Terry RoscoeBeck5

Ναι... Ο άθλιος προβοκάτορας ξυνόμουν με την γκλίτσα στο θέμα Σουηδός, να μου ρίξει τα μπινελίκια και να μου το σκάσει στην μάπα το τηλέφωνο ;D ;D ;D ;D Ευτυχώς δεν το παρατράβηξα, αλλά και αυτός το είδε με χιούμορ. Βέβαια δεν θα ξεχάσω που μου έφυγε το... χμμμ ορδοβούλομα ;D ;D ;D όταν του κάνω την πρώτη ερώτηση- κάτι του στιλ «τελικά αυτή η δουλειά ήταν κάτι που ήθελες να κάνεις πάντα;» ή κάποια σχετική χμμμ παπαριά ;D ;D ;D και μου απαντά: «Yes»... παύση... παύση... παύση... μεγαλύτερη παύση... και άλλη παύση ;D Πρέπει να... μύρισε ως την άλλη άκρη του Ατλαντικού, γιατί έσκασε ένα γελάκι και άρχισε να λέει πόσα χρόνια είχε στο μυαλό του να παίξει αυτά τα αναγεννησιακά κλπ... Πάντως διαβάζοντας την συνέντευξη στο GW, είδα ότι τα γυρόφερνε από τότε τα λαούτα και συναφή σαν δισκογραφική επιλογή. Οπότε, ο μάστορας μας χρωστάει ένα δίσκο με blues, γιατί τότε μου είχε πει ότι επανασύνδεση με Dio και Rainbow ήταν χλωμό, όμως θέλει κάποια στιγμή να παίξει «μπλε». Για να δούμε θα το κάνει;

Εν τάχη- και για να μην πάει αλλού το θέμα- ήταν η συνέντευξη που είχα το περισσότερο άγχος, λόγο του «ιδιαίτερου» χαρακτήρα του Blackmore. Και είχα πολύ άγχος λόγο της «περιρρέουσας ατμόσφαιρας»- από της πληροφορίες από την δισκογραφική του ότι ήταν σε super ξινίλες εκείνο τον καιρό- συν τις συζητήσεις μου με την οικογένεια Gillan για τις απίστευτες «ιδιαιτερότητες» του χαρακτήρα του, που ξεπερνούσαν την έννοια αντικοινωνικός ;D Και φυσικά λόγο του θρύλου που τον περιέβαλε για τις παραξενιές του. Πάντως προς έκπληξη μου ήταν αρκετά φιλικός και το φινάλε με τον Dio ήταν εντελώς αναπάντεχο. Μάλλον τον πέτυχα σε καλή μέρα ;D

Πραγματικά... ήταν φόβος και τρόμος. Θυμάμαι που είχα ρητές εντολές- «δεν θα τον ρωτήσεις τίποτα για τον Dio, ούτε καν θα τον αναφέρεις. Έκλεισε τα τηλέφωνα σε όσους το τόλμησαν...» Και φυσικά στο τέλος της συνέντευξης μας, τον ρώτησα για τον... Dio ;D ;D ;D ;D Περίμενα βέβαια να ακουστεί το ντουπ του ακουστικού που θα έκλεινε, αφού πρώτα θα μου έριχνε κάνα καντήλι :D Αντ' αυτού, ο τύπος γέλασε :o :o :o :o και μου έπλεξε το εγκώμιο του Dio ??? την ώρα που το σαγόνι μου είχε βρεθεί στο πάτωμα και η κοπέλα από την δισκογραφική του εταιρία είχε πρασινίσει μόλις είπα την λέξη «τζιζ» ;D Άβυσσος το μυαλό του καλλιτέχνη ;)

Χμμμμ...... και ξανά μανά χμμμμμμμμμμμμ.... Δεν λέω ωραία τα ξύλα της, αλλά το λευκό μπράτσο με ένα Burgundy Mist σώμα θα ήταν τρέλλα 8)

Μάιστα... Μάιστα... Απολαυστικό το σημείο με τις χορδές του Bolin ;D Όσο για τον Σουηδό, είχα ρωτήσει και εγώ τον «Μαυροπερισσότερο» επί του ζητήματος σε μια συνέντευξη το ΄97 ή ΄98. Τελικά τον έχουμε πρήξει όλα αυτά τα χρόνια με το... «ζήτημα» ;D

Μια από τα ίδια- τον καιρό εκείνο. Όταν είχα «ανακαλύψει» του Doors είχα «σοκαριστεί» από το γεγονός της έλλειψης μπασίστα. Και τότε δεν τους πολύ άκουγα- κάτι το μπάσο, κάτι που τους αποθέωναν τα «φρικιά» της εποχής, κάτι που δεν ήταν metal... Έπρεπε να περάσουν λίγο τα χρόνια, να ανοίξουν τα αυτιά και να βγουν οι παρωπίδες για να πάρει μπρος και το μυαλό. Και όσο τους άκουγα κατέληγα στο συμπέρασμα ότι ναι μεν ο Morrison ήταν η «τρέλα», η «φωτιά», ο «αέρας», αλλά ο Manzarek ήταν το «μυαλό» των Doors. Καλό του ταξίδι.

Μπαααα... με λίγα απλά πράγματα είμαστε καλυμμένοι:Λίγο alder, λίγο maple και όλα ΟΚ ;D Πάντως αν θες να ξεκινήσεις κάνα μπάσο και θες tester, στην διάθεση σου ανά πάσα στιγμή ;) Και φυσικά συνεχίζεις να μας εντυπωσιάζεις με την υψηλότατης ποιότητας δουλειά σου. Θα συμφωνήσω με τον Βαγγέλη (Juggler)- θα ήθελα να δω ένα μπάσο από τα χέρια σου 8)

Μου αρέσει που μπήκε και ο Σπύρος στην εξίσωση 8) Και ιδιαιτέρα με ευχαριστεί αυτή η (από το πουθενά τελικά) μουσική συνάντηση όλων μας. - Ο Σάμυ με τα... κουλτουριάρικα του ;D - Ο Σπύρος με τις blues καταβολές του - Ο Κώστας... Τον άνθρωπο δεν τον έχω δει ποτέ και σύμφωνα με τον Πέτρο είναι από metal καταστάσεις - Εγώ... χμμ... λίγο απ' όλα Έχει πλάκα πως απλώθηκε αυτός ο... τραχανάς- και δεν θα ήταν κακό να ενταχθούν και άλλοι στην μουσική κολεκτίβα της ΖΑΝΑΕ ;D Το fusion πολλές φορές βγάζει ενδιαφέροντα πράγματα. Και τελικά όλοι οι καλοί χωράνε στην Paraga ;D ΥΓ: Βέβαια (για να ακούνε ορισμένοι) ότι πει ο παραγωγός ;D

Νομίζεις... Εγώ που ως μέγας κομφορμιστής- δοσίλογος τα έχω καλά με τον παραγωγό ;D ξέρω ότι ήθελε να ανεβάσεις το άλλο track (αυτό χωρίς τα πλήκτρα) ;) ;D Αλλά ως αναρχοκομούνακλας έκανες τα δικά σου, της... ΖΑΝΑΕ ;D- μου το έστειλε με mail, αλλά ομολογώ ότι το χαοτικό πλήκτρο δίνει αυτό το «κάτι» στο κομμάτι. ΥΓ: Και όπως είπα στον παραγωγό: Αν φέρνει αντιρρήσεις θα... απολυθεί :o ;D ;D ;D

Είδες... εξωτικά κσύλα (βλέπε όπως στα... ακατονόμαστα μπάσα) και έπαθες κάτι. Ένα... κοκομπόλο (κοκομπλόκο) ένα πράγμα ;D Πάντως μαζί σου- περιμένω εναγωνίως την συνέχεια, καθώς ο φίλος immortalax έχει κάνει παπάδες 8)

Είναι «άρρωστο», πειραματικό, abstract, extravagant, σχεδόν ακατάλυπτο σε κάποια σημεία... 'Ομως παράλληλα είναι και ένα «μαγικό» show of hands 8) Trilogue 'Pastorius, Mangelsdorff, Mouzon'.avi

Μωρέ καλός είναι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου έχει κάνει κούκου ;D Τι να σου πω... γούστα. Χμμμ βλέπω το γυρίσαμε στα prog Ωραίος ο θείος Morse 8) Λοιπόν, πέρασε η ώρα και σε καληνυχτώ με κάτι χαλαρό.Ες αύριον τα σπουδαία.

Και φυσικά αυτά τα δύο παλικαράκια 8) Ναι ξέρω... εγώ να ανεβάζω blues :o :o :o Extraordinaire ;D Όμως αυτά τα blues- που ξεφεύγουν από την φόρμα, ναι το ομολογώ, μου ασκούν μια τεράστια γοητεία... Garsed Helmerich - So Hard To Say

Καλός είναι ο μικρός, αλλά τα μεγάλα αγόρια είναι μάλλον καλύτερα ;D

Τα κουμπάρια έχετε λυσσάξει με τους... κεραυνούς ;D Ακούστε λίγο εδώ τα βροντερά γερόντια ;)

;D ;D ;D Εγώ για να πω την αλήθεια, απλά μπήκα στο mood του συνθέτη. Και πραγματικά ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο session. Βασικά δεν είχα ιδέα τι θα έγραφα και ως εκ τούτου πήρα και ταστομένο και άταστο- just in case. Βασικά όταν το άκουσα με πήγε κατευθείαν στο άταστο. Βέβαια η «δυσκολία» μου ήταν στο γεγονός ότι δεν υπήρχαν τύμπανα. Το αρχικό είχε μια λούπα, αλλά δεν ήταν solid ρυθμικά. Οπότε πάτησα πάνω στην κιθάρα και σε πολύ ελεύθερο ρόλο. Αν είχα αυτά τα τύμπανα ίσως να το «πατούσα» λίγο διαφορετικά. Πάντως τώρα που το ακούω- με την εξαίρετη δουλειά του Πέτρου- μου αρέσει αυτό το «ελεύθερο» παίξιμο Πάντως ο σύντροφος αναρχοκομουνιστόφ το έχει- αυτό το πηγαίο, αφτιασίδωτο, πάρτα - in your face στιλ, που έχει εκλείψει στις μέρες μας. Thanx Sammy και περιμένω το επόμενο- τώρα μάλιστα που βρήκαμε παραγωγό ;D σου γράφω και τον δίσκο 8)

:o :o :o :o :o :o Ωρέ ΖΑΝΑΕ κονσερβοκουτάκια, ου Πέτρους μας έκανε ανθρώπους 8) Τι είναι τούτο; Έκπληκτος... :o Καμία σχέση από αυτό που γράψαμε. Επιτέλους ρυθμός... τούμπανα... ;D Πέτρο (digisilence) θεέ παρ' την... ΖΑΝΑΕ. 8) ;D ;D ;D ;D Μιλάμε για ένα (άντε ενάμιση take) στο ultimate χύμα, με τα minimum για οδηγό- αλλά φραπέ από τα χεράκια του ληστοσυμμορίτη ;D 8) και πολύ καλή διάθεση. Που να το γράψουμε και κανονικά ;)

Αυτό θα ήταν το ιδεώδες- τουλάχιστον από την πλευρά μας ως ακροατές/ αποδέκτες του έργου τους. Αλλά και αυτοί κάπως πρέπει να βιοποριστούν... Δυστυχώς είναι σκληρό όταν χάνεται η μαγεία (ιδιαίτερα όταν γίνεσαι πολύ involved με ένα γκρουπ). Για παράδειγμα, για εμένα και τουλάχιστον για δύο δεκαετίες οι Queensryche ('80-'90) είχαν αυτή την μαγεία. Μέχρι το Promised Land.... Σήμερα με αυτά που βγάζουν δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω. Δεν το ξέφτισαν απλά... το έκαναν χαρτοπόλεμο. Τελικά, κρατάει ο καθένας αυτά που θέλει και τα άλλα περνάνε και δε ακουμπάνε. Γκρουπάρα οι Queensryche του Operation Mindcrime, αλλά αν ερχόντουσαν αύριο για live δεν θα περνούσα ούτε απ' έξω. Εν κατακλείδι... χρόνος πανδαμάτωρ.

Εδώ είπες μεγάλη αλήθεια. Η μουσική βιομηχανία βρίθει από τέτοιες περιπτώσεις «αποκαθήλωσης ειδώλων». Βέβαια οι Stones είναι μια ειδική περίπτωση, που νομίζω ότι χαίρει μιας άτυπης «ασυλίας» για λόγους που ειπώθηκαν παραπάνω: Από το τελευταίο εν ενεργεία μέγα γκρουπ των πρώτων «ηρωικών» ημερών του ροκ μετασχηματισμού της μουσικής, ως και τα life style συστατικά που έχουν αποκτήσει. Πάντως για να μοιράσω τα «σπόρια» ούτε οι Stones, ούτε οι Purple έχουν βγάλει δίσκους αντάξιους του παρελθόντος τους τα τελευταία χρόνια- τουλάχιστον για τα δικά μου αυτιά. Βέβαια δεν έχουμε απαίτηση να γράφουν αιωνίως αριστουργήματα.

Εγώ πάλι ψηφίζω Stones έτσι για να σας την σπάσω... Noiz Circus: Awanna Neim - miss you Φτου και εγώ λάθος βίδεο έβαλα ;D

Εκ πρώτης όψεως είναι κούκλα και το bird's eye λατρεία. Στα πόσα κιλά την υπολογίζεις; Γιατί το σώμα μου φαίνεται λίγο μπόλικο...

Ψιτ φίλως αν είναι η Sir Nestor Apos (Μέγας Τάλας) Version θα το βάλεις Στην κορυφαία θέση όλων των εποχών ;) ;D ;D ;D ;D 8)

Τσσσσσ... σιγά. Αυτό είναι εύκολο. Εγώ προτείνω να ανεβάζει ο ένας ένα live ή studio κομμάτι των Purple που δεν του αρέσει και ο άλλος ένα κομμάτι των Stones που δεν του αρέσει (studio/live)... Και να δούμε ποιο γκρουπ θα μαζέψει τα περισσότερα dislikes ;D ;D ;D ΥΓ: Πως με βρίσκεις; Reverse engineering λέμε φίλως ;D ;D ;D ;D ;D

Ουουουου... μούρλια. Σονάρει δε και το όργανο καταπληκτικά μάπα ;D ;D ;D

Θου κύριε (και φαντάσου δεν είμαι καν ένθεος) ;D ;D ;D Τι είναι τούτο :o Δεν μας τα είπες αυτά- ότι το καμάρι σου έχει πάρε δώσε με τους... Machine Head ;D Πολύ «μπρουταλιές»... δεν είναι το κσύλο που του έφτιαξες για τέτοια πράγματα. Να του κάνεις κάνα πεντά/εξάχορδο (μην σου πω και εφτάχορδο) να παίζει στις βούπα της συχνότητες (χαμηλά για το ακουστικό range νυχτερίδας) ;D ;D ;D που θέλουν αυτές οι μουσικές του σατανά ;D ;D ;D