Terry RoscoeBeck5

Γεια σου ρε Gregg Ray Vaughan με την stratocaster σου- ζωγράφισες πάλι 8)

ΟΚ have it your way- αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη είναι λίγο πλεονασμός, αφού ούτως ή άλλως θα ακούς (και) από τα μόνιτορ σου. Πάντως και με έναν combo που δίνει balanced out κάνεις την ίδια δουλειά, χωρίς να μπλέκεις με κεφάλια και καμπίνες (που και κόστος είναι και κιλά και πιάνουν και πολύ χώρο).

Καθαρό ήχο μπορούν (σχεδόν) να έχουν τα πάντα- εξαρτάται από την χρήση. Και οι Hartke μια χαρά καθαρό ήχο έχουν... Οι λεπτομέρειες (που ο καθένας μας έχει στο κεφάλι του :D) κάνουν την διαφορά. Προσωπικά μου αρέσουν περισσότερο τα μεσαία του Eden από του Hartke (γεροντό ιδιοτροπίες) ;D Το θέμα όμως είναι τι αρέσει σε εσένα...

Πάντως φίλε Apollon, από τα συμφραζόμενα του thread- ηχογράφηση στο σπίτι, οπότε να θεωρήσω σε υπολογιστή- μάλλον μια πολύ καλή κάρτα ήχου θες (με καλούς κονβέρτορες) και ένα preamp, παρά κεφάλι/ καμπίνα. Πάντως των τριών κεφαλών που έθεσες- όπως είπα- συμφωνώ με τον Κώστα (προσωπικά ότι Eden έχω παίξει μου άρεσε). Οι Hartke (που παίζω συχνά - πυκνά στο studio) κακούς δεν τους λες- το αντίθετο μάλιστα- αλλά δεν είναι του απολύτου γούστου μου (μου αρέσουν όμως τα ηχεία τους). Από εκεί και πέρα καρφώνεις, ακούς και όποιος είναι του γούστου σου...

??? ??? ??? ::) ::) ::) ;D ;D ;D Τι είναι πάλι τούτο το... tress ;D ;D ;D ΥΓ: Συντάσομαι μετά του audio (Eden)

Άμα είναι βελούδινος, σώθηκες. Ιδιαίτερα τα αυτιά σου ;) :D Ο TC δεν είναι κακή περίπτωση και είναι και ευκολοκουβάλητος. Με αυτόν πας για καμπίνα στα 4 ομμμμμ.

Όπως πολύ σωστά σου είπε ο Vac- και μπράβο του γιατί αυτή είναι η ουσία του «ζητήματος»- τα watt του μπασίστα (δυστυχώς) :D είθιστε να τα καθορίζει ο... κανίβαλος ;D Πχ, παίζω με τέτοιο ντράμερ που ο 200αρης GK μου δεν έχει παίξει πάνω από την... «ασύλληπτη» ένταση 3 στο volume :o ;D Απότοκο του γεγονότος είναι ότι πλέον χρησιμοποιώ τον 500αρη Markbass που έχω για... τραπεζάκι ;D (και δεν κάνω πλάκα, ακουμπάω το τηλέφωνο) Σε στούντιο με κάτι άλλα φιλαράκια, έπαιζα με ampeg στο 8 (που πρέπει να ήταν μάλλον 300 watt) και με άκουγα- δεν με άκουγα, καθώς ο... τζαζμπανίστας τα κοπάναγε αλύπητα ;D Δεν είναι λοιπόν (τόσο) ο κιθαρίστας, όσο ο τομαροκρούστης που θα καθορίσει τα watt μας ;) Άμα βαράει θες πολλά. Καλό βέβαια είναι να μην ισοπεδώνει για ποικιλία λόγων... ;) Για την καμπινούλα καλό είναι να ματσάρουν τα ομμμ της με αυτά που δίνει ο ενισχυτής στην έξοδο (αυτό είναι βουδιστικό ομμμ... ομμμ, το έκανε όλη την ώρα ένας φίλος γιόγκι και μου το κόλλησε) :D Όχι ότι στην ένταση και για την δουλειά που την θες θα έχεις κάποιο ζήτημα, αλλά για να «κουνάει» καλύτερα το ηχείο- 4 έξοδος σε 8αρα καμπίνα πχ ακούγεται λίγο «αέρινα» σε σχέση με 8 σε 8 που «κλοτσάει» καλύτερα (αλλά αυτά είναι τώρα λεπτομέρειες και πόσο μάλλον για αυτό που θες να κάνεις). Πάνω σε τι κεφάλι θα βάλεις την καμπίνα; ΥΓ: Φωτιά θα πέσει να μας κάψει... Βλέπω καλά; Ο Μανώλης χρησιμοποίησε στην ίδια πρόταση τις λέξεις... Fender και καλύτερος; :o ;D ;D ;D Που πάμε... που βαδίζουμε; :D

;D Ναι ρε συ... και κυρίως ο σκηνοθέτης. Τι ρούλης που είναι... Ο μπασίστας κεντάει στο walking και ο άσχετος δεν του έχει ούτε ένα πλάνο ;D Φέρτε τον LK τη άλλη φορά που ο άνθρωπος σκαμπάζει από βίδεα 8) Κατά τα άλλα (σε serious mode on) οι τύποι όπως τα είπες. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο. Δεν τους είχα υπόψη μου και δεν κρύβω ότι τους έκανα χάζι πρωί- πρωί... Waterfall thanx.

Ααααααα... εεεεεε, είπαμε πρώτος καφές (τώρα έφτιαξα τον δεύτερο) :D Εγώ πάλι θυμάμαι ένα του Χρίστου του Βογιατζή (οι...δεινόσαυροί του forum θα τον θυμούνται) ;D που πρέπει να ήταν από τα πρώτα που είχαν έρθει Ελλάδα- τα έφερε για κάποια φεγγάρια το Λυρικό, τον καιρό εκείνο ;D Ωραίος παίκτης ο Χρίστος, αλλά και το Vigier του σκότωνε. Αρκετά ελαφρύ, ηχάρα, μπράτσο αλφάδι, ευκολόπαικτο. Ακόμα το θυμάμαι το κουτσουράκι...

Ναι, δεν το συζητώ. Ιδιαίτερα αν παίζεις ασταμάτητα, κάποια στιγμή round VS βερνίκι κερδίζουν οι round :) Αλλά από το ολότελα... ;) Πάντως ένα σούπερ ανθεκτικό βερνίκι που ανακάλυψα στα είδη για σκάφη- ακολουθώντας την πεπατημένη του θείου Jaco- έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα solid. Το έχω βάλει τουλάχιστον 3 και βάλε χρόνια (μπορεί και τέσσερα), έχω παίξει, έχω γράψει με το κούτσουρο και δεν μου έχει χαράξει. Πριν από αυτό είχα οργώσει το rosewood με τις round- έπεσε ψιλό leveling στην ταστιέρα (πολύ ψιλό) φυσικά και ύστερα το βερνίκι, που με έσωσε. Πάντως στο τέλος αν μάλιστα σκάβεις με τις round, νομίζω ότι ούτε και ο έβενος θα την βγάλει καθαρή στο metal VS wood- αλλά πάντα το θέμα είναι τι χρήση κάνεις στο όργανο, πόσο συχνά κλπ... Εγώ πότε έχω πει για Vigier; Αν και τα παλιά κούτσουρα της (αυτά με τα μπράτσα γραφίτη) τα έχω σε τεράστια υπόληψη. Κάνα δύο που είχαν πέσει στα χέρια μου έπαιζαν φοβερά. @Thomsot: ;D Στην αρχή διάβασα «μην μπερδευεις το βολευ με τον τρολευ»- αλλά είμαι ακόμα στον πρώτο καφέ ;D ;D ;D Μετά άνοιξε το μάτι :D Ναι και εγώ είχα την αίσθηση ότι ο ένας ήταν απλά συναρμολογητής και για αυτό ζήτησα (στο άλλο θέμα) αποσαφήνιση αν η κιθάρα ήταν όντως κατασκευασμένη από αυτόν και όχι συναρμολογημένη. Ο Ιωαννίδης- του οποίου έχω ένα παλιό Odyssey- αν μη τι άλλο έμαθε και αυτό οφείλω να το καταθέσω στην κουβέντα. Διότι στις αρχές δεν το κατείχε το άθλημα. Ας πούμε ότι στα τωρινά του όργανα διόρθωσε κάποιες «ατέλειες» του παρελθόντος και μπράβο του που το έκανε. Edit: Ως προς την αλλαγή ήχου μετά το βερνίκι... ε, κομπρέσαρε λιγάκι, αλλά από την οργωμένη ταστιέρα, καλύτερα έτσι.

Προφανές. Απλά δεν έχουν το «γρέζι» των round και προσωπικά δεν αντέχω με τίποτα την αίσθηση τους στο χέρι. Πάντως το coating σε rosewood το ξεκίνησε ο Jaco που βάραγε με round και «έσκιζε» την ταστιέρα του Jazz του και πλέον η Fender το βάζει επίσημα στο tribute μοντέλο του. Και εγώ την ίδια δουλειά έκανα στο δικό μου. Οπότε αν θες round απλά του λες να σου περάσει τo rosewood ένα πολυουρεθανικό βερνικάκι ( ή κάτι σχετικό) και θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Επειδή και εγώ round του φοράω, θα πρέπει να κάνεις δύο πράγματα: Ή αντί για rosewood να βάλεις έβενο (που είναι πιο σκληρός) ή αν μείνεις στο rosewood να του ζητήσεις του μάστορα να περάσει ένα coating την ταστιέρα. Και αυτό γιατί το roosewood δεν τις αντέχει της round- θα αρχίσει να σου χαράζει το ξύλο. Το έπαθα και στο παραθέτω.

Κυρ μέτοχε δεν τους λες να φέρουν και μπάσου- γιατί μας έχουν τσακίσει τα 25αρια και τα 30αρια :) ΥΓ: Βρε μπας και εορτάζεις σήμερα; ;)

Τα specs και η τιμή καλά ακούγονται- το alder θα του δώσει «μύτη» στα μεσαία. Σε παρακαλώ πες όμως κάτι. Τι χορδές θα του φορέσεις- flat ή round;

;D ;D ;D ;D Αχχχχ... αχχχ :D Με τσιγκλάς τώρα και είναι και παρασκευή ;D Βρε τι έλεγες χτες για κάποιον Έλληνα κατασκευαστή; Τα καλύτερα ;) Πες καμιά καλή κουβέντα και για τον Ιωαννίδη- που με τα μπάσα του παίζει και ο Γιώτης (Κιουρτσόγλου) 8)

Επιτέλους... η συζήτηση πέρασε σε ενδιαφέρον topic... Κσύλα! Φέρτε τάχιστα τον Marathon. :D ΥΓ: Συγνώμη κύριοι, αλλά δεν άντεξα... Παρασκευή γαρ... ;)

Βάζε τέτοια να δεις για πότε θα πεταχτεί ο Νέστορας από καμιά... γωνία :) Ας βάλω και εγώ μια soft core εκδοχή (του παίκτη από την εποχή του ποζερό παρελθόντος του)- και μάλιστα με πένα εις το άταστο...

Το πορτραίτο (μάλλον) παίζεται πιο εύκολα αν ο παίκτης πάσχει από κάποια... ψυχασθένεια- όπως ο μακαρίτης που είχε διπολική διαταραχή :D Δεν ξέρω αν θυμάσαι που πρόσφατα (νομίζω ο Jazz Jocker το είχε ποστάρει) μια παραπομπή σε είδηση ότι οι ψυχασθενείς είναι πιο δημιουργικοί στην τέχνη; Ε, Jacko... Πάντως θα ξανά αναφερθώ στο κομμάτι που ανέβασε ο Μανώλης- το άκουσα και το ξανάκουσα. Ο τύπος παίζει άταστο και το σκίζει 8) Μπορεί η μουσική να είναι «νεκρουλιάρικη» (που λέει ο λόγος), αλλά ο τύπος έπαιξε άταστο (σαν άταστο) και του έδωσε και κατάλαβε. Μπράβο του. Αν ο φίλος Godspeed το θέλει (και μπορεί) να κινηθεί προς αυτό το παίξιμο, thumps up από τώρα.

Όπως είπα δεν ξέρω αν έχει χρήση άταστου σε αυτές τις μουσικές. Τώρα ως προς το δια ταύτα... η πρώτη μπάντα ωραιότατη- μου έκανε λίγο Tool- αλλά το ότι ο μπάσος παίζει με άταστο δεν μου λέει τίποτα. Το παίξιμο του δεν είχε καμία σχέση με άταστο. Ο άλλος όμως έκανε χρήση του άταστου- ωραίος παίκτης. Δηλαδή να το πω απλά, αν είναι να πάρει κάποιος άταστο για να παίξει ταστομένα... Το θεωρώ λιγάκι «άκυρο». Βέβαια το θέμα είναι και πως το έχει ο καθένας το άταστο στο κεφάλι του... Προσωπικά (μεταξύ άλλων) το έχω λιγάκι έτσι... (Ας τον απολαύσουμε όλοι μαζί) ΥΓ: Μανώλη αυτός που έβαλες το βαράει ωραία. Πολύ έξυπνο το παίξιμο του. Απλά το «γαμώτο» είναι ότι μέσα στην γενικότερη «βαβούρα» αυτής της μουσικής θα χαθούν αυτές οι ωραίες «μπασοπινελιές».

Και πάντα υπάρχει και ο παράγοντας τι ακριβώς θέλεις να παίξεις με αυτό το όργανο... Και πραγματικά ακούγοντας την μουσική του φίλου μας (επί της ευκαιρίας, καλώς ήρθες Godspeed), αδυνατώ να εντάξω σε αυτήν την χρήση ενός άταστου μπάσου. Διότι το άταστο είναι για άλλα παιξίματα και επί το γενικότερο για άλλα στιλ μουσικής. Όχι βέβαια ότι δεν το έχουμε ακούσει και σε πιο hard εκδοχές- βλέπε Tony Franklin (Blue Murder), μέγας παίκτης- αλλά σε death metal δεν νομίζω ή δεν έχει υποπέσει στην αντίληψη μου. Βεβαίως ο Godspeed μπορεί να έχει στο μυαλό του κάτι πολύ innovating με μουσικό και παικτικό ενδιαφέρον. Όμως το άταστο δεν θεωρείται η «επιτομή» του παιξίματος με πένα (όχι ότι κάποιος δεν μπορεί να το κάνει)- και από το δείγμα που ακούσαμε, έχουμε πένα και τάστα. Επιπρόσθετα δεν είναι όργανο το έπιασα και άρχισα να παίζω. Μέχρι να «καρφώσεις» την νότα- και να μην βγαίνει κάτι πατάει- δεν πατάει- παίρνει κάποιον καιρό. Και αυτός είναι ο λόγος που πολλά από άταστα που πωλούνται στις αγγελίες είναι σχεδόν καινούργια. Και όπως έχω πει κατά κόρον στο παρελθόν, τα άταστα πολλοί πεθύμησαν, αλλά ελάχιστοι αγάπησαν... Εν κατακλείδι: Το άταστο πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια πολύ συνειδητοποιημένη αγορά. Αν ο φίλος Godspeed το θέλει σαν δεύτερο ή τρίτο όργανο, καλύτερα να μην ρίξει τόσα χρήματα και να στραφεί σε κάτι πιο οικονομικό.

Εδώ θα μου επιτρέψεις μια «διαφωνία». Προσωπικά όταν άλλαξα κλειδιά/καβαλάρη σε squier, ναι, ο ήχος άλλαξε, αλλά προς το καλύτερο. Σαν να «ζωντάνεψε» ένα πράγμα και με σαφέστατα καλύτερο sustain.

Όπου βέβαια δεν μπορείς να το παρακάνεις- το διευκρινίζει και ο μάστορας, καθώς μπορεί να «χαλάσεις» το spacing των χορδών, αν το κάθε saddle δεν είναι παράλληλα με το διπλανό του.

Ρίξε μια ματιά σε αυτό, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι πρέπει να γίνει. Είναι το σετάρισμα του καβαλάρη. Δώσε προσοχή από το 1.11

Ανέβασε το saddle ξανά (με αλλενάκι) και δες αν μένει στην θέση του. Αν δεν, τότε ή επικοινώνησε με τον Thomann ή απλά πάρε ένα (ή σετ) και άλλαξε το. Αν δεν έχει θέμα το βιδάκι, αλλά το πρόβλημα είναι στις βόλτες του καβαλάρη, τότε τους το στέλνεις πίσω. Πάντως μια καλή αναβάθμιση σε αυτά τα όργανα, είναι η αλλαγή καβαλάρη (και κλειδιών), καθώς δεν είναι και τα πιο σόι μέταλλα. Ένας Fender replacement καβαλάρης δεν θα ήταν κακή ιδέα.

;D ;D ;D Χαλαρά... Ας συνεισφέρω λοιπόν το κάτι τις μου εις το ευγενές debate (και μετά όλοι μαζί στην ΠΧ) ;D: Καλά κιθάρες είναι αυτές που φτιάχνει η Gibson; Με πεπιεσμένα χαρτιά και ψητά μαπλέ; Και τρύπες λες και πέρασε ο μετροπόντικας; ;D ;D ;D ;D Και τις πουλάει και για... Les Paul :P ;D ;D ;D Ενώ η 7ενδερ εγγύηση πγιότητας ;D ;D ;D