση έσπασε την trendy «φούσκα», οι δουλειές άρχισαν να χάνονται και πλέον ο φίλτατος νεοέλληνας κάνει δύο και τρεις δουλίτσες για να τα φέρει βόλτα... Νομοτελειακή δικαιοσύνη, αγαπητοί μου... ΥΓ τώρα είναι ολόκληρο...