Terry RoscoeBeck5

Κάποιος κάνει(ς) πολύ παρέα με τον... Νέστορα ;D ;D ;D

Γιατί ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα επέλεγες P; ;D ;D ;D ;D ;D Πάντως η αλήθεια είναι ότι και τα τρια είναι ένα και ένα για την δουλειά. Και θα βάλω και ένα ακόμα ΜΜ: Το Bongo είναι ένα όργανο που έχει από τους πιο crisp funky ήχους που έχω ακούσει/ γρατσουνίσει. :D

Α: Τα P έχουν λίγο πιο μπόλικο μπράτσο από τα J- φέρνουν πιο πολύ προς ΜΜ. Αν όμως θες κάτι διαφορετικό βρε παιδί μου- ένα slim μπράτσο έτσι για αλλαγή ;D- το Geddy Lee Jazz είναι thin C shape (and I love it ;D). Β: Jazz, precision και stingray είναι τρεις διακριτές και μοναδικές «σχολές» στον ήχο του μπάσου. Το κάθε έχει τον ήχο του (και για αυτό καλό θα είναι να τα έχουμε και τα τρία ;D ;D ;D). Μην το κάνουμε σαν κάτι κιθαρίστες που ψάχνουν μια κιθάρα που να παίζει και σαν tele/ strat/ 335 και Les Paul ;D ;D ;D ;D Αυτό το όργανο ανήκει στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας ;)

Να σου πω την αμαρτία μου, τον τελευταίο καιρό έβγαλα από την ντουλάπα το δικό μου- ένα '79- και έβαλα λίγο στην άκρη τα Jazz ;D Μάλλον φταίει η άνοιξη ;D

;D ;D ;D ;D Βλέπω ότι και αν σε δεύτερο χρόνο, αντέδρασες γρήγορα ;D Ναι δεν λέω... ωραιότατο είναι, όμορφα κσύλα ;D, αλλά βρε γκαμότο έχει μια «ατέλεια»: Δεν γράφει... Fender ;D ;D ;D 8)

Έχε χάρη που παίζεις με το Stingray αλλιώς θα σου έλεγα για τα... σκουπόξυλα τα Warwick και τις μπαταρίες ;D ;D ;D ;D (σ.σ. μπηχτή για να τσιμπήσει ο WarwickPlayer ;D) Λοιπόν σαν πετροβολημένος από στεριά και θάλασσα με τα μπάσα Fender και έχοντας και P και J και Roscoe Beck πεντάχορδο η απάντηση στο ερώτημα σου είναι η εξής: Αρχίζουμε (κατά κύριο λόγο) από Jazz γιατί είναι πιο οverall ηχητικά- πιο ευέλικτο δηλαδή λόγο των δύο μαγνητών- αλλά και πιο ευκολόπαικτο λόγο μπράτσου (τουλάχιστον για κάποιους). Το P είναι λίγο πιο one track mind ηχητικά - αλλά όχι ότι και με αυτό δεν μπορείς να παίξεις τα πάντα. Πάντως αν παίζεις πιο «σολιστικά», η «καραμούζα» του Jazz είναι- πως να το πω... ήχος αναφοράς ;D ;D ;D αν με καταλαβαίνεις. Βεβαίως όπως πολύ σωστά το έθεσες πρέπει να αποκτήσεις και τα δύο κάποια στιγμή, γιατί το καθένα από μόνο του είναι μια σχολή στον ήχο. Και παρότι εν αρχή ην το P (αυτό έβγαλε στην αγορά πρώτο ο μπάρμπα Λεωνίδας), καλύτερα να αρχίσεις με Jazz ;D

+1000 Το (κατά την άποψη μου) μέσο - δηλαδή το κούτσουρο που κρατάμε στα χέρια μας, δεν είναι παρά το εκφραστικό μέσο για να φτάσουμε στην ουσία. Αν δεν υπάρχει η ουσία, βράσε όριζα... :D Στην τελική, το μέσο από μόνο του δεν έχει καμία δυνατότητα έκφρασης και δεν είναι αυτό που παίζει- ο μουσικός εκφράζεται μέσο αυτού ;)

1. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου- ο ντράμερ βρέξει/ χιονίσει πρέπει να είναι «εκεί». Ούτε πιο αργά, ούτε πιο γρήγορα. Για αυτό συνέχεια λέω ότι το 50% μιας μπάντας είναι ο «τομαροκορύστης». Αν είναι καλός, «βράχος» για να πατήσουν οι υπόλοιποι, η μπάντα ακούγεται κλάσεις καλύτερη. Αντίθετα, καλοί μουσικοί με μέτριο ντράμερ από πίσω, θα ακουστούν «λιγότεροι». 2. Μου θύμισες το «κυνήγι» που μου έριχνε ένας παλιός και καλός μουσικός όταν παίζαμε μαζί σε ένα λαϊκό σχήμα (εγώ δε, άσχετος με το «άθλημα» τότε ;D) «Πρόσεχε τις νότες σου. Την διάρκεια τους». Πραγματικά είναι ένας τομέας που θέλει συνεχή «εκγύμναση» και αίσθηση του τι παίζουμε, που, πως και πότε. Η διάρκεια της νότας είναι ένα από το «μαθήματα» που πρέπει να επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που πιάνουμε το όργανο.

Αν και off δεν μπορώ να μην σχολιάσω ότι ο μπασίστας της αειμνήστου στο εν λόγο live έχει τον «ήχο» για αυτήν την μουσική- και αυτό δεν είναι τυχαίο γιατί παίζει με Fender P bass. Και για μια ακόμη φορά, κρίμα που έφυγε νωρίς.

Μπράβο παιδιά πολύ ωραία εκτέλεση. Λίγο διαφορετική η ατμόσφαιρα από την studio version, αλλά και αυτή η προσέγγιση (πιο ψυχεδελική που έγραψε και ο Mustafank) ήταν εξαιρετική. Και ο Νικόλας με το theremin ήταν ένα πολύ ωραίο στιγμιότυπο μέσα στο κομμάτι. ΥΓ: Μόνο αυτός ο... Superfunk (το pretty boy με την tele) ;D ;D ;D ;D ήταν λίγο χαμηλά μέσα στο mix (ιδιαίτερα στα σολιστικά του τέλους). Δώστε τον Blue στον λαό του ;D 8)

Δυστυχώς άλλη μια μεγάλη απώλεια. http://music.yahoo.com/blogs/stop-the-presses/disco-queen-donna-summer-reported-dead-age-63-162434888.html

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Sorry δεν άντεξα ;D αλλά ο Νίκος έριξε μεγάλη ατάκα (Nicolas πλάκα κάνουμε ΟΚ; Μας έχεις καταλάβει τι κουμάσια είμαστε ) :)

;D Τι; Εσύ ήσουν ο σκηνοθέτης; Εγώ εννοούσα έναν άλλο ντράμερ ;D ;D ;D Είναι γνωστό τοις πάσι ότι γυρίζεις τα καλύτερα live videos (σλουρπ... σλουρπ) ;D

Στα πετάλια σε γενικές γραμμές ότι πληρώνεις παίρνεις- αλλά ο κανόνας έχει πολλές εξαιρέσεις. Κάποια πιο φθηνά (πχ Boss, EH) την κάνουν μια χαρά την δουλειά τους και με το παραπάνω. Βέβαια όταν θέλεις πιο «σύνθετα» πράγματα- πχ κάτι σε modulation, envelope filter, που να κάνει και αυτό και εκείνο και το άλλο και όλα μαζί και να έχει και ποιότητα στον ήχο- εκεί θα πρέπει να ανέβεις κατηγορία. Πάντως παρότι απεχθάνομαι τα μπλιάχριγκερ, είναι entry level που θα μπάσουν τον νέο χρήστη στην λογική των πεταλιών και της πεταλιέρας.

Και των δύο; ::) :o :o :o Καλά πως θα το κάνει αυτό; ;D ;D ;D

Εννοείς ο... γνωστός drummer. Γιατί ήμουν σχεδόν σίγουρος; ;D ;D ;D ;D Πάλι καλά που έχετε το video και δεν έγινε κάποιο από τα γνωστά ατυχήματα (ωχ, γαμώτο... ρε παιδιά δεν φταίω εγώ. Τελείωσαν οι μπαταρίες...) ;D ;D ;D ;D

Μπράβο στους κιθαρωδούς- αλλά και στην υπόλοιπη μπάντα. Τα δύο αγόρια έπαιξαν υπέροχα. 8) ΥΓ: Ο σκηνοθέτης πρέπει να είχε εκστασιαστεί μαζί τους γιατί έχουμε 80% LS & Gregg, 20% το rhythm section ;D

Έλα βρε Neeq... Η μπάντα σου είναι; Μπράβο σας, σας είδα χθες live. Το «είχατε» ωραία το κομμάτι και ηχητικά και παικτικά και σαν ύφος. Βέβαια περίμενα τον μπασίστα σας με Precision ;D αλλά μου άρεσε η Rick άποψη (και ο ήχος) 8) να του μεταφέρεις σε παρακαλώ τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς :)

Θα συμφωνήσω με τον κ. συνήγορο. :) Μάλιστα προς το φινάλε διέκρινα και μια «Κιούμπρικ» επιρροή (αλά Οδύσσεια του Διαστήματος), που δεν περνά απαρατήρητη. Μπράβο και για το μουσικό και το εικαστικό.

Ωραιότατοι και «γκρουβότατοι» :) Καλά για την Τζένη θα πω μόνο αυτό: Πέρσι το καλοκαίρι μας είχε τύχει που βαράγαμε σε ένα μπαράκι στο Χαλάνδρι και ανέβηκε να πει το summertime. Δεν την ήξερα την κοπέλα... Μόλις άρχισε να τραγουδάει, μου έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα :o ;D ;D 8)

Άσε μας ρε γέροντα μεσημεριάτικα... Τι τα βάζεις αυτά; Για να πάθουμε καμιά κατάθλιψη; ;D ;D ;D Και εγώ έχω ένα Marcus Miller, αλλά δεν... παίζει έτσι το ρημάδι- μάλλον θα φτεναι τα κσύλα ;D ;D ;D ;D

Βρε τι ρομαντικό αγόρι που είσαι ;D ;D ;D Πλάκα στην πλάκα πολύ ωραίο το κομμάτι- με πήγε λίγο προς Yannis/ Vangelis ;) Μπράβο και από εμένα.

Μορφή, δάσκαλος, Fenderακιας- Precisionακιας, λατρεμένος. Δυστυχώς, όπως εύστοχα έγραψε ο Nikoubis «αραιώνουμε επικίνδυνα». :( Άσχημη ημέρα για την μπασιστική κοινότητα.

Μαζί σου :D Κατά τα άλλα η γνωστή ποιότητα/εγγύηση Gregg ;D 8)

Εκ πείρας θα πω ότι ένα «και καλά» όργανο που είναι του τάδε, αν δεν παίζει ή ψιλό παίζει από ένα αξιοπρεπές μηχάνημα και πάνω θα το ακούσεις αμέσως. Για παράδειγμα πριν από καιρό ακούγαμε μια Gilmour strat - την ακριβή- σε έναν Fender (λάμπα δεν θυμάμαι μοντέλο, αξιοπρεπής ενισχυτής) και η «ετυμηγορία» ήταν: 700 ευρώ και με το ζόρι ;D ;D ;D Το όργανο δεν δικαιολογούσε σε καμία περίπτωση τα 2 χιλιάδες τόσα ευρώ που κοστίζει (αν θυμάμαι καλά την τιμή της ακριβής). Οπότε IMHO από το «αξιοπρεπές» επίπεδο και πάνω αρχίζουν τα... ξεγυμνώματα ;D