Terry RoscoeBeck5

;D ;D ;D ;D Μάλλον δεν θα έχεις πιάσει κάποια les paul, που για να τη σηκώσεις θέλεις... γερανό ;D

Άρα (αν είναι, είναι) της ευρύτερης οικογενείας των μαονιών- Korina, gabon, agathis κλπ. Maple/rosewood τα από πάνω. Πάντως δεν έχει σχέση με ash (παρότι τα νερά παραπέμπουν προς τα εκεί) γιατί το ξύλο είναι πολύ πορώδες- εξ ου και η αρχική μου τοποθέτηση προς κάτι μαονοειδές. ΥΓ: Α, και κάτι ακόμα. Η Lag δουλεύει πολύ... μαχόγκανι ;D στις κιθάρες της.

Η κιθάρα είναι μια Lag... Γιατί δεν κάνουμε την ζωή μας πιο εύκολη ;D Πιο μοντέλο είναι;

Δεν χάνω στοίχημα, αλλά καθώς το σώμα είναι πολύ πορώδες, πρέπει να είναι κάτι από την ευρύτερη οικογένεια των μαονιών.

Διαφορά τιμής μπορεί να έχουν, αλλά να στο πω πολύ απλά: Το πως παίζουν το ξέρεις μόνο εσύ. Εγώ δεν μπορώ να ξέρω αν πχ το P σου έχει dead spots εκεί προς το F με F#, που είναι «κλασικό» κουσούρι των Fender. Ή αν το ένα είναι «ψοφιμάκι» και το άλλο δεν είναι... Αλλά και πάλι ακόμα και έτσι μόνο όταν τα γράψεις θα ξέρεις ποιο θα σου κάνει την δουλειά. Πολλές φορές στο στούντιο έχω βρεθεί προ «εκπλήξεων» με όργανα που έπαιζαν καλά, αλλά στο γράψιμο δεν ήταν αυτό που ήθελα για το κομμάτι.

Η μόνη απάντηση στο ερώτημα σου είναι: θα δοκιμάσεις και τα δύο και όποιο κάτσει και όπου κάτσει. Δεν υπάρχει θεωρητική απάντηση γράψε με αυτό ή το άλλο. Μόνο επί του πρακτέου. ΥΓ: Ήμαρτον με αυτά τα drop κούρδισματα ;D ;D ;D (τσακίζουν το σονάρισμα του οργάνου). Αν δεν μπορεί να τα πει ο τραγουδιστής, αλλάξτε τόνους. Αν δεν μπορεί και από εκεί... αλλάξτε τραγουδιστή ;D Άμα θέλετε έξτρα χαμηλά να είναι καλά τα πεντάχορδα, τα εξάχορδα μπάσα και οι επτάχορδες κιθάρες ;) ;D

Είδες τώρα τι έκανες... Μην μου συγχύζεις τον Marathon ;D ;D ;D ;D Πες την αλήθεια... Δεν φταις εσύ, σε έχουν παρασύρει οι κακές (μπλουζό) παρέες ;D ;D ;D

Ήμαρτον τι είναι αυτά που βλέπουμε απογευματιάτικα... Ένας τύπος που θέλει να ήταν μπασίστας με μια 335 ;D ;D ;D ;D Τι είναι αυτά που ανεβάζετε; Βάλτε λίγο... metal ;D ;D ;D OK και τώρα on topic: Μπρρρρρ... είναι και οι δύο (και οι μπάντες τους) θάνατος. 8) Ο Ritenour παίζει με flat χορδές ή είναι ιδέα μου; (στο Rio Funk)

θα παραθέσω και εγώ έναν αγαπημένο... δεινόσαυρο ;D Η groova του και το drive στο παίξιμο του είναι από άλλο πλανήτη . Βέβαια όλη η μπάντα κεντάει... αλλά τι να λέμε τώρα ;D

Α, πολύ καλή επιλογή ;D Το σωστό να λέγεται :D Αποπνέει μια αίσθηση groove ;D Εμμ.. βλέπω έναν Ampeg από πίσω... Μήπως μπορείς να μας παρουσιάσεις και την μπασίστρια; Πρέπει να είναι πολύ καλό το rhythm section ;D

Αφιερωμένο σε αυτήν την περίεργη ημέρα

Α πα πα πα... κρίμα το παιδί. Τόση ταλαιπωρία να κουβαλάει τόσα κιλά κιθάρα ;D Δεν του είπε κανείς ότι αυτά τα κάνεις πιο εύκολα και ξεκούραστα με ένα harmonizer; ;D ;D ;D IMHO το να γουστάρει κάποιος «μπούρο- μπούρου σρέντερς» είναι ίδιον την ηλικίας (μέσες άκρες). Όσο λιγότερο κατέχεις το όργανο σου (σε νεαρότερη ηλικία δηλαδή) τόσο πιο πολύ ψαρώνεις με τα εκατομμύρια νότες. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας (και μουσικά), το ενδιαφέρον μεταθέτεται σε πιο «ουσιαστικά» παιξίματα, τα οποία όμως δεν σημαίνει ότι απαραίτητα είναι ένα... σήκωμα ;D Μπορεί να υπάρχουν και εκεί δεκάδες νότες, όμως υπάρχει άλλη «ποιότητα», μουσικότητα κλπ... Ας πούμε... Όταν ήμασταν μικροί πολλοί θεωρούσαν κορυφαίο μπασίστα τον Joey DeMaio των Manowar (πιπέρι στο στόμα) ;D Προσωπικά τον θεωρώ... μπουζουξή. Έπαιζε όμως δεκάδες νότες και ήταν ψαρωτικός- όμως μόνο για το απαίδευτο αυτί/χέρι. Μεγαλώνοντας και καθώς απομυθοποιούμε πράγματα, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε που υπάρχει η «ουσία», τόσο στις λίγες άλλα και όσο στις πολλές νότες (βλέπε jaco, Geddy, Marcus, Stanley κλπ) ;D ;D ;D

Κώστα μου το ξέρω, ακούγεται απίθανο και εγώ θα το αντιμετώπιζα με δυσπιστία, αλλά καλά να είμαστε, όταν θα ξαναγίνει κάποιο noiz event θα το φέρω αυτό το μπάσο για να το ακούσουμε και να το γρατζουνίσουμε- και απλά δεν θα το πιστεύεις.

Για αυτό λοιπόν θα κάνεις ένα σετάκι παραγγελία στον Villex. ;) Ωραίοι οι μπόλικοι και εφετζίδικοι ήχοι (όταν ακούς το μπάσο μόνο του), αλλά όταν έρθει το όργανο στην μπάντα πάει για τσάι ;D Μεσαία κύριοι, η συχνότητα που αν δεν την έχεις δεν θα ακουστείς πουθενά- και όπως λέει και ένας φίλος μου, «στην μάχη μόνο η... καραμούζα ακούγεται) ;D Και θα ξανα πω για τους Villex γιατί έχουν αυτήν την λατρεμένη συχνότητα που σου επιτρέπει να ακούγεσαι χωρίς να χαλάς τον κόσμο. Ιδιαίτερα τα νέα passive (ναι, passive preamp του), έχουν τα καλύτερα και ποιο ευδιάκριτα μεσαία, με φανταστικό «δάγκωμα».

Καλορίζικη. Sorry αλλά γέλασα όταν διάβασα ότι σε έπιασε απογοήτευση όταν είδες τις φωτογραφίες από τα αρχικά στάδια. Αν κάποιος θέλει κάτι δύσκολο, ο Κώστας είναι αυτός που μπορεί να το υλοποιήσει. Τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, έχω δει πολλές δουλείες του, μου έχει βάψει σώματα, μπράτσα και απλά πάντα είναι υπέροχος και επαγγελματίας στο έπακρο. Πάντως χαίρομαι που εκεί έξω υπάρχουν και άλλοι- fanatics (με την καλή έννοια)- με αυτή την τεράστια μπάντα που ονομάζεται Queensryche. Δυστυχώς, η αποχώρηση του DeGarmo ήταν καταλυτική, τόσο δισκογραφικά όσο και στις live εμφανίσεις τους. Τους είχα δει στον Λυκαβηττό, το απόλαυσα, αλλά χωρίς DeGarmo «κάτι» τους έλειπε. Καλορίζικη, καλόπαιχτη και σου εύχομαι να βρεις έναν ντράμερ επιπέδου Scott Rockenfield και έναν τραγουδιστή αλά Geoff Tate και να κάνεις μια Queensryche tribute band.

Άσχετε ;D ;D ;D άκου και λίγο (progressive) Metal. Όχι όλο blues και κόντρα blues ;D ;D Μπράβο στον Σταύρο που είναι fan μιας κορυφαίας και λατρεμένης μπάντας, μπράβο και στον συμμαθητή του Νέστορα που πάλι «έγραψε», μπράβο και σε εσένα γέροντα (ωραία την έκανες), μπράβο και στον Ντούκα που σε συνέστησε.

Καλά αυτή με τέτοιο... Brazilian rosewood πρέπει να παίζει τρομερά ;D ;D ;D ;)

Ναι αλλά τι ωραία που τα λέει ;D ;D ;D ;D Πάντως εκ του παραλλήλου ομιλώ τηλεφωνικώς με τον καλλιτέχνη ο οποίος ευθαρσώς εδήλωσε «αυτήν είχα μπροστά μου, αυτήν έπαιξα» ;D ;D ;D

;D ;D ;D ;D ;D Αυτό ακριβώς ;D Όμως θα ήθελα και την άποψη του καλλιτέχνη- γιατί δεν έπαιξε με stratocaster, όπως μας έχει συνηθίσει :) Τι τον ώθησε σε αυτήν την δραματική αλλαγή, που είχε ως αποτέλεσμα τον εμφανή δισταγμό του ;D

Ποια καλή; Είναι φυσικό επακόλουθο, αφού δεν ήθελε να παίξει με την stratocaster και έπιασε την Les Paul. :D Μάλλον κάπου εκεί το μετάνιωσε, αλλά τότε ήταν αργά ;D ;D ;D

Τι Summer is coming βρε Πάνο ;D Winter is coming (αρχίζει επιτέλους το Game Of Thrones season II f@ck yeahhh ;D ;D ;D) Τό θέμα έχει ως εξής: Έπαιξες πολύ ωραία (ως και πάρα πολύ ωραία)... απλά μήπως πρέπει να κάνεις μια μικρή αποτοξίνωση από τον... Satriani; ;D ;D ;D ;D Όπως πας θα του φας τη δουλειά ;D ;D Μου άρεσε πάρα πολύ η φράση με ουά στο 0.55. Καλό και και τομπακιτράκι- «δροσερό», καλοκαιρινό.

Τσ τσ τσ... Poor choice of words. Το σωστό είναι «την επόμενη φορά θα «επηρεαστώ» από τον Richards» ;D ;D ;D\ ΥΓ: Διότι ως είναι γνωστό δεν υπάρχουν κλοπές, αλλά... επιρροές ;D

Ω ναι... και για κάποια αιτία μου θύμισε κάτι από τους πολυαγαπημένους μου Stereo Nova.

Η αλήθεια είναι ότι πριν το ακούσω, διαβάζοντας αυτά τα περί βαλκανοχάλκινων (που μου αρέσουν υπό προϋποθέσεις), ήμουν λίγο επιφυλακτικός... Δύο-τρεις ακροάσεις αργότερα, έχω να πω ότι βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό το ψυχεδελικό- ethnic- ψιλό ροκίζον- ατμοσφαιρικό- fusion. Αν μη τι άλλο ήταν μια πολύ ευχάριστη μουσική έκπληξη. Ιδιαίτερα το κρεσέντο στο του φινάλε- αυτό το «μπλέξιμο» των κιθαροπνευστών, είναι από τις καλύτερες στιγμές του κομματιού. Μπράβο Πέτρο, μπράβο Μίλτο και λοιποί συνεργάτες και μπράβο που παίξατε «αντισυμβατικά» έξω από τις στερεότυπες φόρμες.

;D ;D ;D ;D ;D ;D +1000 Καλορίζικο και από εμένα. Η μόνη μου «ένσταση» είναι αναφορικά με το κόστος (θα συμφωνήσω με τον συνονόματο) και αυτό το agathis body- για 900+ ευρώ θα ήθελα τουλάχιστον alder). Αλλά όπως αποσαφήνισες wood doesn't matter ;D και επιπρόσθετα καλή επιλογή οι EMG για αυτό που ήθελες να πετύχεις ηχητικά. Με γειές...