Terry RoscoeBeck5

Λοιπόν αγαπητέ Sotoli μετά από τόση ανάλυση στο θέμα Β string είσαι έτοιμος. Πάρε το Fenderακι που μας έδειξες και… σιδεροκέφαλος στα πεντάχορδα. Να σου ευχηθώ καλορίζικο ή είναι ακόμη νωρίς;

Αν και το έγραψα στην αρχή του thread θα το ξαναπώ: Υπάρχουν πεντάχορδα και… πεντάχορδα. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τον  X-minor ( το όργανο κάνει την διαφορά στην Σι) και τέλος πάντων όποιος θέλει η Σι του να ακούγεται «πιάνο» ή «καμπάνα» ας πάρει ένα Dingwall για να βρει την Σι των ονείρων του…

Ναι, μεν, αλλά… Με ένα τέτοιο που έπαιξα σε ένα τζαμάρισμα, δεν πέταξα και την σκούφια μου. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ήταν κακό- το μπράτσο μου άρεσε πολύ- αλλά δεν ήταν τόσο… Jazz. Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ότι είχε τα active… μπλιμπλίκα κάτι που το θεωρώ απαράδεκτο για Fender. Έχω ένα Marcus Miller Jazz Bass που έχει active και για να πω την αλήθεια με ψιλό ξενερώνει. Βεβαίως πάντα μπορείς να το παίξεις passive και σε τελική ανάλυση αυτή είναι η απλά η υποκειμενική γνώμη μου- υποκειμενικότατη θα έλεγα  καθώς είμαι φόλα Fenderακιας της παραδοσιακής σχολής…

Άσχετο: Αυτό βγαίνει με alder σώμα;

Αυτός δεν είχε ρίξει σπρέι, αλλά κάτι σαν υγρό τσιμέντο που έγινε σχεδόν σαγρέ. Πάντως αφού είσαι σχεδόν σειρά- λίγο παραπάνω- θα θυμάσε ότι στα mid 80’s δεν είναι όπως τώρα: Για να πάρεις κιθάρα ήθελε άλλα… κόλπα, να μαζεύεις τα χαρτζιλίκια, να σε στραβοκοιτάνε τα σόγια ( τι την θέλεις την  κιθάρα μουσικός θα γίνεις;), νομίζω ότι λίγο πολύ και εσύ θα τα πέρασες αυτά. Οπότε  στα mid 80΄ς να βάζεις άγριο χέρι σε Squier Stratocaster – που την έχεις αγοράσει με πολυυυυύ κόπο- ήθελε πολύ μεγάλη τρέλα…

Ο… αγώνας τώρα δικαιώνεται!!!! Κοίτα που ο γερό Tweety ήταν μπροστά – εξηγώ: «γερό» γιατί τώρα είναι πατημένα 40 και tweety είναι το παρατσούκλι του. Λοιπόν αγαπητέ Marathon, ο τύπος είχε φτιάξει κάτι σχετικό με το αρχικό βάψιμο γύρω στο 1985-86… Η κιθάρα κατέληξε parts, αλλά αυτός εξελίχθηκε σε… τρελό πανεπιστήμονα, super μουσικό και κυρίως κολλητό φίλο. Οκ, Marathon αλλαγή στο ηθικό δίδαγμα: Τσιμένταρε μια κιθάρα… μπορείς.    

Ένας φίλος, πίσω στα ‘80s είχε πάρει μια Squier Stratocaster η οποία είχε γίνει… πειραματόζωο. Μια από τις… αισθητικές αναβαθμίσεις είχε να κάνει με τα οικοδομικά υλικά, καθώς η κιθάρα έγινε… σαγρέ, με κάτι σαν τσιμέντο (νομίζω το υλικό το λένε «ρελιέφ» ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Είχε πάρει ένα ωραίο… γκριζάκι χρώμα – αν και γρατζουνούσε λίγο- και αρκετά έξτρα κιλά… Μετά από αυτό η κιθάρα πήρε τον πούλο και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι να μην κάνετε πειράματα με την κιθάρα σας και το τσιμέντο… 

Θα συμφωνίσω μαζί σου, αν το αγόρι μας «σκάβει» και το action είναι στο όριο τότε θα τρίζει το σύμπαν. Βέβαια και καλό θα ήταν να μας πει αν το βάζει σε καμμία θήκη ή... χύμα δίπλα στο καλοριφέρ π.χ

Babtua έχεις απόλυτο δίκιο... Γέρασα και ξεκούτιανα και το έγραψα ανάποδα. Ενδεχωμένος αφού του ταστάρει να έχει συμβεί το αντίθετο (από 045 σε 040) να έπεσε η τάση οπότε τότε πρέπει να ξεσφίξει το μπράτσο, για να του έρθει λίγο μπροστά...

Πορτοκάλι δεξιά- λεμόνι αριστερά (ή μήπως είναι το αντίθετο;) Καταραμένα γεράματα...

Καλημέρα

Φιλαράκι αν οι χορδές σου ήταν 040 και οι καινούργιες 045, το λογικό επακόλουθο είναι ότι άλλαξε η τάση- αυξήθηκε- και το μπράτσο τράβηξε λίγο προς τα πίσω. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να ξελασκάρει λίγο η βέργα ώστε το μπράτσο να έρθει στην σωστή θέση και πιθανώς να χρειαστεί να γίνουν ρυθμίσεις στα βαγονάκια του καβαλάρη ( λίγο πάνω, λίγο κάτω). Όμως αυτή είναι μια δουλειά που αν δεν γνωρίζεις καλό είναι να στην κάνει ένας μάστορας.

Τώρα, αν οι καινούργιες χορδές είναι ίδιου διαμετρήματος με τις παλιές- άρα ασκούν την ίδια τάση στο μπράτσο- υπάρχει η πιθανότητα το μπράτσο να «πήρε» λίγο, λόγο αλλαγής καιρού, καθότι τα ξύλα είναι  «ζωντανά». Αν δεν το έχεις μέσα σε θήκη, αν το ακουμπάς κοντά σε καλοριφέρ, τζάκι, ανοιχτό παράθυρο, έχει υγρασία το σπίτι σου- ενδεχομένως ( όχι πάντα) να επηρεάσει το μπράτσο του οργάνου.

Πάντως μην ανησυχείς, απλά το Fenderακι  θέλει ένα  ρύθμισμα και θα γίνει περδίκι…

PS: Για να μην παρεξηγηθώ, αναφέρομε στο σύστημα του Lightwave ως piezo για συντομία, καθώς είναι συνδυασμός πιεζοηλεκτρικού και οπτικού μέσου.

Αυτή η μικρή διευκρίνιση

Φίλε Sotoli

Καλά έκανες και έθιξες το θέμα του μπράτσου, γιατί αφού θες να κάνεις μετάβαση από 4s σε 5s (αν κατάλαβα καλά) πρέπει να βρεις αυτό που σου κάθετε στο χέρι. Προσωπικά, τα Warwick δεν με βολεύουν, αλλά αν είναι να δώσεις 1700 ευρώ, θα μπορούσες να ψάξεις και για κάποιο μεταχειρισμένο όργανο- που σε αυτά τα λεφτά μπορείς να αποκτήσεις κάποιο «βαρύ κανόνι».

Όσο για τα Fender και εγώ σαν κυρίως όργανο έχω ένα Fender Rosco Beck 5αρη και παίζει εξαιρετικά. Πάντως αν δεν σου κάνει κόπο, ψάξου λίγο για κάποιο μεταχειρισμένο γιατί το budget σου είναι πολύ καλό. 

Αγαπητέ Tthawth

Το όργανο, όπως έγραψα παραπάνω, είχε έρθει από Αγγλία- το πήρε κολλητός μου με τρελή συλλογή οργάνων- πριν μερικά (3-4) χρόνια αν θυμάμαι καλά. Το «καρφώσαμε» στον ενισχυτή και αρχίσαμε να το ψάχνουμε. Δεν υπήρξε και τεράστιος… ενθουσιασμός. Πάντως για να μην το αδικήσω, για studio κατάσταση μπορεί και να είναι ενδιαφέρον – να βγάλει άλλους ήχους. Όμως για live δεν με έψησε καθόλου. Θα πρόσθετα δε ότι με αυτό το όργανο δεν «ακούς» το ξύλο, αλλά το piezo, οπότε αν είσαι πιο «παραδοσιακός» στον ήχο θα απογοητευτείς. Πάντως είναι μια άλλη πρόταση, ιδιαίτερη, αλλά προσωπικά δεν με ενθουσίασε. Τελικά πέρσι, το μπασάκι ξαναπουλήθηκε στην Αγγλία και δεν μπορώ να πω ότι έλλειψε από τον κολλητό μου.   

Ξεκινάει από F και καταλήγει σε C... μπρρρρρ.

Αγαπητοί brothers in (bass) arms

Σαφέστατα και τα πράγματα, τόσο στην ζωή, όσο και στην τεχνολογία βρίσκονται σε κίνηση και σε εξέλιξη. Όμως, ας μην παραβλέπουμε κάποια γεγονότα: Οι μουσικές που γουστάρουμε και οι ήχοι που μας εξιτάρουν έχουν γραφτεί από συγκεκριμένα όργανα (δεν λέω ονόματα) και καλώς ή κακός αυτούς γουστάρουμε και αυτούς αναπαράγουμε. Κατά τα ταπεινή μου άποψη, νέα όργανα και νέοι ήχοι θα πρέπει να παράγου νέες μουσικές, που να ξεφεύγουν από τα θέσφατα. Θα μου ήταν λίγο δύσκολο- όχι ακατόρθωτο- να με φανταστώ να παίζω το π.χ. Comfortably Numb με ένα Lightwave, αλλά το bottom line είναι ότι θα προσπαθούσα να βγάλω από το piezo έναν Precision ήχο. Οπότε η ιστορία είναι δώρο άδωρο, καθώς θα έπαιρνα το high-tech κούτσουρο για να βγάλω vintage ήχο.

Σαφέστατα τα σημερινά Lightwave να παίζουν πολύ καλύτερα από αυτό που έχω παίξει, αλλά αδέρφια κακά τα ψέματα: Δεν στον… ***** ένα τέτοιο όργανο. Είναι τόσο ίλουστρασιόν αυτό που ακούς που δεν σε κουνάει. Και ήταν και πολύ ξενέρωτη η αίσθηση του οργάνου- ήταν τόσο ελαφρύ λες και ήταν από… αφρολέξ!!!

Βεβαίως αυτή είναι η υποκειμενική άποψη  ενός ανθρώπου «κολλημένου» με τα Fender, που όμως έχει παίξει από Warrior και Dingwall μέχρι Fondera και Ritter και πολλά άλλα- κάποια μου άρεσαν και άλλα όχι. 

Σαφέστατα, ο καθένας ακούει άλλα, γουστάρει άλλα και έχει την δική του (υποκειμενική) άποψη. Υποκειμενική είναι και η δική μου άποψη, οπότε θα χαρώ να ακούσω τις δικές απόψεις μόλις μπορέσετε να πιάσετε στο χέρι ένα Lightwave και να πείτε πιο ήταν το feedback που νοιώσατε.     

Dear guys…

Τα Lightwave έχουν κυκλοφορήσει εδώ και κάποια χρόνια, δεν είναι κάτι το καινούργιο. Όμως κατά την ταπεινή μου άποψη πέρασαν και δεν… ακούμπησαν. Το Lightwave που δοκίμασα πριν 3 ή 4 χρόνια, είχε έρθει από Αγγλία αν θυμάμαι καλά- το είχε αγοράσει ένας κολλητός μου με ΤΕΡΑΣΤΙΑ συλλογή μπάσων, που έχω την τύχη να έχω πρόσβαση. Είναι μια άλλη άποψη στον ήχο, αλλά προσωπικά, όπως έγραψα παραπάνω,  βρήκα το ηχόχρωμα του «πλαστικό» με έντονο «ζινκ» (σε κάποιες από τις ρυθμίσεις των τόσων knobs) λόγο του piezo. Αναμφίβολα ένα Hitech όργανο, πολύ ιδιαίτερου ήχου, που πολύ φοβάμαι ή θα το αγαπήσεις ή θα τα μισήσεις. Για την ιστορία το μπάσο ξαναπουλήθηκε στην… Αγγλία. 

Τι μου θύμισες τώρα…

Φυσικά και ήταν Αρμάος το μαγαζί (yeaaaaahhhh) και το κούτσουρο ήταν ένα Melody απομίμηση Precision της εξωφρενικής τιμής εν έτη 1984 των… 14.000 δρχ! Είχε μαγνήτη Dimargio και είχα χεστεί από την χαρά μου. Μιλάμε ότι το είχα πάρει τέτοιες μέρες- γιορτές και αφού είχα ξηλώσει όλο το σόι . Ο ενισχυτής ήταν ένας μικρός combo Fender κιθάρας που τον είχα πάρει για μελέτη.

To μπάσο είχε περάσει τα πάνδεινα αφού τότε περνούσα την extreme heavy metal φάση μου- πιτσιρικάς τότε γαρ- και του είχα κάνει πολλά… αισθητικά update (το έβαψα μαύρο και μετά άρχισαν να κυλάνε τα… αίματα!)    

Καλή Χρονιά σε όλους…

Στο παρελθόν είχε πέσει στα χέρια μου ένα Lightwave  και αφού το «γρατσούνισα» για μερικά λεπτά, όπως το πήρα έτσι το έβαλα στην άκρη. Ένας ήχος συνδυασμός «πλαστικού», με πρίμα υπερβολικού «ζινκ»- που είναι χαρακτηριστικό του piezo συστήματος. Ούτε για αστείο δεν θα έπαιρνα τέτοιο μπάσο και δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τον X- minor «PRECISION ΡΕΕΕΕΕ!!!», απλά συμπληρώνοντας «και JAZZ ΡΕΕΕΕΕ!!!».   

Λοιπόν φιλαράκι ακούγοντας και τις δύο μπάντες που παίζεις το πρώτο μπάσο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν… Precision. Εκεί με πήγε ο ήχος που άκουσα, οπότε και αυτή είναι η συμβουλή μου: Fender Precision, το όργανο που έχει γράψει την μισή… δισκογραφία του πλανήτη. 

PS: Σου έστειλα ΠΜ  αλλά δεν νομίζω ότι έφυγε οπότε σου απαντάω εδώ...

Οκ. Και τώρα η ερώτηση του… ενός εκατομμυρίου δολαρίων: Τι ακριβώς θέλεις να παίξεις; Γιατί μέσες άκρες αυτό θα σου βρει και το μπάσο και αν επιτρέπετε με τις παίζεις τώρα;

By the way έχω και ένα 5s Odyssey – από τα παλιά του Ιωαννίδη- και είναι πολυυυύ μεγάλη συζήτηση…  

Και τα κλασικά Jazz bass έχουν sustain. Μην ανησυχείς για αυτό και αν θέλεις να έχει μεγαλύτερη διάρκεια η νότα σου, γι΄αυτό έχουμε και τα δάχτυλα μας… 

Φιλαράκι μου, Fender και neck through δεν υπάρχει. Bolt on όσα θες και δεν υπάρχει 24αρα ταστιέρα σε Jazz vintage προδιαγραφών. Τώρα αν κάποιος έφτιαξε κάτι που μοιάζει με Jazz και το έκανε neck through με 24 τάστα, αυτό είναι άλλη ιστορία. Συγχώρησε με, αλλά νομίζω ότι είσαι λίγο μπλεγμένος. Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Θες ή δεν θες Fender Jazz bass; Αν όχι δώσε τις προδιαγραφές σου και θα φτάσουμε στο όργανο που θες.

Φιλικά

Terry   

Λοιπόν έχουμε και λέμε: 4αρη Jazz…επιλέγεις Fender και με ενθουσιάζεις. Το θέμα είναι ότι ο «Θωμάς», βλέπε Thomann και το Music store είναι στην Γερμανία και θα χρειαστείς πιστωτική κάρτα ή να τους στείλεις όλο το ποσό μέσω τράπεζας, οπότε οι δόσεις είναι εκτός συζήτησης. Εκτός αν δώσεις όλο το ποσό με την κάρτα…

Αλήθεια, αυτό το neck through με έμπλεξε λίγο, σε πιο 4s Jazz bass αναφέρεσαι;

Και γιατί να σκας με τους αγενείς… ιθαγενείς; Αν είναι τα δώσεις cash πάρτο από τον Θωμά ή το Music store και άσε αυτούς εδώ να είναι… απασχολημένοι.

Αλήθεια, τι ακριβώς θέλεις και πόσο είναι το budget σου, αν δεν γίνομε αδιάκριτος;

Φίλε μου, υπάρχουν πεντάχορδα και… πεντάχορδα. Σε γενικές γραμμές επικρατεί το αξίωμα «ότι πληρώσεις… παίζεις». Δηλαδή μην περιμένεις να δώσεις 200- 300 ευρώ και να ακούσεις την Β ενός Dingwall!

Ο σύντροφος Nick NT τα έγραψε πολύ καλά by the way. Πάντως αν θέλεις να πάρεις μπάσο με την Β «καμπάνα», από τα δεκάδες που έχω παίξει, τα Dingwall που έχω πιάσει στο χέρι μου είχαν Β που ήταν ότι κοντινότερο στο απόλυτο σονάρισμα της χορδής- αν και δεν τρελαίνομε για τα Dingwall για κάποιους λόγους. Όμως ένα όργανο του Καναδού κοστίζει  πολλά, αν και εφέτος έβγαλε μια φτηνή σειρά-την combustion- που έπαιξα ένα από τα πρώτα που έβγαλε και ήταν αξιοπρεπέστατο. 

Πριν αγοράσεις άκου αρκετά όργανα, αν και από ένα budget 800- 1000 euro δύσκολα θα βρεις μπάσο που να μην παίζει η Β του στον μέσο όρο.

Πάντως τι να πω και εγώ που έχω – μεταξύ άλλων- ένα 7αρη Prestige, που ξεκινάει από F! Αυτό το Φα δεν το έχω ακούσει ποτέ και πουθενά…

Φίλε μου αν ρίξεις μια ματιά στις αγγελίες υπάρχει ένα σετ πεντάχορδο ESP με ενισχυτή Warwick στα 400 euro. Μία χαρά για 13χρονο – και πολύ πιο πάνω από τις δυνατότητες του. Άσε που θα τρελαθεί με το πεντάχορδο και αν γουστάρει να παίζει… βαρβαρικά θα του πάει γάντι.