Terry RoscoeBeck5

Τι; Πιο κάτω; :o :o :o :o Πιο πάνω ;D ;D ;D Άσε που το έγραψα καρφί σε ένα sans amp που προσωπικά το θεωρώ... τούβλο ;D Τώρα τι να σου πω... μάλλον έγραψα με το Roscoe Beck- μπορεί να θυμάται ο... «άλλος» ποιο ήταν ;) Η βάρδα είναι καθηγήτρια αγγλικών και τα λέει καλά το πουλάκι μου... Ο κιθαρίστας είναι ποιοτικός, αισθαντικός, αγνός και πηγαίος ;D Ένας άδολος εραστής της τέχνης, των stratocaster και των 335 ;D Τι σου θυμίζει το σόλο... τι σου θυμίζει; ::) ΥΓ: Βγάλε το... μαστίγιο ;D

Μπράβο μαυρόγατε, όπως έγραψε και ο Νίκος, ευχάριστη έκπληξη ;)

Τα λες γιατί ζηλεύεις που θα σου φάμε το... ασανσέρ ;D ;D ;D

Μετά από θερμές παρακλήσεις του κοινού μας και φυσικά της τεράστιας επιτυχίας της unknown band, σας παρουσιάζουμε την εκδοχή των Motive Project για το πολυλατρεμένο στο forum μας, Light my Fire ;D Είναι μια εξαιρετική εκτέλεση, 100% τζαζοδήθεν, με λάτιν στοιχεία και αισθαντική ατμόσφαιρα ;) Στο βίντεο θα δείτε ορισμένες... γνωστές φάτσες ;D The Motive Project 11 - Light my fire

Λοιπόν μόλις τελειώσω με κάτι urgent δουλείες που με ζορίζουν, θα κάνω τα μεγάλα... αποκαλυπτήρια ;) σε σχετικό «νήμα». EDIT: Κ. συνήγορε να το πάρεις, αλλά κοτζάμ δικηγόρος... Squier; ;D ;D ;D Για αυτό σε σπουδάζαμε βρε μπεζεβέγκη ;D Αμερικάνικο θα πάρεις (passive, έτσι; Να μην ξεχνιόμαστε).

Φίλος είσαι right on time... Είναι απέναντι μου έτοιμο ;) Ένα adjustment στο wiring θέλει και ετοίμασε τα κάρβουνα ;D ;D ;D τα κοψίδια και γράφουμε ;) ΥΓ: Να φωνάξουμε και τον Yameth που μου έλεγε πότε θα κανονίσουμε να πάμε από του αγοριού και σε μνημόνευε;

Βρε Σεβάσμιε τώρα σε πήρα χαμπάρι... Μα πας και εσύ και ανεβάζεις κομμάτια... Αυγουστιάτικα ;D Αφού ξέρεις εμείς οι... «καπιταλι(η)στές» ;D ;D ;D κάνουμε διακοπές... Ωραίο το σαχλόφωνο και φυσικά το κομμάτι, στο γνωστό lounge στιλ που μόνο ένα αισθαντικό αγόρι σαν εσένα κατέχει ;) Βρε συ, μου άρεσε η ιδέα του nasokosm με το ούτι... Αφού εσύ δεν μασάς να πειραματιστείς, δεν κάνεις μια πιο ethnic version αναφορικά με το lead όργανο; ΥΓ: Άξιος... άξιος...

Έλα βρε Βαγγέλη... αυτό είναι το ανιψάκι του Marcus Miller ;D ;D ;D Δεν πιάνεται... ;) ΥΓ: Α πα πα πα το... μούλικο ;D νυχτιάτικα ;D ;D ;D Τι τα ταΐζουν όταν είναι μικρά;

Δεν είναι κακή ιδέα να ομαδοποιηθούν αυτά τα θέματα. Θα είναι πιο χρηστικό αν μη τι άλλο... Βέβαια τριβόμαστε με την... μαγκούρα ( ή γκλίτσα ;) με τα DUI ;D ;D ;D Το thread συνέπεσε με την (σχεδόν) ολοκλήρωση των δύο νέων... DUI κούτσουρων μου και έχω να πω ένα πράγμα... Δεν το ξανακάνω ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Bill δεν νομίζω ότι έχεις γίνει συντηρητικός. Έχω την αίσθηση ότι η πρόσληψη της μουσικής από το υποκείμενο είναι συνάρτηση μιας αρμονίας/ μελωδίας, που καθιστά το «έργο» περισσότερο ή λιγότερο αποδεκτό. Η έλλειψη αυτών των συστατικών καθιστά το «έργο» από αρκετά ως εντελώς ανοίκειο στα αυτιά του υποκειμένου- και αναφερόμενος στο «έργο», αυτό εμπεριέχει όλες τις μορφές τέχνης. Η τάση προς το αρμονικό χαρακτηρίζει την ανθρώπινη φύση και νομίζω ότι αυτό είναι κοινός τόπος. Βεβαίως η διαδικασία είναι εξελικτική- δεν μπορούμε να παραμείνουμε σε έναν αέναο μανιερισμό, αναπαράγοντας ένα στερεότυπο- με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέες φόρμες, περισσότερο ή λιγότερο αποδεκτές ή κατανοητές. Προσωπικά «δέχομαι» την κάθε πειραματική έκφραση τέχνης ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτόματη αποδοχή του αισθητικού αποτελέσματος. Το εν λόγο πόνημα του Kaiser με βρήκε παγερά αδιάφορο, αντίθετα βρήκα ενδιαφέρον αυτό του Coltrane... Οπότε (ξανά) πέφτουμε στην «λούμπα» της υποκειμενικής προσλαμβάνουσας... Νομίζω πάντως ότι η συζήτηση θα καταλήξει σε έναν υπέροχο... αδιέξοδο, λόγο της φύσης του θέματος... ;)

;D ;D ;D Γιάννη μου, τα παράπονα σου στον SF, που (έστω και ετεροχρονισμένα) ανάβει φιτιλιές... Νίκοοοοοοο... είμαι approved; ;D ;D ;D

Είναι συγκλονιστικό... Τραγική φιγούρα δε, ο Έντουαρτς που έχει μείνει στήλη άλατος στην άκρη του δρόμου. Όσο για τον «Γιατρό» έχει καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά και γυρίζει το κεφάλι του να δει... Τώρα το πως του έφυγε το κράνος είναι το θέμα, γιατί από τα πρώτα που είδαν το φως της δημοσιότητας, αυτός ήταν μοιραίος παράγοντας... Κρίμα...

Εννοείς κάτι τέτοιο; ;D Late '78 ή άντε early '79... Με σκανδάλισες απογευματιάτικα... και άνοιξα την ντουλάπα ;D ;D ;D

Ναι ε; Βαστάτε τούρκοι τ' άλογα να σολάρουν οι κιθαρωδοί... ;D ;D ;D Τι τραβάμε και εμείς οι... αφανείς ήρωες ;D ;D ;D

Αν θυμάμαι καλά λέει και μερικά... «γαλλικά»; ;D ;D ;D Νομίζω ότι θα ήθελε πάρα πολύ να το μοιραστεί με το υπόλοιπο Noiz... ;) Do it.. do it... ΥΓ: Οι... Γερμανοί είναι φίλοι μας ;D ;)

Βέβαια είπε και ο Yameth, αλλά (ορμώμενος από μερικά pm ;)), θα ήθελα να κάνω και εγώ μια μικρή αναφορά στον Γιώργο: Είναι σούπερ ντράμερ, βράχος, κολόνα, ογκόλιθος, παίζει τα πάντα όλα και γενικότερα είναι η χαρά του μπασίστα... Σου δίνει την σιγουριά ότι ακόμα και αν... αρχίσεις τις γυροβολιές ;D θα σε φέρει στον ορθό δρόμο... ;) Και είναι και σούπερ παιδί... Τυχερός ο Νέστορας παίζει μαζί του επί σειρά ετών... ΥΓ: Α, ναι εκτός από τα ανωτέρω, ο Γιώργος είναι επίσης «μουσική εγκυκλοπαίδεια»- όπως άλλωστε και ο Νέστορας. Αλλά.. δείξε μου τον φίλο σου... ;D ΥΓ: Και εδώ είναι που θα βγει ο JJ να μας... κράξει ;D ;D ;D

Θείο... θείο... ;D ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά κόψε λίγο γιατί μας διαβάζει και κόσμος που δεν ξέρει και θα φαντάζεται τον... Stanley Clarke ;D Εξάλλου, μακάρι κάποια στιγμή να μπορώ να παίξω με την μουσικότητα σου (σλουρπ... σλουρπ ;D ;D ;D). ΥΓ:Ε, αφού σου άρεσε αυτό, ο Νέστορας έχει κάνα δύο ακόμα στο συρτάρι του προς... ανάρτηση ;D ;D ;D Βέβαια θα μπορούσαν να μην πάνε public... αν εντελώς συμπτωματικά... λέμε τώρα... ανέβαινε εκείνο το... Κάρμα του ;D ;D ;D

Α πα πα πα πα πα... τους παλιό «ποζερόjazzιστες» ;D ;D ;D ;D ή «jazzοποσεράδες»; ;D

Ε, ας μην τα παραλέμε :) Απλά και εγώ όπως και τα παιδιά παίξαμε για το κομμάτι προσπαθώντας να του δώσουμε «αναπνοές». Μπράβο και στον Σπύρο που «μυρίστηκε» τις (ωραιότατες) ρυθμικές του Νέστορα. Πάντως ηχητικά το σόλο του Yameth δείχνει ότι και με τα minimum μπορείς να έχεις τα maximum... ΥΓ1: Roscoe Beck είναι το αγαπημένο μου 5χορδο Fender ;) ΥΓ2:Πλάκα στην πλάκα... για τον Korgiοus παίξαμε αν κρίνω από τα σχόλια ;D ;D ;) Άντε Κωστάκι που όλο... γκρινιάζεις ;D ΥΓ3: Τι 5... 15 ;D ;D ;D ΥΓ4: Σόλο μπάσο; :o :o :o Για να «κατηγορηθούμε» για πιο... jazz; ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Απα πα πα πα...

Λοιπόν, επειδή τώρα είχα μια αναλαμπή...μνήμης ;D... Ουπς, έπαιζα και εγώ... ;D ;D ;D Ο κιθαρίστας δε, έχει αυτήν την ηχάρα, χρησιμοποιώντας μια «μεχικάνα» strat σε ένα boss (i think) «σκατουλάκι»- μια μικρή πεταλιέρα. Αλλά άμα έχεις δάκτυλα... ;) ΥΓ1: Πάει ο Νέστορ από σκληρός κριτής... τον «έφαγε» ο audio ;D ;D ;D ;D ΥΓ2: Μου άρεσε το «jazzoδηθενιές»... θα το υιοθετήσω ως όρο... ΠΧ...Jazzoδήθεν ο κιθαρίστας ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ΥΓ3: Ωχ τώρα λες να φάμε δια βίου ban από τον jazzο... χμμμ γκουχ γκουχ.... ΥΓ: Το Oscar πάει σε Govan και Longsadow ;)

Μαρτυριάρη... ;D ;D ;D

Λοιπόν νομίζω ότι το έχω... Σόλο πρέπει να παίζει ο Μάραθον... έχει κάτι το αισθησιακό και μόνο ο Μαραθώνιος είναι τόσο... αισθαντικός. Το βρήκα κ. πρόεδρε;

βρε τι... σέξι αγόρια είστε εσείς ;D ;D ;D Και ο σολίστας... εραστής... εραστής (της τέχνης) μου ακούγεται ;D

Για να πω την αλήθεια ο Νέστορας μου κίνησε την περιέργεια να το ακούσω... Ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα, φοβική, σκοτεινή, με μια υποψία αγωνίας να πλανάται στον αέρα... Έχει κάτι από την κατάσταση των ημερών μας... Χάος που υποβόσκει, οργή και σκοτάδι... Για κάποια αιτία μου θύμισε κάτι από τους παλιούς καλούς Stereo Nova Keep on...

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ... ;D ;D ;D ;D Έχω πέσει κάτω... οι τύποι είναι OTiNaNai και είναι super ;D